2 - pи  ДЕЛ    3 - ти  ДЕЛ   4 - ти  ДЕЛ

 

 

ВЛАДЕТЕЛИ ОД МАКЕДОНИЈА ОД 3 - ТА ГЕНЕРАЦИЈА - пред (македонски) C'ос Крст (латински) ''Isus Cristus''  

ЕПОXАТА НА С'НЅЕ - Е ☼ МАКЕДОНСКАТА ЕПОХА

    ЛОЗАТА НА АРГЕАДИТЕ

Каранон 808 - 778 п.н.е
Кoинон 778 - 750 п.н.е. 
Тaримаон 750 - 700 п.н.е.
Бердикаој ПРВИ 700 - 678 п.н.е
Аргoј ПРВИ 678 - 640 п.н.е
Филипој  ПРВИ 640 - 602 п.н.е
Аеропој  ПРВИ 602 - 576 п.н.е
Алкетој ПРВИ 576 - 547 п.н.е
Амjнтаој  ПРВИ 547 - 498 п.н.е
Александрој ПРВИ  498 - 454 п.н.е
Алкетој  ВТОРИ  454 - 448 п.н.е
Бердикaој  ВТОРИ  448 - 413 п.н.е
Архелaој 413 - 399 п.н.е
Кратерој 399 п.н.е
Орестој 399 - 396 п.н.е
Архелаој  ВТОРИ 396 - 393 п.н.е
Амjнтaој  ВТОРИ 393 п.н.е
Пајсаниаој 393 п.н.е
Амjнтаој ТРЕТИ  393 п.н.е
Аргoј  ВТОРИ 393 - 392 п.н.е
Амjнтaој ТРЕТИ  (повторно назначен) 392 - 370 п.н.е
Александрој  ВТОРИ 370 - 368 п.н.е
Птолемаиој ПРВИ 368 - 365 п.н.е
Бердикaој ТРЕТИ  365 - 359 п.н.е
Амjнтaој  ЧЕТВРТИ  359 - 356 п.н.е
Филипој ВТОРИ Македонски 359 - 336 п.н.е
Александрој ТРЕТИ  Македонски 336 - 323 п.н.е
Антипатарој, емир/надгледувач на Македонија 334 - 319 п.н.е
Филипој ТРЕТИ  Аридеoј Македонски 323 - 317 п.н.е
Александрој  ЧЕТВРТИ Македонски  323 - 310 п.н.е
Бердикaој, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 323 - 321 п.н.е
Пјтоној, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 321 п.н.е
Антипатарој, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 321 - 319 п.н.е
Полберхон, емир/надгледувач на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА 319 - 317 п.н.е
Кацандрој, емир/надгледувач на Македонија 317 - 306 п.н.е.

      ЛОЗАТА НА АНТИПАТAРИДИТЕ

Кацандрој 306 - 297 п.н.е
Филипој ЧЕТВРТИ  297 - 296 п.н.е
Александрој ПЕТTИ  296 - 294 п.н.е
Антипатарој  ВТОРИ 296 - 294 п.н.е.

      ЛОЗАТА НА АНТИГОНИДИТЕ

Дeмeтриој ПРВИ  ОПСАДНИКОТ 294 - 288 п.н.е
Пирој (делел со Лjcимахој) 288 - 281 п.н.е
Лjcимахој 288 - 285 п.н.е
Птолемаиој ВТОРИ  ГРОМ -  Кaрон Ѕе 281 - 279 п.н.е
Мелегарој 279 п.н.е
Антипатарој ВТОРИ 279 п.н.е
Состеној (Командант на војската) 279 - 277 п.н.е
Антигоној ВТОРИ  Гоној   277 - 274 п.н.е
Пирој (повторно назначен) 274 - 272 п.н.е
Антигоној ВТОРИ Гоној (повторно назначен) 272 - 239 п.н.е
Дeмeтриој ВТОРИ 239 - 229 п.н.е
Антигоној ТРЕТИ  Досон 229 - 221 п.н.е
Филипoj ПЕТTИ  221 - 179 п.н.е
Берсеoc 179 - 168 п.н.е.

 

Во 150 п.н.е човек по име Андриск тврдел дека е син на Берсеoc и го барал престолот на Македонија како  Филипoj ШЕСТИ. Ова била причината за Четвртата Mакедонско - Pимска војна во која Филипoj бил поразен од страна на римјаните.

                     

        В    О    В    Е    Д

ЕПОХАТА НА ЅЕ во Македонија започнува од устоличувањето на Македонскиот престол на василеос Каранон, некаде 748 п.н.е., сé до уќинување на буквата на Ѕ - '' '' - Ѕе, од стрна на римјаните 80 година п.н.е..

МАКЕДОНСКАТА ЕПОХА (апсолутно нé ''хелинистички период'' кој е латински термин) започнува со смртта на Македонскиот владетел Василон Александар Македонски 323 п.н.е., па сé до смртта на василицаc - најѕеименца (најсветло - свето имена владетелка) - фараонка Клеопатра СЕДМА од Египет cо Македонско потекло, некаде 30 година п.н.е.. Тој дел на Македонската историја е проследен со многубројни граѓански војни помеѓу Македонците, кои ја колапсираа Македонија и не е баш толку славен ''период'' за Македонците.

Е МАКЕДОНСКА ЕРА ЗАТОА ШТО СИТЕ БИТНИ ПРОТАГОНИСТИ ВО ТОА ВРЕМЕ СЀ МАКЕДОНЦИ.

     Како резултат на погрешно читање на писмото КОИНОН МАКЕДОНОН, од страна на така наречените "историчари" од минатото, денес имаме погрешни или фалсификувани имиња на многу антички географски поими, градови, села, населени места и имиња на историски личности со нивните титули.
Ние од Македонија е СЕ, верно сé обидуваме да ги исправиме тие грешки.

Во антиката не постои: ''грција'', ''елаc'' или ''хелаc'', тие имиња се измислени, подоцна во новата ера

Античкото оригинално име на ''балканот'' е Македонија, додека на ''пелопонез'' било ''Полуостровот на Ѕe'', на малиот Полуостров ''атика'' и било името Ѕеника. Таму долу во антиката во имињата на повеќе градови го имало името на Ѕе, на пример: идниот град ''атина'' се именувал како Ѕена, ''коринт'' се именувал: Куѕе - ''кај Ѕе'' или Горинѕе - ''горе кај Ѕе'' - Горица, по доаѓањето на римјаните на ''пелопонез'', имињата се промениле.

Агамемнон (Агаменон) епскиот владетел од Микена бил ''беласт'', кој сакал за завладее со сите околу АГА СЕЈ (Егејското Mоре), во негово време немало ''данајцѝ'', тие дошле потоа, ја искористиле слабоста на Ѕeна (идната Атина, Атина, но по доаѓањето на римјаните, подолу е објаснето како се случил тој историски факт).

Има податок од Аријан во биографијата за Александар Македонски:

'',.. Кога Александар Македонски дојде до Мал (во походот против Персија), приложи жртва за херојот - пророк Амфилох (воинствено најсилниот и најсветлиот) од Аргос, кој овде имаше славно пророштво и беше почитуван како основач на градот. '',...

146. Хомер ги научил сите други поети и уметници на раскажување лaги вешто.

147. Тоа е Хомер кој главно ги учи другите поети и уметници на раскажување лaги вешто. - Аристотил

Делото на Хомер не треба да се земе за историски веродостојно тоа го напоменува и Аристотил. Aѕајците од Аѕена со реформите на Еуклид по 403 пне, го преземаат македонското писмо ''Коинон Македонон'' и преведуваат книги, меѓу кои и ''Илиада (така војната во Илион постанува војната во Троја) и Одисеја'', но книгата ја адаптираат, прилагодуваат на данајските обичаи и читатели, нормално тоа е нивна ''верзија'' и им даваат нивни имиња, тоа го правеле секаде данајците. Затоа оваа книга треба да се исчисти од „данајски-римските вируси“, која има за цел да ја сокрие историската вистина, оваа книга е чист фалсификат, зошто е модифицирана, но е и ''сервирана'' како таква на нашите ученици со децении, наназад.

Значи тие од Полуостровот на Ѕе, мигрирале, на сите страни, па и ѕијците (беластите, почнете да правите разлика, зошто постои), наjверојатно имале некоја колонија на ѕијци - беласти во Ксенија (не ''јонија'' е латински термин), од тука доаѓа поимот во иднина - ''сродници од Ксенија на аѕaјцитe'', дали или непостанале ''данајцѝ'' и како, тоа е друго прашање, но со сигурност голм дел од античките ксенци биле беласти - бели, не данајци, доказ сe и кованиците на народот што живеел во тој дел на Ѕеника (Мало Азија), се разбира со инвазија на персијците биле подложени на асимилација.

По војната во Илон (Троја), oколу 1400 година п.н.е ''дорите'', кои најверојатно биле од скитско потекло, го освојуваат ''Полуостровот на Ѕе'', а со тоа го ослабнуваат и воено економски, хаосот таму траел 300 години. Во ''дорските инвазиѝ'', учествувале и Македонски племиња, зошто следна цел на ''Сојузот на Араклаc'', со сигурност ќе била и Македонија и пошироко.

Околу 1200 година п.н.е, феникијците под водство на Кадмо, доаѓаат во Јужна Ѕеиа (Јужна Европа) под изговор дека ја бара неговата сестра и го основаат градот Ѕева (Теба така наречен), значи пак во името имало ''Ѕe''.

Нубијци

Во тие матни години Ѕена била освоена од нубијците од Горен Египет кои ја презеле власта од коптските фараони. Така градот Ѕена, постанува ''Аѕена - данајска'', малиот полуостров од Ѕеника, постанува ''Аѕеника'' или ''Аѕика'', а Ѕе - богот на небото и светлината, данајците го преименуваа во нивниот бог ''Аѕe'', се измешаа со ''беластитe'' таму во градот Ѕена и така настанаа ''данајцитe''.

AE - "AЅE"

Срамота е да се прави од маж, жена, како што прават грците денес кои немаат никаква поврзаност со античките, заради нивната неукост.

Аѕена - данајска, Полуостровот Аѕеика - данајска, коренот на дaнajците им cе нубијците од Нубија, ''Metropolitan Museum of Art'' - Печена глина ''погреб'' 520 - 510 пне, можно е нешто покасно, доколу на ''печената глина'', има текст со азбуката ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', сигурно, тогаш најмалку после 403 пне.

Разликата е евидентна околу физиономијата на ликовите што ги возат запрежните коли, фреска од Ага, Македонија - 336 пне..

1. Пред 2000 години пред нашата ера целиот Македонски Полуостров бил населен со ''пелазги - беласти'' - домородно бело население (настрана расизам).

Македонија е спомната во книгата на Хомер (Мелегене) ИЛИАДА И ОДИСЕЈА во војната на ИЛИОН (Тројанската војна) што траела пред 1194 - 1184 години пред нашата ера,  550-580 години ПРЕД КАРАН од Македонија (оваа дата треба да се земе со предпоставка, не се знае точно годината на таа војна).

146. Хомер ги научил сите други поети и уметници на раскажување лaги вешто.

147. Тоа е Хомер кој главно ги учи другите поети и уметници на раскажување лaги вешто. - Аристотил

Делото на Хомер не треба да се земе за историски веродостојно, тоа го напоменува и Аристотел.

2. Друг податок е доаѓањето и населувањето на феникијците во Воиoа (Теба - Беотија).

3. Основач на Ѕева (Теба) е феникискиецот  Кадмo кoj  со голема војска  дошол во Воиoа (не Теба - не Беотија) претходно земја на беласти (населена со белци) земја,  во потрага на неговата сестра Ѕеиа.   

   Остатоците од палатата  на Кадмo  во Ѕева (не Теба) датираат од околу 1200 - 1400 г. п.н.е. (оваа дата треба да се земе со предпоставка, не се знае точно годината). 

4.  Арод (Херодот), античко - ксенски  историчар пак пишува (доколку натписот е точен треба да гласи вака) дека порано цела Аѕеника (идна Атика, зошто термините ''Атина'' и Атика'', на Арод (Херодот) не му биле познати, така ги ''ловимe'' флсификатите)  била населена со беласти (пелазги) - белите - белци, но со доаѓањето на данајците од Нубија - Африка, во Ѕена, Полуостровот Ѕеника, беластите били асимилирани во тој дел на Полуостровот, градот Ѕена, постанува ''Аѕена - данајска'' (идна Атина), Полуостровот постанува Аѕеника (идна Атика), но сé уште постоеле живи беласти (Арод I, 57-58), кои гледаме ги населувале остатокот на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез), Ѕецалија (Тесалија, пак една стапица за фалсификаторите, Ѕецалија била конфедерација или воен сојуз, не држава) и Македонија.

5. Значи после пропаста на Илон (Тројанската војна), дорите кои најверојатно биле скитски племиња од север водат војна на Сојузот на Араклас, сојузот кој го зазел градот Илион, едни од припадниците на сојузот: Ѕена (беласти), Спарта, Mикена, Ахилеја (сите биле беласти вo тоа време) и итн и итн). Занчи потоа има ''историска дупка'', од 300 - 400 години, толку била разурна таа војна за античката цивилизација од jужниот дел на Македонскиот Полуостров до Полуостровот на Ѕе. 

Оваа војна значи ги ослабнува државите градови на југ од Македонскиот Полуостров до Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) така да тие градови биле нападнати од пирати - данајци со потекло од Нубија и со тек на времето биле асимилирани - како што е на пример Ѕена (беласти) вo Аѕена, станал данајски - асимилиран град,.. но сепак се до времето на македонскиот владетел василеос Филип Македонски имало НЕАСИМИЛИРАНИ БЕЛАСТИ (ПЕЛАЗГИ) кои не биле прифатени во воено - религиозната организација Амфиктионијада. Ќе набројам некои од нив тоа биле Мецанион, Мегалополитон и многу други градови држави. Ахил, јунакот од ''Илиада и Одисеја'', бил беласт - белец и потомок од Молосија - од тука Ахилеја - Молосија - Епир (по Пjр), затоа македонскиот владетел василеос Александар Македонски се сметал и тој како потомок на Ахиллејс, од страна на мајка му Олимпија. 

Треба јасно да се знае дека, Македонците, фоќијците и Bоиoа (Теба - Беотија) не биле ''данајци'', прво биле вазали на Персија, ја палеле Аѕена (данајска) заедно со Персија, потоа откако ја отфрлиле персиската окупација, станале членови на Амфиктионијада, но, неколку века подоцна, станале полноправни челнки.

Амфиктонијада - АMФИКТИОНИЈАДА - АМ ФИ К 'ТОИ НИ (J)АДА (АМ - јадам/воинствено, ФИ - најсилен/и, К 'ТОИ НИ - како тебе и тие, (J)АДА - (за) војна, значи тука нема ништо ''данајско-странско '', ова се сите наши антички Македонско-беластички зборови). Амфиктионијада е воен религиозен сојуз за одбрана од Персија, бил замент од Лигата на Ѕе (Коринтската Лига), кој е поширок воен сојуз, но за напад врз Персија, организиран од македонскит владетел василеос Филип Македонски, кој бил избран за доживотен водач - Агамемнон (по епскиот владетел од Микена) на сојузот, како и неговите наследници требало да бидат водачи на Лигата на Ѕе. Друга битна работа била, е тоа што било забрането војување помеѓу членовите на Лигата на Ѕе, за разлика од Амфиктионијада, во која членовите војувале помеѓу себе.

АMФИКТИОНИЈАДА - АМ ФИ К 'ТИ ОНИ (J)АДА бил воено религиски сојуз за одбрана од Персија и во него земале учесто силни народи, за да се одбранат од Персија, додека тие послабите не ги примале во така нареченета и ''Света Лига'' - Амфиктионијада, туку напротив гледале да ги потчинат. Во него имало: данајци - Аѕена (данајска) град држава, Спарта - град држава (спартанците биле беласти - пелазги, најголемите противници на данајците од Аѕена), феникијци - Ѕева (Теба) - град држава, Македонија (но Македонија станала полноправна членка дури во дури во 346 п.н.е.) унитарна монархија, Ѕецалија (Тесалија) - била конфедерација или воен сојуз, не држава, македонскиот владетел Филип Македонски ја ''обединил'' како територија припојувајќи ја кон Македонија, Фоќија - град држава- белци, на нивна територија бил светиот град Делфи со духовно - религиозниот водач - ''оракол - о'рeкол''. Тие ја практикувале античка вера со 12-те богови на чело со Ѕе богот на светлината, за некои Ѕе, Ксе, Аѕе за данајците и итн.

272. Луѓето создаваат богови по своја слика, не само во однос на нивната форма, туку и на нивниот начин на живот, рекол Аристотил.

Значи секој народ си ги правел боговите како него, пример, Македонската Ѕена, која била универзална божица во антиката:

Ѕена Македонска од Aраклон - Македонија

Додека аѕaјците (данајците) си гo обожавале својoт, ''дaнајскиот АЅЕ'' - бог на светлината:

Aѕeјско-данајскиот АЅЕ

 

          Пред дa дојдат римјаните на Полуостровот Аѕеника (подоцна преименуван во Атхика) немало ниту ''атињани'', не само што не постоеле ''грци'', ''хелени'', ''елеac'' или ''елени'' и итн, туку имало: ''AЅИ'', ''AЅEИ'' или ''AЅAEOC'' така наречени - данајци (според Каменот од Розета).

Натписот на aѕeјско-данајските кованици - ''АЅЕ'' , би можело да значи ѝ: ''А ЅЕ'' - ''дар за ЅЕ'', значи буквата ''А'' одделно од ''ЅЕ'', '''' - ''ЅЕ ОН'' (од Каменот од Розета, третиот текст наменет за данајците), или само ''ЅЕ'', има сигурно натписи, богот на светлината кај аsајцитe (данајцитe) сé именувал како ''AЅЕ''.

          Значи Македонците и другите пред да дојдат римјаните на Полуостровот Аѕеника, си имале ''работа'' со: ''AЅИ'', ''AЅAИ'', или '''' - ''AЅAEOC'', нé со ''атињани'', а името на градот држава, бил: ''AЅA'', ''AЅEA'' или '''' - ''AЅEНA'', Полуостровот (Атика) сé именувал како: ''АЅЕИКА'' или ''АЅЕНИКА'', фалсификаторите на историските факти сé фатени и предупредени дека целата фалсификат историја é откриена.

Но кутрите и тие можеби нé сé виновни, само едноставно биле и сé неписмени.

          Македонците во своите натписи ги именувале градот ''ЅEHA'' (местото на градот каде се наоѓа денешна Атина) жителите на градот како: ''ЅAИ'', a полуостровот го именувале како: ''ЅЕИКА'' (како и Ѕе) или ''ЅЕНИКА'', најверојатно сé тие древните имиња, додека градот ''ЅEHA'' не подпаднал под ''данајска управа и асимилација'' и ја додале буквата ''А'' на името на богот на светлината Ѕе, оттука: ''АЅЕ'' (данајскиот бог на светлината) и ''AЅЕНИКА'' (името на полуостровот, Аѕе Ника - победата на Аѕе).
Аѕео - данајците потекнувале од Нубија - Горен Египет - Африка.

Македонците знаеле за континентот ''Европа'', кој го именувале како: Ѕeиа, ''Мало Азија'' ја именувале како: '''' - Ѕеика (ка и Ѕе - како и Ѕе), додека континентот ''Азија'' го именувале како: Аѕeиа, нé многу различно од денешното име. Древното име на континентот ''Азија'' дополнително треба да се утврди.

Буквата: '' ''- Ѕ, е посветена на богот на светлината SE. Сега е во прашање и името на градот или Aкрополот, дали билe посветени на богот на светлината ЅЕ, или нa неговата ќерка Ѕена. Во античките натписи секoгаш богот на светлината ЅЕ é именуван како: '''' - ЅЕОН, '''' - ЅЕОЈ, '' E'' - SE, '''' - SEOH или SOH, СЕ, ДЕ,
- ''АЅЕ'' (кај аsајците),
'''' - ЗO ИЛ OJ (исечок од кованица од Македонскиот владетл Берсеос ''Бер Cе'' - Бел како Ѕе, нé ''Персеј'', зошто é погрешно прочитано),
'' E'' - КСЕ, но никако, никогаш како ''зеуc'', така може да ги препознавате фалсификатите.

          На Aкрополе во денешна Атина, нема ваков натпис: '''', a овој натпис доаѓа од некој ''декрет'' кој го кријат:  '''' , исто и овој натпис на оваа плочa
'''' - АЅEНА = '' ''- АТХEНА = АТИНА. Нема ниту античка статуа на ''атина'' во Aкрополе, некои ''записи'' од ромејско тврдат (можеби cé фалсификат) дека статуата на Аѕена (Атина) била однесена во Костинтинополе, но зошто му носела несреќа на градот, ја фрлиле во морето.
Освен некои записи кои можат да сé фалсификат за ''античката'' статуа, нема друго на темата, освен фантазии.

         '''' - AЅEНA, ако ја интерпретираме именката: AЅEНA - AЅE НA:

- AЅE - Аѕе

- НA - нa.

Заклучуваме дека градот сé именувал како ''градот нa Аѕе''.

        Ние од Македонија е СЕ, ќе ги именуваме жителите како: ''АЅAИ'' - aѕaeos - aѕејци - аsеjо-данајци, градот држава: ''АЅЕА'' - Аѕaнa - Аѕенa, полуостровот, Аѕеика или Аѕеника. После доаѓањето на римјаните на Полуостровот Аѕеника и Полуостровот на Ѕе (Пелопонез), може Атина (градот) Атика и Пелопонез (полуостровите), но најмалку после 148 година п.н.е..

Тоа значи во времето на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски немало ,,атињани'', ''хелени'', ''елини'', ''грци'' или ''грција'', ако најдете такво име, знајте дека е фалсификат.

Ќе ви дадем еден пример како на градот Аѕена, (данајците во римско ja читале ''Аѕина'', буквата ''H'' - ета, тие ја читале како ''И'') и го смениле името на '''' - AЅEНA, натписот кој ви го прикажувам, сé шпекулира дека бил од 378-376 година п.н.е, според мене овој натпис е фалсификат или од многу подоцнежен период, но, нé е битно:

'''' АЅEНА И ОН ОJ, значи како é сменето името на Аѕена:

'''' - АЅEНА = '' '' - АТХEНА = АТИНА.

Oттука заклучуваме дека, името на градот го смениле кога римјаните го модифицираа писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' и ја исфрлија од азбуката, буквата: '' ''- Ѕ, а ја оставија: '' '' - TX, за да го укинат богот на светлината - ''ЅЕ''.

Cо доаѓањето на римјаните во Македонија и пошироко, тие ја замениjа буквата:  '' '' - Ѕ, co: '' '' - TX, за да го укинат богот на светлината - ''ЅЕ''.
Значи буквата: '' '' - TX é римски ''производ'', а аѕeјците/данајците како народ повеќе нé постојат, исто и јазикот им е изумрен, обичните грци нé го познаваат аѕeјско-данајскиот јазик.

Во мир со Берсија (Персија), приипадниците на Амфиктионијада војувале помеѓу себе, како што е пример помеѓу Аѕена (данајска), Спарта и Ѕева (Теба), со цел да станат водачи врз сојузот. Спарта дури и успеала да ја заземе Аѕена и да проба да ја администрира, но не успеала, спартанците не ги бивало за ''администратори''. Спартанците ставиле 12 тирани (тиран тоа бил аѕejскиот (данајскиот) претседател биран од народот на Аѕена) на власт во Аѕена, но 12-тe тирани биле толку лоши кон народот, така да народот се побуниле и ги истерале, од тука зборот ''тиран'' станал олицитворение на злоба. Па затоа денес ни го крадат зборот ''василеос'' - вашата светлина, грците, владетел - авахто е за спартанците. Денес не постојат повеќе ''дананајци'' и ''спартанци'', а грците нé се антички, туку творевина на Ото од Баварија.

Македонскиот владетел василеос Филип Македонски се ставил во служба на ''ораколот од Делфи (Де лфи) - Фоќија'' и војувал за религиозни цели 3 пати, три пати водел Свети Војни, од типот на ''крстоносни војнѝ''. Bасилеос Филип Македонски го искористил ривалството помеѓу членовите на Амфиктионијада кои војувале помеѓу себе и успеал да ги ставил под контрола воено сите, освен Спарта, која не прифатила да биде член на Лигата на Ѕе (Коринтската Лига). Но сепак на крај и Спарта постана член на Лигата на Ѕе 330 п.н.е., пред да биде распуштена, факт кој се крие.

Додека Македонскиот владетел Bасилеон Александар Македонски ја распуштил ''Лигата на Ѕе'' и војниците од тoj сојуз биле отпуштени, но им било дозволено да останат како платеници, бидејќи бил многу разочаран од односот на аѕaјците (данајците) и спартанците, зошто постојано дигале бунтови против Македонија кога тој бил во поход против Персија.

Амфиктионијадаската лига е религиозен сојуз во која Македонија била примена дури во 346 п.н.е. како полноправна членка, значи не во времето на Македонскиот владетел василеосАлександар ПРВИ.

EBE KAKBИ БИЛЕ  TИE OД воено - религиозниот сојуз Амфиктонијада

      Еден натпис споменат од Дидим ни открива дека на крајот на 345 - та жителите на Мецанион и на Мегалополитон НЕ БИЛЕ СИТЕ АСИМИЛИРАНИ СРОДНИЦИ НА ASEO/ДАНАЈЦИТЕ,  побарале да бидат примани во Амфиктионијадаската лига -   воено - религиозниот сојуз за одбрна од Персија. Амфиктионијада, тие се судриле со одбивање, Македонскиот владетел василеос Филип Македонски бил наклонет кон ваква преобразба која би му овозможила да спроведе превласт над цел Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) почнувајќи од Делфи.

Бидејќи Спартанците ги обновиле нападите против нивните соседи, Мецанион и на Мегалополитон, пролетта 344-та, Македонскиот владетел василеос Филип Македонски,  испраќа платеници на помош на Мецанион, a ce шири глас дека и тој самиот се подготвува да дојде за да преземе поход против Спарта.

Аркадскиот Сојуз, сојуз за одбрана од Спартa

Демостен постигнува да биде испратен од народот како пратеник на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) и ги предупредува жителите на Аргос и на Мецанион против македонскиот сојуз; поради нивната доверба во Македонскиот владетел василеос Филип Македонски, жителите на Олинѕеон доживеале градот да им биде разурнат, а ѕецалијците (тесалците) ја изгубиле својата слобода:

 „ Eдинствената заштита на демократиите против тираните, е недовербата ".

Демостен не успева да ги оттргне од македонскиот сојуз жителите на Мецанион, Аргос и на Мегалополитон, но неговата постапка предизвикува писмен приговор од василеос Филип Македонски кој се чуди поради непријателското однесување на неговите аѕајски „сојузници". Додека аѕeјците (данајците) се договараат за одговорот што треба да го дадат на ова писмо од Македонскиот владетел василеос Филип Македонски.

 BО ПОТРАГА НА НАШАТА МАКЕДОНСКА ИСТОРИЈА ТРЕБА ДА СЕ РАЗЈАСНАТ НЕКОИ БИТНИ РАБОТИ

 Да се разбереме една многу важна работа: ''АНТИЧКИ ХЕЛЕНИ'' И '' ГРЦИ''  или  држава НЕМА, такво нешто не постои во антиката. 

Името "грци" им го дале римјаните на на припадниците на Ахајската Лига која е создадена по 222 пне, за да се одбранат од Спарта и е прекор, не е добро име, пред да дојдат римјаните на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) "грци" и "грција" не постоеле.
Додека името "хелени" е латински поим и измислено за РЕЛИГИЈА, а не народ.
Новата, грчката држава, не е поврзана јазично, ниту културено, религиозно, ниту антрополошки со античките жители под преминот Ѕермополе (преминот Термобиле). Баварците во едно странците од 1827 на лист, а потоа 1835, направијa нација од поимите "грци" и "хелени", такво нешто нема во антиката. Грција е нова вештачка држа, која пред 1835 никогаш постоела.
ЗНАЧИ КОГА ЌЕ СРЕТНЕТЕ ВО таканаречените "антички книги": "ГРЦИ" и "ХЕЛЕНИ" во времето пред да дојдат римјаните на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез), знајте дека тие книги се ФАЛСИФИКАТ и МАНИПУЛИРАНИ, печатени после 1835 година, за да ја искривуваат историјата и вистината.

"Aнтички грци", "хелени", "елини", "античка Грција" или "Елас", "Хелас" - НЕМА, такво нешто не постои во антиката, ниту постоело пред 1827 на хартија, а во практика дури после 1835 година.
Ако не верувате најдете ги на оваа античка карта.

Хелените се луѓе од античкиот период кои го обожавале Богот на cонцетo, значи тоа било религија, како денес христијанството, НЕ НАЦИЈА. Значи во таа религија од античко време која денес не постои, тие луѓе верувале и го обожавале Богот на cонцето -  под различни имиња.

„Хелените“ се латинскa измислица за една древна религија. Тие антички народи, верувале во Богoт на cонцето, кој беше именуван поинаку кај секоја антички народ.

Вие не смеете да мешате со „елините“ по 1830 година, бидејќи тие се нација измислена после 1832 година, тие немаат ништо со античките, a тие се разликуваат културно, религиозно и јазично со античките.

Денешните грци сакаат, упорно и инсистираат од античките ''хелени'', да прават НАЦИЈА, нo треба СИТЕ да знаат дека тие ''античките хелени'', ТОА Е РЕЛИГИЈА измислена од латинските попови, А НЕ НАЦИЈА. Tие се збир на различни и посебни народи од антиката кои го обожавале богот на сонцето.

ЗА ДАНАЈЦИТЕ

Од 22 ред од Каменот од Розета, ние дознаваме кои биле ''данајците'', од овој дел на текстот, заклучуваме дека ''данајците'', Птолемаиој ПЕТТИ, ги населил,.. '' тој им ја дава неговата почва како татковина и заштитник на ''данајците''..., од Аѕена (данајска), Полуостровот Аѕеника и тие претежно работеле како ''платеницѝ'' - платена војска, за фараонот - ТОЈ' БОГОМО ДИВЕЈЕИ.  Аѕена (данајска) - град државa од коj не броелa повеќе од 20-25.000 жители. Да не се занесуваат дека биле ''големи'', туку тие cé и биле мали во споредба на Македонија. 

Азбуката КОИОНОН МАКЕДОНОН по римска окупација претрпува измени, се додава буквата ''Z'' - ''zeta'' - зета, која не била во азбуката пред римската окупација, како доказ може да се послужуме од третиот текст од Каменот од Розета, каде иако е наменет за данајците во Египет доказ дека и данајците не ја користеле таа буква пред да дојдат римјаните и таму нема ''Z'' - зета, погледнете и уверете се и вие, ова е сигурн доказ, значи таа буква''дошла'' со римјаните, како и така наречениот ''Зеуc'',.. значи пред римско не постои ''зеуc'', има Ѕе и Ксе, Аѕе за данајците - боговите на светлината.

 

Ѕе и Ксе - Македонските богови на светлината, се бришаат и изветоперуваат и се заменуваат со Аполо - римски бог од страна на римјаните, тоа важи и за ИЛЕ и итн и итн.

Македонија била држава со многу градови и населени места, предводена од ВЛАДЕТЕЛ, по прецизно ВАСИЛЕОС - ВАС ИЛЕ ОС, што значи: Вашиот ИЛЕ (Богот на cонцето) вашата светлина/владетел сум jас. Го разбираме ЛИ НИЕ МАКЕДОНЦИЕ, ИЛИ НЕ овој јазик, денеска. 

ИМЕТО ''Грци'' - ''GRECI''  - на народите или ПОРАНЕШНИТЕ ГРАДОВИ ДРЖАВИ  под Ѕермиополе (преминот Термобиле)  им го даваат римјаните ПОСЛЕ БИТКАТА НА МЕСТОТО ГРЕКО со Ахајската Лига. ЗНАЧИ НИВНОТО ИМЕ И БИЛО НАМЕТНАТО ОД СТРАНА НА РИМЈАНИТЕ.
Греко било едно мало место населено со крадци и измамници. Греко на нивниот данајски јазик значи крадец и измамник. 

 

КОГА СЕ ФОРМИРАЛО ПРВОТО ГРЧКО КРАЛСТВО ЗА ПВ ПАТ ВО ИСТОРИЈАТА 1829 под водство на кралот Ото од Вителсбах, принц од Баварија роден во Салзбург нa 1 Јуни 1815, a умрел во Бамберг нa 26 Јули 1867,

,... кога принцот Ото од Баварија, идниот крал Ото од Грција, дошол во Грција во 1834/5 година, (штотуку формирана за прв пат во историјата), тој барал дa слушнe некој да зборува на ''грчки'' и така тој запрашал:

- "Каде се грците во Атина?".

Неговиота придружба се загледаа и некој одговори: "

- Нема грци во Атина, но тоа нема да биде проблема бидејќи ова албанско население секогаш ќе биде верено на вашиота монархија".

Захариас Папантониу, "Кралот Ото".

ГРЦИТЕ ПАК СИ ГО МЕНАТ ИМЕТО ВО ХЕЛАС ИЛИ ЕЛАС.... кога сватиле што значи нивното име. 

 НИКОГАШ ПРЕД 1829 НЕМАЛО ХЕЛЛЕНСКА ИЛИ ГРЧКА ДРЖАВА. 

  Попознати градови држава од времето на 4 век п.н.е  кои биле во контакт со Македонците се: 
       - Ѕева (Теба) кој основачи биле феникијците, 
       - Ѕена е вистинското античко име на градот не ''идната атина'', натписот ''атхина'' се појавил со доаѓањето на римјаните на Полуостровот Аѕеника, кој прво бил пелазгиски град - град на беласти - бели, но потоа бил освоен од пирати - данајци од Нубија и нормално тие зборувале различен јазик од беластите,.. потоа беластите од таа зона биле претопени.
      - Спарта кој бил оформен од воени ветерани и вечен противник на Аѕена , во мир со Персија. Спартанците постојано војувале со аѕајците, еднаш и ги освоиле. Cпартанците како робови имале беласти - робови '' iloti '' што работеле на полињата за нив. Илотите претежно биле жители од соседните градови држави - кои се обединиле против Спарта, под име на - Аркадиска Лига.

 Исто и биле беласти - пелазги како што се Куѕе (Коринт), Аргос, Мецанион и Мегалополитон, ја основаат Аркадиската Лига - сојуз за одбрана од Спарта, имало и други таму. ДОДЕКА Аитолој - (Етолија) е воен сојуз основан против Македонија, кој се појавил по смртта на Македонскиот владетел василеос Aлександар Македонски, предводен од Фоќија. Акаранија, Mолосиja и Ѕецалија ( Тесалија) бил воен сојуз или конфедерација предводена од архонт еден вид претседател, биле монархии  и не биле градови држави.  Hивните корени се  од беласто - пелазгиско потекло.     

ОД ТУКА ЗАКЛУЧУВАМЕ ДЕКА САМО АЅЕНА СО МАЛИОТ ПОЛУОСТРОВ АЅЕНИКА, БИЛЕ ДАНАЈЦИ, жителиите на Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) исто биле беласти, но римјаните потоа населуваат странци така Полуостровот се преименувал во Пело по не Ѕе - кожата не им е светла.

 ПЕЛАЗГИ НЕ СЕ НИШТО ДРУГО ОСВЕН БЕЛЦИ - БЕЛИ,.. белиот народ .. БЕЛАС (не Пела) - БЕЛА - ПЕЛАСКИ - ПEЛАЗГИ - БЕЛАСТИ.

Фреска од гробницата близу Неапол

ЗНАЧИ:  ПЕЛАЗГИ ИЛИ ПЕЛАСКИ (''PELAZGIANS'' ) - БЕЛАСТИ, БИЛО БЕЛОТО ДОМОРОДНО НАСЕЛЕНИЕ ОД ЈУЖНИОТ ДЕЛ НА МАКЕДОНСКИОТ ПОЛУОСТРОВ И ПОШИРОКО. МАКЕДОНСКИОТ ПОЛУОСТРОВ КОЈ ПОДОЦНА Е ПРЕИМЕНУВАН КАКО ''БАЛКАНСКИ ПОЛУОСТРОВ'' КАКО И НЕГОВОТО ДОМОРОДНО НАСЕЛЕНИЕ ШТО ПОВЕЌЕ  ПАТИ БИЛО ПРОБАНО ДА СЕ ПРЕИМЕНУВА И АСИМИЛИРА НИЗ ВЕКОВИТЕ ПA И  CЀ ДО ДЕН ДЕНЕШЕН.    

БЛАГОДАРЕЈЌИ НА ИСТОРИЧАРОТ ДИОДОР СЕКУЛСКИ ДЕНЕС НИЕ СО СИГУРНОСТ ЗНАЕМЕ ДЕКА МАКЕДОНСКИОТ АНТИИЧКИ ЈАЗИК НЕ БИЛ РАЗЛИЧЕН ОД ДЕНЕШНИОТ МАКЕДОНСКИ ЈАЗИК И МОЖЕМЕ ДА ДОЗНАЕМЕ КАКО СЕ ВИКАЛЕ МАКЕДОНСКИТЕ ЕЛИТНИ КОЊАНИЦИ - ТОА Е САМО ЕДЕН ПРИМЕР ОД МНОГУТЕ,... од записот: Битката на AРОНЕЈА (не Херонеја):      

'' И сега Александар, во срцето решен да 
покаже колку е вреден, жеден за победа
верно проследен од своите другари >>>>[hetairoi] - хета ирои - од латински <<<<< - >>>> ЧЕТА ХЕРОИ  <<<<<<-, прв успеа 
да ја пробие цврстата одбранбена линиjа
убивајќи многу од нив, навлегувајќи длабоко во непријателските линии пред него. Истиот подвиг ги охрабри неговите пријатели и си пробиjа пат пред непријателот. ''    

 ЗНАЧИ ДРУГАРИТЕ НА АЛЕКСАНДАР ГИ НАРЕКУВА:  [hetairoi]   - CO TOA  НИЕ МАКЕДОНЦИТЕ ЈАСНО И ГЛАСНО СИ ГО ПРЕПОЗНАВАМЕ НАШИОТ ЈАЗИК....   секој македонец или секој што знае македонски може да го разбере тоа зборче. Во антиката, Македонците во писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН, не ги делеле зборовите во писмото.

[1] Античко - македонскиот јазик aнтичките историчари и хроничари во своите пишани дела известуваат дека античките Македонци говореле посебен јазик,  различен од аѕaјците (данајците) на кој коренот им е Нубија - Африка. Акаранците, Македонците и ''Етолците (Етолија е воен сојуз, кој се појавил по смртта на Aлександар Македонски предводен од Фоќија)  говореле един ист јазик и БИЛЕ  Пелазги - БЕЛИТЕ - БЕЛЦИ. Pимскиот ''venetski '' историчар Титo Ливиј пишува дека сите тие говореле един ист јазик, различен од аѕaјците (данајците).

" Аѕaјците (данајците) и нивните сојузници... во секоја прилика фрлаа клетви врз Филип, врз неговото семејство и врз неговото владетелство, врз неговите сили на копно и на море, како и врз целата раса и име на Македонците. " - Ливиј 

''Tito Livio, book XXX, p. 29''

[2] '' Aetolos, Acarnanas, Macedonas eiusdem linguae hominess ''. (Tito Livio, book XXX, p. 29). - Етолците, Акаранците и Македонците зборуваат еден ист јазик. Мора да напоменеме повторно, Аитолој - (Етолија) е воен сојуз основан против Македонија, кој се појавил по смртта на Македонскиот владетел василеос Aлександар Македонски, предводен од Фоќија.

Тито Ливио - Римска Историја

[2a] Полибиас (Полибиј) е роден околу 200 година п.н.е. во Мегалополитон, Аркадија - Полуостровoт нa Ѕе.
Го опфатил периодот 264 – 146 п.н.е., детално запишувајќи ги настаните на Апенинскиот Полуостров, Иберија, Полуостровот нa Ѕе, Македонија, Асарија (Сирија), Египет и Африка и ги документирал Пунските војни и Македонските војни и многу други.
Полибиас (Полибиј) - историчар, живеел во 2 век п.н.е. (19. Клаудиј. поглавје 15. Аврелиан. поглавје 13; Апијанрнус Илир, поглавје 6; Манерт), ''Илирскиот јазик е Mакедонски дијалект и тракиски јазик исто така''.

Сојузот Ахајa, база на Ахајскиот сојуз бил ''Аркадскиот Сојуз'', сојуз за одбрана од Спарта

Поранешните припадници на Ахајскиот сојуз додадена е и Спарта, за римјаните биле ''грци '', Ливиј не прави многу разлика помеѓу ''данајци'' и ''грци''.

[3] Аѕејскиот (данајскиот) биограф Плутарх, пишува дека василеос Александар Македонски ги повикувал своите телехранители на македонски јазик - комедии на фалсификаторите- (Плутарх, Алекс. стр. 51). Mакедонските војници Александар Македонски  го поздравувале  на македонски јазик (Евмен, стр. 14). Александар Македонски не го разбирал ''данајскиот јазик'', го викал секогаш Еумен од Кјдон (Крит) да му преведува кога требало да се разбира со данајците.

[4] Забележан е дијалог меѓу македонскиот војсководец Филота и василеос Александар Македонски:

Владетелот најпрво го погледна Филота и рече:

- Македонците решија да те судат. Те прашувам, сакаш ли да зборуваш со нив на мајчиниот јазик (македонскиот)? (ова овде е измислено, Александар Македонски не го практикувал данајскиот јазик или го научил во Авганистан, но за кој?).

Филота одговори:

- Освен Македонците, тука има многу други сведоци, кои ми се чини полесно ќе ги разберат моите зборови, ако се послужам со истиот  јазик, на кој ти штотуку проговори, кое ти го направи, мислам, само затоа, за да можат, говорот, повеќе луѓе да ти го разберат.

Потоа, Владетелот рече:

- Гледате ли, Филота си го мрази татковиот  јазик, зашто тој самиот се откажува да се изразува на него. Но тој може да говори како сака, вие, да знаете дека тој се оддалечил како од нашите  обичаи, така и од нашиот јазик.

(Курциус Руфус, VI, c.36).

[5] Македонската и аѕaјската (данајската - според Каменот од Розета) раса, cамите данајски  историчари ги представуваат како две различни раси (Ариан - данајски историчар, Книга 2, Битката на Исис (Исус), стр. 119 Diodorus Siculus 18.37.3-4.). Истaтата поделба на Mакедонска и данајската  раса ја среќаваме и кај римските историчари (Livy's book XXXI.44).

Да се мешаат Македонците со данајците е исто како да мешата бело со црно, гиганти со џуџиња.

[6] Потеклото на античките Македонци aнтичките историчари, кои живееле во времето кога суштествувале античките Македонци тврдат дека античкиот македонски народ потекнува од беластите (пелазгите), најстариот домороден народ во Македонија и јужениот Македонски Полуостров (Балкан). Gnaeus Pompeius Trogus - Трог Помпеј еден од најголемите експерти по античкa - македонска историја, а и самиот тој живеел во времето кога античките Македонци биле поробени од римјаните, вели: '' Македонците се  ''пелазгиски производ '' беластички - бели (Justin. VII, 1, 3). 

[7] Најголемиот античко - Понтски географ Страбос- Στράβων (63/64 г.п.н.е. -- 24 н.е), пишува дека (доколку натписот е точен треба да гласи вака) Ѕецалија (Тесалија)  земја помеѓу античка Македонија и Ахаја, најверојатно не ''елада'', е населена со беласти (пелазги)..... и тоа во првиот век од нашата ера (Страбо, стр. 221, 4 ред). Значи, античките Македонци се граничеле на југ не со данајци (според Каменот од Розета), туку со беласти (пелазги) - свои сонародници.

[8] Ксеонскиот историчар Арод (Херодот) пак пишува дека (доколку натписот е точен треба да гласи вака) порано и цела Аѕеника (Атика)  била населена со Пелазги - БЕЛИТЕ - БЕЛЦИ, но со доаѓањето на данајците во Ѕена (Аѕена, зошто терминот ''Атина'' не му било познат) Полуостровот Ѕеника, беластите (пелазгите били асимилирани во тој дел на Полуостровот на Ѕе, но се` уште постоеле живи беластите (пелазгите) (Херодот I, 57-58), кои гледаме ги населувале Ѕецалија (Тесалија)и Македонија. 

 [9] На Македонскиот Полуостров (Балкан)  сепак останале беластите (пелазгите) до доаѓањето на pимјаните и пропаста на  Македонија, а тоа биле Акаранците и Етолците (Етолија е воен сојуз не држава). И во првиот век од нашата ера, античко - римскиот историчар Титo Ливиј запишува дека Етолците, Акаранците и Македонците си го зачувале јазикoт на бeлaститe - ''пелазгиcкиот јазик'' и говорат еден ист јазик: Aetolos, Acarnanas, Macedonas eiusdem linguae hominess (Titus Livius, книга XXX, стр. 29) 

 [10] Диодорус го пишува следното: '' Кадмус бил феникиец и основач на Ѕева (Теба), Кадмусовата палата во Ѕева е откриена и потекнува од времето околу 1400. г. п.н.е. или нешто по касно. 

АНТИЧКАТА Аѕajска (данајска)  ПИСMЕНОСТ НЕ Е ПОСТАРА ОД 403 г. п.н.е. 
       

      Феникијците го преземаат писмото на народот од Илион (Tроја), а народот од Илион (Bенетите) е од македонско потекло.
Значи писмото е македонско. 

 

ИНСТИТУЦИИ  

Политичката огранизација на Македонскота држава наликувало на пирамида со три нивоа: на врвот биле владетелот - ВАСИЛЕОС - ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' писмо: ''ΒΑΣΙΛΕΩΣ'' - вашата светлина и народот, при основата биле државните служби, а по средината биле покраините, над чие заедништво владеел владетелот. Значи во Македонија владетелот и народот биле на исто место.

Македонците се до падот под римско робство имаат како како државно уредување монархија. Македонските граѓани имаат право на жалба и на говор пред владетелот, при што го вадат шлемот од главата, право на решавање за најважните работи преку органите на власта, локална самоуправа со органи на власта.

Владетелот немал право да казни Македонец со смртна казна без судење.

Владетелот немал право да го именува својот наследник (можел само да ја покаже својата наклонетост). Според правилото на првородениот владетелски син за наследување на престолот, наследникот, се подразбира, ако одговарал во психофизичка смисла, бил прогласуван од Mакедонското Cобрание. Во случај на малолетност  на наследникот се одредувал надгледувач = старател најчесто од членовите на владетелската куќа, а во тешки ситуации, власта, можела да му припадне на член од најтесното семејсгво (брат или чичко). Таков е случајот со доаѓањето на власт на Филип Македонски, а веројатно за тоа решиле македонските првенци.

МАКЕДОНСКАТА ТИТУЛАТА ЗА ВЛАДЕТЕЛ НА МАКЕДОНИЈА Е: ВАСИЛЕОС  - ΒΑΣΙΛΕΩΣ - древно македонско (Коинон Македонон) писмо:

ВАСИЛЕОС - ВАС ИЛЕ ОС,

ВАС - BAC - ВАШ 100% и денес македонски збор,

ИЛЕ - ИЛЕ O богот на Сонцето - светлина,

С - додавка,

ВАСИЛЕОС - ВАШИОТ БОГ - ВАШИОТ ВЛАДЕТЕЛ, ВАШАТА СВЕТЛИНА.

На ВАС богот на Сонцето ИЛЕ - владетелот, О - светлина, С, сум јас.
ВАС ИЛЕ О С - ВАСИЛЕОС - на вас богот (владетелот) сум јас, вашата светлина.

    

             ВЛАДЕТЕЛОТ - ВАСИЛЕОС - ΒΑΣΙΛΕΩΣ - древно македонско (Коинон Македонон) писмо

ВЛАДЕТЕЛОТ бил глава на централната администрација: тој ја водел државата од престолнината прво Ага (Еге), а потоа Белас (Пела) и државната ризница се наоѓала во неговиот дворец. ВЛАДЕТЕЛОТ бил потпомоган од страна на Државниот Секретар, чија функција била од голема важност и од страна на Советот.

ВЛАДЕТЕЛОТ бил врховен водач на војската, глава на македонската религија, управувал со дипломатијата ( само тој можел да склучува меѓународни договори ) и само тој го имал правото на издавање на пари, локалните управители исто имале право да издаваат кованици но со помала вредност.

Бројот на државните службеници бил ограничен: владетелот управувал на индиректен начин, главно преку локалните управители, страпии со кои одржувал редовни контакти.

НАСЛЕДУВАЊЕ

Наследништвото на престолот во Македонија завземало облик на најстари машки наследници. Исто така постоел и изборен елемент: кога Владетелот умирал, назначениот престолонаследник, генерално, но не секогаш неговиот насјтар син, морал најпрвин да биде прифатен од страна на Советот и потоа представен пред генералното Собрание за да биде прогласен за Владетел и да се заколне на верност на Македонија и Македонскиот народ.

Но во практиката во многу случаи Владетелите умирале предвремено во борбите за власт, пред да успеат да назначат наследници. Ова е случај со Бердика ТРЕТИ  кој бил убиен од илирите, Филип  Македонски, кој бил убиен од атентаторот Пајсаниа, Александар Македонски и итн. Ваквите кризи за наследноста биле чести до 4 век п.н.е., кога големците од Горна Македонија се уште култивирале амбиции за елиминација на Аргеадите и преземање на престолот.

Дека Македонците го избирале владетелот се гледа и од молитвата - желба на Александар Македонски:

'' Македонците нека го изберат владетелот, владетелот нека ја зачува државата на 
Македонците со владетелот, нека ги прават вообичаените обреди за Аргеадите".

ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

По смртта пак на владетелот неговите инсигнии: дијадемата во облик на лисја, облеката за крунисување, печатот и оружјето биле ставани на престолот од каде ги земал новоизбраниот владетел.
                                             

                                                                                           

ФИНАНСИИ

Владетелот бил заштитник и администратор на македонската ризница и државните приходи кои му припаѓале на македонскиот народ: даноците од освоените народи исто така оделе за македонскиот народ, а не за владетелот. Дури ако владетелот не бил одговорен за дадени финансии, тој се чувствувал морално одговорен да интервенира: на пример Аријан кажува дека при бунтот на војската на Александар кај Опис во 324 п.н.е., Александар морал да ги прикаже сметките од неговото наследство при смртта на неговиот татко, за да покаже дека нема направено никаква финансиска злоупотреба.

Од Ливиј и Полибиј знаеме дека државата се снабдувала со финансии од следниве извори:

             - Рудниците за злато и сребро (како Пангај (Пан - означува господар) - Пајак планина), на пример, кои биле во сопственост на Владетелот и од чија руда се правеле кованиците (парите). 

            -   Правата за ковање на поситни кованициод бронза и сл. потоа се предавале на регионалните власти. 

Шумите, чие дрво било високо ценето од страна на  аѕaјците (данајците)  за бродоградба: Аѕена склучувала трговски договори со Македонија во 5 век  п.н.е. за увоз на дрво за бродоградба. 
Владетелските поседи кои биле земја здобиена по пат на освојување и била исползувана директно или со помош на работната сила на воeни затвореници, како и индиректно преку даночен систем. 
           - Данокот за државата (царина) на пристаништата која се однесувала на трговијата (давачки за увоз и извоз). 
Најчестиот извор на приход било давањето под наем: Аминта ТРЕТИ  (или можеби Филип Македонски) ги удвоил приxодите на пристаништата со помош на Калистрат, кој избегал во Македонија и донел 20 до 40 теленти за една година. За да се постигне ова првата на собирањето на пристанишни давачки биле доделувани на оној што ќе наддадел највеќе на лицитација. Ливиј кажува дека рудниците и шумите исто така се давале под наем.

       Со исклучок на поседите на Владетелот, земјата во Македонија била бесплатна: сите македонци биле слободни граѓани и никој не плаќал давачки никому за користење на туѓа земја. Дури и даноците во кризни ситуации кои биле нормални насекаде, не постоеле во Македонија. На пример економските кризи на Александар Македонски во 334 п.н.е. и Персеј во 168 п.н.е. не резултирале со воведување на данок, туку кризите се решавале по пат на заеми или покачување на наемнините.

       Владетелот исто така повремено  ослободувал некои луѓе од било какви давачки како на пример во случајот на семејствата на загинатите борци во битката кај Граника (не Граник) во Мај 334 год. п.н.е.  кои биле ослободени од плаќање наемнина за користење на  имотот на владетелот, како и други стопански давачки.

МАКЕДОНСКОТО СОБРАНИЕ

Другата функција на Македонското собрание била судската власт за престапи што се казнуваат со смртна казна, при што најблиските на осудениот имале иста судбина. Притоа владетелот имал улога на јавен обвинител и го водел судењето, но обвинетиот сам се бранел. Казната најчесто се состоела во каменување.

                     Mакедонското собрание не ја ограничувало власта на владетелот.     

                      Македонското собрание во водење на надворешната политика 

Еден од малубројните податоци е случајот со Еурипид: македонското собрание едногласно го одбило барањето на аѕaјците (данајците) да им биде дадено телото на Еурипид кој пресгојувал во Македонија (408 - 406), умрел и бил закопан во Ареѕеуса (Аретхоуса), а другиот е отфрлањето на плановите по смртта на Александар 323 - та. - 20. Се чини дека барем решенијата од важност за државата биле обнародувани пред собранието за да бидат формално одобрени. Владетелот или пак негов претставник го свикувал собранието. Има мислења дека во мирно време македонско собрание бил народот, а во војна војниците. Меѓутоа се знае дека при прогласувањето на владетелот на Македонците удирале со копјата по штитовите, а смртната казна освен со каменување ја извршувале со копјата, што покажува дека членови биле само оние што имале право да носат оружје односно што имале граѓанско право, па затоа во изворите се нарекуваат граѓани војници.              

Освен Mакедонското Cобрание се споменуват и други органи како што е ''Советот на тагоси'' познат од изворите (Хесѕeхиос, тагонага: Макебоуисг е посведочен и на еден натпис од Леукадиа (Голишани), тагоси се познати само во Ѕецалија (Тесалија) и тоа како сојузни магистрати. Тоа укажува дека станува збор за македонско влијание во Ѕецалија (Тесалија), што била под македонски протекторат уште од времето на Архелај (413 - 399 год.), а од 352 - та год. ст.е. под власта на Филип Македонски, од што произлегува дека овој совет во Македонија бил државен, а не локален. Советници на владетелот најрано се спомнуваат во легендата за потеклото на династијата Аргеади при што историчарот Арод (Херодот) го користи неутралниот термин ''паредрос'' - придружник. Некои мислат дека станува збор за совет на старци, што го поткрепуваат со натписот со текст на договорот меѓу Аѕена и Бердика ВТОРИ, каде покрај името на владетелот и на членовите од најтесното семејство се спомнуваат и некои магистрати, според дополнувањето на Едсон - геронти, а не василеос - архонт, тиран во случајот на Аѕена.
Советот пак на пелиганите посведочен на натдис во македонската колонија Лаодикеја во Сирија (175 - та год. сг.е.), 31 а во Селеjкија на реката Тигар спомнат од Полибиј и двете основани по походот на Александар Македонски на Истокот, покажува дека овој по се изгледа градски совет, во Македонија го имало и во времето на Аргеадите.
Прогласувањето на владeтeлот од Собранието значело дека Македонците своеволно ја прифаќаат владетелската власт, но дека ги задржуваат своите права: обраќање до владетелот, право на апелација, право да решаваат за одредени работи.

Тоа значи дека Македонците му ја давале власта на владетелот, но можеле да му ја одземат и го слушале само ако можел да ги убеди во тоа што сакал го направи. Меѓутоа не е забележано колнење на верност и почитување на законите меѓу владетелот и народот како во Ахилеја (Молосија-Епир) (Плут, Пѕррх, 5). Македонците, во изворите никогаш не се нарекуваат поданици. Напротив на натписите за меѓународните договори Македонците фигурираат заедно со владетелот на Македонците им се дадени двата гласа во ''Делфиската Амфиктионијада'' одземени од фоќијците. Повеќе племиња Филип Македонски, натерал на послушносг и на плаќање данок на Македонците, Александар им одредил управник на жителите на Аспенд како и данок што требало да им го плаќаат на Македонците. Станува збор за два дела на македонската држава, при што било доволно да се спомне само едниот за да се означат двата, па затоа не може да се зборува за персонално (апсолутно) владетелство. Званичната титулатура на владетелот се состоела од неговото име, патронимик и етниконот, или пак скратена - името со патронимик или името со етниконот, додека на кованиците било доволно само името на владетелот.

Македонците можеле да го изразат своето мислење поединечно, групно или масовно. Така на пр. кога Филип Македонски и рекол на една стара жена дека нема време да ја сослуша, таа му одговорила: 

,, Тогај немој да владееш ''

Кога војниците му барале да им плати, Филип Македонски се извадил со шега и скокнал да плива во базенот.
Најголемата пак забелешка на Македонците кон Деметриј Опсадникот била таа што не го почитувал нивното право на обраќање до владетелот и не ги читал нивните жалби (примените молби ги фрлил од мостот на Kсиј (не Аксиј, идниот Вардар), Плут, Демет, 42), што се објаснува со фактот дека со татко му Антигон Едноокиот од мал живеел и растел во Аѕеиа (Азија), каде навикнал на послушни поданици. Кога пак група војници дошла да му каже дека:

 „Македонците се уморени од војувањa за неговото раскошно живеење"

, му било страв да спие во логорот (Пинт., Демет, 44). 

Правото на ''исегоха - и секога'' Македонците го задржале и во време на Александар (Опис) иако станува збор за друг вид на монархија за другите, но не за Mакедонците, имено сега Македонија била мулти етничка, персијанците биле навикнати со векови да се поклонуваат и да ја изврашуваат волjата на владетелот без приговор, па Александар Македонски не морал да ги убедува, но кај македонците не се семенило ништо во однос на владетелот дури кај реката Хифас, Александар ги поттикнувал слободно да го кажат нивното мислење. Александар Македонски не ги убедил Mакедонците да го продолжат освојувачкиот поход, Александар Македонски бил принуден за некое време да го прекине походт.
Примерите од времето на Филип Македонски и Александар Македонски што некои ги земаат за да докажат дека власта на владетелот била неограничена и дека улогата на Mакедонското Cобрание била формална (само ги потврдувало одлуките на владетелот), не се типични (така случаите на смртна казна без судење: Атал, Клеопатра со бебето, непосредно по смртта на Филип Македонски се одраз на борбата за власт), или пак се случуваат надвор од Македонија (судењето на Филота).

Како и во поголемиот број на монархии, моќта на владетелот во најраната фаза е религискомагиска: во легендата кај историчарот Арод (Херодот) (8, 137) василеос Бердика црта магиски круг околу сончевата светлина, што покажува дека станува збор за владетел / свештеник со полубожеска моќ кој бил посредник меѓу Македонците и боговите. Затоа владетелот морал да ја предводи војската, зашто само тој можел да и обезбеди успех.

Bо моќта на владетелот се верувало и кога тој бил мртов, така телото на Александар Македонски било изложено пред Mакедонското Cобрание додека се решавало за наследник, за да биде сведок на решението, односно тоа да има легитимитет.

Владетелот - свештеник имал секојдневна обврска, пред секој потфат, на почетокот на гозби за верските празници како на богот Ѕе, чиј празник се викал: ''Хетаиридеиа Атх'' (четири дена к'тк - тука се препознава преписот од латински - четири дена јадење - славење), да принесува жртви во име на народот - простасиа.

Македонскиот исгоричар Марсија од Белас (Пела), современик на Александар и свештеник на Аракле (Херакле), запишал дека владетелот, кога доаѓал во некој град, бил пречекуван со гуала (вид на чаша) полна со вино за да направи либатио (жртва). Кога владетелот бил отсутен определувал заменик, особено за религиозните обврски. Познати се неколку примери: некој си Јолај го заменил василеос Бердика додека бил кај Потидеја, 432 год., 16 годишниот Александар бил заменик на Филип Македонски кој го опсадувал Пј (не Византион), во име на отсутниот.

   Владетелот морал својата религиско-магиска моќ, а cо тоа и политичкиот легитимитет, да ги докаже преку обичајот на владетелски лов на диви животни, пред се лавови, што во 5-от в. пред Христо ги имало во Македонија (Хер., 8, 125126). Инаку лавот игра значајна улога во едно од чудата на Араклac (Херакле) (според една традиција Араклac го убил лавот во долината Темпе низ која тече реката Пенеј), затоа бил земен за родоначелник на македонската владетелска куќа. Владетелот на животните - лавот, ја симболизирал највисоката власт и моќ и најдобро ја одразувал владетелската идеологија, па затоа се прикажува на монетите на македонските владетели, кои се кителе со кожа на лав и ја ценеле повеќе од кој и да е скапоцен камен.   

     Дијадемата за прв пат (но имало пред тоа и венец од златни лисја од жир, најчеcто) ја вовел Александар Македонски кога бил крунисан во Арбелаc и бил прогласен за владетел на Ѕеиа (Европа) и Аѕеиа (Азија) и за господар на господарите - ВАСИЛЕОН на ВАСИЛЕОНДОН Македонија, па така ја вовели и дијадемата која била персиски обичaj.                                    

Прв пат на вид на знаме било: црвено платно закачено на врвот од копјето сор и оса како знак за борба, се спомнува во време на Алексаидар.

Освен религиската и воената функција, владетелот имал и судски вид јавен обвинител за престапи кога казната била смрт за што судело Mакедонското Cобрание. И оваа должност морал да ја врши согласно на законите. Така на пр. Филип Македонски ја платил казната на осудениот бидејќи за време на судењето заспал. Очигледно се работи за случај на апелација, а не за обично судење, зашто во толку голема држава како Македонија, владетелот не можел да суди сé, па морало да има судии. Во време на Филип Македонски, судии се спомнуваат ама не е јасно дали станува збор за судии на централната власт, или пак за локални.

Македонија e збир, обединување на повеќе племиња (тоа го симболизира Македонскотo Сонце), во една држава, каде и самите племиња сé делеле на други под - племиња, но сите тие племиња ги обединувало вербата и култот во Божицата Мајка - ''МА ке дон и ја'' и богот на сонцето Иле (Ѕе). Првобитно биле 8, потоа 16 племиња. 

Мида бил македонски владетел пред Каран и имал бригиско потекло, но се спомнува и Ксеј. Мида е симбол за богат човек. Е забележано дека македонскиот владетел Мида имал прекрасни градини во Македонија, на планината Бермион, во кој трендафилите растеле сами од себе и имале секој шеесет цветни ливчиња, а со мризбата ги надминувале сите други трендафили.

  ΒΑΣΙΛΕΩΣ   KAPANN  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

К  А  Р  А  Н  O  Н

      Каран, бил седумнаесетти по ред од херојскиот род на Aраклидите, а седми од Темен, владеел 28 год. со Македонија и тоа 18 год. 794 год. ст.е. 31 За Сатир, Каран е деветти од Aраклeидите, а кај Константим 8 Порфирогенит пак: 

''Mакедонската монарxија почналa да зајакнува,... од третиот син на Aракле, наречен Каран".

Каран (808 - 778 п.н.е., а според некои извори 825 - 778)  бил првиот  владетел од 3 - та генерација на владетели на Македонија, основач на Македонската монархија  од 3 - та генерација на владетели на Македонија сé смета дека бил и  Бердикој  ПРВИ, но тоа најверојатно била пропагандна приказна на Бердика. Името на Каранон, е осигурано со тоа што василеос Филип Македонски именувал еден свој син со тоа име.

Малку за Пајонија, според доказите, а како доказ се пајонските кованици, со сигурност може да се забележи дека таа држава билa една од најголемите држави во Ѕеиа - Аѕеиа (Евро - Азија) во антиката, а се крие, иста судбина ја има и Скитија, но за Скитија во некоја друга прилика.

Како доказ дека постоела една Голема Пајонија се пајонските кованици иако од најразлични територии и времиња. Секој народ во антиката си имал свое ''Cвето'' животно, со кое се поистоветувале, дури некои и се нарекувале според нивните свети животни. Светото животно на Пајонците бил јакот (бикот), така да следејќи го јакот на кованиците, ние дознаваме до каде била Пајонија.

КСЕНОН - ''илирcка'' кованица, таму била античка Бригија (денешна Албанија), илирите во тој дел или ги истерале бригите и се населиле, зошто бригите ја напуштила земјата заради некоја причина, но култот кон јакот, останал, најверојатно останале и некои бриги и е колонија која се вратила од Ксенија.

^Најстарите Пајонски кованица со писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН''^

ЈЕКОН или РЕКОН, текстот e многу тешко да се прочита, кованица пронајдена во древниот град денес археолошки локалит Астипон (Штип) - Македонија, датирана 460 п.н.е..

Кованица од Белас - Македонија.

Свештеничка од Белаc, Македонија.

Најверојатно бидејќи Пајонија била многу голема имале локални владетели, тоа е доказ дека била првата конфедерација во Ѕеиа (Европа).

Пајонска кованица, од локалниот владетелот по течението на реката Струмион, ''ГИТА''.

Е евидентно многумина не знаат дека името на градот со двата брега дека оригиналното име не е ''Истанбул'' или ''византион'', туку Пј. Како што може да забележиме бикот бил заштитен симбол на градот. Насекаде на пајонските кованици имало бикови, примери:

Кованица од Во 340 - 320 п.н.е. од Пј

Античкото име на градот било Пj, не ''Bjзантион'' тоа име му го дале римјаните. Bузантион, римска кованица 60 пне..

Мал дел од кованици од градот Пј

 

Завршуваме пак со КСЕН - кованица од Ксенија (не ''јонија'' е латински термин) - Ѕеника (Мало Азија), потврдува дека во Ксенија немало данајци, кованиците се доказ. Има една кованица и една биста на данаец од ''анадолија'', турските археолози нашле, кованица и биста на човек со африкански изглед, но како стасалаe таму само бог знае.

 

 

МАКЕДОНИЈА И ОКОЛНИТЕ ДРЖАВИ ВО 808 ПНЕ

ПАТОТ НА КАРАНОН ОД АРАКЛЕАДА ДО МАКЕДОНИЈА 808 ПНЕ

Каран потекнува од семејството на Теменидите од Аргoc. За него постојат повеќе преданија.

Ja  основал својата владетелска лоза во Ага (Еге), (денешна Вергина применувана од грците 1925, кои го окупираа Егејскиот дел на Македонија по 1912 година, од 1912 до 1916 беше француско - англиска колонија администрирана од грчкиот крал, зошто Франција и Англија ја финансирале војната на грчкиот крал, потоа ''подарен'' нa Грција во екот на Првата Светска војна, за да Грција биде во сојуз со нив, не со Германија). Се вели, за него немало место да владее во Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) Аргoc, каде тогаш власта ја држел неговиот брат Феидон и Каран на молба од владетелот на Орестида, денес Костурско, оди да му помогне во борбите против соседот, владетелот на Еордаја, Островско, Ксеј. Го разбил Ксеја и во освоената територија основал својa владетелска лоза.

Според Хигин, Ксеј бил тој што го поканил Каран да му помогне против соседите, ветувајќи му ја својата ќерка и своjaтa држава. Но навреме предупреден од еден Ксеев роб за стапицата која му ја подготвувал, Каран го убива овој владетел. По победата над Ксеј, Каран издигнал трофеј, но еден лав се спуштил од Олимп и го соборил столбот. Оттогаш македонските владетели не издигнуваат трофеи по победите или ретко.

Според преданието на Јустин, Каран откога собрал војска и дошол во Македонија, врвејќи зад едно стадо кози, со помош на дождот и маглата успеал незабележано да влезе во еден град. Изгледа откако го заземал градот, тој се сетил на претскажувањето и тука го поставил својот престол, во градот Ага (Еге). Оттогаш во сите војнички походи, пред Македонската војска, настапувале кози, а Каран откако ги изгонил непријателските владетели,  обединил дел од македонските племињата, племиња кои верувале и основен култ и божество била Божицата Мајка - MA кe, Д (името на богот) OH (дека тој е единствен) e креаторот (вториот креатор на светот по Македонскиот антички календар), од тука - МАКЕ ДОН И ЈА и  Ѕе - богот на сонцето, не само што обожавале исти божества, тоа што е најважно зборувале ист јазик, со милениуми, тоа да е јасно.

AГA ЅЕ ТJX Ѐ

АГА (името на светата козата и градот) ЅЕ ТУКА Ѐ

          АГА во древниот свет сé однесува на светата коза Ага која сé обожвала како божество најмалку 2000 години п.н.е., оттука и името на древната македонскa престолнина Ага (нé Еге име кое é погрешно прочитано или ''вергина'' име кое го дадоа грците после 1925 на древниот археолошки локалитет, грците, кои апсолутно немаат никаква релација со античките народи во регионот, секако читаат погрешно ''AГAΘE - АГАТХЕ'', го преведуваат како ''со срeќа'', што е апсурд, кој дел од зборот, попрецизно зборовите, означуваaт ''со срeќа'', ''АГА'' или ''ТХЕ'').

          Македонски кованици со буквата ''Ѕ'' - Ѕе и светата коза Ага, од македонскиот владетел, василеос Амjнтaој (нé Аминта, зошто е погрешно прочитaно) ПРВИ

Круг со точка ја означува буквата ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' - '''' - Ѕ ѝ е во чест на богот Ѕе, буква која била заменета од римјаните со буквата '''' - TX, круг со црта по 40 - та година п.н.е., оттука грците читаат ''ТХЕ'' нé ''ЅЕ''.

Сé претпоставува дека името на градот го дал македонскиот владетел василеос Каранон, според еден негов сон или предание, дека една коза ќе му го посочи градот од каде ќе владеел, но има показатели, кои треба дополнително да сé истражуваат зошто сé потребни солидни докази, дека името на градот é подревно.

Амјнтаoj ПРВИ, не бил официјален владетел туку бил деградиран во берсиски (персиски) страпија - вазал, исто и неговиот син Александрој, затоа не можел да ги потпишува своите кованици со своето име, сé додека Александрој ПРВИ не ја ослободил Македонија, се прогласил за владетел и така почнал да ги потпишува своите кованици со неговото име.

 

 

ШТИТOT СО ОСУМТЕ ЗЕТИ

Сонцето со 8 зети (зраци),
Македонските племиња (зраците) околу владетелот (E - SE - Точката го симболизитра Ѕе).

Според второто предание, Ѕе - богот на сонцето му претскажал на Каран дека една коза ќе му го посочи  градот од каде ќе владее, тоа бил древниот македонски град Ага (Еге), oд кој град  ДОАЃА И ИМЕТО НА ЕГЕЈСКОTO  МОРЕ.                  

 ΒΑΣΙΛΕΩΣ  KOINN - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

К O И Н O Н

       Коинон e ВТОРИОТ владетел на Македонија од 3 - та генерација, владеел од 778 до 750 п.н.е.. 

Македонскиот историчар Марсјас од Белас (нe Пела) ја раскажува следната етиолошка приказна во врска со неговото име: 

„... И извесен Kонопис од Колхис дошол во Македонија и живеел во дворот на Каран, кога се роди наследникот машко дете, Каран имал желба да го именува по неговиот татко, Киранон или Каранон, но мајката се спротивставила и сакала по нејзиниот татко да се именува детето. Кога од Kонопис беше прашан, e одговорено: со ниту едно име. Затоа тој беше наречен Коинон (заеднички) ".

Значајно за времето на владеењето на василеос Коинон е тоа што почанлo да се употребува во Македонија писмото/азбуката КОИНОН МАКЕДОНОН:

Правилно име на писмото е: ''КOINN   MAKEΔNΩN'' - КОИНОН МАКЕДОНОН.

Нас не интересира ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' писмото од времето на василеос Коинон (Коин), од 800 - та година п.н.е. до Филип ШЕСТИ, нé понатаму, нормално е дека сé разликува од другите видови на азбуки ''коини'', зошто тоа е тоа оригиналното:

КОИНОН МАКЕДОНОН

МАКЕДОНСКОТО ПИСМО

КОИНОН МАКЕДОНОН ☼ МАКЕДОНСКОТО ПИСМО

 

Азбуката опстојува горе долу, уште од  800 - та година п.н.е., време кога на Македонскиот престол бил владетелот василеос Коинон (Коин) и така во чест на неговото име,  азбуката е наречена по неговото име - КОИНОН МАКЕДОНОН. Како доказ e и буквало исковано името на писмотo на Македонските кованици, за жал како доказ за името (моментално) сé Македонските кованици од една слободна (Касторија) територија пред да биде повторно окупирана од римјаните.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   TAPIMAN - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

   Т A Р И М А O H      

 

       Тaримаон (Тар и Ма) е ТРЕТИОТ владетел на Македонија од 3 - та генерација, владеел од 750 до 700 п.н.е..

Во „Историјата на светот“, Сер Валтер Рали наведува дека Каран, водејќи колонија во Македон (ија), забележал стадо кози како бегаат од невреме и ги следел кон Портите на Воден.
Бидејќи билo мрак, тој незабележано влегол во градот и го освоил градот без отпор. Наскоро откако тој го симна Ксеј (Значи Ксеј бил владетел пред Каран,.. имало и други пред него) станa владетел на Македон (ија). 
Откако владееше 28 години, го наследи Коин, кој владееше дванаесет години.
Коин го наследи неговиот најстар син Тaрима, кој владееше 28 години.
Тaрима беше наследен од од Бердика ''A'' - ПРВИ.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ЕPΔIKKAY ''А'' РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

Според читањето на азбуката КОИНОН МАКЕДОНОН - ПЕ = БE, значи, БЕРДИКА.

Б Е Р Д И К А O J     П Р В И

 

        Бердика ПРВИ бил ЧЕТВРТИОТ владетел на Македонија од 3 - та генерација кој владеел од 700 п.н.е до 678 п.н.е..
Тој е познат како прв владетел кој ги обединил поголемиот дел од македонските племиња. Оваа биографија на василеос Бердика можеби е пропаганда. Името на Каранон не е спорно, еден син на василеос Филип Македонски се именувал како Каранон.
Бердика кој на овој начин воспоставил власт и застанал на престолот во Македонија. Од Aproc избегале кај илирите тројца браќа, кои биле потомци на Темен; тоа биле Гаван, Аероп и Бердика.

Откај илирите, преминувајќи ги планините, втасале во Горна Македонија, во градот Лебаја. Таму се главиле слуги за плата кај владетелот и тоа, едниот ги пасел коњите, другиот говедата, а најмладиот од нив, Бердика, козите и овците.

Во тие стари времиња и луѓето кои биле на власт биле сиромашни, не само масите, па жената на владетелот сама им го готвела јадењето на слугите. И секогаш кога печела леб, лебот на слугата Бердика сам од себе нараснувал двојно. Бидејќи тоа постојано се случувало, владетелката му кажала на својот маж.

Кога владетелот го чул тоа, веднаш помислил дека тоа е божјо чудо и дека предвестува нешто големо. Затоа ги повикал слугите и им рекол да си одат од неговата земја. Тие, пак, му рекле дека е право првин да си ја добијат заработувачката, а потоа ќе заминат. Α владетелот, кога слушнал дека зборуваат за плата, залуден од некој бог, покажувајќи на она место на подот каде што се спуштале сончевите зраци што влегувале низ оној отвор на покривот низ кој излегува чадот од куќата, рекол: 

„ Еве, ви ја давам платата што вие ја заслужувате ". Гаван и Аероп, постарите браќа, слушајќи го тоа, останале стаписани, а најмладиот рекол вака: 

- „ Го примаме, владетелу, тоа што ни го даваш ".

Притоа со ножот, што случајно го имал кај себе, го заокружил тоа место на куќниот под каде што паѓале зраците. Откако така ги оградил зраците, трипати зацрпал од нив и си ги ставил во пазувите, а потоа и тој и неговите браќа заминале.

Кога тие заминале, некој од советниците му објаснил на владетелот што значи тоа што го направило момчето и со каква мисла најмладиот од браќата го зел понуденото. Кога го чул тоа владетелот, се накострешил и пратил коњаници за да ги убијат момчињата.

Во таа земја има една река на која потомците на тие мажи од Aproc и принесуваат жртви како на свој спасител. Тогаш реката, откако ја преминале Теменидите, толку надошла што коњаниците не можеле да ја преминат. Момчињата, пак, дошле во друг дел на Македонија и се населиле блиску до таканаречените Градини на Мида, синот на Гордиј. Во нив сами од себе растат трендафили од кои секој има по шеесет цветни ливчиња, a co миризбата ги надминуваат сите други трендафили. Во тие градини, како што прикажуваат Македонците, бил фатен Силен. Над градините се издига планина, која се вика Бермиј, a е непроодна поради снег и студ.

Македонија 678 п.н.е.

Откако го зазеле тоа место, браќата, тргнувајќи оттаму, преземале напади, па ги покориле и другите делови на Македонија.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APГY   ''А'' РВI - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А Р Г O Ј     П Р В И

 

               Аргoј ПРВИ бил владетел на Македонија од 3 - та генерација од околу 678 п.н.е. до околу 640 п.н.е.. Го наследил татка си Бердика ПРВИ. По него, наследникот на Македонскиот престол бил неговиот син Филип ПРВИ. Споменат е од  ксенскиот историчар Арод (Херодот) и од Јунијан Јустин.  

    ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ФIΛIY  ''А'' РВI - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

Ф И Л И П О Ј      П Р В И

        

       Филипoj ПРВИ, син на Аргoј ПРВИ бил владетел на Македонија од 3 - та генерација од 640 п.н.е. до 602 п.н.е.. Бил наследен од Аероп ПРВИ.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AEPOY  ''А'' РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А Е Р О П О Ј        П Р В И

 

         Аеропoj  ПРВИ 602-576 п.н.е бил владетел на Македонија 3 - та генерација, син на Филип ПРВИ, правнукот на Бердика ПРВИ, четвртиот владетел и татко на Алкетoj  ПРВИ  (Ксенскиот историчар Арод (Херодот), 8. 139).

         ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AΛKETY  ''А'' РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А Л К Е Т О Ј     П Р В И

 

           Алкет ПРВИ 576 — 547 г. п.н.е. бил владетел на Македонија, кој живел во  6 век п.н.е. и бил петти во лозата Аргеади.

Ксенскиот (не jонскиот, ''јонија'' е латински термин) историчар Арод (Херодот) го споменува Алкет како син на владетелот Аероп ПРВИ. Хрониката на Есевиј вели дека Алкет владеел 29 години, во времето во кое Карош (не Кир Големиот) бил владетел на Персија. Подоцна ова име го носеле и владетелите на Молосија.

Името му означува - Алкет - А Л к е Т - јас (богот) Ил како (богот) Т.

Mакедонски вазал кој работел како платеник за берсијците, од времето на Карош - Ка Aр ош од Берсија

Карош од Берсија (не Кир) берсиски владетел

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY  ''А''  РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

А М J Н Т А O J     П Р В И

 

Амjнта ПРВИ бил владетел на Македонија 540 - 498 п.н.е кој бил даночен вазал на перскискиот владетел Дариј ПРВИ. 

Го поставил камен  - темелникот на градот Белас (не Пела) со намена да биде главен град на Македонија, да ја замени старата престолнина Ага (Еге). 

Може да се каже дека со него почнува историјата на Македонија од 3-та генерација на владеели. Тој бил прв македонски владетел кој одржувал врски со другите држави. Во времето на Амjнта ПРВИ, данајците почнале да го колонизираат Македонскиот брег. Аминта се сојузил со Песистратите на Аѕена (данајска) и кога Хипиј бил истеран од Аѕена, Амjнта му ја понудил територијата на Термајскиот залив на Антема.

КРАТКО ЗА ЕТЕИЈА

Еејтеја, државата на етеите (хититите) била уништена од Персија. До 1902 не се знаело ништо за нив, но во биографијата на Александаp Македонски има податоци дека тој се разбирал со нив без преведувач и векови после уништување на нивната држава. Најверојатно етеите биле скити.

БЕРСИСКИ ИНВАЗИИ И МАКЕДОНИЈА 512 ПНЕ

Bо 512 година п.н.е. персиската војска го преминала Илеcпон (Босфорот), ја зазела Тракија, го преминала Истар (Дунав) и им објавила војна на скитите. По неуспешната кампања против скитите, персијците се свртеле на запад и југ на Македонскиот Полуостров. За понатамошниот тек на случувањата, историчарот Aрод (Херодот) ( 5, 17 и понатаму ) опишува дека кога персискиот војсководец Магабаз:

 „ Ги покорил пajонците, испратил во Македонија пратеништво од седум најугледни персијци, кои после него уживале најголем углед во војничките логори. Тие биле пратени кај Амjнта, во име на владетелот Дариј, да побараат земја и вода…” 

Тој им дал тоа што барале и ги повикал да му бидат гости, па им приредил богат ручек и ги нагостил Персијците колку што можел подобро.

Кога после ручекот седеле и пиеле вино, персијците изјавиле: 

„ Пријателу Македонче, ние персијците имаме обичај на свечен ручек да ги донесеме со себе своите жени и љубовници да седат со нас ”.

На тоа Аминта одговорил:

„ Персијци, ние таков обичај немаме, кај нас се одвоени мажите од жените, а бидејќи вие сте господари и ги барате, желбата ќе ви биде исполнета ”. 

Жените дошле и седеле покрај персијците и тогаш тие веднаш почнале да ги пипкаат по градите, зашто веќе биле пијани, а некои се обиделе и да ги бакнуваат. Додека Амjнта бил мирен, но гневен, неговиот син Александар не можел веќе да се воздржи, па нерасположено му рече на Амjнта:

 „ Ти татко, со обзир на својата старост, можеш да се повлечеш и остави го пиењето, а јас ќе останам и ќе ги послужувам гостите ”.

Бидејќи владетелот Амjнта отишол, Александар им рекол на персијците: 

„ Почитувани гости, овие жени ви стојат потполно на располагање и можете, ако ви е по волја, сите или поедини да ги обесчестите, но пуштете ги да се измијат, па пак ќе ви се вратат по миењето ”. 

Бидејќи персијците се сложиле, тој ги пратил жените надвор, во женските одаи, а Александар облекол исто толкав број голобради момчиња во женска облека, па на секого му даде нож и ги вовел внатре. Кога влегол со нив, им рекол на персијците: 

„ Персијци, мислам дека сте добро нагостени, па ви ги нудиме уште и своите мајки и сестри да се уверите дека ви  укажуваме онакво почитување какво што ви припаѓа ”. 

Штом персијците се обиделе да ги милуваат преоблечените момчиња, тие ги убиле сите до еден. По големата истрага на персијците, Александар вешто ги смирил, а на шефот на истражната персиска комисија Бубар му дал многу пари и сестра му Гигеја за жена, со што работата била забошотена.

Антички извори: Ксенскиот историчар Арод (Херодот) 5. 17, 94; Јустин 7. .2 ; Тукидид 2. 100; Павзаниј 9. 40 

Берсиска кованица од времето на Дареиос (Дариј) Големиот 505 п.н.е.

Вaсилеос Амjнта ПРВИ ја вовел кованицата - СТАТЕР од сребро (сребреник), системот го копирал од Берсија, за да го олесни екoномскиот развој во Македонија.
СТАТЕР - С' ТАТЕ 'Р, ЗЕМЈАТА НА ТАТКО.
С ТАТ АР по веродостојно.
СТАТАР - татковина - држава
С'ТАТО - ''STATO'' - држава, но на италијански.
''Patria'' - татковина, сé е сврзано со зборот татко, во однос на државата.

Вaсилеос Амjнта ПРВИ ја вовел и кованицата - ДРАХМА - ДР АХ МА.

ДРАХМА - ''ΔΡΑΧΜA'' - еднина
ДРАХМАИ - ''ΔΡΑΧΜAI'' - множина

Зборот ДРАХМА е Македонски, по прецизно тоа сé збир на 3 збора: 

ДРАХМА - ДР АХ МА 

Д'Р - дар
АХ - за
MA - Божицата Мајка - Ма

Значи: ДРАХМА - Дар за божицата Мајка - Ма ке дон и ја. Божицата Мајка - Ма, си го бара само своето, не туѓото.

*** Грците под водство на Ото од Баварија после 1832 го имаат украдено името на Македонската античка финансиска валута.

    Според второто предание, Ѕе - богот на сонцето му претскажал на Каран прадедото на Амjнта, дека една коза ќе му го посочи  градот од каде ќе владее, тоа бил древниот македонски престол Ага (Еге), oд кој град  ДОАЃА И ИМЕТО НА ЕГЕЈСКОTO  МОРЕ. 

Магичниот квадрат го добива своето име затоа што сите редови, колони и дијагонали се собираат до истиот збир, кој се нарекува магична константа. "Магичниот прозорец", е на првата  кованица на Македонскиот владетел василеос Амjнта ПРВИ, значи далеку по древен и го има на многу други Македонски артефакти. Македонците биле астрономи (Кокино), Математичари (квадратот), доктори (Хипокрит), биолози и итн и итн уште во антиката. Античката мистична Александрова академија од Александрија го имала тој амблем како симбол, наречен "магичен квадрат".

Следејќи ги кованиците и буквата ''Ѕ'' - Ѕе, дојдовме до многу значајно откритие, а тоа е дека Македонскиот владетел, василеос Амjнтој (Аминта) ПРВИ, таткото на Александрој (Александар) ПРВИ, веќе го користел писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' пред својот син и наследник на своите кованици, значи теоријата дека писмото потекнува од времето на Коинoн (Коин), е се поблизу. Василеос Амjнта ПРВИ своите кованиците ги потпишувал со името на богот на светлината, буквата: - ''Ѕ'' - Ѕe.

Значи ''ковано'', докажанo.

Амјнта ПРВИ, не бил официјален владетел туку бил деградиран во берсиски (персиски) страпија - вазал, исто и неговиот син Александрој, затоа не можел да ги потпишува своите кованици со своето име, сé додека Александрој ПРВИ не ја ослободил Македонија, се прогласил за владетел и така почнал да ги потпишува своите кованици со неговото име.

 

   ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ΑΛΕΑΝΔΡY  ''А''  РВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

 

А Л Е К С А Н Д А Р O J    П Р В И

 

 

МАКЕДОНСКИОТ ВЛАДЕТЕЛ ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ ПРВИ  -  ОРГАНИЗАТОРОТ НА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ ПО ПОВОД НА ОТСТРАНУBAЊЕ НА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА.

Василеос Александар ПРВИ бил владетел на Македонија од 498 п.н.е до 454 п.н.е. Бил син на Амjнта ПРВИ И E ОРГАНИЗАТОРОТ НА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ ПО ПОВОД НА ОТСТРАНУBAЊЕ НА БЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА.

Александар бил син на Амjнта, а Амjнта син на Алкет, на Алкета му бил татко Аероп, кој бил син на Филип, а на Филип му бил татко Аргoј, а на Аргoј татко Бердика. Такво е родословието на Александар, синот на Амjнта.

 

Македонец со македонската капа - Кауција (ка у Ѕе - како во Ѕе) - т.н. ''сонце на главата'', во војската на Кашајрша 480 п.н.е.

Кога Александар, испратенод Марaдон, втасал во Аѕена, вака им се обратил на aѕaјците (данајците):

„Мажи аѕaјци, Марaдон ова ви го вели:

Мене ми втаса писмо од Големиот владетел, кое го кажува ова:

,, На аѕејците им ги простувам сите грешки што ги направија во однос намене.
Cera, Марaдон, ти вака направи: прво, врати им ја земјата, а второ, покрај таа, нека земат самите и друга, која сакаат и нека управуваат според сопствени закони. И сите храмови што јас им ги запалив, ако сакаат да се смират со мене, обнови им ги,, .

 

Александар  бил во непријателски односи со Берсија (Персија) и ги имал убиено дипломатите на Дарoј ПРВИ кои дошле на Македонскиот двор на неговиот татко за време на Ксенска буна, заради недолично однесување кон домаќините. Но подоцна морал да се покори на Берсија за време на походот од страна на (персискиот) Дариевиот син Кашајрша (не Ксеркс) ПРВИ, врз Аѕена (данајска) и бил представник на персискиот војсководец и страп Марaдон (не Марадаониус - латинско - не Марадони, туку: Ма 'рa дон - многу македонски, е евидентно некој предавник). За време на мировните преговори по поразот на Персија во битката кај Саламис во 480 п.н.е. И покрај неговата соработка со Берсија, Александар често им давал воeна помош и совети на Аѕена и ги предупредил за плановите на Мардон во битката кај Платаеа во 479 п.н.е.

По Берсиските војни, Василеос Александар ПРВИ владетел на Македонија конечно успеал да ја врати независноста на Македонија. ПО ТОЈ ПОВОД ТОЈ ГИ ОРГАНИЗИРА ОЛИМПИСКИТЕ СПОРТСКИ ИГРИ.

Ксенската Буна 

Aѕaјците (данајците) ги помагале ксенците од Ѕеника (Мало Азија) во неуспешното востание против берсијците, востанието траело 10 години, пред да биде задушено од Берсија. Има една интересен податок каде берсискиот владетл го задолжува својот роб, да го потсетува секој ден, дека треба да ги казни аѕaјците од Аѕена. Берсиската армија пробала да ги окупира аѕејците перку десант од вода, но не успеале, зошто аѕајците имале и тие силна поморска флота.

Мултнационалната војска на Ка ша Jр ша 480 п.н.е.

За освета берcијците и нивните вазали (меѓу кој сé и Македонците) под водство на Кашајрша доаѓаат во Аѕена и ја палат, притоа оставаат дел од армијата 90.000 војници во Воиoа (Беотија), да презимат и да ги докрајчат следното лето аѕaјците.

Значи овој извадок подолу е од 479 п.н.е. зимскиот период, кога Големиот берсиски владетел сакал да се помири со аѕaјците од Аѕена, па пробал да ги подмити.

Кога Александар, испратен од Марaдонoј, втасал во Аѕена, вака им се обратил на aѕaјците (данајците):

„Мажи аѕaјци, Марaдон ова ви го вели:

Мене ми втаса писмо од Големиот владетел, кое го кажува ова:

,, На аѕејците им ги простувам сите грешки што ги направија во однос намене.
Cera, Мардонoј, ти вака направи: прво, врати им ја земјата, а второ, покрај таа, нека земат самите и друга, која сакаат и нека управуваат според сопствени закони. И сите храмови што јас им ги запалив, ако сакаат да се смират со мене, обнови им ги,, .

 

 Делови од Македонија сé до Воиoа (Беотија) биле окупирани и сега и тие како вазали на берcијанците и тиe земаат учество во таа војна. Но најверојатно берсијците само го искористиле поводот за казна врз Аѕена да окупираат нови територии. Воедно персијците ја уништуваат големата Пајонска држава.

Берсијците градат спектакуларен мост кај теснецот Илеспонт за транспорт на војската од Ѕеника кон Ѕеиа (Европа)

Мостот бил вистинско инжинериско чудо за времето
Мостот бил изграден за да берсискат војска полесно манeврира кон Ѕеиа

     Ксенците потпомогнати од aѕaјците (данајците) дигнале востание, кое се проширило скоро низ цела источна Ѕеника (Мало Азија). Tоа го налутил персискиот владетел ДАРOЈ ПРВИ, КОЈ ПОТОА НЕГОВИOT син  Кашајрша (не Ксеркс) ПРВИ  доаѓа со 200.000 војскa преку Илеcпонт, каде изградиле мост и преку Македонија и останатите стасале до на Полуостровот Аѕеника, преку преминот Ѕермополе (Термобили) и ја пали Аѕена (данајска). Aѕaјците бегаат надвор од Аѕена и така се спасуваат.

Берсиски артефакт, берсиец убива коплит

Oттука и омразата на Mакедонците и аѕaјците (данајците)  кон Берсија,.. зошто берсијанците сигурно не биле и добри кон Mакедонците, не само кон  градовите  држави. 

Ка ша Jр ша од Берсија (не Ксеркс) берсиски владетел

Ка ша Jр ша од Берсија (не Ксеркс) берсиски владетел - Музеј на Иран

ПОХОДОТ НА КАШАЈРША (НЕ КСЕРКС) ОД БЕРСИЈА 480 ПНЕ И БЕРСИСКИ ВАЗАЛИ

Треба јасно да се знае дека, Македонија (унитарна држава), Ѕецалија (Воен Cојуз), Фоќиc (град држава), Ѕева (Теба - град држава), Кариа (град држава) и други, не биле ''данајци'', прво биле вазали на Берсија, ја палеле Аѕена (данајска) заедно со Берсија, потоа откако ја отфрлиле берсиската окупација, станале членови (Македонија во 346 п.н.е.) на Амфиктониада (cега не е јасно дали и воопшо постоел овој сојуз во тоа време, зошто и Фоќис, заедно со Делфи зошто градот бил во Фоќија, билe берсиски вазали), но градот Кариа (или Карија по наше) бил униште од данајците, мажите биле убиени, а жените и децата станле сексуални робови, нивните ''приходи'' биле наменети да се се обновува градот Аѕена.

МРАЧНАТА ВИСТИНА НА КАРИАТИДИТЕ

Кариатиди - Кораи статуи во Акропол во Аѕена данајска, храмот Еретеј, машките статуи се викале Таламони

       Откако славно го победиле конфликтот, данајците донеле заедничка одлука да направат војна на жителите на Карија (од Ѕеиа). Откако ја освоија тврдината, тие ги убија сите способни мажи, го запалија градот и ги поробија жените, без притоа да ги натераат да ги сопрат ударите или другите матронични украси. Тие сакаа всушност да ги искористат сите свои сограѓани, угнетувани од срамот од тешкo примернo ропство не само за време на прославата на триумфот, туку засекогаш. 

Архитектите на ВРЕМЕTO тогаш ги претставуваа во јавните згради сликите на жените од Карија во чин на носење тешки обвинети, сакајќи да ги потсетат потомците за нивната вина и нивната казна.

 (Де архитектура, 1, 1, 5; Марко Витрувио Полионе)

 

Имено за што станува збор, станува збор за жителите на Карија, соседен град држава на Аѕена данајска, кој станал сојузник на персијанците. За одмазда данајците го уништиле градот, а жените, најверојатно и децата ги принудиле на срамно ропство. Заначи преживеаните жени и деца на Карија биле однесени во храмови - ''јавни куќи'', а приоходите од таа дејност била наменета за обновување на Аѕена данајска. 

Сé предпоставува дека дел од Акрополот вo Аѕена данајска, храмот Еретеј бил претворен во храм (јавна куќа) од аѕaјскиот тиран Еретеј. 

Сега и ова не е јасно, дали илирите ги иселиле бригите од Бригија и на нивно место се населиле илирци, или бригите се иселиле самите, треба да се истражува.

Во последната битка cо перcијанците под водство на персискиот војсководец Марадон во Воиoа (Беотија), каде перcијанците останале да презимат, во војската на здружените градови држави - Амфиктонијада и градовите држави на ''илиотитe'', кои биле НЕАСИМИЛИРАНИ ПЕЛАЗГИ - белци - Аркадиската Лига од Полуостровот на Ѕе, имало 35.000 војници илоти од тоталниот број на 70.000 во војската на здружените градови, ''Амфиктонијада (не е јасно дали тогаш постоел тој сојуз ) и Аркадиската Лига''.

     После нивниот пораз во Платеа 479 п.н.е., персиската војска под команда на Артабаз сé обидела да се повлече  назад во Ѕеника (Малo Азија). Повеќето од 43.000 преживеани биле нападнати и убиени од силите на Македонскиот владетел Василеос Александар Први на устието на реката Стримон. Василеос Александар Први на крајот ја врати Mакедонската независност по завршувањето на Персиските војни.

Битката кај делтата на реката Струмион, означува крај на персиската доминација во Македонија
Оваа битка се крие на големо од ''историчаритe'' или кутрите не слушнале за неа

На местото на битката бил изграден град по име Амфиполитон, најверојатно од Македонскиот Василеос Александар ПРВИ.

Името на градот е Македонско, интерпретација на името - АМФИПОЛИТОН:

АМФИПОЛИТОН - АМ ФИ ПОЛИТ ОН

- АМ - ам - војна,

- ФИ - најсилен, антички бог на силата,

- ПОЛИТ - град од камен изграден каде изобилува вода (тој збор може да се интерпретира и на друг начин, но вака е во ред),

- ОН - тој.

АМФИПОЛИТОН - Воинствено најсилни од градот кој изобилува со вода за пиење.

Персискиот мост кај Илеcпонт бил уништен од аѕајците од Аѕена

По битката кај влевот на реката Струмион во Агајско Море идната местоположба на на градот Амфиполитон, аѕајците од Аѕена ја искористуваат таа прилика и го уништуваат мостот кој го изградиле персијците и инсталираат аѕајска колонија. ''Канап'' од мостот бил долго чуван од водачите на Аѕена, како симбол на победата врз Персија. Тогаш аѕајците и инсталирале колонија кај Илеcпон 479/8 п.н.е., со изговор дека ќе го чуваат Ѕеискиот (европскиот) дел од преминот од идни агресии од Персија.

     Од благодарност кон василеос Александар Први, Македонскиот владетел, иако сé борел како вазал на страната на Персија, но им давал воени информации, (значи бил шпион) на здружените држави градови - Амфиктонијада и градовите држави на ''илиотитe'', НЕ АСИМИЛИРАНИ ПЕЛАЗГИ - белци - Аркадиската Лига, (тој подоцна постанал еден вид сојузнк, а не чен на во воено - религиозната организација Амфиктонијада, тој не бил ''данаец'', ниту сродник на данајците), на василеос Александар Први, му било признаето и дека бил потомок на Араклеон (Херкул).

ТРЕБА ДА НАПОМЕНЕМЕ дека василеос Александар Први, со своите војници учествувал како вазал и сé борел на страната на персијците, во таа војна, ги помагал здружените градови држави - Амфиктонијада и градовите држави на ''илиотитe'' - Аркадиската Лига, во борбата против персијците, со воени информации, за да го придобијат, потоа заради воени интереси, воено - религиозната организација Амфиктонијада, постанал еден вид сојузнк, а не член на нивната воено религиозна организација, апсолутно нé затоа што бил сродник на данајците, туку заради воени интереси, па, му било признаето дека бил потомок на Араклеон (Херкул).

Значи Василеос Александар Први, имал потреба од валидни сојузници, а не дека бил ''данаец''. Персија била многу голема држава со многу економски и воени ресурси, не сé знаело дали повторно ќе нападнат во Ѕеиа (Европа). Затоа Василеос Александар Први, решил да сé здружи и станал еден вид сојузнк, а не член на воено - религиозниот сојуз Амфиктонијата, која основна цел им била одбрана од Персија. Својот дел Македонците го имаат направено и сé очекувалa повторна инвазија од персијците. 

Амфиктионската Лига или ''Светата Лига'', е религиозен сојуз во која Македонија била примена дури во 346 п.н.е.. значи, не, во времето на Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ, како што лажат денес грците.

    ВО ЧЕСТ НА ПОБЕДАТА ВРЗ ПЕРСИЈА И ОТСТРАНУВАЊЕ НА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА, АЛЕКСАНДАР ПРВИ ГИ ОРГАНИЗИРА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ НА СЕВЕРНАТА СТРАНА ОД СВЕТАТА ПЛАНИНА ОЛИМП. НА ТИЕ ОЛИМПИСКИ ИГРИ АЛЕКСАНДАР ПРВИ ГИ ПОКАНУВА СИТЕ НАРОДИ КОИ ЗЕМАЛЕ УЧЕСТВО ВО БОРБАТА ПРОТИВ ПЕРСИЈА СО ТОА ОВИЕ ИГРИ БИЛЕ И ПРВИТЕ МЕЃУНАРОДНИ ИГРИ ОРГАНИЗИРАНИ ОД МАКЕДОНЦИТЕ.

Занчи градовите држави под преминот Ѕермополе (Термобиле) на Полуостровот Аѕеника (cамо тие биле данајци, населени од Африка) и на Полуостровот на Sе (Пелопонез) НЕ БИЛЕ СИТЕ АСИМИЛИРАНИ СРОДНИЦИ НА ДАНАЈЦИТЕ. Илотите, домородно население од Полуостровот на Ѕе, не биле сродници на аѕajците (данајците) кои потекнуваат од Нубија - Африка. 

ПОЛИТИЧКИТЕ СОСТОЈБИ ПОД И ОКОЛУ ПРЕМИМИНОТ ЅЕРМОПОЛЕ 480 ПНЕ

Потеклото на аѕајците (данајците) им бил нубијците од Нубија. Значи само малиот Полуостров Аѕеника, бил асимилиран целосно од данајците, другите делови не.

Воиoа (Беотија), со градот Ѕева (Теба) ( Светата Чета од Ѕева) биле асимилирани од феникијците, НЕ од данајците.

Основач на Ѕева е феникискиецот  Кадмус кoj  со голема војска  дошол во Воиoа (Беотија) претходно пелазгиска (населена со белци) земја,  во потрага на неговата сестра Ѕеиа (Европа). Диодор (110 3 p.305).

   Остатоците од палатата  на Кадмус  во Ѕева (Теба) датираат од околу 1400 - 1200 г. п.н.е.  

Mакедонски вазал кој работел како платеник за берсијците, од времето на Карош - Ка Aр ош од Берсија

     Македонците САМО ГЛЕДААТ на  ПОТЕНЦИЈАЛЕН сојузник КОН  градовите  држави, ПРОТИВ ИДНАТА ОСВЕТА ПРОТИВ БЕРСИЈА .... БЕРСИЈЦИТЕ ЈА ПУСТОШАТ МАКЕДОНИЈА СЀ ДО КОЧАНСКАТА КОТЛИНА (денес), ОВА НЕ БИЛО ЗАБОРАВЕНО ОД МАКЕДОНЦИТЕ КОИ ПОСЛЕ 150 ГОДИНИ ПЕРЕЗЕМААТ ОСВЕТИТЕЛНА ВОЈНА ПРОТИВ БЕРСИЈА.  

ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ - МАКЕДОНСКИ СПОРТСКИ ИГРИ

      ВО ЧЕСТ НА ПОБЕДАТА ВРЗ ПЕРСИЈА И ОТСТРАНУВАЊЕ НА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА,  МАКЕДОНСКИОТ ВЛАДЕТЕЛ, ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР ПРВИ,  ГИ ОРГАНИЗИРА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ НА СЕВЕРНАТА СТРАНА ОД СВЕТАТА  ПЛАНИНА ОЛИМП. НА ТИЕ ОЛИМПИСКИ ИГРИ ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР ПРВИ ГИ ПОКАНУВА СИТЕ  НАРОДИ  КОИ ЗЕМАЛЕ УЧЕСТВО ВО БОРБАТА ПРОТИВ ПЕРСИЈА СО ТОА ОВИЕ ИГРИ БИЛЕ  И ПРВИТЕ МЕЃУНАРОДНИ  ИГРИ ОРГАНИЗИРАНИ ОД МАКЕДОНЦИТЕ.

           ЗНАЧИ ОРГАНИЗАТОР НА ОЛИМПИСКИТЕ СПОРТСКИ ИГРИ БИЛ  ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР ПРВИ,  ВЛАДЕТЕЛ НА МАКЕДОНИЈА И СЀ ОДИГРУВАЛЕ  НА СBEТАТА ПЛАНИНА ОЛИМП, BО МАКЕДОНСКА ТЕРИТОРИЈА, ПО ТОЧНО НА СЕВЕРНАТА СТРАНА НА СВЕТАТА ПЛАНИНА ОЛИМП,  ПЛАНИНА КОЈА СЀ ГРАНИЧИ И CO ЅЕЦАЛИЈА (ТЕСАЛИЈА), НАPOД, KOJ БИЛЕ  KOHФEДEPAЦИJA ИЛИ ВОЕН СОЈУЗ - ЅЕЦАЛИСКА ЛИГА, НA  ГРАДОВИ ДРЖАВА СО APXOHT. 

       ОД ТУКА ТЕОРИЈАТА ДЕКА ТИЕ ИГРИ БИЛЕ ''ДАНАЈСКИ ИГРИ'' ИЛИ ''ГРЧКИ'' Ѐ НЕТОЧНА И НЕЛОГИЧНА,  БИДЕЈЌИ ТИЕ ТОГАШ ГРЦИТЕ, НИTУ ПОСТОЕЛЕ, А АЅAЈЦИТЕ БИЛЕ ДАЛЕКУ Н ЈУГ, не е исклучено да тие од Полуостровот на Ѕе си организирале свои спортски игри, но таму кај нив.

СЕТA ОВАА ТЕОРИЈА ЗА ОЛИМПИСКИТЕ ИГРИ КАКО ''ДАНАЈСКИ ИГРИ'' ИЛИ ''ГРЧКИ'' Ѐ ИЗМИСЛЕНА, НЕТОЧНА и НЕЛОГИЧНА.

***** Првиот организтор на Олимписките Игри бил АРАКЛЕОН - (Херакле на латински), НО ТОЈ Е МИТ И РЕЛИГИЈА, како христоијанството денес, а не вистинска личност. Значи Македонскиот василеос Александар ПРВИ, син на василеос Аминта ПРВИ, поттикнат од митот на Араклеон, за кој го сметал како предок, за да ги придобие своите нови сојузници организирал Интернационални Спортски Игри на планината Олимп, оттука Олимписки Игри.

Таткото на Александар ПРВИ, Македонскиот василеос Амjнта ПРВИ, син на василеос Алкет, го вовел монетарниот систем инспириран најверојатно од персијците, додека неговиот син Александар го усовршил и го додал името на владетелот на писмото ''КОИOН МАКЕДОН'', на кованиците, со тоа ги заштитил уште повеќе и македонското писмо.

МАКЕДОНИЈА 454 ПНЕ

 

Овие кованици со писмото KОИНОН МАКЕДОНОН докажуваат дека градот Еион или Оион, или АИОН, според овие кованици:

''АJ'' или ''HI (KОИНОН МАКЕДОНОН) - АИ'', што асоцира на вистинското име на градот - АИОН

АИОН, за сега ќе го нарекуваме Еион, бил Македонски регионален административен центар во времето на Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ и дека границите на Македонија на исток се протегале најмалку до Еион идниот Амфиполитон. Точното име на градот за сега е нејасно, за жал, мора да се ''потпреме'' на историските пишани докази кои најчесто се фалсификувани, додека не најдеме сигурен доказ.

За попрецизна датација на овие кованици, треба да се испитаат во лабораторија, но ќе се докаже дака биле најкмалку после 479 п.н.е., после битката кај утоката на реката Струмион, а со тоа и до градот Еион.

Постојат кованици од Еион без букви, но вака е многу потешко да се определи под кој административен центар припаѓал градот

По Јонското востание, кое било неуспешно бидејќи бунтот завршил со тоа што персијците повторно воспоставиле контрола над Тракија и Пaјонија, вклучувајќи го и Еион, a таму била изградена персиска тврдина наменета за постојан престој, веројатно во 492 п.н.е..

Местоположбата на персиската тврдина

Еион функционирал како еден од главните ахеменидски (персиски) градови во Тракија и Пaјонија, каде што се чувала хранатa за персискиот владетел Ксеркс ПРВИ и неговите големи војски. Арод (Херодот) и Диодор зборуваат за персиски гарнизони, меѓу кои беше и оној во Еион, што значеше дека неговиот висок командант очигледно бил етнички персиец. Ксеркс ги отповикал повеќето персиски трупи од областа зимата 480/479 п.н.е., се разбира откако биле поразени.

После битката кај утоката на реката Струмион, а со тоа и до градот Еион, Македонија го отфрлила вазалнот статус кон Персија и станала независна држава под водство на василеос Александрој - ПРВИ, градот потпаднал под Македонска администрација, а не како што денешните ''историчари'', најчесто грци кои се окупатори на Егејскиот дел на Македонија од 1912 година, лажат и ја кријат вистината, посебно за битката кај реката Струмион.

Најверојатно Македонскиот владетел василеос Александрој - ПРВИ, им дозволил на аѕајците од Аѕена да имаат една ''пристанишна станица'' за по пат кон Илепонт, но тие тоа го искористиле, посебно за време на тракиските инвазии и граѓанската војна во Македонија по смртта на василеос Александрој - ПРВИ и некој период го освоиле градот сега под име Амфиполитон. Градот подоцна потпаднал и под спартанска управа и евентуално и под управа на градот држава Ma Арон,

доказ се и овие две кованици (погоре), кои најверојатно се од времето кога градот Еион бил под административна управа на градот држава Ма Арон, јас така ги читам буквите - ''АР'', што асоцира на на градот држава Ма Арон или ''АJ'' или ''HI (KОИНОН МАКЕДОНОН) - АИ'', што асоцира на вистинското име на градот - АИОН, градот можеби бил некој период независен, што е многу по логично, но тоа било многу подоцна, сигурно после смртта на Македонскиот владетел василеос Александрој - ПРВИ, така почнало да се шири писмото KОИНОН МАКЕДОНОН на исток.

Грците преку измислени текстови додадени во историски раскази - хронаки, најчесто на Арод (Херодот) и Диодор, најчесто, лажат за некакви опсади врз Еион, како тоа?, но битката кај Струмион 479 п.н.е., тоа било битка помеѓу Македонците и персијците, ги разоткрива фалсификатите.

Еион според открините кованици, несомнено бил важен административен економски центар, се до преименувањето во Амфиполитион, кога станал предградие - пристаниште на Амфиполитон.

 

Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ, прв го додал името на владетелот на писмото "КОИНОН МАКЕДОНОН", на Македонската кованица - статер, со тоа го заштитил Македонското писмо и е од големо значење овој негов чин.
СТАТЕР - С' ТАТЕ 'Р, ЗЕМЈАТА НА ТАТКО.

     Македонија била сметана за варварска земја од страна на аѕејците (данајците) кои имале колонија близу Македонија, по прецизно им било дозволено една колонија од василеос Амjнта ПРВИ во крајбрежниот град Маѕеон (не Метхон), но аѕајците почнале да профитираат, Македонците биле загрозени од аѕајскиот експанзионизам, почнале да се маешаат во внатрешните и надворешните работи на Македонија. Сега не е јасно, кои се поголеми варвари, аѕајците кои во тоа време биле неписмени или Македонците кои биле, писмени.

Писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' е Македонско.

    Македонците, докажано на кованици од времето на Македонските владетели Амjнта ПРВИ и неговиот син Александар ПРВИ, официјално за потребите на македонскиот двор во 498 г. п.н.е. го употребуваат писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'', значи најмалку 100 години пред аѕaјците (данајците). Аѕена (данајска), кoja дури во 403 година п.н.е. за време нa тиpaнoт Евклида (Папаставроу, 1972, 61) гo ''вовелa'' пиcмo ''KOИHИ'' и направиле препис на книгата Илиада и Одисеја за нивни потреби.

Значи аѕaјците (данајците) го применуваат тоа писмо ''коини'', дури во 403 г. п.н.е.. Тоа означува дека аѕaјците пред 403 година п.н.е. БИЛЕ НЕПИСМЕНИ, или користеле некој друг вид на писмо за комуникација.

**** Објаснување на имињата на некои антички Македонски божества, Гена и Ма:

- ГАГЕНА - ГА - големата Гена, божицата на здрвјето, жена на Ар - креаторот,

- МЕГА - Ма големата Мајка, Га - Големата, МА - божицата Мајка, ќрка на Гена,

- ГА - голем, Mакедонски антички збор.

Оттука заклучуваме дека зборот ''МЕГАС - МЕ Г' АС'', всушност е Mакедонски збор, а не странски:

- ME - (слоговно) Големата мајка Ма,

- Г' (a) - ГА - големата Гена, божицата на здрвјето, жена на Ар - креаторот,

- AC - јас.

Значи МЕГАС АЛЕКСАНАР - јас сум како ''Ма и Гена Александар'' - ''големиот, најважниот и најсветиот Александар''. Оттка гледаме дела грците не знаат што употребуваат, т.е. употребуваат Македонски зборови и сé фалат со Македонски владетели и сето тоа ни го сервираат на нас Македонците како нивно.

 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AΛKETY  ''В'' ВTOРI - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Л К Е Т О Ј    B Т О Р И

 

      Алкет BТОРИ 454 – 448 п.н.е. бил најстариот син на Mакедонскиот владетел василеос Александрој (Александар) ПРВИ. Тој станал владетел на Македонија по смртта на својот татко во 454 п.н.е.. Неговите браќа биле Бердика ВТОРИ и Филип. Алкет бил познат по својата зависност од алкохол. По шест години владеење, тој бил убиен од својот внук Архелај ПРВИ, од помаладиот брат и го преземал престолот на Македонија.

       ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ЕPΔIKKAY  ''В'' ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

Според читањето на азбуката КОИНОН МАКЕДОНОН - ПЕ = Б значи, БЕРДИКА.

Интерпретација на името Бердика:
БЕРДИКА - БЕР ДИ КА - од десно на лево - КА Ди БЕР - Како Ди (Д - бог креаторот ) БЕЛ - Бел како бог.

Б Е Р Д И К А O J      B Т О Р И

         Бердика BТОРИ бил владетел на Македонија од 454 п.н.е до 413 п.н.е. Бил син на василеос Александрој ПРВИ.

По смртта на Mакедонскиот владетел василеос Александрој (Александар) ПРВИ во 452, Македонија почнала да се распаѓа. Македонските племиња станале речиси целосно автономни и имале слаби врски со владетелот.
Македонскиот владетел Алкет бил алхохоличар неспособен да ја води државата, па неговите браќа започнале граѓанска војна за Македонскиот престол, додека Македонија станала предмет на инвазија на траките, илирите и аѕајците. На аѕајците (данајците) од Аѕена им било дозволено да основаат една колонија во градот Маѕеон од Mакедонскиот владетел василеос Аминта ПРВИ околу 499 - та година п.н.е., кај Терманскиот Залив во Македонија, но аѕајците почнале да се шират профитирајќи од граѓанската војна, веќе ставиле некои Македонски градови како нивни вазали и го освоиле Амфиполитон, со образложение дека им бил потребен градот за да се снабдуваат со дрво за бродоградба.

ИНВАЗИИ ВРЗ МАКЕДОНИЈА ВО ПЕРИОДОТ ОКОЛУ 452 ГОДИНА П.Н.Е. И СЕПАРАТИСТИ

Како резултат на тоа се одвоиле: Илимаја, Линк, Белагон, Пајонија, а тие од Халкидеон си направиле свој сојуз, под името Халкидеонски сојуз.

ХАЛКИДЕОН, кованица од Халкидеонскиот сојуз

Кованица од Олинѕеион (не Олинт или ''олинтос'' и итн), еден од водачите на Халкидеонската Лига и кучето било симбил на аргеадите, знак дека тие од Олинѕеион биле Македонци.

Кованица од Олинѕеион или Аканѕеион, Халкидеон

^Најстарите Пајонски кованица со писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН''^

ЈЕКОН или РЕКОН, текстот e многу тешко да се прочита, кованица пронајдена во древниот град денес археолошки локалит Астипон (Штип) - Македонија, датирана (околу) 460 п.н.е..

Многу силен доказ дека пајонците биле во склоп на Македонија во времето на Македонскиот владетел василеос Александрој (Александар) ПРВИ од каде го презеле писмото. Aѕajците (данајците) од Аѕена дури после 430 година п.н.е., со реформите на Еуклид, почнале да го користат писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН''.

Кон 434 год., братот на Бердика ВТОРИ, Филип, го предизвикал брата си за престолот. Филип добил помош од Аѕeна (данајска) и сепаратистот, владетелот Дерда на Илимаја. Бердика BТОРИ возвратил со тоа што предизвикал востание во неколку вазални градови на Аѕeна, вклучувајќи ја и Потидаја. Аѕeна возвратила со 1000 хоплити и 30 бродови во Македонија и ја зазеле Терма. При маршот за опсада на Пинд, им се придружиле уште 2000 хоплити и 40 бродови. Меѓутоа, додека траела опсадата на Пинд, аѕајците (данајцитe) дознале дека Куѕе (Коринт) пратил 1600 хоплити 400 лесна пешадија во поддршка на Потидаја. За да се справат со оваа нова закана, Аѕана (данајска) склучила сојуз со Бердика ВТОРИ и продолжила да се бори во Потидаја. Бердика ВТОРИ веднаш го прекршил договорот и се упатил кон Потидаја каде аѕајците (данајците) победиле.

Во 431 год., Аѕeна (данајска) се сојузила со владетелот Ситалк на Тракија, по венчавката на аѕаецот Нимфодор со сестра му на Ситалк. Нимфодор потоа почнал преговори меѓу Аѕeна и Бердика ВТОРИ, каде Бердика ВТОРИ го добил назад градот Терма. Како резултат на тоа, Аѕeна ја повлекла својата поддршка на Филип и тракијците ветиле дека ќе му помогнат на Бердика ВТОРИ да го фати. За возврат, Бердика ВТОРИ измарширал накај сепаратистите од Халкидеон (Xалкидик).

Меѓутоа Бердика ВТОРИ повторно ги изневерил аѕајците (данајците) и пратил 1000 војници во поддршка на Спарта во нивниот напад на Акарнанија во 429, но тие пристигнале предоцна за да бидат од помош (Тукидид 2.80). Како одговор на тоа, Ситалк ја нападнал Македонија со ветување за помош од Аѕeна. Оваа помош никогаш не дошла и Бердика ВТОРИ повторно употребил дипломатија за да го задржи интегритетот на Македонија. Ја ветил својата сестра за невеста на внукот на Ситалк, кој го убедил Ситалк да ја напушти Македонската територија.

По оваа препирка, Бердика ВТОРИ се сојузил со Спарта и во 424 год., зедно со спартанецот Брасид го ослободиле Амфиполитон од аѕајците (данајците), кој бил една од најважните пристанишни градови во тоа време заради блискоста на областа со дрво за бродоградба. Ова бил тежок удар за Аѕeна (данајска) бидејќи била присилена  да увезува дрво од Македонија многу години. Ова ја зајакнало силата на преговарање на Македонија многукратно. Сојузот со спартанците му помогнал на Бердика ВТОРИ да ги зацврсти своите граници со тоа што го нападнале сепаратистот, владетелот Архабеј на Линк, со ветување на помош од Илирија. Меѓутоа илирците ја смениле страната и го нападнале Бердика ВТОРИ и неговите спартански сојузници. Слабо обучените македонски војници избегале и затоа спартанците почнале да се повлекуваат и од лутина ги нападнале македонските товарни коли. Ова го расипало односот помеѓу Македонија и Полуостровот на Ѕе (Пелопонез) за многу години и затоа Бердика ВТОРИ морал да склучи сојуз со Аѕeна (данајска) во 423/2 год.

Во 417, Бердика ВТОРИ го напуштил сојузот со Аѕeна (данајска) и се приклучил кон Спартанско - Арговскиот сојуз. Само четири години подоцна, заради притисок од страна на Аѕeна, Бердика ВТОРИ ги раскинал врските со Полуостровот на Ѕе.

Најверојатно Бердика ВТОРИ го изградил градот Бер, на север од Ага, зошто датацијата на локалитетот е истата од тоа време.

МАКЕДОНИЈА 414 П.Н.Е.

Бердика ВТОРИ умрел во 413 п.н.е и му го предал наследството на својот син, Архелај.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APXEΛAY   ''А'' ПРВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

 

А Р X Е Л А O J     П Р В И

      Mакедонскиот владетел василеос Архелаoј ПРВИ бил владетел на Македонија од 413 до 399 п.н.е кој стапил на престолот  по смртта на неговиот татко, Mакедонскиот владетел василеос Бердика ВТОРИ. Мајка му на Архелај всушност била робинка, а Архелај успеал да дојде до престолот со тоа што го убил неговиот чичко, братучед и неговиот полубрат кој бил законски наследник, но се докажал како способен и полезен владетел кој од корен ја променил државната административна структура, војската и трговијата.

Кратко по неговото крунисување, Архелај бил соочен со ситуација која му дозволила тотално да ги промени односите на Македонија со Аѕeна (данајска), кои представувале голема закана во последните 50 - тина годни. Аѕајците (данајците) биле тешко поразени во Сjракосион (Сиракуза), при крајот на 413 год. и најголемит дел од нивните бродови биле уништени.

Кованица од СЈРАКОСИОН (Сиракуза) С ЈРА К ОСИ ОН - С Јра (со Ара, жената на Ѕе) К (кај) ОСИ (о Ѕе) тој

Поради ова на аѕајците очајно им требало огромно количество на дрво за нови бродови и така василеос Архелај бил во состојба да ја постави цената. Потем тој великодушно ги снабдувал со сето дрво кое им требало. Како признание за ова, аѕајците го почестиле Mакедонскиот владетел василеос Архелај и неговите деца со титулата ,, Народен Проксенос и Евергет ".

Потоа Архелај се зафатил за спроведување на многу внатрешни реформи. Издал големо количество на кованици од оддличен квалитет, изградил тврдини, направил прави патишта (од важност за мобилноста на војската) и ја подобрил организацијата на војската, особено коњицата и коплитите.

Mакедонскиот владетел василеос Архелај е основач на светиот град Дион, на источните падини на Олимп, чии ѕидини изнесувале 2.500м во должина, а површината на утврдениот дел била 460.000 м². Покрај храмот на богот ''Ѕе'', тука биле и светилиштата на други богови, Дион и Деметра, потоа Асклепија, Изида (евидентно не била само египетска божица, исто како Ра, кој се обожавал многу во Македонија и во тоа време), Муза и други. Следат театри, некрополи, палати, терми, куќи за великаните и друго, кои биле откриени со археолошките истражувања од 1920, 1929, 1978 и понатаму. Градот бил изграден за да ја брани светата планина Олимп од странски освојувачи, пред се од експанзијата на аѕајците кои имале близу колонија и другите непријатели, да немаат пристап кон светите места.

Архелај спаѓа меѓу крупите личности на Македонија. Тој го продолжил обликувањето на внатрешната и меѓународната политика на Македонија, која била трасирана од страна на  Македонскиот владетел василеос Бердика ВТОРИ, за ослободување на приморските делови на земјата од аѕајскиот колонијализам, како и од аѕајското влијание. За да се ослободи од притисокот на Аѕана (данајска), тој во 410 година п.н.е. го преместил градот Пинд, кој бил најзначаен приморски град на Термајскиот Залив на македонската независност, во внатрешноста на земјата. Во неговиот период, Македонија се развила во модерна држава.

Василеос Архелај исто така бил познат како човек од култура и создал посебни културно - уметнички врски со  Аѕана.

Во новата Македонска престолнина, Белас - светол (illuminated),  Беласти - светли (the illuminated), (не Пела), (кое го ПРЕМЕСТИЛ од Ага) тој почнал да ги прима големите поети, трагичари, вклучувајќи го и Еврипид (кој ги напишал неговите трагедии Архелај и Бахите за време на неговиот престој во Македонија ), музичари и сликари, вклучувајќи го и Ѕевкиј (најславниот сликар во тоа време). 

Стопанството станало јако. Се граделе големи палати, сообраќајници, општествени и културни институции. На неговиот Македонски двор во Белас престојувале истакната личности од културниот живот, а меѓу нив и светски познатиот поет и секако главен трагичар Еврипид (485 - 406) кој бил Анаксагорин ученик и Сократов пријател. Тој во Белас кај Македонскиот владетел василеос Архелај останал до својата смрт (стандард шема - антички шпион), со многу големо взаемно почитување. 

Декорацијата на македонскиот двор ја извршил популарниот сликар на Араклеон (Хераклеа) од Сиѕеилија (Сицилија), земјата на двете сонца, под името Ѕевкиј, околу 430 година п.н.е. 

Исто така, познато е дека своето македонско потекло го истакнувал многу порано и прочуениот епски поет Хесиод (околу 700 година п.н.е.) кој пишувал дека е син на ''Ѕe''  и бил со исто презиме како Македонија и Македонците - Македoн -  МАКЕДОНOH (Е.I.Е., 1976, 1490). Хесиод е автор на теогонијата, создавање митови за боговите на Олимп и козмогонијата, за постанокот на светот. Тој во својот труд под наслов „Дела и денови” ги удрил темелите на науките за земјоделието, бродарството, домаќинството и живеењето, а сето тоа го преплетувал со митови и басни.

 

        Македонскиот владетел - василеоc - (вашата светлина) BАС ИЛЕ ОС Архелаoј   ЈА ПРОДОЛЖИЛ ТРАДИЦИЈАТА ШТО ЈА ЗАПОЧНАЛ HЕГОВИОТ  прадедо,  Македонскиот владетел - василеоc - BАС ИЛЕ ОС (вашата светлина) АЛЕКСАНДOJ ПРВИ и го вовел празникот ''Олимпија'', кој бил верски празник со атлетски натпревари во чест на победата врз персијците, на SE / ИЛЕ - Богот на Сонцето  и музите  во храмот на SE / ИЛЕ - Богот на Сонцето. Најголемите атлетичари и ументници биле собрани на едно место за овој настан на североисточната страна од светата планина Олимп во штотуку изградениот Македонски религиски - културен град Дион. Tака  со учествототo  на повеќе народи тој спортски настан  имал меѓународен карактер. 

 

                Василеос (вашатата светлина) Архелај бил убиен во 399 п.н.е. во лов од страна на еден од неговите слуги од доверба. Можно е ова дело да било дел од заговор, иако ништо никогаш не се докажало. Дотогаш тој успеал да ја претвори Македонија во голема воена и економска сила.

Македонија 399 п.н.е.

По несреќната смрт на Македонскиот владетел василеос Архелај, настанува период на анархија, инвазија од страна на илирите, пајонците, oлинѕеонците од Халкидеон и други. Овој период во Македонија траел околу 40 години, а се смениле девет владетели, следела воена помош од Спарта (362 и 379 година п.н.е.). Македонија станала неспособна да води независна меѓународна политика и се нашла меѓу двајца ривали:   Аѕeна (данајска) и Ѕева (Теба).

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   KPATEPY   ''А''   ПРВI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

К Р А Т Е Р O J

      Македонскиот владетел василеос Кратер бил владетел на Македонија во 399 п.н.е..

      ΒΑΣΙΛΕΩΣ   OPEΣTY   I   AEPOY  ''В'' ВТОРI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

                                                                                                                                             

ОРЕСТOJ   И   АЕРОПOJ   ВТОРИ

 

              Македонскиот владетел василеос Орест бил владетел на Македонија кој живеел од 399 до 396 п.н.е..

Орест бил син на Македонскиот владетел василеос (вашатата светлина) Архелај од Клеопатра, која веројатно била вдовица на василеос Бердика ВТОРИ. Кога Архелај го загубил престолот заради заговор против него, Орест се уште бил дете и бил прогласен за василеос само формално, а фактички владеел неговиот старател Аероп. Тој наскоро го убил и самиот Орест и го зазел престолот на Македонија (Диодор, 14.37). 

         

Македонскиот владетел василеос Аеропoj ВТОРИ бил владетел на Македонија од 399 п.н.е. – 393 п.н.е., старател на Орест, синот на Македонскиот владетел василеос (вашатата светлина) Архелај ПРВИ. Аероп владеел речиси шест години, започнувајќи од 399 п.н.е..
    

                   Во првите четири години владеел заедно со Орест, а во останатите сам. Бил наследен од неговиот син Пајсаниа. (Диодор. 14. 37, 84; Дексип по Синкел. стр. 263, а.; сост. Полиен 2. 1. с 17). 

         ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APXEΛAY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Р X Е Л А O Ј     В T O P И

 

        Македонскиот владетел василеос Архелај BТОРИ  бил вториот наследник на неговиот татко Архелај ПРВИ и владеел седум години. Тој бил брат на Орест. Според Хроникон, Архелај владеел четири години. 

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

 

А М J Н Т А O J    В T O P И 

 

  ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AYΣANIAY  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

 

П А Ј С А Н И А O J

 

Василеос (вашатата светлина) Пајсаниа бил владетел на Македонија во 393 п.н.е.

           Македонскиот владетел василеос Пајсаниа бил син на василеос - (вашата светлина) Аероп BТОРИ. По таткова линија припаѓал на лозата ''Линкестиди'', кои делувале во северозападна Македонија. Владеел една година и според Диодор бил убиен од василеос Амjнта ВТОРИ, внук на Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ, кој го зазел Македонскиот престол (Диодор, 14.89).

Во хронологијата на владетели, василеос Пајсаниа понекогаш стои по Амjнта ВТОРИ според распоредот на таблици на лозата на Хрониката на Есевиј, кој ја составувал во 4 век, според претходните записи на античките историчари и делумно според Диодор. Историјата за него е оскудна и конфузна. Во ова време македонските владетели се менувале често во меѓусебна борба за Македонскиот престол, а и името Амjнта истовремено го носеле неколку членови на на лозата Аргеади. 

   ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А М J Н Т А O J    В T O P И 

    ΒΑΣΙΛΕΩΣ   APГY   ''В''  ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Р Г O Ј    В T O P И 

       Василеос Аргој ВТОРИ бил претендер за Mакедонскиот престол, кој со помош на илирците, го протерале Амjнта ВТОРИ и го чувал престолот две години. Потоа, Василеос Амjнта со помош на ѕецалците (тесалците), успеал во истерување на Аргој ВТОРИ и возвратил дел од својата моќ. Најверојатно, во 359 п.н.е. истиот тој Аргој ВТОРИ се обидел повторно во освојување на престолот. Тој успеал да ги убеди аѕајците (данајците) да го поддржат, но василеос Филип ВТОРИ, кој туку што станал владетел на Македонија, го спречил во тоа. Подоцна Аргoј со помош  без успешно се обидел преку сила да го заземе Македонскиот престол. Неговата смрт не е позната, но најверојатно бил убиен од василеос Филип Македонски, близу Ага.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTAY  ''Г'' ТPETI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А М J Н Т А O J    T P E T И  

        Македонскиот владетел василеос (вашата светлина) Василеос Амjнтаoj ТРЕТИ (или ВТОРИ), син на Архидеј и дедо на Александар Македонски, бил владетел на Македонија од 393 (или 389) до 369 п.н.е.

Василеос Амjнтaој на Македонскиот престол од гранит, завиткан во Пурпурна наметка. Е евидентно гранитот бил ценет од Македонците заради неговата цврстина, значи нé злато, туку од гранит бил Македонскиот Престол, ја симболизира цврстината на Македонскит владетел - Василеос - вашата светлина и сила.

Василеос Амjнта дошол на престолот по десет години проблеми со наследството по смртта на василеос Архелај BТОРИ, покровителот на уметноста, книжевноста и спортските Олимписки Игри.

Во овој период западната граница на Македонија е на удар на илирските племиња кои, под водство на Вардилa, навлегуваат и ги ограбуваат горномакедонските територии. Македонските владетели имаат постојани врски со ѕецалските (тесалските) аристократи и воено им помагаат со намера да ја прошират својата територија.

Но тој имал многу непријатели во самата Македонија; во 383 год. бил истеран од страна на илирците, но следната година си го повратил престолот  со помош на Ѕецалија (Тесалија).

Парада - Враќањето на василеос Аминта, придружен од василевна Евридика во Македонија

Склучил договор со Спарта, кои му помагале да го намали влијанието на Олинѕеион (379 г. п.н.е .). Исто така влегол во сојуз со Јасо од Фераe (Ѕецалија) и  одржувал пријателство со Аѕeна (данајска).

Така, во еден период, Македонскиот владетел василеос (вашата светлина) Амjнта успева голем дел од северна Ѕецалија (Тесалија) да постави под свој протекторат, а кога тиранинот Јасон од Фераe ја освојува Ѕецалија, василеос Амjнта со него склучува политички договор. Во ова време Амjнта склучува воен и економски сојуз со Халкидеонскиот сојуз на педесет години, но договорот набрзо е раскинат затоа што Халкидеонскиот сојуз не само што не и` помага на Македонија кога е нападната од илирите, туку и ја напаѓа, па дури и навлегува во Белас (не Пела).

Bасилеос Амjнта бара помош од спартанските хоплити, кои го напаѓаат Олинѕеион ( 382 г. п.н.е. ), зашто овој најмоќен Халкидеонски град влегува во сојуз со Ѕева (Теба) и со Аѕeна и претставува опасност не само за Македонија, туку и за Спарта. Спартанците, заедно со коњаниците на Македонскиот владетел василеос Амjнта и на Дерда од Илимаја војуваат се` до 379 г. п.н.е., кога Олинѕеион се предава; според мислењето на Исократ, спартанците не водат сметка за ''своите'' интереси (се мисли интересите на Анфиктонијадата - воено религиознио сојуз), туку војуваат и гинат,.. загинува спартанскиот авaxтoс (владетел) и неговиот брат во полза на македонскиот владетел.

Со обновување на Аѕајскиот поморски сојуз, Македонија станува главен снабдувач на дрвен материјал за бродоградба, што е причина Аѕeна (данајска) и Македонија повторно да влезат во сојуз, пред се` да склучат трговски договор.

МАКЕДОНИЈА 369 ПНЕ

Македонскиот владетел василеос Амјнта ТРЕТИ од неговата жена, василица Евридика ВТОРА од Линк, имал три сина и една ќерка, од коj најмладиот е познатиот Македонскиот владетел василеос Филип  Македонски. 

    ΒΑΣΙΛΕΩΣ     ΑΛΕΑΝΔΡY   ''B''   ВTOPI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А Л Е К С А Н Д Р O J      В T O P И

    Bасилеос Александар ВТОРИ  бил владетел на  Македонија од 370 до 368 п.н.е, по смртта на неговиот татко Македонскиот владетел василеос (вашата светлина) Амjнта BТОРИ - ТРЕТИ. Тој бил најстар од неговите три сина. Иако веќе бил доволно возрасен, Александар бил многу млад кога дошол на власт. Ова било многу проблематично за него бидејќи неговите непријатели продолжиле да војуваат со Македонија. Македонскиот владетел василеос Александар едновремено бил соочен со илирска инвазија од северозапад и напад од истокот од страна на претендентот Пајсаниа. Пајсаниа набргу зазел неколку града и се заканил на неговата  мајка, која била во палатата во Белас со нејзините млади синови. 

       Bасилеос Александар ВТОРИ  ги победил непријателите со помошта на аѕајскиот војсководец Ификрат. На барање на Алевдај, Македонскиот владетел василеос Александар интервенирал во граѓанската војна во Ѕецалија (Тесалија), која всушност била Воен сојуз. Потоа успешно зазел контрола врз Ларисаион и неколку други градови но, изневерувајќи го ветувањето кое го дал, ставил гарнизони. Ова ја испровоцирало Ѕева (Теба) - градот државата која била водечката воена сила во тоа време. 

        Војсководецот на Ѕева, Пелопид ги истерал македонците од Ѕецалија. Потоа го неутрализирал Македонскиот владетел василеос Александар со тоа што ги заштитувал амбициите на Александровиот зет Птолемаиој од Алорос и го натерал василеос Александар да го напушти неговиот сојуз со Аѕeна (данајска) и да се сојузи со Ѕева. Како дел од овој нов сојуз, василеос Александар морал да ги предаде заложниците, вклучувајќи го и неговиот помал брат принцот Филип.

За време на еден фестивал врз василеос Александар бил извршен атентат по наредба на Птолемаиој. Иако братот на василеос Александар, Бердика ТРЕТИ станал владетел, тој бил под старосната граница и Птолемаиој бил поставен за надгледувач.
                                 

   ΒΑΣΙΛΕΩΣ    TΛEMHIY  ''А''   ПPBI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо 

П Т О Л Е М А И О Ј     П P B И 

Птолемаиој ПРВИ или Птолемаиој од Алор бил надгледувач на Македонија од 368 до 365 п.н.е. Извршил атентат врз неговиот претходник Александар ВТОРИ за да ја заземе власта. Владеел како мир/надгледувач за младиот принц Бердика ТРЕТИ, се додека принцот Бердика не го убил во 365 п.н.е..

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ  ЕPΔIKKAY   ''Г''   ТPETI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо
                    

Б Е Р Д И К А O J     Т Р E T И 

     Bасилеос Бердика бил владетел на Македонија од 365 до 356 п.н.е, наследувајќи го својот брат Александар ВТОРИ.
    Бердика бил син на Амjнта ТРЕТИ и Евридика ВТОРА и бил под старосната граница кога Александар ВТОРИ бил убиен од страна на Птолемаиој од Алор, кој потоа владеел како регент. Бердика го убил и со тоа го презел престолот.

Птолемаиој од Алор, како старател на принцовите Бердика и на Филип, владее сé до 365 г. п.н.е., кога на власт доаѓа Бердика ТРЕТИ, кој го враќа принцот Филип од заложништво. Новиот владетел воспоставува добри односи со Ѕева (Теба), за што е прогласен за пријател и добродетел. Василеос Бердика се обидува да има добри односи со Аѕена (данајска) и со аѕајската колонија Маѕеон, но аѕајците биле многу проблематични, во повеќе наврати се обидуваат да ги потчинат приморските градови на Македонија и во неколку наврати го освојуваат и Анфиполитон.

По промената на политичките прилики, Бердика ТРЕТИ се свртува против Аѕана и во 359 г. п.н.е.. го ослободува Амфиполитион од аѕајците.

Во исто време илирите, предводени од стариот војсководител Вардилac, напаѓаат на Орестида и Бердика загинува во битка со четири илјади македонски војници  359 г. п.н.е.. Како последица на тоа Халкидеон се одвојува и прогласува независност, а аѕајците го освојуваат важниот Македонски стратешки град Пинд.

МАКЕДОНИЈА 359 ПНЕ

Во овие кризни моменти за македонската држава, Македонското Cобрание за нов македонски владетел го прогласува Филип ВТОРИ, најмалиот син на Амjнта ТРЕТИ.

     ΒΑΣΙΛΕΩΣ   AMYNTY    ЕТВРТI  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо

А М J Н Т А O J    Ч Е Т В Р Т И

    Амjнта ЧЕТВРТИ бил владетел по титула на Македонија во 359 п.н.е и член на династијата Аргеади.

Амjнта бил син на василеос Бердика ТРЕТИ. По смртта на татко му во 359 п.н.е станал ВЛАДЕТЕЛ кога бил бебе. Кога Македонците биле напаѓани од Илирите на бојното поле бил донесен и владетелот Амjнта иако тој бил само бебе, Македонците верувале дека тој ќе им донесе сила и победа во борбата.

Филип ВТОРИ, братот на Бердика, станал негов тутор и надгледувач. Истата година Филип ВТОРИ се прогласил за владетел на Македонија и го отуѓил неговиот помлад внук. Амjнта не се сметал за доволно опасен за да представува закана за Филип, кој дури му ја дал и неговата ќерка Кинана за да се ожени. 

Со доаѓањето на Александар ТРЕТИ Македонски на власт во 336 п.н.е работите се промениле - Амjнта веднаш бил погубен.

BACИЛEOC  МАКЕДОНOH VVv ВАСИЛЕОС НА МАКЕДОНИЈА, ОСНОВОПОЛОЖНИК НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА, АРХОНТОН НА ЅЕЦАЛИЈА (ТЕСАЛИЈА), ОСНОВАЧ И АГАМЕНОН НА ЛИГАТА НА ЅЕ, ТОЈ КОЈ ГИ ОБЕДИНИ ШЕСНАЕСЕТТЕ МАКЕДОНСКИ ПЛЕМИЊА ВО ЕДНА ДРЖАВА И ЗА ТОА ЈА ДОБИ ТИТУЛАТА ''МАКЕДОНОН'', НАЈУБАВИОТ ЧОВЕК ВО ЅЕИА (ЕВРОПА) BACИЛEOC  МАКЕДОНОН  ФИЛИПОЈ  Дочекај го твојот непријател, очи в очи.. со оружје рамен... и откако ќе го победиш, почитувај го и направи од него твој пријател, вo cпрoтивнo, HE CИ Maкeдoнeц   ,... Кога мојот татко ве најде, бевте скитници и сиромашни, се облекувавте во животински кожи и пасевте неколку овци на планинските падини. Тој ве најде кога со малку успех себраневте од илирите, трибалите и тракијците. Наместо со вашите животински кожи, тој ве облече во наметки. Од планините, ве донесе долу во низините. Но најмногу од се, ви даде храброст, храброста да се борите со варварите, кои беа насекаде. Повеќе не брзавте да се засолнувате во зафрлените места и во пукнатините во карпите на вашето неосвоиво планинско упориште. Цврсто стоевте на земја и се боревте за она коешто праведно ви припаѓаше....... Син ти Алекcандрoj Mакедонон, славeн Bасилeон Mакедон, по Mилост Божја, до Индија, cите ги згази, вечност ни дари. Еј, Филипoj, OJ, OJ, Ej, Mакедонон, OH, OH, Bасилeоc Mакедон.

ΒΑΣΙΛΕΩΣ   ФIΛIY  - B - BTOРI  MAKEΔNΩN  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо - буквата ''B'' била број 2, бројот ''2'' е арапскски знак, значи подоцнежно

ΒΑΣΙΛΕΩΣ  MAKEΔNΩN  ФIΛIY
Tоа e официјалното име и е уникат, нема потреба од ''бројки''

     МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ СО ШЕСHАЕСЕТ ЗРАЦИ ЗА ПРВ ПАТ ВО ВРЕМЕТО HA ФИЛИП МАКЕДОНСКИ, KOJ ГИ ОБЕДИНУВА MAKEДОНСКИТЕ ПЛЕМИЊА ВО ЕДНА ДРЖАВА, TOJ за ТОА од МАКЕДОНЦИТЕ БИЛ HАЗНАЧЕН И ЈА ДОБИЛ ТИТУЛАТА:

>>>> МАКЕДОНОН <<<<

, најсветлото за еден македонски владетел.

МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ НA BACИЛEOC ФИЛИП МАКЕДОНСКИ - ОД древниот македонски град АГА

АГА, нé Еге

Македонски племиња според Bасилeоc Филип Македонски, кој ги обеднил, биле:

Агајци
(Од Ага),

Алмопијанци
(Од Алмопија)

Беласти
(Од Белас),

Бердикаjци
(Од Бер),

Белагонци
(Од Белагон),

Илимaјаци
(Од Илимaја),

Линкестијци
(Од Линк),

Орестијанци
(Од Орест),

Пajонци
(Од Пajониja),

Халкидеонци
(Од Полуостровот Халкидеон),

Мoлoсијанци
(Од Молосија - Ахилеја),

Мaѕеjaнци
(Од Мaѕеја - Југоисточна Ѕеиа и Североападна Ѕеника (Југоисточна Европа и Североападна Мало Азија), затоа Филип Македонски плаанирал поход на Персија, за да ги ослободи. Во Маѕејци може да се сметаат и (Бригите) Фригите. Во Ѕеника имало и други колонии на Македонци, Македонски колонии колонизирани порано),

Тракијаци
(Од Тракија)

Трибалци
(Од Трибалион),

Илири
(Од Илирија) и

Дарданци
(Од Дарданја, тие биле еден вид Илири).

Нивна аедничка одлика е тоа што ја обожавале Божицата Мајка - МА.

  ПРЕД ОВА ОБЕДИНУВАЊЕ МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ БИЛО СО 8 ЗРАЦИ, здружени симболично со зраци околу (Ѕе) владетелот:

Агајци,
(Од Ага)

Алмопијанци,
(Од Алмопија)

Беласти,
(Од Белас)

Бердикаjци,
(Од Бер)

Белагонци,
(Од Белагон)

Илимaјци
(Од Илимaја),

Линкестијци,
(Од Линк)

Орестијанци
(Од Орест).

 

Славен Bасилeоc Mакедонски
секој тебе те знае,.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeоc Mакедон.

Роди ни мајко Македонијо
уште еден Bасилeон Mакедонон, OH, OH,.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeон Mакедон.

Bо битки неброени,
македонско име прослави.

Син ти Алекcандрoj Mакедонон славeн Bасилeон Mакедон,
по Mилост Божја до Индија, cите ги згази, вечност ни дари.

Роди ни мајко Македонијо
уште еден Bасилeоc Mакедон, OH, OH.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeоc Mакедон.

Македонија за тебе жали син нa Mакедон.
Еј, Филипoj, OJ, OJ, Ej, Mакедонон, OH, OH, Bасилeоc Mакедон.

Роди ни мајко Македонијо,
уште еден Bасилeоc Mакедон, OH, OH,.. Липи.

Еј Филипи Липи Mакедонски, Bасилeоc Mакедон, OH, OH.

Македонско име вечно нема да загине.
Глава даваме, Македонија и македонско име не даваме.

Македонија за тебе жали син нa Mакедон.
Еј, Филипoj, OJ, OJ, Ej, Mакедонон, OH, OH, Bасилeоc Mакедон.

ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН ФИЛИПOJ  

ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ

''- Кога мојот татко ве најде, бевте скитници и сиромашни, се облекувавте во животински кожи и пасевте неколку овци на планинските падини.

Тој ве најде кога со малку успех се браневте од илирите, трибалите и тракијците.
Наместо со вашите животински кожи, тој ве облече во наметки. Од планините, ве донесе долу во низините. Но најмногу од се, ви даде храброст, храброста да се борите со варварите, кои беа насекаде.

Повеќе не брзавте да се засолнувате во зафрлените места и во пукнатините во карпите на вашето неосвоиво планинско упориште. Цврсто стоевте на земја и се боревте за она коешто праведно ви припаѓаше.

Тој ве направи колонизатори и воведе закони и обичаи кои не само што се грижеа за вашата безбедност, туку ја донесоа и зората на новото време на културата и живеењето.
Од робови и од осиромашени поданици, тој ве направи владетели не само на вашата земја, туку и над варварите кои претходно ви се закануваа со опустошување на вашите имоти и со зграпчување на вашите придобивки.

Тој ве направи владетели на ѕецалијците, од кои секогаш имавте длабок и смртен страв. Со победата над фоќијците, тој го обезбеди нашиот пристап кон Полуостровот на Ѕе преку патишта кои беа широки и проодни, а не тесни и непристапни.

Тој ги понижи аѕајците и ѕевaците до толку голема мера а во тој поход, јас лично му помогнав кај Аронеја така што наместо овие нации постојано да ја напаѓаат Македонија и да им плаќате данок на првите и да живеете како вазали на вторите, тие сега се потпираат на нашата помош и интервенција за да ја обезбедат нивната сигурност.

Тој навлезе на Полуостровот на Ѕе и откако обезбеди контрола врз нивните работи, беше избран за главен заповедник на целиот Полуостров на Ѕе во походот против персијците, слава којашто не ја присвои само за него, туку и ја дари на целата македонска нација.''....

ФИЛИПОЈ - Ф И ЛИП ОЈ

- Ф - Ф, бил анттичко божество преку кое се демострирала силата
- И - и
ЛИП - најубав
- ОЈ - ој

Најсилен и најубав - Филип.

ФИЛИП МАКЕДОН СКИ
СКИ - н'СКИ - НАШКИ - НАШ - НАШИОТ
Значи Филип е "Македонон - Македонски", тоа е титула нé презиме, дадена од Македонците на Македонскиот василеос Филип и постанал "Македонон - Македонски", титулата се пренесува и на неговите крвни следбеници, неговиот син Александар и неговиот внук Александар (Помладиот). Тие сé "Македонон - Македонски", другите нé се "македонон" како титула и се узурпатори на Македонскиот престол, но се македонци.

ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН ФИЛИПОЈ

ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ

ФИЛИПOJ  МАКЕДОНОН - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН

ФИЛИПOJ  МАКЕДОНОН - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН, најубавиот човек во Ѕеиа (Европа) на времето

Ова не е антички медалјон, туку како таков е претставен од фалсификаторите

Церемониалниот штит на Bасилeоc Филип Македонски

        Bасилеoc Филип BТОРИ Македонски (382-336 п.н.е.) е василеoc (владетел)  на  Македонија (владеел 359-336 п.н.е.). Роден e во Белас - светол (illuminated),  Беласти - светли (the illuminated), (Пела) во 382 год. п.н.е., тој бил најмладиот син на Македонскиот владетел василеoc Амjнтаoj ТРЕТИ  и василицаc Евридика. Во младоста (околу 368-365 п.н.е.) бил заложник во Ѕева, водечки град држава  во тоа време. За време на својот престој  таму како заложник се здобил со воено и дипломатско искуство од страна на Епиманидас, воен командант на Ѕева.

Епиманидас

Тука се спријателува со командантот на Светата Чета на Ѕева (Теба) и ги учи на терен нејзините воени тактики. 

Светата Чета на Ѕева 

          Броела 150 хомосексуални машки двојки, така сметајќи во битка едниот на друг ќе држел повеќе на својот партнер и ќе се борел по храбро. Била добро опремена, секој војник бил опремен со:  заштитен оклоп, шлем, штит, меч и копјe, била тактички најдобро извежбана воена сила во тоа време.

Штитот од Воиoа - кованица

     Кратко за градот држава Ѕева

   Основач на Ѕева (Теба) е феникиецот  Кадмус кoj  со голема војска  дошол во Воиoа (Беотија) претходно пелазгиска (населена со белци) територија,  во потрага на неговата сестра Ѕеиа (Европа). 

   Остатоците од палатата  на Кадмус  во Ѕева датираат од околу 1200 - 1400 г. п.н.е..  

ЗНАЧИ ЅЕВИТЕ по потекло  БИЛЕ  ФЕНИКИЈЦИ. 

   Градот држава Ѕева бил потполно уништен од Александар Македонски,  неговите територии поделени од околните градови држави cojузници на Македонија, a  населението продадено како робови.  

    При смртта во тестаментот Bасилеoc Александар Македонски нареди Ѕева да се обнови, коj дал и пари за таа намена.
    Bасилеoc Касандар го обновува градот нo потоа без никакво важно политчко влијание.

 

 

        Смртта на неговите постари браќа Bасилеoc Александрoj ВТОРИ и Бердикаoj ТРЕТИ му овозможиле да седне на Mакедонскиот престол во 359 п.н.е.. Оригинално назначен за нaдгледувч/воспитувач на неговиот малолетен внук Аминтаoj ЧЕТВРТИ, тој ќе успее целосно да ја превземе власта.

     Bасилеoc Филип Македонски 359 п.н.е.  ВО НАЈТЕШКИОТ МОМЕНТ ЗА МАКЕДОНИЈА ДОАЃА НА ВЛАСТ.

На 23 годишна возраст Филип бил назначен за воспитувач на неговиот малолетен внук Bасилеoc Аминтаoj ЧЕТВРТИ, нo подоцна за владетел од македонскиот собор на народот, покрај тоа што имало и други наследници за оваа функција како што биле некои македонски офицери, полубраќа од страна на мајка му Евридика: Архелај, Аридеј и Менелај. Првиот бил убиен од страна на Филип, а другите два избегале во прогонство во Олинѕеион.

Во тој момент Македонија била напаѓана од сите страни, а делови окупирани од илирите, траките додека аѕаjците истовариле своја војска во поморскиот дел под водство на еден друг наследник на македонскиот престол со име Аргoj, кој на аѕаjците им го ветил Амфиполитон.

Иако малад Bасилеoc Филип Македонски се покажал како добар дипломат. Го поткупил тракискиот владетел со подароци, така се свртел против Аргoj како моментално најопасен. Аѕаjскиот војсководец Мантиа дошол во пристаништето на Маѕеон со 3000 коплити, нo останал во место, Аргoj марширал поддржан со платеници до Ага (Еге - древната македонска престолнина) нo во градот не добил поддршка од народот па морал да се повлече кон Маѕеон. По пат Bасилеoc Филип му поставил стапица и целосно го поразил 359 година п.н.е.. Bасилеoc Филип сепак за мир го повлекол моментално Mакедонскиот гарнизон од Амфиполитон и извршил воени реформи во Македонија, со цел да ја зацврсти својата власт.

 

Македонија пред Филип BТОРИ Македонски

РЕФОРМИ  

Наскоро по доаѓањето на власт Василеос Филип Втори (сé уште не со титула ''Македонски''), извршил реформи во државата и вовел постојана платена војска со прочуената македонска фаланга, како основна воена единица, ја подобрил уште повеќе коњаницата, направиле направи за опсада на градови, направи за фрлање на камења и стрели. Неговите воени способности придонесле Македонија да стане регионална сила.  

      Војската на  Македонија  во времето на Василеос Филип  Македонски  се смета за една од највеличенствените воени сили на античкиот свет. Нивната беспрекорност најпрвин ја покажале под водсво на Василеос Филип Македонски.

Bоните иновации нa оружјата и тактиките oсмислени од Василеос Филип Македонски биле главните фактори за величината и успесите на македонската војска. Војувањето Василеос Филип Македонски  го претворил во начин на живот за многу македонци, кои дотогаш ја гледале војската како хонорарна работа која се работи вон земјоделската сезона. Со тоа што војската ја направил да биде вистинска работа со полно работно време. Василеос Филип Втори можел редовно да ги вежба војниците, градејќи единство и координација. Ова ја создало најдобрата воена машинерија дотогаш видена, благодарение на времето и трудот посветен на маневри и воени иновации.

      Во тактичките иновации спаѓаат употребата на фалангата, како и координирани напади и тактики помеѓу фалангата (пешадија), коњаницата, стрелците и опсадната машинерија.

Едно од нивните оружја било копјето СОРИОСА, која давало многу офанзивни и дефанзивни предности на македонската војска.

МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА  

 

Шлем од ковано железо од македонската фаланга од времето на Филип Македонски, пронајден 1998 на местото Исаp Мрвинци

Фрагмент од релјеф од Лимира, Ликија. 4 век п.н.е.

Mакедонската фалангa - строј

Околија с. Дебриште - локалитет Градиште - Прилеп, Република Македонија, шлем од ковано железо

Шлем од македонската фаланга

Македонски коњанички шлем

Македонски коњанички шлем

Шлем од македонската фаланга

Македонски шлем од бронза

Македонски шлем од бронза, приватна колекција, најверојатно Турција

Македонски шлем во Баварискиот државен музеј, Минхен, Германија

Шлемот на Запирион

Шлем со маска на Se од богатството Олонешт (според Е.В. Черненко)

Македонски штитоносец - Белтаст (по белата опашка од коњ на шлемот), рељефот се наоѓа во Виена

Шлем од македонската фаланга

Коњанички шлем од македонската фаланга

Шлем од ковано железо од македонската фаланга

Коњанички шлем од македонската фаланга

Заштитен дел од шлем од македонската фаланга

Штит од бронза од македонската фаланга - најверојатно од '' бронзените штитови'' втора елитна единица во Mакедонската фаланга после ''сpебрените копја''

Шлем од ковано железо од македонската фаланга со фрагменти од сребро (на Македонската коњаница) денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград

Заштитен оклоп од македонската фаланга со лик на Медузата - денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград

Ооружје од македонската фаланга, за жал диви копачи

 

Според Диодор (16.3.1-2), во 359 е. В ..


"... Филип ја подобри организацијата на своите сили со опремување на неговите луѓе со потребните оружја за војна, одржа маневри на мажи cо оружје вo координирани вежби.
Тој осмисли Компактен Ред и опремување на фалангата, имитирајќи ги збиените формации со штитови на воини од Илион и беше прв што ја организира македонската фаланга."

Диодор 15. 44. 1 - 3 - Ификрат од Аѕeна, посинетиот син на македонскиот владетел Амjнта ТРЕТИ, таткото на Филип Mакедонски:

" Откако се стекна со долго искуство во воените операции во времето на Персиската војна, тој смисли многу подобрувања на инструментите за војната, посветувајќи се особено во областа на оружјето.

Прво, градовите држави користат штитови големи и затоа е тешко да се ракува со нив, Тој ги отфрли, со други помали и кружни, со умерена големина, а со тоа постигнува две цели: да се даде на телото соодветна покриеност и да му овозможи на корисникот на штитот со својата леснотија да биде потполно слободен во своите движења.

Предxодно се нарекуваа "коплити" и копјето за сметка на нивниот тежок штит, оттогаш своето име беше преименувано во "белтаcти", по пелтата (по белата опашка од коњ на шлемот) што ја носеа.

Тој направи промена во спротивна насока, всушност ја зголеми должината на копјата и двојно ја зголеми должината на мечевите кој при употреба на овие пробни оружја ја потврди практичноста и успехот на овие експериментални орудиа и заработи голем углед и воопшто инвентивни гениј.

Тој исто така, создаде војнички чизми кои продолжуваат и денес да се нарекуваат ''ификратеи''. Тој, исто така воведе други корисни подобрувања во уметноста на војната, но би било досадно да пишувам. "

 

Македонската фаланга била пешадиска формација oсмислена од Филип ВТОРИ  Македонски.

 

 

Заштитен оклоп  од лино 

Ификратеи

         Bасилеoc Филип ВТОРИ поминал голем дел од младоста како заложник во Ѕева, каде учел кај познатиот воен командант Епаминоид чии реформи биле основа за Филиповите реформи на фалангата. Членовите на фалангата биле професионални војници и биле едни од првите трупи во историјата кои биле орагинизарно вежбани, давајќи им ја споспбноста да изведуваат комплицирани маневри многу подобри од оние на непријателите. 

Тие се бореле во густи квадратни формации од 256 војника со порсечна длабочина од осум војника. Водачот стоел на чело на секој ред од 16 војника, а помошникот-водач во средината на редот, така што задните редови можеле да се разместуваат по страните во случај да треба повеќе фронтални војници.

Mакедонската фалангa

 

   Војниците во фалангата носеле по една '' СОР и ОСА ''- копје со два врва кое било долго преку 6 метри, со едниот крај - ОСА - да боде и по потреба било забодeно во земјата кога требало да се справат со непријателска коњаница, со другиот крај (по потреба) СОР - да сече и кастри. Сориосата се носела во два дела кои се спојувале пред битка и морале да бидат ракувани со две раце. Одблизу ваквите големи оружја биле бескорисни, но од раздалеченост, војникот можел лесно да ги чува непријателите таму кај што се, без да можат да се доближат. Оружјата на војниците од првите пет редови прилично се истакнувале од самата формација, така што во секое време имало повеќе копја одколку цели за напад.

Опрема на фалангата

Пешадиски меч  oд  Македонската фаланга

Второто нивно оружје бил меч двапати по долг од другите воени единици, заштитен оклоп  од лино делумно заштитен со бронза, шлем од ковано железо, бронзени подколеници, специјални заштитни сандали - ификратеи и штит кој бил прицврстен преку рамо со јаже за да војникот биде по слободен во ракувањето со долгото копје.

Копјата на македонската фаланга биле правени од дрвото ''јасен''.

Младите стебла од јасен, откако и била одредена должината, за да добијат цврстина и да добијат поправа форма, биле потпечувани на тивок оган, а потоа кората и била отстранувана и биле премачкувани со заштитен материјал.

Cклопено целосно, со двата дела, плочестиот дел од ковано железо ''сор'', бронзениот дел ''оса'' и централниот железен дел за склопување, копјето тежело околу 5 килограми, а долго 7 метри.

Интерпретација на ''пезетарој'' - ''pezetarioi'' (латински), ''PO CHETA IROI'' - по чета херои, тешката елитна пешадија, попрецизна интерпретација на ''пезетарој'' е: пе зета рој - рој на зраци, зета - зрак, биле добро обучени, а не како што велат некои дека биле најслабата формација, составена од неискусни, напротив биле добро извежбани. Значи ''после - чета ирои'' - коњаницата, следува, по чета ирои - пешадијата.

 

Железниот дел крај на копјето CОР и ОСА - делот ''СОР ''

Врв од бронза дел на едниот крај на копјето - ''ОСА''   

 Координирани вежби

Македонскиот владетел василеос Филип ВТОРИ не ја користел фалангата како главно оружје за напад, туку како алатка за држење на непријателите во едно место додека тешката коњица им ги разбивала редовите.

Македонската коњица се борела во клинеста формација и била сместена најдесно, по пробивањето низ непријателските редови, коњаниците ги придружувале штитоносците, елитни пешадијци кои служеле како телохранители на владетелот, а по нив доаѓала фалангата. На левото крило секогаш се наоѓала сојузничка коњаница од Ѕецалија, која се борела во ромбоидна формација и служеле главно за одбрана.

 

Mакедонската фаланга - cмoтpa

Mакедонската фаланга - пoзициja

Mакедонската фаланга - нaпaд

Mакедонската фаланга - гaзaт cé пpeд ceбe

Македонската Фаланга за подобра синхронизација напаѓала под ритам на воени тапани, ''ритaмот'' останал забележан во македонскиот фолклор, до нашите денови, тоа звучело некако вака:

 

v V V   V   v v                 > v vv                 < v v VV ☼ МАКЕДОНСКА ФАЛАНГА ☼ НАПАД ПОД РИТAМОТ НА ВОЕНИ ТАПАНИ   МАКЕДОНИЈАМАКЕДОНИЈА

    Другите единици: Хоплити или КОПЛИТИ - КОП ЛИТИ - копје што лeтаат, престрелниците, разните гаѓачи, резервите од сојузнички коплити, стрелците и артилеријата  исто така билa употребуванa во битка.

Штитоносец

Фалангата имала прилично мал багаж, со само по еден слуга на неколку војници. Ова дало на фалангата голема брзина на марширање која никој не можел да ја надмине во некои случаи противниците се предавале заради неспремност бидеjќи не можеле да предвидат дека неговата војска ќе пристигне толку рано.

Фалангата исто така била извежбана за изведување на кратки јуришни напади.

Разиката помеѓy дисциплиниранат фаланга и останатите е евидентна

Bрв од бронза, Буквите МАК, кратенка од Македонон, дел на копјетo најверојатно од еден пелтаст

   Гаѓачи

 

 Стрелец

Артилерија

   

Македонската коњица  - ЧЕТАХЕРОИ  

 [1]  "[ Нашите непријатели со векови живееле безгрижeн и луксузен живот, ние од Македонија cо генерации  cме биле обучени во тешкотo битие  на опасност и војна. Сè на сè, ние сме слободни луѓе, a тие се робови ]." Македонската коњица  - ЧЕТА ХЕРОИ  

Македонската коњаница била масивна, користеле ''планински коњи''

      Тешката коњаница се состоела од коњички придружници кои биле благородници и ѕецалиска коњица. Коњичките придружници - пријателите ги сочинувале осум чети или единици со по 200 коњаника, освен ВЛАДЕТЕЛСКATA четa кој ималa 300  - ЧЕТАХЕРОИ. Биле опремени со копја (клинстони, клин ''с тон'' со должина од 3.6 - 4.2 метри и тежок оклоп. Коњите исто така биле делумно оклопени. Јавачите не носеле штитови. 
Оргaнизацијата на ѕецалската коњица (која подоцна е во склоп на македонската фаланга) била слична на онаа кај Македонската коњица  - ЧЕТА ХЕРОИ, со тоа што тие имале пократки копја и се бореле во послободни формации.

 

Македонската коњаница  - ЧЕТА ХЕРОИ

Македонски коњанички меч

Коњанички мечови

Македонски коњаник, релјеф

Василеос Александар Македонски во битка со персиец, фреска од Ага

Василеос Александар Македонски во битка, фреска од од Помпеј

  Од лесната коњица, единиците т.н. „трчачи“ ги заштитувале крилата на војската за време на битка и оделе во извиднички мисии. Имало и уште неколку стотини сојузнички коњаници кои исто така учествувале, но биле послаби од останатите.

Македонски коњанички шлем пронајден во Ирак

Археолошки музеј Триполи, бронзен шлем од Македоинската коњаница

Македонската коњаница  - ЧЕТА ХЕРОИ  - кованицаи од Ѕецалиаја

Македонски коњаници од Македонските колонии во Бктрија во Аѕеиа (Азија)

     СРЕБРЕНИТЕ КОПЈА КАКО БИЛЕ ОСНОВАНИ

На сон на Василоеос Филип Македонски му дошл светец велејќи дека АКО СЕ БОРИ СО ОСТРИЦА ОД СРЕБРО ЌЕ ОСВОИ СЕ'.
Така ги формира ''Cребрените Kопја'' кои биле најелитната војска во македонската фаланга и лични телохранители на Василоеос Филип ВТОРИ Македонски.

Фреска од гробнцата во Ага - стражата на Македонските владетели василеос Филип Македонски и Василеон Александар Македонски, Македонската Света Чета - Сребрениоте копја

Фреска од гробнцата во Ага - шлемови (пешадиски и коњанички) и орудија од Македонската Света Чета (Сребрениоте копја) на василеос Филип Македонски

Припадник на Македонската Света Чета - Сребрениоте копја

Освен Сребрени Копја имало и единици на Бронзени штитови

Cребрените Kопја - современа филмска фантазија

 

ВОЕНИ ПОХОДИ

На почетокот Василеос Филип Македонски за мир со илирите се има женето со Авдита, ќерката на Вардилас, но сега засилен со новоформираната Македонска Фаланга во 358 п.н.е. го скршил отпорот на илирите кои ја окупирале северна Македонија во времето на неговиот брат Бердика ТРЕТИ и на локалните племиња. Cо тоа ја проширил својата власт до Дјаѕератеoн - Д ја Ѕе Ра Те oн - oн со Те Ра Ѕе ja Д (он) ова може да се протолкува како "Oн - тoj, Бог и јас во градот на светлината со 3 сонца", (Дјацаритoн (''ес'' e лaтинcки тeрмин) - за зборот "цар" е рано во тој период - "Dyassarites'', сигурно има грешка при преписот), "Lichni - Lichnidos" - лих ниди - лошо гнездо (Охридско Езеро).
*** Некој километар на запад од градот има друг голем археолошки локалитет, можеби тој е постариот град, а Лихниди е поновиот од втори век п.н.е., денешен Охрид - градот на ридот, кој го изградил Македонскиот Цар Самоил, можеби и Јустинијан. Археолошките локалитети се недоволно испитани најверојатно, генерално во целата денешна држава Македонија.

На бојното поле оставил 7000 илирски војници 3/4 од нивните сили.

ПОВОДИТЕ ЗА ВОЈНА СО ДАРДАНИЈА

Се чини дека Вардилас се спротивставил на договорот со Македонскиот владетел василеос Амјнта ВТОРИ и Сирас и ја нападнал Македонија во 393 година п.н.е.. Вардилас (В ар д илас - во Ар Д Ил јас, нe ''Бардилас'') користеше нови воени тактики што никогаш порано не ги користеа илирите. Победил решавачка битка против василеос Амјнта ВТОРИ, го протерал и управувал со Македонија преку марионетскиот владетел Аргој. Во 392 година п.н.е., василеос Амјнта ВТОРИ /ТРЕТИ се здружил со ѕецалијците и ја ослободил Македонија од влијанието на дарданците, кои биле едно од највлијателните илирски племиња во тоа време. Во тоа време Илирија била еден вид на сојуз - конфедерација, зошто ''илиритe'' се делат на племиња. Меѓутоа, илирите постојано напаѓале и владееле со северните граници на Македонија. По континуирани инвазии, Вардилас ги принудил Македонците да му платат годишна почит (данок) во 372 година п.н.е..

Во 370 година п.н.е., достојниот Македонски владетел василеос Амјнта ТРЕТИ починал, откако го вратил богатството на својата држава по катастрофите од страна на илирите. Неговиот брак со Евридика од Линк, ќерка на Сирас роди три сина и една ќерка. Неговиот најстар син бил Александар ВТОРИ. Во 369 година п.н.е., Вардилас го спречи Македонскиот владетел василеос Александар ВТОРИ да ги протера дарданците од Македонија. По битката, се вели дека Вардилас накратко го држел како заложник принцот Филип, најмладиот брат на василеос Александар ВТОРИ. Во 365 година п.н.е., василеос Александар ВТОРИ го наследил неговиот брат василеос Бердика ТРЕТИ.

Пајонците започнале серија рации (ограбувања) против Македонците како поддршка на дарданската инвазија од север. Василеос Бердика ТРЕТИ, владетел на Македонија, понижен од недостоинството да мора да им ''оддаде почит'' (да им плаќа данок) на дарданците, маршираше на север во пролетта 358 година п.н.е. со Mакедонската војска, да го реши прашањето со битка. Ова не беше прва прилика во која се бореше против Вардилас, но Македонците ја загубија битката. Самиот владетел на Македонија бил меѓу 4.000 загинати Македонци. Останатите, во паника, откако се исплашија од илирската војска, го загубија срцето за продолжување на војната. Ова беше најлошата загуба што ги претрпеа Македонците во опсегот на нивните напори да се ослободат од илирите. Дарданците ја проследија својата победа со проширување на контролата кон југ до езерото Дјаѕератеoнско (Охридското) Езеро - Езерото на три сонца и на запад во горната Македонија. Со дејствијата на Вардилас, дарданците ја доведоа Македонија до колапс.

Кога принцот Филип, најмладиот од тројцата браќа, деца на Македонскиoт владетел василеос Амјнта ТРЕТИ и василица Евридика, го презеде престолот на Македонија, беше решен, да ги потчини илирите под команда на дарданскиот василе Вардилас еднаш засекогаш, уништувајќи ја илирската закана.

Во 359 година п.н.е., Македонија може да се врати во ослободителна војна против илирите, откако ќе ја надмине внатрешната состојба на политички хаос и ќе го отстрани ризикот од напад од другите противници. Кога василеос Филип син на Македонскиот владетел василеос Амјнта го презеде Mакедонскиот престол, значителни територии од Горна Македонија останаа под контрола на Вардилaс. Со цел да се концентрира на внатрешната борба неопходна за да ја обезбеди сопствената позиција на престолот на Македонија, василеос Филип син на василеос Амјнта го потврди договорот што дарданците и го наметнаа на Македонија со сила на оружје и го стабилизира сојузот со неговиот брак со Авдита, веројатно внука или ќерка на Вардилaс. Овoj брак несомнено ја одврати целокупната дарданска инвазија врз Македонија во време кога земјата беше најранлива.

До пролетта 358 година p.н.е., василеос Филип син на василеос Амјнта конечно го обезбеди својот престол и сега беше во можност да се осврне на ослободување на северозападна Македонија од дарданецот Вардилас. Кога зборот за мобилизација на реформираната Македонската војска - Македонската фаланга, го привлече вниманието на Вардилас, кој му предложи на василеос Филип син на василеос Амјнта да склучат договор за одржување на ''статус кво'' - секој да си задржи што освоил, под услов двете страни да ги задржат градовите кои во тоа време веќе беа под нивна власт. Ова, се разбира, беше неприфатливо за василеос Филип син на василеос Амјнта, бидејќи тој не беше подготвен да прифати какви било услови, освен целосно повлекување на дарданците од северозападна Македонија. Вардилас, сепак, не беше расположен да се откаже од својата добивка без борба. Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта го мобилизираше секој способен војник во Македонија за битката. Вардилас, како и досега, најверојатно нема да земa затвореници, така што секој Mакедонски пораз ќе резултира со осакатени жртви.

БИТКАТА КАЈ ЛИНК

Со оглед на тоа што неговата северна граница засега е безбедна, Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта (''син на василеос Амјнта'' - името му е така зошто сé уште во тој период не ја добил титулата од Македонците, ''Македонски''), се сврте кон запад тоа лето за да ја врати територијата изгубена од неговиот брат. Илирите предводени од племето ''дарданцѝ'', предводени од нивниот владетел василе Вардилас, претставуваа застрашувачки предизвик, способни да одговараат на воената сила на Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта, со 10.000 пешадија и 500 сопствени коњаници против василеос Филип син на василеос Амјнта со малку поволни 10.000 пешадија и 600 коњаници. Покрај тоа, пешадијата на Вардилас имаше силна компонента на борци за шок или т.н. за брза интерванција (значи илирите имале всушност платена војска), веројатно сочинувајќи 7.000 војници од вкупниот број. Илирските воини користеле копје на сибина со тешка глава и штит. Василеос Филип син на василеос Амјнта мораше да знае дека ќе ги стават неговите сè уште несудени кипасписти (ки П ас П исти - ''како П (богот) јас П исти'', ''исти'' би можело да се интерпретира ''и с Ти'' - и со Т (богот)) и родни фалангисти на тежок тест за блиска борба, рака до рака. Македонците не се соочуваа со новоовластен Македонскиот владетел како василеос Филип син на василеос Амјнта, туку со способен ветеран од многу војни, бидејќи дарданскиот василе Вардолас можеше да има 90 години, но сепак беше доволно цврст за да јава на коњ на бојното поле.

Илирите се подготвија да понудат битка на отворено. Историчарот Хамонд сугерира (1994, 26) дека ова било западно од превојот Кaрли Дeрвен на рамнината Линк, битката е позната и како ''Битката кај Еригон (Црна Река).

Линк - Градот на Рисот денес e битолското село Црнобуки

Темели од градби, исцртани мермерни плочи, ќупови, амфори, мозаици, разни предмети и нормално, кованици - сето ова излегува по дворовите на жителите на битолското село Црнобуки

Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта пристигна и ја распореди својата фаланга исто како и во својата прва акција, со фалангитите лево и централно, повторно ангажираше коплити и кипасписти од десно по тој редослед и коњаницата и лесната пешадија ги подели на двете крила. Што се однесува до распоредот на војската на Вардилас, тврдењето на историчарот Диодор за квадратна формација е збунето дури и во контекст на неговиот опис на битката и бидејќи таквите тактики не се тестирани на друго место, освен во повлекување или за дарданците или Македонците во оваа област, (тоа што не го разбирал историчарот Диодор, е дека Вардилас знаел како дејствувала Македонската фаланга. Вардилас знаел дека ќе биде опкружен, па смислил тактика, најверојатно планирал да го прегази центарот на Македонската војска со силен фронтален удар, но се соочил со долгите Македонски копја) верзијата на историчарот Фронтиниј треба да се претпочита. Ова укажува на тоа дека Вардилас поставил линеарен распоред, неговата тешка пешадија се совпаѓа со ширината на Македонската фаланга со уште подлабоки редови и имал најдобри мажи - војници таму, кои се лепеле во средината со коњаници и стрелците.

Формациите се затворија заедно, илирите со брзо темпо, a Македонците полека за да се одржи добар ред. Кога конечно се сретнаа, започна една злобна борба од едниот до другиот крај на полето. Сите елементи на фалангата во овој момент се поместија во хор за да ги извршат своите смртоносни задачи. Оставени низ центарот копјаниците се држеа цврсто, нивното долго оружје ги држеше илирските копја далеку од опсегот и ранија барем неколку од оние што ja водеа илирската војска. Во исто време, василеос Филип син на василеос Амјнта и неговите копјаници напредуваа од десната страна удирајќи ги илирите, бидејќи импулсот од задните редови немилосрдно ги туркаше напред. Илирските борци од предните редови што им се спротивставуваа добија многу помала помош одзади и беа немоќни да одолеат на интензивниот притисок и долгите копја, што доаѓаaa врз нив. На крајот, илирите немаа друг избор освен да попуштат. Додека илирите се повлекуваа, почнаа да се враќаат наназад, токму ''хетаироите'' - ЧЕТА ИРОИТЕ (елитната Македонска коњаница) и нивните штитоносци пелтастите (пешадијци) сега се истакнаа, олеснувајќи им го патот на коплитите и кипаспистите со расчистување на целата илирска коњаница и лесна пешадија од тоа крило. Изложени и ставени надвор од издржливост, илирската левица сега целосно попушти и го испрати остатокот од нивната формација во избезумено бегство под жестокиот напад.

Историчарот Диодор [7] (1 век п.н.е.) го пишува ова за настанот:

''И во почетокот, долго време, битката беше рамномерно подготвена поради преголемата галантност прикажана од двете страни и колку што беа убиени и уште повеќе ранети, интензитетот на битката се разниша прво на еден начин, а потоа на друг, постојано занишан од храбрите дела на борците; но подоцна, додека Македонсите коњаници притискаа од крилотa и одзади и василеос Филип син на василеос Амјнта во центарот на своите трупи се бореше како вистински херој, главнината на илирите беше принудена да тргне набрзина во бегство. Гонењето се одржуваше од значително растојание и многумина беа убиени во бегство, василеос Филип син на василеос Амјнта им даде знак на Македонците со труба (најверојатно рог од јак за таа намена) и подигна трофеј за победата и ги закопа своите мртви, додека илирите, откако испратија амбасадори и се повлекоа од сите Македонските градови, добија мир. Но, повеќе од седум илјади илири беа убиени во оваа битка.''

Бројката на 7.000 убиени реферирана од страна од Диодор меѓу илирите во оваа битка (16.4.7), е очигледно e претеранa. Можеби е подобро да се види како пресметка на тешката пешадија поразена отколку како вистинска жртва. Во исто време, загубите на дарданците мора да биле многу високи (неколку илјади по Јустин (7.6.7)), со веројатно 20 - 30 % убиени. Цената за победата на Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта била доста пониска, можеби 3 - 5 % ќе се намалат во борба или ќе умрат набргу потоа од раните. Вардилас го ценеше обемот на својот пораз и не загуби време во тужба за мир. Илирите подоцна испратиле претставници и ги договориле условите за мир, ослободувајќи ги сите градови што ги освоиле од Македонија. Во оваа битка, вознемирувачкото прашање на градот Линк (опасноста од илирска инвазија) беше решено, менувајќи ја ситуацијата на западните граници во корист на Македонија. Градот Линк е од каде потекнува Евридика жената на Македонскиот владетел василеос Филип Македонски, градот Линк и неговите територии биле ослободени и вратени на Македонија. Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта на северозападната граница со анектирање на дарданската територија над Линк. Ова би формирало одбранбен тампон против сите идни илирски напади обидени преку долината Дрилон (најверојатно античко име за Полог). Околу Дјаѕератеонско (Охридското) Езеро - Езерото на три сонца, останаа границите меѓу Илирија и Македонија, додека Илирија не била припоена кон Македонија во еден временски период од страна на Македонскиот владетел василеос Филип Македонски земајќи ја за жена илирката Фила, најверојатно ќерка на василе Вардилас, ''бракот'' бил ''договорот за анексија''.

 

Македонскиот владетел василеос Филип син на василеос Амјнта на север го удрил темел каменот на новиот град Араклеoн, ги ставил под контрола дел од Пајонските племиња приклучувајќи ги кон Македонија. Можно е да тогаш Ѕера постаналa Бела Ѕера (Бела Зора), во негова чест.

  Молосискa (Ахилејска) кованица

Молосиски шлем

Во 357 п.н.е. Василеос Филип Македонски се жени со Молосиската принцеза Миртала, која тој ја преименува во Олимпија, во чест на Олимп. 

 

Ова не се антички медалјони, туку како такови се претставени од фалсификаторите

 

Аѕајците не успеале да завладеат со градот Амфиполитон бидејќи народот таму не ја прифаќале нивната власт. Бидејќи во Аѕeна избувнала социјална војна, aѕајците се договориле со Василеос Филип Македонски доколку им го предаде градот Амфиполитон тие ќе му го дале назад градот Пинд освоен од aѕајците 363 п.н.е.. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски лесно го зазел градот Амфиполитон, нo одбил да го предаде на aѕајците, а со сила го ослободил градот Пинд. Заради овој чин aѕајците обиавиле војна на Македонија. Василеос Филип Македонски се сојузил со Халкидеон и Олинѕеион и за да им се додвори им го предал градот Потидеа кој го ослободил 356 п.н.е..

Престолот на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски

      Во 355 п.н.е. Василеос Филип Македонски го освојува Кренид, еден богат центар со руда и го преименува градот во Филипи. Годишно од тие места заработувал и до 1000 златни таленти.

Кованици од Филипи

Аѕајците пробале повторно да ги свртат старите непријатели на Македонија: илиpтите и траките кои последните по смртта на Котиа биле поделени на 3 делови, водени од страна на: Амадоко, Берисаде и Керсоплепте. Тие биле поразени од страна на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски, така да Македонија ја проширил до реката Места, додека Македонскиот војсководец Парменион ги поразил илирите заедно со нивниот новоизбран владетел Грабо.

356 / 353 п.н.е. година на Филип му се раѓа синот Александар проследен со добри вести од сите страни на Македонија,.. за победа врз траките и илирите и победата на неговиот коњ на македонските олимписки игри од македонската страна на планината Олимп,.... олимписки спортски игри организирани и финасирани од македонските владетели.

     

Во 354 п.н.е. го опседнува Маѕеон, ПРИ ОПСАДАТА на грдот ќе го изгуби десното око. Аѕајците пратиле 2 флоти на помош на градот. Првата во зимата 354 п.н.е. нo била недоволна и втората 353 п.н.е. кога градот веќе паднал во рацете на македонците. Маѕеон бил срамнет со земја, населението пратено во ропство или раселено, како извор на долгогодишана нестабилност за Македонија, имено на аѕајската колонија им било дозволено да се населат во Македонија во времето на василеос Амjнтој ПРВИ околу 498 п.н.е. но тие оттогаш станале ''извор'' на постојана нестабилност за Македонија, градот повеќе не се спомнува во историските документи после 353 п.н.е. година. Во таа прилика користи да ги нападне Авдаритеон (не Абдера) и Ма Арон (не Маронеја), пајонскит брег (не тракискиот).

Кованица од Авдаритеон

МАТ РОД ОТ ОС од родот на MA - Мајка - кованица од Ма Арон

Значи Ма Арон, нé '''маронеја''.

353 година п.н.е. аѕајците одиграле победа врз Василеос Филип Македонски кај Илеопонт (Дарданелите), а влaдeтeлот на траките им ги предал на аѕајците сите градови освен Kардиа (ова докажува дека брегот е Пајонски, не тракиски, зошто тракиецот, не го интерисира таа територија), за да си обезбедат сигурен премин кон Пјон Сеј (Црно Море).

Меѓувреме избувнала Светата Војна.

353 п.н.е. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски навлегол во Ѕецалија каде бил пречекан од 7000 фоќијци и платеници предводени од Фаило брат на Ономерко владетел нa Фоќијa. Фаило бил истеран од Ѕецалија, нo неговиот брат, му дошол на помош, принудувајќи го Василеос Филип Македонски двапати да се повлече од бојното поле. Ономерко успеал во тоа што го оневозможил дејствувањето на македонската фаланга. Василеос Филип Македонски претпазливо се повлекувал cтpaтeгиcки, нo сепак се враќал поорганизиран со поголем број на војска.

ЛАРИСАИОН

Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски заради тоа бил критикуван дека се плаши од фокијците, нo на крај имал право.

Василеос Филип Македонски коментира дека тој:

" Hе, нe бега, но, како овен, се повлекува наназад, за да повторно нападне посилно ".

Одлика само за еден исклучително надарен вјсководец.

352 п.н.е. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски со 20.000 пешадија и 3.000 коњаника, нo сега потпомогнат со ѕецалците, Ономерко со ист број на пешадија нo со 2000 коњаника. Битката се одиграла на местото ''Полињата на Крстопатот'', во битката Василеос Филип Македонски убил 6000 непријателски војници, заробил 3000 кои биле удавени во море во чест на богoт Ѕе, а Ономерко бил убиен од страна на неговите платеници и бил предаден на Василеос Филип Македонски кој го рспнал на крст.

352 п.н.е. година Василеос Филип Македонски се прогласил за водач АРХОНТОН до крај на животот на Ѕецалија и ја припојува кон Македонија.

Третата Света Војна

Античките извори за Третата Света Војна се ретки и генерално, во недостаток на информации. Главниот извор за овој период е Библиотекатa '' Xисторика Диодор Сикулус '' која е напишана во 1- ви век пo новата ера, што е тоа многу голем второкласен извор. Диодор често е изложен на потсмев од страна на современите историчари за неговиот стил и неточности, но тој зачувува многу детали од античкиот период што нe можат да се најдат никаде на друго место. Диодор работел, пред се ги копирал делата на други историчари, изоставајќи многу детали што не одговараат на својата цел, која треба да илустрира поуки од историјата; неговиот профил на Третата Света Војна содржи многу празнини.

Според Диодор, повеќе детали за Света Војна може да се најде во своите говори на аѕајските државници, првенствено Демостен и Аесчинес, овие говори никогаш не биле со намера да бидеат историски материјал, тие мора да бидат третирани со претпазливост; Демостен и Аесчинес се опишани како:

"Неколку лажговци, од кои ниту нa еден не може да му се верува, да се каже вистината во секое прашање во кое таа далечина во неговиот интерес да се лаже."

Сепак, нивните илузии на современи или минати настани укажува на некои од празнини во предвид Диодор, ни помага со уредување на хронологијата. Историските докази на Диодор, Демостен и Аесчинес може да бидaт збогатени и со фрагменти од друг историчар (како на пример со Теопомпус) и со современите епиграфски извори.

Современите историчари "за војната жестоко дебатирале и не постои јасен консензус''. Општо прифатено е дека војната траеше 10 години, а заврши во летото 346 година п.н.е.. за почеток на војната бил поводот на насилна окуација на Делфи од страна на Филомелос од Фоќија. По поразот Филомелос на Неон, ѕеванците мислеле дека е безбедно да се испрати Паменес во Ѕеника (Мало Азија) со 5000 хоплити. А комбинацијата на докази укажуваат дека Паменес се судри со Василеос Филип Македонски во Ма Арон (Маронеиjа), во 355 п.н.е.. Диодор вели дека битката се одржа кога Василеос Филип Македонски го стави под опсада Маѕеон 354 год. п.н.е.. Сепак, хронологијата на Диодор за Светата Војна е многу збунета - тој датира од почетокот и крајот на војната една година е премногу доцна, различно вели дека војната траеше 9, 10 или 11 години, а се вклучени опсадите на Маѕеон два пати под различни датуми - пoради тоа неговиоте датуми не можат да се земат за сериозни.

Водејќи сметка за датумите, повеќето историчари се согласуваат по истиот редослед на настани за овој дел од Светата војна. Главното прашање е тоа кога таа секвенца започна. Така, датира 355 п.н.е., Маѕеон до 355 - 354 п.н.е., прво ѕецалиски поход нa Василеос Филип Македонски дo 354 п.н.е. и неговиот втор до 353 п.н.е. Спротивно на тоа историчарите Kавквел, Сеалеy, Хамонд и други, сите овие датуми ce поместени за една година, почнувајќи во 354 год.

Третата Света Војна (често само се нарекува Света Војна) избувна во 356 п.н.е. и ќе го претстави Василеос Филип Македонски со неговата прaва вистинска намера: ''да го прошири своето влијание во работите од централен и јужениот дел на Полуостовот на Ѕе (Пелопонезот). Војната била предизвикана од одбивањето на Фоќиската Конфедерација да и плати парична казна, изречена во 357 п.н.е. од страна на Лигата Амфиктонијада, воено - религиозен сојуз која раководела со најсветото место во тоа време на Полуостовот на Ѕе, во храмот на Богот на Сонцето во Делфи. Зад верски елемент, се прикажува реалната политика на донесувањето против фоќијците, спроведено од страна на ѕеванците. Во тоа време, Ѕева контролира мнозинството гласови во Советот, а во есен на состанокот во 357 п.н.е. и ѕеванците биле во можност да имаат и фоќијците (за одбрана на светото земјиште) и Спарта (за окупаторската Ѕева некои 25 години предxодно) ги осуди и казни. Казните за двете страни биле " неоправдано остри " и ѕеванците веројатно не очекувале да се плати, а со тоа да се биде во можност да се изјасни за " Cвета војна ".


 На урнатините на античкиот град Делфи

Во одговор на тоа, фоќијцитe, под раководство на Филомелос, на окупираниот Делфи (која се наоѓаше во границите на Фоќис ) и ги претендираше античките барање на Фоќис за претседател на Лигата Амфиктонијада, со намера да ја поништи пресудата против себе. Се чини дека ималo некои симпатии во Аѕeна за фоќијците, бидејќи oд другите држави може да се види дека:

" Ѕеванците ја користеа Лигата Амфиктонијада зa да ги извршуваат своите ситни и диструктивни интерси."

Фоќијците се поддржан од Аѕeна (вечни непријатели на Ѕева) и очекувано Спарта, кои нe се надеваа дека ќе ги видат своите краји намери збришани кога фоќијците го заплениa Делфи. Сепак, Филомелос ја ограбил ризница на Богот на Сонцето за да ги плати своите скапи платеници, со кревање на својата моќна армија, но со тоа драстично го сменил мислењето на другите држави на Полуостовот на Ѕе.

Во зима 356/355 п.н.е., "Cвета Bојна" беше прогласена против фоќијците од страна на советот на Лигата Амфиктонијада, a ѕеванците се главните протагонисти, започна војната релативно добро за фоќијците, но тежок пораз и беше нанесен на фоќијците на Hеон од страна на ѕеванците или во 355 или 354 година п.н.е. и Филомелос беше убиен. Заплашен, Ономарко презеде фоќиски напор и ангажирал нови платеници за војна.

Заради Света Војна се чини дека се постави патот за обновување на конфликтот во Ѕецалија. Ѕецаиската Конфедерацијата бешe воопшто убедлив поддржувач на Лигата Амфиктонијада и имаше стара омраза кон фоќијците. Од друга страна, градoт - државата Ферае се во сојуз со Фоќијa. Во секој случај во 354 или 353 година п.н.е., благдарејќи на ѕецалискискиот град Лариса кој апелираше до Василеос Филип Македонски за да им помогне да ги поразат фераеаците, Василеос Филип Македонски така донел војска во Ѕецалија, веројатно со намера да гo напаѓаат Ферае. (Да објасниме тогаш Македонија не била член на Лигата Амфиктонијада, туку повикана од Ѕетсалија, на помош).

Според условите на нивниот сојуз, Лyцофрон од Ферае побара помош од фоќијците, Онормарко бил испратен од неговиот брат, Фалyос со 7.000 мажи. Меѓутоа, Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски ја одби оваа сила пред да се приклучат со фераеаците. Ономарко потоа се откажа од опсадата во тој момент и се повлече, нo донесе нова војска во Ѕецалија за да го нападне Василеос Филип Македонски. Точните детали за воениот поход што следеше се нејасни, но Ономарко ce чини дека имал два уcпecи, делумни порази нa Василеос Филип Македонски, со многу Македонци убиени во битка. По овие порази, Василеос Филип Македонски се повлекoл во Македонија за зима.

Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски коментира дека тој: " Hе, не бега, но, како овен, се повлекува наназад, за да повторно нападне посилно ".

Василеос Филип Македонски се врати во Ѕецалија следното лето (или 353 или 352 година п.н.е., во зависност од хронологијата следи), со доаѓањаето на новата Македонска армија, Василеос Филип Македонски формално побара од ѕецалијците дa му се придружат во војната против фоќијците. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски Филип Македонски сега ги собра сите ѕецалски противници на Ферае што тој можеше. Cпоред Диодор, неговита армија сега броеше 20.000 пешадија и 3.000 коњаница.

Василеос Македонон Филипој го ставил под опсада стратешко пристаниште Пагасае (главно пристаништето во Ферае), пред битката на Полето на Крстот. Со преземање на Пагасае, веројатно e дека Василеос Филип Македонски има за цел да го спречи Ферае да биде засилен од страна на морето. Василеос Филип Македонски ја научи лекцијата од претходните походи и сакаше да го спречи Ферае од надворешна помош пред напаѓање врз Ферае.

Во меѓувреме, Ономаркo се врати во Ѕецалија за да се обиде да ја зачува фоќиската надмоќ таму, со приближно истата сила како во текот на предходната година. Исто така, аѕајците го испратиле Карес со значителен воен контингент, за да им помогне на своите фоќиски сојузници, гледајќи можност да се направи одлучувачки удар против Василеос Македонон Филипој. Фоќијците и аѕајците имале повторна намера пак да се истоварат во Пагасае, бидејќи тоа е единственото пристаништето каде аѕајската флота може да се истовари, нo Василеос Македонон Филипој бил таму зa секој случај.

БИТКАТА

Битка се водеше меѓу Македонците и фоќијците, откако Василеос Филип Македонски ги спречи фоќијците да се здружат со силите на фераеанците и најважно, пред аѕајците да пристигнат. Според Диодор, двете армии останаа во близина на морето, најверојатно во близина на Пагасае - "минзухар поле" во Ѕецалија, теренот одговара на овој опис. Сега позната како битката на Полето на Крстот. Сепак, оваа рамнина е толку голема што е тешко да се идентификува точното местото на битка.

Василеос Македонон Филипој ги испрати своите војници во битка да носат круни од ловор, симболот на Богот на Сонцето - Ѕе, " како тој да е одмаздник на сквернавењето, на навредата, а тој разгласи дека се борат под покровителство на Бога". Некои од фоќиските платеници наводно го фрлилe оружјето, вознемирени од својата виновна совест. Потоа следеше борба, најкрвавата евидентирана битка во античката македонска историја водена дотогаш со градовите држави.

Василеос Филип Македонски освои убедлива победа над фоќијците. Битката се чини дека ја освои од супериорниот број и од храброста на коњаницата на Василеос Македонон Филипој.

Cупериорниот број и од храброста на коњицата на Филип. Василеос Филип Македонски сега имал ѕецалски коњи кои биле застрашувачки за непријателот, така нерачена ''тешка коњаница'' - прочуените ѕецалски коњи, прекрасни животни.

Бегајќи од пораз, фоќијците се стрчаa кон морето, каде флотата на Карес пристигнала во текот на битката, но многу луѓе се убиени за време на бегањето, или се удавиле, додека се обидувале да стигнат до бродовите. Вкупно 6000 фоќијски војници биле убиени, меѓу кои и Ономарко и уште 3000 заробени. Ономарко беше или обесен или распнат, а другите затвореници се удавени, како ритуал за храмот на богот на сонцето - Ѕе. Овие казни се дизајнирани за да се одрече за поразените чесен погреб; Василеос Македонон Филипој со што продолжи да се претстави како побожен одмазник на сквернавењето извршено од страна на фоќијците.

За ова масовното давење се има изјавено:

" Масовното давење нема да го шокира цивилизираниот свет, напротив ќе го зацврсти, а идните разбојници  ќе ги одвтрати од нивните намери.

За Исократ се чинеше дека фоќиските платеници биле подобро мртви отколку живи... Навистина беше страшна казната, но беше целосно во согласност со улогата на Василеос Македонон Филипој како шампион на богот на сонцето - Ѕе.''


Последиците

Тоа беше веројатно како последица на неговата победа (ако не и пред тоа) дека ѕецалијците го назначилe Василеос Македонон Филипој Архонт од Ѕецалија. Ова беше борба за живот, со тоа Василеос Филип Македонски ги стави под контрола сите приходи на Ѕецалиската Конфедерација и исто така стана војсководец на Обединетата Ѕецалиска армија. Тираните од Ферае, наместо да ја имаат истата судбината на Ономарко, постигнаа спогодба со Василеос Македонон Филипој, а во замена за предавањето на пристаништето на Ферае, Василеос Филип Македонски им беше дозволил на 2000 нивни платеници, да одат вo Фоќис.

Василеос Македонон Филипој поминал извесно време во реорганизирање на Ѕецалија и еднаш задоволен, тој планирал марш нa југ кон преминот на Ѕермополе (Термопилите), портата кон централниот дел на Полуостовот на Ѕе. Тој веројатно имал за цел со победа над фоќијците и освојувањето на Фоќис да го земе за себе, изгледи кои во голема мера ги вознемиpи аѕајците, бидејќи еднаш кога тој би измарширал до кај Ѕермополе, тој исто така може да маршира на Аѕeна. Аѕајците затоа упатија сила до Ѕермополе и го окупираа преминот;

Постои одредена дебата за тоа дали другите контингенти им се придружија на аѕајците кај Ѕермополе (Термопилите). И покрај тоа што можеби се покажа како е можно да го премине на сила преминот, Василеос Македонон Филипој не се обиде да го стори тоа, не претпочитајќи да ризикува пораз по големите успеси во Ѕецалија.

Во меѓувреме, фоќијците се прегрупираа под контрола на братот на Ономарко, Фалyос. По огромниот фоќиски пораз на Неон и Полето на Крстот, Фалyос мораше да се впушти во двојно зголемување на платите за платениците, со цел да се привлечат во доволен број и со тоа да ја надополни неговата војска. И покрај поразите сепак, поголемиот дел од фоќијци уште беа во полза на продолжување на војната. Во текот на зимата на таа година, Фалyос ce ангажира во дипломатски напори за да се собере поголема поддршка од сојузниците за Фоќис и успеа во проширување на театарот на конфликтот во следниот воен поход.

Уникатно, фоќијците беа во состојба да ја обноват големата воена загуба, благодарение на нивниот плен од ризницата нa Храмот на Богот на Сонцето - Ѕе, фактор кој до придонесе да војната заврши нeрешено до 346 год. п,н.е.

Таа година 346 год. п,н.е. , Македонија станала полноправен член на Лигата Амфиктонијада или Светата Лига - воено религиозниот сојуз, како заслуга за одмаздата врз грешните фоќијци.

 

Причина да се повлече од освојувањата на југ било тоа што Филип Македонски бил повикан на помош од страна на Пј (не ''визант'') и Беринтион бидејќи новиот тракиски владетел Керсоблепте сакал да ја обнови силата на Тракија од времето на Котиа. Исто така и аѕајците подготвиле флота со водство на 40 триери и одреден број на коплити да го одбранат теснецот Илепонт, нo до тоа не дошло бидејќи се раширила вест дека Василеос Филип Македонски бил тешко болен. Василеос Македонон Филипој го победил тракискиот владетел, а неговиот син бил пратен како заложник во Македонија и бил принуден да плати оштета. Градовите: Араион и Теикон биле подарени на Беринтион како верен сојузник.

     Василеос Македонон Филипој ја поттикнувал борбата меѓу аристократските и демократските сили во градовите држави, со цел да ја искористи нивната неслога и полесно да ги освои. За таа цел, со златото на Василеос Филип Македонски на островот Ејвоја била формирана Македонската дружина (Македонската партија), платена да ги промовира македонските интереси во политичкиот живот во градовите држави. Меѓутоа од 352 п.н.е. до 346 п.н.е. тој нема да продре јужно, туку ќе ги освојува источните региони доаѓајќи до реката  Марица.

Буната на Ејвоја

Градовите на Ејвоја (Еубоја) влегле во аѕајската конфедерација во 357-та п.н.е. по неуспехот на ѕеванските обиди за надзор над големиот остров (во близина и на Аѕeника и на Воиа). Привидниот мир на Ејвоја од 357 п.н.е. беше несигурен поради непријателствата меѓу ејвојските градови (особено меѓу Халкис и Еретрија) и поради борбите на групите внатре во градовите. За да го задржат нивното влијание, аѕајците се потпирале, според приликите, на различните струи и понекогаш ги поддржувале тираните кои ги биел глас дека се про - аѕајски како Плутарх од Еретрија. Личните врски меѓу аѕајските говорници и ејвојските водачи играат исто така важна улога: Плутарх од Еретрија е пријател на Мејдија, влијателен член од кругот на Еубул.
За време на зимата 349/348-та п.н.е., избувнува побуна во Еретрија и тиранот Плутарх е истеран. На поттик од Мејдија и Еубул, една мала чета аѕаjски хоплити под водството на Фокион е испратена на Ејвоја за да го врати Плутарх на власт. И покрај неговата победа кај ''Tamynae'', Фокион наскоро се наоѓа во тешка положба бидејќи треба да се соочи со општа побуна на Ејвоја. Походот на аѕаjската војска имал како последица да ги сплоти повеќето ејвојци против Аѕeна. Востанието го водел еден решителен водач, Калија од Халкис, чија програма се состои во три точки:

Ејвоја на ејвојците,

водство на Халкис и

власт за Калија.

Самиот Плутарх, кој ги имал викнато аѕајците на помош, се поврзува со нивните противници.

Ниеден извор не вели дека побуната на Ејвоја била предизвикана од Василеос Филип Македонски, но ова востание за него е толку згодно што претпоставката не би можела да биде отфрлена. Уште од 351-та п.н.е., Василеос Македонон Филипој се обидува да крене некои ејвојци против Аѕeна, преку финансирање на ''дружинѝ'', таму имало - Македонска дружина - така се именувале политичките партии на времето - ''дружинѝ''.

Bо првата Филипика (37), Демостен вметнува едно писмо од Василеос Македонон Филипој до ејвојците, особено „дрско" во однос на аѕајците. Калија во секој случај бара сојуз со влaдeтeлт на Македонија; овој се сложува, му ветува своја парична поткрепа и можеби испраќа неколку чети.
Аѕајците, вовлечени во два судира на две различни боишта, мораат да направат тежок стратешки избор: треба ли првенствено да им се помогне на олинѕеионците или да се задуши буната на Ејвоја? Демостен е поборник на првото решение и лесно може да се створи слика за неговото размислување. Нови задоцнувања во праќањето аѕајиска помош на Олинѕеион носат опасност од неповратно губење на еден важен сојузник; кога Олинѕеион ќе биде спасен, ќе има уште време да се возобнови аѕајскиот поредок на Ејвоја. Верен на својата строго одбранбена стратегија, Еубул има спротивно мислење: Олинѕеион е далеку од Аѕeна, додека Ејвоја е сосема блиску и од првенствен интерес за безбедноста на градот.

Мислењето на Еубул победува: народот гласа за масовно собирање на хоплити и коњаници и нивно испраќање на Ејвоја.

На почетокот на летото 349-та п.н.е., Василеос Македонон Филипој отценил дека дошол часот да се освои Х-алкидeон (Х-алки-дик е данајско измислено). Тој им упатил ултиматум на жителите на Олинѕеион барајќи тие да му ги предадат двајцата македонски бегалци, неговите полубраќа Аридај и Менелај. Олинѕеионското одбивање веднаш го предизвикува македонското навлегување.
    Во 349 п.н.е. Василеос Македонон Филипој ја започнува опсадата над античкиот град Олинѕеион, првобитен македонски сојузник.

Bладетелите на Олинѕеион, Аридеј и Менелај биле и роднини на Василеос Филип Македонски, кој подоцна склучуваат сојуз со Аѕeна. На крајот на летото аѕајците испраќаат на Халкидeон 38 триери и 2000 пелтасти под водството на Харес. Малку потоа, тие му наредуваат на Харидем кој тогаш се наоѓал на Илепонт да му се придружи на Харес со своите 18 триери, 4000 пелтасти и 150 коњаници. Напорот направен од Аѕeна не е голем, но овие чети за поход, за жителите на Олинѕеион не се безначајна помош: на почетокот на пролетта 348-та, Харидем им ѓи одзема на Македонците териториите кои тие ги имале освоено. Освен тоа, жителите на Олинѕеион можат да се надеваат дека на оваа прва поткрепа ќе се надоврзат побројни помагања, нo покрај сите напори градот 348 п.н.е. е срамнет со земја.

Кованица од ХАЛКИ ДЕ ОН (не ''Халкидик'') - Сојузот на Алките на Де - халки - алки

Во 347 п.н.е. Василеос Македонон Филипој ја освојува скоро цела Тракија и ја припојува кон Македонија. Во меѓувреме Аѕeна, загрозена од македонските освојувања, понудила мир. Во 346 п.н.е. во Ѕецалија двете страни договориле мир. Подоцна, македонските војски преку Молисиа навлегле на северозапад се до Македонско Морe (денес наречено Јоско) и припојува дел од Илирија кон Македонија. Во 342 п.н.е. Василеос Македонон Филипој презел успешен поход против cкитите на север. 

„Како Василеос Филип Македонски се враќал во Македонија од скитскиот поход против Атеј од племето Трибалои се среќава со него и не му дозволува премин ако тие не добиjат дел пленот“.

Поради тоа настанува спор и битка, во која Василеос Филип Македонски се здобива со тешка рана во ногата од копје, кое го убива неговиот коњ.

За да ја засилат својата положба на Илепонт, аѕајците уште во 343-та п.н.е. испратиле нови клеруси на полуостровот; еден одред платеници ставен под раководство на стратегот Диопејт е задолжен да го штити нивното населување. Поголемиот број градови кај Илепонт со радост го прифаќаат засилувањето со клеруси. Но Кардиа, сојузник на Василеос Филип Македонски најмалку од 346-та п.н.е., го вика владтелот на Македонија кој, откако предложил постапка на арбитража, што аѕајците ја одбиле, испраќа неколку одреди за да ја поддржи. Како одмазда,  а и затоа што имал потреба да ја плати својата војска, Диопејт пљачка повеќе тракиски места од Македонија. Отежнувајќи го својот случај, тој го измачува и го уценува македонскиот пратеник дојден да бара од него ослободување на плениците. Пролетта 341-та п.н.е., Василеос Филип Македонски упатува писмо со приговор до аѕајците, во кое особено бара отповикување на Диопејт.

До тој момент Василеос Филип Македонски се продржувал кон ''заветoт на Филократ'' од Лигата Амфиктонијада, но бидејќи аѕајците никогаш не го почитувале тој завт и Василеос Македонон Филипој нема да го почитува повеќје.

Персиското пратеништво и задачата на Пjтон

Пред да започне голем поход за му да стави крај на отцепувањето на Египет, Големиот Владетел Артаксеркс Охосод Персија испраќа редица пратеништва во  градовите држави. Во Ѕева и во Аргос, задачата на персиските пратеници е јасна: тие треба да добијат дозвола за собирање платеници. Целта на персиските пратеници во Аѕeна е поинаква: присилен малку да ја испразни од војска Ѕеника (Мало Азија) поради неговиот египетски поход, ахајменидскиот (Ахајмениди е името на персиската владетелска династија)  владетел се плаши Василеос Македонон Филипој да не ја искористи така создадената празнина за да почне поход против него во Ѕеника. При таква претпоставка, тој би посакувал аѕајците да ги обноват непријателствата во Полуостровот на Ѕе, против Македонецот: тој им ветува значајни износи за финансирање на таа војна.

Стравувајќи од договор меѓу Големиот Владетел и аѕајците против него, Василеос Филип Македонски испраќа во Аѕeна еден од неговите  придружници, Пjтон од Пј, задолжувајќи го да им ги даде на аѕајците сите неопходни ветувања за да ги одврати од персискиот сојуз. Пjтон ветува преиспитување на договорот од 346-та година п.н.е. во склад со аѕајските желби и се чува да приговори против барањата искажани од аѕајците. Собранието е заведено од неговите привлечни предлози и ги одбива персиските понуди со горди зборови, очигледно поттикнати од филипистите: народот изгласува еден декрет со кој изјавува дека:

„Пријателството на аѕајците кон Големиот Владетел  продолжува, само ако Големиот Владетел не преземе ништо против Полуостровот на Ѕе" додавајќи дека: „Aко Големиот Владетел   предизвика некаков неред, аѕајците ќе го повикаат Василеос Македонон Филипој и сите oд Полуостровот на Ѕе против него".

Василеос Филип Македонски го постигнал саканото.

Артаксеркс, одбиен од аѕајците, стапува во врска со македонскиот двор и можеби склучува таен договор за ненапаѓање.

Сфаќајќи дека аѕајците се повеќе се заведени од Василеос Филип Македонски, Демостен и Хегесип избегнуваат отворено да ги отфрлат неговите понуди за преиспитување, туку го подбуцнуваат народот да бара толку значајни измени што Василеос Македонон Филипој ќе биде присилен да ги одбие. На поттик од Хегесип, аѕајците предлагаат членот кој се однесува на ''status quo'' („секој да го зачува тоа што го држи") да биде заменет со еден член кој ги признава законските права на двете страни („секој да го добие тоа што му припаѓа"). Еден таков текст би им овозможил на аѕајците да бараат враќање на Амфипоитон и на сите места кои Василеос Македонон Филипој ги приграбил од неговото устоличување. Ова ново формулирање е очигледно неприфатливо за Василеос Македонон Филипој:

''Владетелот не го крие лошото расположение и се однесува многу студено кон аѕајскиот преговорач  Хегесип''.

Противниците на Македонија го користат менувањето на ставот на владетелот и го прогласуваат за измамник, кој многу ветува но кој не си стои на зборот. Василеос Филип Македонски повторно станува неомилен во Аѕeна, но овoj пресврт се случува по одбивањето на персиските предлози од страна на аѕаите. Во основа, задачата на Питон го постигнала посакуваното.

Мешањето на Василеос Филип Македонски на Полуостровот на Ѕе

Во 346-та Василеос Македонон Филипој не можел да направи воена прошетка која би го наметнала како арбитар во политичките работи на Полуостровот на Ѕе, но состојбата на таму му дава многубројни прилики да го прошири своето влијание во подрачјето. Најголемиот број градови доживуваат мошне жестоки социјални и политички борби: во многу случаи, една од групите (обично олигархиската) му испараќа повик за да ги надвладее своите противници. Олигарсите од Мегара и Елида, се чини добиле средства и платеници од Василеос Македонон Филипој во 345-та п.н.е.. Заканата со која Спарта ги оптоварува своите соседи  Мецанион, Мегалополитон и Аргос претставува втора шанса за владетелoт на Македонија. He можејќи да сметаат ни на Аѕeна, сојузник на Спарта, ни на ослабената Ѕева, градовите кои се плашат од обновување на спартанската моќ, бараат заштита од Василеос Филип Македонски. 

Еден натпис споменат од Дидим ни открива дека на крајот на 345 - та п.н.е. жителите на Мецанион и на Мегалополитон побарале да бидат примани во Лигата Амфиктонијада, ( била воено-религиозн сојуз и нивна основна цел била да асимилираат и потчинуват), еден таков развој би ја намалил нивната важност, тие се судриле со одбивање, но возможно е дека Василеос Филип Македонски бил наклонет кон ваква преобразба која би му овозможила да спроведе превласт над целиот Полуостров на Ѕе, почнувајќи од Делфи.

Аркадскиот Сојуз, сојуз за одбрана од Спартa

Бидејќи Спартанците ги обновиле нападите против нивните соседи пролетта 344-та п.н.е., Василеос Филип Македонски испраќа платеници на помош на Мецанион, a ce шири глас дека и тој самиот се подготвува да дојде за да преземе поход против Спарта.

Демостен постигнува да биде испратен од народот на данајскиот град држвава Аѕена како пратеник во одбрана на правата на останатите градови држави од Полуостровот на Ѕе (чиста хипокризија, аѕајците одбиваат да им помогнат од нападите на Спарта, а ќе ги бранеле од Македонскиот владетел Василеос Македонон Филипој, кој се обидува да ги зqаштити од Спарта) и ги предупредува жителите на Аргос и на Мецанион против македонскиот сојуз; поради нивната доверба во Василеос Филип Македонски, жителите на Олонѕеион доживеале градот да им биде разурнат, а ѕецалците ја изгубиле својата слобода.

 „ Eдинствената заштита на демократиите против тираните е недовербата ".

Демостен не успева да ги оттргне од македонскиот сојуз жителите на Мецанион, Аргос и на Мегалополитон, но неговата постапка предизвикува писмен приговор од Василеос Филип Македонски кој се чуди поради непријателското однесување на неговите аѕајски „сојузници". Додека аѕајците се договараат за одговорот што треба да го дадат на ова писмо од Василеос Филип Македонски. 

Василеос Филип Македонски сепак ги продолжува своите мешања во Полуостровот на Ѕе. Во 343-та п.н.е., тој воено ги поддржува своите приврзаници во Ореос и во Воиоа на Ејвоја. Есента истата година, го заменува владетелот на Молооси Арибај со младиот брат на Олимпија, Александар од Молооси, кого тој го одгледал на дворот во Македонија и кому му е многу близок (злобните јазици го прикажуват како ерeст на момчето).

Кованици од Александар Први од Молоси, многу религиозни

На почетокот од пролетта Василеос Македонон Филипој презема  начелно за сметка на Александар  освојување на градовите на Касопија (на северозапад од Амбракискиот залив). Неговата намера веројатно е да оди до Заливот на Куѕе; тогаш тој би можел да префрли војски на Полуостровот на Ѕе без да се грижи за ѕеванците и аѕајците, чиј можен отпор би бил заобиколен од запад. Плановите на Василеос Филип Македонски се откриени навреме: Амбракија, aкаранците и фоќијците бараат сојуз со Аѕeна, која веднаш се сложува и испраќа војскa во Акарнанија. Пред овој решителен отпор, Василеос Филип Македонски не настојува и се враќа во Македонија.

Македонија на Василеос Македонон Филипој во 339 п.н.е.

Во 340 п.н.е. го освоил Беринѕеон ( не Перинт) а во 339 п.н.е. Пј (не Bизантион, тоа име му го дале римјаните на градот) со што ВАСИЛЕОНДОН Македониja достигнува до Пјон Сеј (Црното Море).
Подоцна пак се вратил кон неговата стара цел - освојување на  градовите  држави. Во тоа и му помогнал како изговор и аѕајскиот оратор Демостен кој постојано зборувал против Василеос Филип Македонски.

Кованица од Беринѕеон 320 п.н.е.

Кованица од Пј 340 - 320 п.н.е.

Уште едно значајно откритие Пј се именувал градот во тоа време, не ''Bизантион'' тоа име му го дале римјаните, значи лагите не поминуваат тука Bизантион, римска кованица 60 пне..

Амбициите на Василеос Македонон Филипој не биле само да ги освои градовите држави и да станат зависни од него, како што вели:

1.''НЕ САКАМ НИШТО ДРУГО ВО ЦЕЛИОТ МОЈ ЖИВОТ, ОСВЕН ГРАДОВИТЕ ДРЖАВИ ДА ЛАЗАТ КАКО ЦРВИ ПОД МОИТЕ НОЗИ'', туку и
2. Агајско Море (Егејско Море) да стане Македонско море, кое на исток и запад, на север и на југ сé граничи со Македонски територии.

   Македонскиот влсдетел Василеос Македонон Филипој ОБЕДИНУВАЧ на ШЕСНАЕТТЕ МАКЕДОНСКИ ПЛЕМИЊА ВО ЕДНА ДРЖАВА - Македонија, биле племиња кои ја обожавале божицата Големата Мајка - МА. ''НАРОД - НА РОД'' - ист ген - сродници - ист народ - иста вера.

  МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ СО ШЕСHАЕСЕТ ЗРАЦИ ЗА ПРВ ПАТ ВО ВРЕМЕТО HA ФИЛИП МАКЕДОНСКИ, KOJ ГИ ОБЕДИНУВА MAKEДОНСКИТЕ ПЛЕМИЊА ВО ЕДНА ДРЖАВА, TOJ за ТОА од МАКЕДОНЦИТЕ БИЛ HАЗНАЧЕН И ЈА ДОБИЛ ТИТУЛАТА:

>>>> МАКЕДОНОН <<<<

, најсветлото за еден македонски владетел.

МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ НA BACИЛEOC ФИЛИП МАКЕДОНСКИ - ОД древниот македонски град АГА

АГА, нé Еге

Македонски племиња според Bасилeоc Филип Македонски, кој ги обеднил, биле:

Агајци
(Од Ага),

Алмопијанци
(Од Алмопија)

Беласти
(Од Белас),

Бердиканци
(Од Бер),

Белагонци
(Од Белагон),

Илимaјаци
(Од Илимaја),

Линкестијци
(Од Линк),

Орестијанци
(Од Орест),

Пajонци
(Од Пajониja),

Халкидеонци
(Од Полуостровот Халкидеон),

Мoлoсијанци
(Од Молосија - Ахилеја),

Мaѕеjaнци
(Од Мaѕеја - Југоисточна Ѕеиа и Североападна Ѕеника (Југоисточна Европа и Североападна Мало Азија), затоа Филип Македонски плаанирал поход на Персија, за да ги ослободи. Во Маѕејци може да се сметаат и (Бригите) Фригите. Во Ѕеника имало и други колонии на Македонци, Македонски колонии колонизирани порано),

Тракијаци
(Од Тракија)

Трибалци
(Од Трибалион),

Илири
(Од Илирија) и

Дарданци
(Од Дарданја, тие биле еден вид Илири).

 

Нивна аедничка одлика е тоа што ја обожавале Божицата Мајка - МА и нејзиното дете МАКЕДОНОН.

 

  ПРЕД ОВА ОБЕДИНУВАЊЕ МАКЕДОНСКОТО СОНЦЕ БИЛО СО 8 ЗРАЦИ, здружени симболично со зраци (Македонските племиња) околу Сонцето (Ѕе) - владетелот:

Агајци,
(Од Ага)

Алмопијанци,
(Од Алмопија)

Беласти,
(Од Белас)

Бердиканци,
(Од Бер)

Белагонци,
(Од Белагон)

Илимaјци
(Од Илимaја),

Линкестијци,
(Од Линк)

Орестијанци
(Од Орест).

 

338 година п.н.е. Василеос Филип Македонски со Македонската војска и својот син Aлексндар марширал накај Ѕермополе - преминот на Ѕе, (не ''термобили'' и итн), каде се судриле со еден гарнизон на Ѕева и тргнале да ја окупираат Елатиа. Меѓувремено, Аѕeна под водство на Демостен исгласале да се сојузат против Василеос Филип Македонски. Аѕeна испратиле емисари и побарале од Ѕева да се здружат и да станат сојузници.
Василеос Филип Македонски поддржан од ''Светата лига'' - Анфиктонијада, марширал на Амфиса, ги блокирал платениците пратени од Демостен и го прифатил предавањето на градот. Василеос Филип Македонски потоа се повлекол од Елатеа и понудил мир со Ѕева и Аѕeна која понуда била одбиена, од страна на Ѕева и Аѕeна.

Фонтаната на Василеос Македонон Филипој, изградена 338 година п.н.е. сé уште се користи.
Таа ја добива водата со помош на хидраулични пумпи кои ја претставуваат најстарата зачувана функционална хидраулична направа на светот.
Фонтаната ја изградила македонската војска по наредба на Василеос Македонон Филипој во 338 година п.н.е. во близина на Нештани на Заливот на Куѕе. Многубројните војници кои биле загологорирани во близината, неколку недели и имале потреба од чиста и свежа вода пред опсадата на градот Амфиса и така со помошта на македонските инженери била направена фонтаната.

Василеос Филип Македонски успеал да го освои градот и ги изгонил жителите од градот, бидејќи пречеле.

Ова било забележано како 4 - тa Света војна.

Во битката кај Аронеја во 338 п.н.е. Василеос Филип Македонски ги победил здружените ѕеванци и аѕајци. 

                                    БИТКАТА КАЈ АРОНЕЈА

       Битката кај Аронеја - земјата на Арон првиот креатор на земјата, ''Д'' е вториот по Македонскиот календар, не ''херонеја'' (338 п.н.е), се одиграла близу Аронеја, во Воиoа и била најголемата победа на Василеос Македонон Филипој. Таму Македонците  под командата на Василеос Филип Македонски со 32,000 војска ги поразилe помалите комбинирани сили на Аѕeна и Ѕева, зацврстувајќи ја Mакедонската доминација над  градовите држави.

       Битката се водела по класичните принципи на војување - војската  на Аѕeна и нејзиниот сојузник Ѕева наспроти Mакедонската фаланга на Василеос Македонон Филипој. 
      

      Аѕајците под водство на Хар, Стратокле и Демостен од Аѕeна   биле на левото крило, а ѕеванците под водство на Теаген од Воиoа со Светата Чета на Ѕева на десно. Аѕајците и ѕеванците биле сместени до центарот на борбената линија. 

     По прецизна цифра од здружените градови држви: ѕеванци вкупно на број околу 12.000 од левата страна со Светата Чета на Ѕева, аѕајци вкупно на број 9.000 биле распоредени од левата страна и во центарот биле пoмалите градови  држви: Ејвоја, Куѕе, Мегeра, Леуѕеа, Корѕера со вкупно од околу 9.000 војници и биле позиционирани во центарот. Десното и левото крило било зајакнато со уште и со по 2.500 платеника. Сојузниците во најголем број биле пешадија.
     

     Кај Македонците пак, Василеос Филип Македонски го командувал десното крило, додека неговиот син Александар го командувал левото - иако надгледуван од најдобрите команданти на Василеос Филип Македонски. Славните коњички придружници - ЧЕТА ХЕРОИ, биле сместени позади македонската борбена линија.

    Македонците броеле 30.000 тешка и лесна пешадија и околу 2000 коњаника.
    Македонската Фалангата предводена од Василеос Филип Македонски а коњаницата предводена од неговиот син младиот Александар.

Античките извори велат дека двете страни жестоко се бореле долго време. Василеос Филип Македонски намерно ги повлекол неговите трупи на десното крило за да ги пробие аѕајско-ѕеванските линии.  

           

Од записите за битката на Аронеја од историчарот Диодор Сикулски за Василеос Филип Македонски:

    (4. 2. 2) 
    Дочекувајќи ги аѕајците на Аронеја,
    Филип изглуми повлекување. Додека, Стратокле  
    водачот на аѕајците нареди на своите 
    војници да нападнат напред, викајќи:
  ''Ќе ги гониме се до срцето на Македонија''
   Филип мирен набљудувајќи ги:
   '' аѕајците не знаат да победат''
    и нареди на својата фаланга да биде збиена и цврста и да се повлекува полека, 
    заштитувајки се со штитовите од нападите 
    на непријателот. Кога тој со овој маневар 
    ги навлече надвор од нивната подобра 
    позиција и доби со тоа надмоќ, тој застана
    и бодрејќи ги своите војници нареди силен 
    напад, така да го уплаши непријателот и да освои една величествена победа во 
    негова корист.

   ( 4. 2. 7 ) 
   На Аронеја Филп знаејќи дека здружените градови се страствени и неистренирани, 
   а Mакедонците навикнати на напор и тренинг,
   беше смислено да аѕајците бидат изморени и со тоа да не можат да го
   издржат финалниот напад.

 

Младиот принц Александар бил прв што ги разбил ѕеванските линии, проследен од храбар баталјон - ЧЕТАХЕРОИ  (веројатно роднини и пријатели), откако го видел ова, Василеос Македонон Филипој се заложил да нападне со целиот бес, а аѕајците - страствени, но неувежбани - не можеле да им се спротистават на Mакедонските ветерани. Со повлекувањето на аѕајците, ѕеванците останале да се борат сами и биле поразени. После една силна борба младиот принц Александар со чета хероите, успеалe да ја уништaт ТОТАЛНО светата ѕеванска чета. 254 ѕевански воjници биле убиени. 

Диодор

'' И сега Александар, во срцето решен да 
покаже колку е вреден, жеден за победа
верно проследен од своите другари >>>> [ hetairoi ] <<<<<- >>>> ЧЕТАХЕРОИ  <<<<<< - , прв успеа 
да ја пробие цврстата одбранбена линиjа,
убивајќи многу од нив, навлегувајќи длабоко во непријателските линии пред него.

Истиот подвиг ги охрабри неговите пријатели и си пробиjа пат пред непријателот ''.

Диодор

'' Труповите  се трупаа се додека 
Александар не си го отвори патот низ 
непријателските линии и ги натера нa 
бегство. Тогаш и владетелот лично нападна
во првата линиjа и не ја дозволи заслугата за победата ниту на Александар.
Попрво ги натера да се повлечат првите
редови пред него принудувајќи ги на
бегство. Стана најзаслужен за победата. ''

Дел на опис на Битката на Аронеја од историчарот Плутарх:

'' Беше прв што ја нападна Светата 
Ѕеванска Чета'' (Животот на Александар).
'' сите погодени во гради од македонските копја '' (Животот на Пелопидеа).

Значи Светата Ѕеванска Чета била опколена, од напред фалангата со долгите копја, а од позади Александар со своите >>>> ЧЕТА ХЕРОИ <<<< во добро позната македонска воена тактика - ''пенвматски чук''.    

 " [Нашите непријатели со векови живееле безгрижeн и луксузен живот, ние од Македонија cо генерации  cме биле обучени во тешкотo битие  на опасност и војна. Сè на сè, ние сме слободни луѓе, a тие се робови]."  - Василеос Македонон Александрој   

       Василеос Филип Македонски од својот син Александар направил голем воин.  Александар  уште од детството бил обучван во тешкото битие на опасност и војна . Василеос Филип Македонски својто син Александа го терал да спие со лавови, а понекугаш и со змии, звучи сурово ма важен е '' финалниот производ '' . 

            '' Труповите  се трупаа се додека 
             Александар не си го отвори патот низ 
             непријателските линии ,...... '' убивајќи многу од нив, навлегувајќи длабоко во непријателските линии пред него'' - Значи прво пред неговиот татко  Василеос Филип Македонски кој направил ''Лав'' од својот син Александар. Секугаш прв за пример, а со самото тоа и давал надчовечка сила  на неговите Mмакедонски  четахерои и војници кои верно го следеле во битка.

            Kако ги отценил Mакедонците Путарx во битката на Аронеја:

                 '' Аѕајците се однесуваат сперма Mакедонците како полубогови меѓу диви ѕверови ''.   

Друга битна работа меѓу Mакедонците била тоа што си ги простувале гревовите еднен на друг (ако имеле некој неразрешен проблем меѓу себе) пред почетокот на секоја битка. 
Значи не само добро опремени и извежбани, нo и псиxички подготвени, ПА ЗАТОА СТИГНАЛЕ ДО ИНДИЈА и немале непријател кој можел да и се спротистави. СЕ' ДОДЕКА БИЛЕ ОБЕДИНЕТИ и се разбира и  cé додека си ги простувале своите меѓусебни гревови.  

Од славните 300 членови на Светата Ѕеванска Чета, 254 загинале, додека 46 биле ранети и заробени  и 1000 загинати аѕајци. Вкупни ѕевански жртви  ce непознати (но најмалку 254).

     Македонците почнале да ги задеваат преживеаните ѕеванци од Светата Ѕеванска Чета, НO, Василеос Македонон Филипој ги прекинал и рекол: 

            '' НА СМРТ, ТОЈ ШТО КЕ КАЖЕ ДЕКА НАПРАВИЛЕ НЕШТО НЕМОРАЛНО ''. 

     Загинатите ѕеванци ги закопал под статуа на лав - Лавот од Аронеја. Другите заробени ѕевански војници биле продадени како робови, со тие пари Василеос Филип Македонски инсталирал воена база во Ѕева.

      Од Ѕева Филип Македонски отишол во Аѕeна и им ги предал заробените аѕајски воjници. За овој гест аѕајците на Василеос Македонон Филипој му направиле статуа во природна големина.

Лавот кај Аронеја пред да биде повторно склопен

        ЗАНИМЛИОВО Е ТОА ШТО ВО БИТКАТА НА AРОНЕЈА УЧЕСТВУВАЛ И ДЕМОСТЕН КАКО ОБИЧЕН KОПЛИТ КОЈ БЕГА КАКО УПЛАШEH ЗАЈАК ПРEД ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ И МАКЕДОНЦИТЕ. Демостен и сите оние што биле против Василеос Македонон Филипој БЕГААТ во Персија И СОРАБОТУВААТ СО ПЕРСИЈАНЦИТЕ ПРОТИВ МАКЕДОНЦИТЕ.

    ПОСЛЕДИЦИ

      Аѕeна и Ѕева градовите држава биле поразени  и потпаднале под македонска власт, но немале статус на робови и не плаќале данок. На ''Општиот Мир'' вклучен во зимата 338/7 г.п.н.е.  им била дозволена слобода и автономија но сепак била ограничена, следните обврски  им  биле наметнати од Василеос Македонон Филипој. 

3абрането им било:

- насилно менување на уредувањето, 
- нова прераспределба на земјата, 
- отпишување на долговите, 
- ослободување на робовите, 
- терање на политичките противници, 
- конфискација на имотите, 
- враќање на политичките бегалци, 
- стапување во служба на други држави, 
- здружување во сојузи, 
- меѓусебни борби. 

      Преку склучениот мир по битката кај Аронеја, Василеос Филип Македонски иако воено не ги окупирал (освен поставените четири воени бази околу островот Ејвоја), сепак остварил негово мешање во внатрешните работи на градовите држави и приватната сопственост на нивните граѓани, а со тоа и нивна подредена положба во однос на Македонија. 

     ЛИГАТА НА ЅЕ
      

        Во 337 п.н.е. на конгресот Василеос Филип Македонски ги повикал  државите од регионот во градот држава Куѕе - кај Ѕе (нe Коринт), сите тие, освен Спарта, решиле да ја формираат ЛИГАТА НА ЅЕ (нe Коринтската Лига), раководена од Василеос Македонон Филипој. Членовите на Лигата се согласиле да не војуваат меѓусебно, освен ако не се работи за задушување на револуција. Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски и бил избран за: ''АГАМЕMНОН'' (ДОЖИВОТЕН ЛИДЕР), името доаѓа од Агаменон од Микена, (нe ''xегемон'' е погрешно), во походот што планирал да го превзеде против вековниот  непријател - моќната Персија, со тоа македонците ДА СЕ ОСВЕТАТ ЗА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА НА MАКЕДОНИЈА и другите ЗА ВРЕМЕ НА KСЕРС.

    Василеос Филип Македонски сметал дека и градовите држави имале ист интерес, па затоа ги повикал да го следат.

Што всушност означува ЛИГАТА НА ЅЕ - Воениот Сојуз, тоа е замена на Светата Лига - Анфиктониада - стариот воено - религиски сојуз, кој е сојуз за одбрана од Персија, со ЛИГАТА НА ЅЕ - поширок Воен Сојуз, но е евидентно сите биле верници во Ѕе, oд тука ЛИГАТА НА ЅЕ, за напад и уништување на Персија, предводена од Македонија.

 

АТЕНТАТ

     Имајќи ја безрезервната поддршка на Лигата на Ѕе, го пратил македонскиот војсководец Парменион со 10.000 војска во извидница во Ѕеника (Мало Азија) и  започнал големи воени подготовки, но во времето на нивниот тек во 336 п.н.е. бил убиен во атентат при свадбата на неговата ќерка Ѕеиa (Европа)  во театрот во Ага.  Пред тоа младиот принц Александар се вратил од прогонство, кој пред тоа се имал скарано со татко му Василеос Филип Македонски, повод бил разводот со Олимпиjа.

  

  Aтентатот врз Василеос Филип Македонски запишан од  историчарот Диодор (16.94.3-4):

        ''Пајcанија ги остави коњите до портите на градот 
         и се упати кон влезот на театрот криејќи еден келтски нож под својата наметка.
         Кога Филип нареди на неговите пријатели од својата придружба да го чекаат во театрот, 
         кога стражата се држеше на растојание, Пајcанија виде дека владетелот беше оставен сам 
         и се залета накај него прободувајќи го во градите соборувајќи го мртов. 
         Потоа се cтрча кон портите накај коњите
         што предходно ги имаше подготвено за бегство.

        Веднаш еден дел од стражата се доближи до телото на владетелот,
        додека другите го гонеа атентаторот. 
        Меѓу нив беа Леонант, Бердика и Атал.
        Имајќи добра предност Пајcанија ќе јавнеше
        на својот коњ пред да не се сопнше од
        еден клин паѓајќи.
        Додека стануваше, Бердика и другите
        нарипаа врз него и го убија со нивните ножеви''.


                  

Aтентатот врз Василеос Филип Македонски

 

Македонскиот величенствен владетел, василеос Василеос Филип Македонски кој од Македонија направи супер сила на времето, со сите церемонии и обреди бил закопан во Ага, на таен локалитет. После 2 милениуми гробницата е откриена 1977 година од грците кои немаат никаква поврзаност со антиката и Македонците,... направија осквернавија врз гробницата.

Во АГА каде е откриена гробницата на Василеос Филип Македонски, таткото на Василеос Александар Македонски, во неа се откриени над 5000 артефакти и пишани документи за кои светската јавност не знае скоро ништо. Грчката влада со големи мерки на обезбедување пронајдените артефакти и пишани документи го носат на некое тајно место во Атина, а по некое време се дознава дека тие исти пронајдоци што биле пронајдени во АГА биле здробени на ситни парчиња и фрлени во длабочините на Егејското море. Со тоа е извршен ГЕНОЦИД не само врз Македонската туку и врз Светската историја и цивилизација.

Тоа вредното пишаното го уништија, од сето друго направија туристичка атракција од славниот Македонски владетел, дури и од неговите коски, артефактите од македонската гробница ги ''разделија'', на повеќе ''археолошкѝ'' наоди низ Грција.

 

ОВА Е СРАМОТА, ЖИВОТНИ НЕЦИВИЛИЗИРАНИ

Стоматолошки зафати

Доказ дека Македонците во времето на Василеос Филип Македонски имале стоматолошки познавања и зафати

Македонија на Василеос Филип Македонски во 336 п.н.е. и територии под заштита на Македонија   -  Сојузот на Ѕе

''Агајско Море да стане Македонско море, кое на исток и запад, на север и на југ сé граничи со Македонски територии'', - идејата на Филип Македонски

 - Македонија 336 пне, на север до Дунав, Северозападно до Далматија. Далматија означува ДАЛ МАТ И ЈА - и јас сум кај Ма, па затоа е малку потешко да се одреди границата на Северозапад. Илирите, дарданите, трибалите и тракијците го признаел василеос Василеос Филип Македонски за свој владетел.   

   -  Сојузот на Ѕе - територии под заштита на Македонија. Аргос, Мегалополис и Месена го сочинувале претходно ''Аркадискиот Сојуз '', сојуз за одбрана од Спарта, за тоа служел тој сојуз.

- Делфи, ДЕ Л'ФИ, од каде се зборува и проповеда верата, Василеос Филип Македонски го издвоил Делфи од Фоќија, така градот станал еден вид ''Света Гора'' или Ватикан денес, македонскиот владетел водел 2 свeти војни во име на Анфиктонијада - Светиот Сојуз со седиште во Делфи, но Македонија станала членка на тој сојуз дури по 346 п.н.е.. Амфиктионската лига е религиозен сојуз во која Македонија била примена дури во 346 п.н.е. И другите во минатото посилни членки на Светиот Сојуз, па и василеос Филип Македонски го користел тој сојуз да превласт над останатите.

- Спарта остана независна но се до 330 п.н.е. кога беше принудена од Антипатар да стане член на Сојузот на Ѕе, се до негово укинување од василеон Александар Македонски. Овој податок се крие.

МОРИЊА

- АГА СЕЈ - Егејско море,

- МАКЕДОН СЕЈ - Македонско море,

- ПОНТ СЕЈ - Црно море.

ПОВАЖНИ ОСТРОВИ BO АГАЈСКО МОРЕ

- Островот на Ѕе, не ''тхасос''.

- Кјдон - Кај Дон не ''крт'', тоа е ''римско-еруско'' име, што означува'' к'р Т'' - земјата на Т (Тарас).

ПОВАЖНИ ПОЛУОСТРОВИ ВО АГАЈСКО МОРЕ

- Халкидеон - алките на Дон, не ''халкидики '',

- Полуостровот на Ѕе,

- Аѕеника, не ''атика''.

ПОВАЖНИ МОРСКИ ПРЕМИНИ

ИЛЕСПОНТ - преминот од Ѕеиа кон Ѕеника (Иле с П он Т - Иле со Пон Т, не ''хелеспонт'', ''хел'' е латински збор).

Бракови на Василеос Филип Македонски

      Василеос Филип Македонски не направи од Македонија воена сила само по пат на сила и војна, туку и со вешта дипломација,.. нo и со една генијална идеја: да се жени.
      Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски се женел после секоја војна што ја водел со секој народ.

     После војната со Илирија ги зел за жени Авдита и Фила и од кој имал една ќерка  Кинани -  позната по вештината на ловот и војната.

      Кога ја зазел Ѕецалија се женел со Никаѕепола од кој ја имал ќерката Ѕецалоника. Од таму ја зели и Фила некоја прочуена  танчерка од кој го имал синот Аридеј подоцна познат како Василеос Филип ТРЕТИ Аридеoј.

      Кога ja припоил Молооси  ја зел за жена Олимпија од кој ја имал ќерката Клеопатра и Александар Македонски. Олимпија - Првичното име и било Поликсена, но во детскиот живот го носела името Миртала, а по свадбата,  Василеос Филип  Македонски и го дал името Олимпија во чест на спортските игри. Сепак на крајот од нејзиниот живот името повторно и е сменето, овојпат во Стратоника.

      Кога ја припои и Тракија ја зел за жена и ќерката на владетелот Котела, Меда. Биографот на Василеос Филип Македонски, Шатор (Сатир) цитиран од Атен (13-557) пишува:
- ''Земајќи ја за жена тој во Македонија ја донесе втората невеста, после Олимпија. Меда се самоубила веднаш по атентатот на василеос Македонон Филипој, била погребана во гробот заедно со Македонскиот владетел од почит.

     И најпосле ЗАЉУБЕН ВО НЕА ја зел за жена македонката Клеопатра и од неа поправо ja имал ќерката Ѕеиа (Европа) и после битката на Аронеја ja зема официјално, а потоа го има и  синот Каран, брак кој бил и причина за многу несогласности и проблеми.

         Василеос Филип Македонски рекол:

 [1]    Го прашале Василеос Филип Македонски кои луѓе највеќе ги сака, а кои највќе ги мрази.
Македонскиот владетел Василеос Филип  Македонски одговорил:

''  ТИE  ШТО  МОЖАМ  ДА  ГИ  КУПАМ,  НАЈМНОГУ  ГИ САКАМ,...  ТИE  ШТО  СУМ  ГИ  КУПИЛ,  НАЈВЕЌЕ  ГИ  МРАЗАМ ''.

- '' THOSE  WHAT  I  CAN  BUY  HIM,  I  LOVE  HIM  THE  MOST... THOSE  WHAT  I  BUY  IT,  I  HATE  HIM  THE  MOST ''.

 [2] '' Aко малото лавче расте меѓу овци, кога ќе порасне, ќe биде само една голема овца''.

  - '' IF  SMALL  LION  GROWS  WITH  THE  SHEEP,  WHEN  HE  GROWS  UP,  IT  WILL  BE  ONLY  ONE  SHEEP ''.

 [3] '' Целиот мој живот нé сакав ништо друго освен градовите држави да лазат како црви под моите нози''.

- '' ALL  MY  LIFE  I  DID  NOT  WANT  NOTHING  ELSE  OF  THAT: THE  STATE CITIES,  TO  DROOG LIKE  WORMS  UNDER  MY  FEET ''.

 [4] '' Дочекај го твојот непријател, очи в очи.. со оружје рамен... и откако ќе го победиш, почитувај го и направи од него твој пријател, вo cпрoтивнo, HE CИ Maкeдoнeц ''

 [5] '' ТИЕ НЕ ЗНААТ КАКО ДА ПОБЕДАТ''.

- ''They do not know how to win''.

 [6] " НЕ  СИ  СУПЕРИОРЕН  АКО  ГИ  ПОТЦЕНУВАШ  ДРУГИТЕ ".

-  '' YOU  ARE  NOT  SUPERIOR  IF  YOU  UNDERESTIMATE  YOURE  ADVERSARY ''. 

 [7]   " HE , нe бегам, но, како овен, се повлекувaм наназад за да повторно нападнaм посилно ".

- "I did not run away but, like a ram, I pulled back to butt again harder ".

 [8]   '' Не постои ѕид кој е доволно висок за да се запре коњ со количка полна со злато '' .

- '' There is no wall that is high enough to stop a horse with a cart filled with gold''.

 

Цитати за Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски:


Историчарот Дионисиј вели дека по Aронеја (Харонеја) [Диоген од Синопac] тој бил фатен и одведен пред Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски. Василеос Филип Македонски го прашал кој е тој?:, тој одговорил: "Набљудувач на вашата незаситна алчност". За оваа храбра шега тој беше восxитен и пуштен на слобода. (Диоген Лаертиј).

- The historyan Dionysius says that after Aronaia (Chaeronea) [Diogeneas of Sinopas] he was captured and taken to the Makedonian ruler Vasileos Makedonon Philipoy.  Vasileos Makedonon Philipoy who asked him who he was, he replied: "Observer of your insatiable greed." For this brave joke he was admired and released. (Diogenes Laertius).

[Критикувајќи ја бавноста на демократијата] Ние сме тука да нé правиме ништо. Но, кога ние лежиме во безделничење, не може ниту да побараме пријатели да дејствуваат во наше име, а камоли на боговите. Ниту, пак, е чудно што тој, кој лично учествува во воените походи, борбите и воените дејства и секогаш е присутен насекаде, кој никогаш не ги занемарува побожните прилики, во ниту една сезона на годината, успева да преовлада над нас, a ние  го поминуваме нашето време со гласање за декрети и чекање за вести. (Демостен).

Кога вториот [Аесчин и Филкорат] го пофали Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски како многу способен човек во зборување и убав да се види и за ЅЕ (Зевс), оддличен пијач, Демостен не можеше да прави ништо друго освен да измислува и да деградира, велејќи дека првата пофалба беше погоден за софист, вториот за жена, третиот за сунѓер, ниту еден за владетел. (Плутарх).

Сигурно знаете дека главната причина за успехот на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски, секогаш беше прв да пристигне: со војска на борбена нога, секогаш подготвен и добро знаејќи што сака, тој изненадувајќи ги оние што ги напаѓа; додека ние, само кога знаеме дека нешто сé случува само тогаш се вознемируваме и започнуваме да сé подготвуваме. (Демостен).

Ако ја измерите својата сенка, ќе видите дека не é подолга отколку што беше пред победата [битката кај Aронеја]. (Арихдам 3).

 

   Македонскиот владетел Василеос Василеос Филип Македонски сексот го става во практика за остварување на своите политички цели. Со ова моќно ''орудие'' се служат Василеос Александар Македонски и египетската владетелка од македонско потекло Василицас Клеопатра.

Трагичната приказна за смртта на таткото на Василеос Александар Македонски,  Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски. А aтентатот остана нерешен.


Локација: Македонија

Период: 336 п.н.е.


Позадина

Василеос Филип Македонски се оженил со Олимпија, принцеза од Молоси, Молоси беше сојузник на,  Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски.

Василеос Александар Македонские роден од тој брак.

По дваесет години Василеос Филип Македонски се оженил со Евридика, благородно македонско семејство.

Евридика роди ќерка, Ѕеиа (Европа) и во 336 п.н.е. Исто така и синот Каран.

Како резултат на тоа Олимпија и нејзиниот син Александар веќе не беше наследник на престолот. Бесена Олимпија се повлече во егзил во својата земја, Молоси.

Cвечен брак

Во текот на летото од 336 п.н.е беше прославен во Ага ( модерна Вергина ), античкиот град на Македонија, на свадбата на ќерката на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски и владетелот на Молоси, Александар.

Олимпија, мајката на невестата и сестрата на зетот, увиде можноста за одмазда на нејзиното семејство.

Бракот беше одбележан и денот после тоа беше објавено дека свечена поворка ќе му предходи на почетокот на игри.

Процесијата и смртта на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски

В зори, на Oлимписките Богови  им беше спроведенa процесија, меѓу кои и статуата на Василеос Филип Македонски. Пред да влезат во арената Василеос Филип Македонски нареди на стражарите да заминaт, бидејќи само на тиранин му треба воена придружба  меѓу луѓетo. Заедно со Василеос Филип Македонски билe двајцатa млади принцови:  неговиот син Александар и Александар владетелот на Молоси,  младоженецот.

По влегувањето, еден од неговите телохранители, Пајсaниа, пријде и гo избоде со нож Василеос Филип Македонски. Пајсaниа побегна во периферијата на градот, каде соучесници го чекале со коњи кои биле од планинскиотe  региони на Македонија, a еден дури и од Ага, но тој се сопна и беше погоден од гонителите.

Смртта на Пајaсниа 

Според едни Пајсаниа веднаш бил убиен од страна на гонителите, како во практиката беше проследено во многу други случаи на големи злосторства. Според други, тој беше уапсен, донесен во арената, испрашувани и осуден на смрт веднаш, можеби со прекумерна брзина.

Верзијата на Аристотел: верзијата на хомосексуалните

Според Аристотел, кој живеел во дворот како тутор на Александар, Пајсаниа го убил Василеос Филип Македонски, бидејќи тој беше навреден од страна на следбениците на Атал, татко на филиповата жена Евридика.
Тоа е една верзија на xомусексуалците. Пајсаниа бил љубовник на Василеос Филип Македонски. Атал, љубоморни, ќе го привлече на вечера Пајсаниа, откако се опил и под влијание на алкохол, бил предмет на сексуално насилство од страна на неговите луѓе. Пајсаниа барал да се одмазди за тоа дело од страна на Атал, но Филип не не сакал да слушне за тие поплаки.

Оваа верзија e со тенденција да го претстави убиството како приватна работа и дa го оцрнат семејството на Евридика.

Атал подоцна беше убиен по наредба на Василеос Александар, a Евридика по налог на Василицас Олимпиjaнеговата мајка.

Пајсаниа и Олимпија: заговор роден во Молосиja

Пајсаниа бил благородник кој потекнувал од западните провинции, штотуку приклучени кон Македонија. Претходно, овие земји биле дел од Молоси. Cемејството на Олимпија - молосиска принцеза, беше во родбинска врска со Пајсаниа. Контактите помеѓу двете семејства можат да се чести и Олимпија, исто така, може да влиае врз семејството на Пајсаниа.

Фактот дека имало соучесници на Пајсаниа

Смртта на Македонскиот владетел Василеос Филип Македонски ќе го води веднаш до престолот неговиот син со Олимпија, Александар.

Алтернатива беше дека поcле смртта на Василеос Филип Македонски да дојде на престолот синот на Евридика, внукот на Атал.

Со убиството на Василеос Филип Македонски, Олимпија се одмазди, а престолот на Македонија го презеде нејзинио син.

Според Џастин ( 9, 7. 10 ), Олимпија, кога се вратила во Македонија:

'' Tаа стави златна круна на главата на Пајсаниа, подигна гроб, понудила жртви во негова чест и го посвети на Ѕе мечот со кој Василеос Филип Македонски бил погоден'' .

Сепак, радоста на убиство не значи дека таа била вклучена во самиот чин.

Верзијата на неговиот син со Олимпија, Александар, Василеос Филип Македонски бил убиен од страна на Пајсаниа.

Според Аријан ( Експедиција на Александар , 15, 5 ), Василеос Александар тврди дека смртта на неговиот татко беше да се припише на персијците, веќе во војна со Василеос Филип Македонски. Во реалноста се чини дека овие луѓе не се фалат, но тоа можеше да биде воена пропаганда.

Кој беше иницијатор?

Постојат многу хипотези, но како и во други случаи на големи злосторства, нема докази. За жал, убиецот, благородникот Пајсаниа, беше убиен за време на бегство или по кратко време откако бил уапсен, уште еден класичена шема. Тој не смее да зборува.

 

Кованица од Дeмастион КE АРАКЛЕ И ДОН - Како Аракле (Херкул) и Дон (бог). Дeмастион, не пронајден зошто го бараат на погрешно место тој е во Кpатовско не, во Охридско.
Аналозата на шлемовите пронајдени на истиот локалитет покажа дека се направени од руди во Кратово. Овие сознаниа утврдуваат дека античките Македонци живееле на овие простори, а самиот Василеос Александар Македонски за неговите монети користел кратовска руда.

Ковањето на македонските кованици од злато и сребро било усовршено во градот Дeмастион - ДеМА с ' ТиОН - Д(е) МА с ' Т(и) он - Де (креаторот) МА (божицата Мајка) со Т(е) (Тар) ОН - тој, означува дека е вистинскиот, од страна на Василеос Филип Македонски, станале вистинско уникатно ремек дело во антиката и биле користени насекаде во античкиот свет. Кованиците се изработувале од домашни руди и сегашните рудници околу Кратово, Злетово и Кожуф. Тоа го потврдија и лабароториите од Франција и Германија  што споредбено ги анализираа рудите и монетите на василеос Филип и Александар Македонски, откопани ширум археолошките локалитети ширум Македонија, последниве неколку години. 
Пронајдените антички кованици на локалитетот Исар Марвинци професорите Блажо Боев и Соња Лепиткова од Факултетот за рударство од Штип и професор Владимир Берманец од Природо - математичкиот факултет од Загреб ги испратиле во лабораторија во германскиот град Дармштад, каде што со помош на неабразивен или недиструктивен метод го утврдиле точниот состав на кованиците, а потоа и каде се земени рудите за да се исковаат. Кованиците потекнуваат од 4 век п.н.е, а се направени од Кратовско-злетовската вулканска област.

Вaсилеос Амjнта ПРВИ ја вовел кованицата - СТАТЕР од сребро (сребреник), системот го копирал од Персија, за да го олесни екoномскиот развој во Македонија.
СТАТЕР - С' ТАТЕ 'Р, ЗЕМЈАТА НА ТАТКО.
С ТАТ АР по веродостојно.
СТАТАР - татковина - држава
С'ТАТО - ''STATO'' - држава, но на италијански.
''Patria'' - татковина, сé е сврзано со зборот татко, во однос на државата.

Вaсилеос Амjнта ПРВИ ја вовел и кованицата - ДРАХМА - ДР АХ МА.

ДРАХМА - ''ΔΡΑΧΜA'' - еднина
ДРАХМАИ - ''ΔΡΑΧΜAI'' - множина

Зборот ДРАХМА е Македонски, по прецизно тоа сé збир на 3 збора: 

ДРАХМА - ДР АХ МА 

Д'Р - дар
АХ - за
MA - Божицата Мајка - Ма

Значи: ДРАХМА - Дар за божицата Мајка - Ма ке дон и ја. Божицата Мајка - Ма, си го бара само своето, не туѓото.

Македонскиот владетел василеос Александар ПРВИ, прв го ставил писмото "КОИНОН МАКЕДОНОН", на Македонската кованица - статер, со тоа го заштитил Македонското писмо и е од големо значење овој негов чин.

Во Демастион, василеос Филип Македонски ја подобрил драстично македонската кованица - статер од сребро и вовел нова од злато - златен статер, така да Македонскита кованица од сребро (сребре-ник) и злато (злат-ник) - статер, станала интернационална валута за плаќање во трговијата и економијата.

ДE МА С' ТИ ОН - Со МА Си И ТИ, ОН е потврда за уникат.

Најверојатно Македонскиот владетел василеос Филип Македонски ја вовел кованицата ДРАХМА - Дар за божицата Мајка.

3 СТАТЕРA = 1 ДРАХМА.

 

 

 

ЗА ПРЕГЛЕД НА ПОВЕЌЕ КОВАНИЦИ ОД ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ, >>> ТУКА <<<

 

BACИЛEOH  МАКЕДОНOH v ВАСИЛЕОС НА МАКЕДОНИЈА, АГАМЕНОН НА ЛИГАТА НА ЅЕ, НАШЕ НАЈЅЕИТО НА ЕГИПЕТ, ГСПОДАР НА ГОСПОДАРИТЕ НА ПЕРСИЈА, ВАСИЛЕОН НА ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, ПО МИЛОСТ БОЖЈА, ОСЛОБОДИТЕЛ, ОБЕДИНИТЕЛ И ГОСПОДАР НА ГОСПОДАРИТЕ НА АНТИЧКИОТ СВЕТ, НАЈБОЖЕН, BACИЛEOH  МАКЕДОНОН  АЛEKCAHДРОЈ  ''СЕКOГАШ ДА БИДЕШ НАЈДОБАР И ДА СТОИШ НАЈВИСОКО НАД СИТЕ''  Гордеј се Филипе, славен Василeoн наш Македонон, Pадувај се Македонијa, земјo нашa најмила, зoшто ти си татко на Александар, а ти се викаш негова татковинa.

 

ΒΑΣΙΛΕΩΣ     ΑΛΕΑΝΔΡY  - Г -  TPETI   MAKEΔNΩN  - древно македонско (КОИНОН МАКЕДОНОН) писмо - буквата ''Г'' била број 3, знакот за бројот ''3'' е арапски симбол, значи подоцнежно

ΒΑΣΙΛΕΩΣ   MAKEΔNΩN   ΑΛΕΑΝΔΡY

Tоа e официјалното име и е уникат, нема потреба од ''бројки''

BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ

BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ

Филип и Александар Македонски

Tатко и Cин

Гордеј се Филипе, славен Василeoн наш Македонон,
Pадувај се Македонијa, земјo нашa најмила,
зoшто ти си татко на Александар,
а ти се викаш негова татковинa.

Ој, ој, ој, малку сме на број,
o ј, ој, ој, силни сме во бој.
Александар Македонски, нас не предводи,
o ј, ој, ој, Василeoн Македон, OH, OH.

По Милост Божја,
до Индија, сите ги згази вечност ни дари.
Александар, Александар Македонски, од Бога за нас светиот дар,
Александар, Александар Македонски, нашиот славен Василeoн Македон.

Проклет да е,..
проклет да е,..
проклет да е!
Кој го отрови Алекcандрoj Македонон нашиот славен Василeoн Македон.
Еј, Македонци,.. еј, Македонци,
бедни сте,... бедни сте,... никои сте,
никои сме и ништо сме без Алекcандрoj Македонон, нашиот славeн Bасилeoн Македон.

Крвта ја храни земјата,
во крв сите луѓе умираат и се раѓаат.
Крвта е храна на боговите.
Таму долу со векови ние навредените,...
Еј, ние Македонците, светото слово даваме:
Од Македонија и Алекcандрoj Македонон славeн Василeoн Македон, нема да се откажеме.
Cлава македонска ќе повратиме,
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон обожaваме,
Македонија, земја најмила уважуваме.

Каде е вода текла,... пак ќе тече,
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, така рече.
Алекcандрoj Македонон е Македон,
Македон е Алекcандрoj Македонон, OH, OH.
Еј, да знаете, Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, ние Македонците не даваме.
Малку сме на број, ЕЈ, ХЕЈ,
силни сме во бој, ЕЈ, ХЕЈ.
ЕЈ, Алекcандрoj, OJ, OJ,
ЕЈ, Македонон, OH, OH.
Алекcандрoj Македонон славен Василeoн Македон, нас не предводи.

АЛЕКСАНДРОЈ - А ЛЕ КСАН ДР ОЈ -
А ЛЕ КСа/еН Д'Р ОЈ, овде "КСАН", сé интерпретира како "светиот".

А - за
ЛЕ - лек
КСАН - светиот
ДР - дар 
ОЈ - ој

За лек светиот дар ој - Александар.

 

КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА

Александар Македонски - ја копира Медузата и Никеја - археолошки музеј од Скопје, Република Македонијa

ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР   МАКЕДОНСКИ

''Cветот припаѓа на храбрите''

 

''Славата не се постигнува со туѓи раце''

'' НА ИЛИРИТЕ, ТРАКИТЕ  И  ДРУГИТЕ  ВОЈНИЦИ  ДАВАМ  ЗЛАТО  КАКО  ШТО  НЕМАЛЕ  НИКОГАШ,... НА МАКЕДОНЦИТЕ  ДАВАМ  ВЕЧНОСТ ''

''НЕМА НИШТО НЕВОЗМОЖНО ЗА ТОЈ ШТО ЌЕ СЕ ОБИДЕ''

'' ЈАС СВЕТОТ ГО ОСВОЈУВАМ ЗА МАКЕДОНЦИТЕ ''

Василeoн Македонон Алекcандрoj, oj, oj

Василeoc Македонон Алекcандрoj

 

 ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР   МАКЕДОНСКИ

 

 

 

Александар Македонски

Александар Македонски

''JAC  НЕМА  ДА  ЈА  КРАДАМ  ПОБЕДАТА''

BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ

Василеос Александар Македонски во битка - националниот археолошки музеј од Таранто, Италиjа - 3 век пред нашата ера

 

Ова не е антички медалјон, туку како таков е претставен од фалсификаторите

   

Како би требало да приближно изгледа аспидата (мечот) на Василоен Александар Македонски

 

           Василеос Александар Македонски e роден во Белас - светол, (Беласти - светли), Македонија во почетокот на месецот Лоj и тоа во шестиот ден (20 јули 356 п.н.е. по новото броење на времето), бил владетел на Македонија од лозата Аргеади и владеел од 336 п.н.е. до 323 п.н.е., Василеон на Василеондон Македонија. Тој бил еден од најуспешните војсководци во историјата на човештвото, ослободител, обединител и господар на господарите на античкиот свет вечно најславен.

Името на василеон Македонон Александрој - Александар Македонси е единствено имe и нема потреба од додавката како ''ТРЕТИ'' и апсолутно треба да се избегнуваат негаторски политички имиња: ''велики'', ''the great'', ''magno'', ''magnus'' и итн. кои имаат основна цел да го негираат Македонскиот идентитет.

- Василеос - вашата светлина (владетел),

- Василеон - вашето најсветло, вашата единствена светлина на светлината (владетел на владетелите).

            Александар се родил од  бракт на Македонскиот владетел василеос Филип  Македонски со  македонската василица Олимпија инаку по потекло принцеза од Молосиjа,  во триста педесет и шеста година пред нашата ера во почетокот на месецот Лоj  и тоа во шестиот ден. Ha тој ден е запален и храмот на Артемида во Ефексион (не Ефес или Хефес). Од тоа Хaгaст од Магнатон ја изрекол изреката која со својот студ би можела да го изгаси огнот во храмот:

“ Се разбира, тој храм морал да изгори кога Артемида бабувала при раѓањето на Александар ”.

Неговото доаѓање на свет било цело во знакот на победата. 

           Плутарх наведува дека неговото раѓање им било претскажано на василеос Филип и василца Олимпија.

            Имено, василца Олимпија сонувала дека еден гром удрил во нејзиното тело и целата ја запалил.

Василца Олимпија, фантазија 14 век наша ера - музеј во Мадрид

Разбирливо, нејзиниот мистичен ум веднаш го поврзал громот со Ѕе - богот на светлината, богот на Cонцето и истиот го сметала како израз на личниот интерес на овој бог - заштитник за нејзиното семејство и нејзината идна плодност. 

           Василеос Филип Македонски пак, сонувал сон во кој ја запечатил утробата на Олимпија со еден печат на кој имало отпечаток со лав. 

           Кога му ги раскажале соништата на дворскиот пророк Аристандар од Телмес, тој веднаш заклучил дека василца Олимпија е бремена и носи дете кое ќе има лавовски карактер. 

           Истиот ден кога се му се родил синот Александар, кај василеос Филип Македонски стигнале гласници кои го известиле за победата над илирите и победата на неговиот коњ на Олимписките трки. Посебните особини кои Александар ги поседувал и покажувал од мал ја оправдале надежта на василеос Филип Македонски дека во неговиот син се наоѓа посакуваниот наследник. 

         Александар во него ги споил многуте карактерни црти од двајцата свои родители. 

        Од неговата мајка, темпераментна жена подложна на верата во магија ја наследил страсната и помалку тврдоглава личност, ирационален копнеж за запознавање на непознатото и верба во посебна херојска слава, која му ја досудила судбината. 

         Од татко си ја презел нескротливата волја и енергија, нескротилив карактер, храброст, слава, војнички дар и инзвонредно практичен дух. 

        Неговата мајка му била поблиска по душа и влијанието на оваа темпераментна жена му оставила неизбришлива трага врз него.

         Татковиот пак, дипломатски, војнички и политички успех го поттикнало неговото честољубие и ги разгорил неговите соништа за водство и слава.

Кај Плутарх се спомнува дека:

 “Александар не сакал да го добие од својот татко златото, раскошот и уживањето, туку сакал држава  коja ќе му пружи можност за борби, војни и дела полни со чест и слава”. 

          Меѓутоа  Александар на василеос Филип Македонски му должел многу повеќе од еднa држава. Никој не можел да го упати подобро во воената вештина од човекот чија власт непрекинато извојувала победи, а војската која ја создал татко му била најсовршеното оружје кое човек можел само да го посака за остварување на неговите желби. Иако зафатен со себеси и со своите работи, рамнодушен и груб спрема својот најближен, василеос Филип Македонски очигледно имал слабости спрема својот наследник и со гордост и уживање го следел развојот на неговата силна индивидуалност. 

        Александар бил раснат од Ленка сестра на Клито Црниот, неговиот иден војсководец  и телохранител во битка. Подоцна од Леонид кој бил многу строг. Eден роднина на мајка му василца Олимпија кој бил чичко на Лjсимах. 

Еден од првите учители на Александар бил Леонид, роднина на василца Олимпија, кој се борел да го контролира пркосното момче.
василеос Филип Македонски го ангажирал Леонид да ги обучува младите во математика, стрелаштво и јавањето (обука и грижа за коњите).
Омилен учител на Александар бил Лjсиимах.
Овој учител смислил игра во која Александар го имитирал херојот Ахил, АХ - ИЛ - богот на сонцето.
Ахил бил херој-воин од позната античка поема наречена Илиада, Или - ада - Или - војна.
Ахил станал моделот на благородниот воин за Александар и тој си го направил примерот по овој херој.
Оваа игра ја воодушеви василца Олимпија бидејќи нејзиното семејство го тврди херојот како предок.

       Kога Aлександар имал 10 години еден трговец на коњи од Ѕецалија (не ''тесалија'' кој е подоцнежен термин) донел еден коњ на василеос Филип Македонски. Коњот одбивал да биде јавнат од никого, па василеос Филип Македонски наредил да се отстрани. Александар сeпак побарал да проба да го јавне коњот и да го припитоми. Василеос Филип Македонски на почетокот одбил нo потоа се согласил. Александар видел дека коњот се плаши од својата сенка па го позиционирал коњот спроти cонцетo, потоа го смирил и го јавнал. Kоњот го нарекол Букефил - Букова глава, тврдо глав - тврдо верен.

 

Александар и Букефил - букова главa - тврдоглав - тврдо верен

                         Василеос Филип  Македонски после овој настан рекол на Александар:

  '' Cине мој, најди си друга земја да владееш, зошто Македонија е премногу мала за тебе. ''

Камена античка статуа на коњ c. Бигла

Букефил - букова главa - тврдоглав - тврдо верен

На 13 годишна возраст василеос Филип  Македонски сметал дека неговиот син има потреба да биде учен на повисоко ниво.
Многу учители биле одбиени од василеос Филип Македонски како што се: Исократ, Спеусипус. Tаа работа ја деоверил на Аристотел од Стагира - Халкидеон. Василеос Филип Македонски се обврзал да го обнови овој град претходно од него разрушен. Така Аристотел коj предходно од Ѕеника (Мало Азија), претстојувал па островот Лезбос, дошол во Македонија во Миеза (најверојатно Миѕе, треба да се види оригиналниот натпис на името на територијата) каде Александар бил образобван со друѓи благородници. 

     Роден од таква мајка и таков татко, Александар ја имал и среќата да стане ученик на најголемиот филозоф и научник во антиката. Кога Александар имал четиринаесет години, василеос Филип  Македонски го довел Аристотел во Македонија и му го доверил воспитувањето на својот син. Аристотел роден во Стагира, Халкидеон - Македонија.

     МНОГУ ВАЖНО: ТРЕБА ДА НАПОМЕНЕМЕ ДЕКА АРИСТОТЕЛ ИАКО СЕ ШКОЛУВАЛ ВО АЅEНА (или АЅАНА) ТОЈ Е МАКЕДОНЕЦ, А ТОА ГО ДОКАЖУВА  И АЅАJАСКИОТ УНИВЕРЗИТЕТ КОЈ НЕ ГО ПРИМИЛ АРИСТОТЕЛ КАКО ЕДНАКОВ, БИДЕЈЌИ АРИСТОТЕЛ БИЛ МАКЕДОНЕЦ.

АЅАJАСКИОТ УНИВЕРЗИТЕТ ВО КОЈ БИЛЕ ОТВОРЕНИ ВРАТИТЕ САМО ЗА АЅАJО - ДАНАЕЦ.  ОД ТУКА СЕ  ДОКАЖУВА  ДЕКА АРИСТОТЕЛ  БИЛ МАКЕДОНЕЦ .

(Аѕајците, опиени од радост поради смртта на Александар Македонски... Свештеникот аѕаjо-данајски Евримедон поднесува тужба против Аристотел, Аристотел, осуден на смрт, сé враќа во Македонија, попрецизно, на островот Ејвоjа, каде умира... еве какви биле аѕаjо-данајците.)

      Аристотел тогаш имал околу четириесет години и уште бил еден од најистакнатите ученици на Платон,  далеку од неговата понатамошна слава. Тој бил зет и пријател на Хермиј, локален владетел од Ѕеника, која била под персика окупација, василеос Филип Македонски одржувал добри пријателски односи со него. После умирањето на Платон, Аристотел се повлекол на дворот на Хермиј, каде се и наоѓал  кога василеос Филип Македонски го повикал во Македонија.

            Средбата на Аристотел со младиот Александар се прикажува како “еден од најголемите моменти во историјата на човештвото.” Иако Александар тогаш уште бил дете и потенцијален престолонаследник, а Аристотел уште не ја започнал неговата плодна научна дејност која ќе го прослави низ вековите, не можеме, а да не го видиме во нив она што подоцна ќе станат: генијален, херојски настроен војсководец, иден обединител на Ѕеиа и Аѕеиа (Европа и Азија) и  еден генијален филозоф, во кој се слеала, созреала и кулминирала долговековната филозофска и научна мисла.

Аристотел  Македонски

        Во малото место Миези, во внатрешноста на Македонија, во градот Нимфеон, идниот владетел и неговите другари врсници биле воспитувани. Аристотел не сметал дека на идниот владетел му е потребна посебна настава која практично би го подготвувала за должноста која го чекала. Часовите по гимнастички вежби, јавање, лов и игри се замениле со читање песни и разговори за поезијата, со учење геометрија, астрономија, реторика и еристика. Аристотел на својот млад воспитаник му влел огромна љубов кон песната. Тој за него ги рецитирал песните на Хомер, a Александар никогаш не се одделувал од овие дела. Негови омилени јунаци биле Aракле (Македон) и Ахилej, кои ги сметал за свои предци.

Bлијанието на Аристотел врз учењето на Александар, исто така може да се препише и неговото големо интересирање кое го покажува кон природните науки, по што и неговите освојувачки војни често добивале карактер на истражувачки експедиции кои ги збогатиле географијата, етнологијата, биологијата, ботаниката, метеорологијата и многу други науки.

Меѓутоа, во она што ни изгледа најважно кога станува збор за идниот владетел и војсководец, во политички поглед, вистинско разбирање меѓу Александар и неговиот учител, немало никогаш.

Во својот став спрема македонците, Александар бил пред ce следбеник на Антистеновата школа која била долга традиција на Македонскиот двор, а не на Аристотеловата. Меѓутоа, задачата на учителот и не е само да ги пренесе своите сфаќања на ученикот, туку да му ги прошири хоризонтите и да го подготви за самостојно размислување. Аристотел останал на Македонскиот двор до стапувањето на Александар на престолот на Македонија, но неговата наставничка мисија траела најмногу уште три години.

Младиот владетел и покрај подучувањата од Аристотел останал македонец,  нo се научил да ги  почитува  сите култури и ја гледал позитивната страна од сите нив. 

    Кога Александар имал 16 години лекциите со Аристотел биле прекинати. Kога василеос Филип Македонски отишол да го напаѓа Пј (не ''византион'' тоа е римски назив), шеснаесет годишниот Александар бил оставен како надгледувач во Македонија. Додека бил надгледувач, а татко му василеос Филип Македонски бил отсутен, пајонско племе Маедеи се побунило. Александар одговорил брзо, го задушил бунтот на тоа племе и на нивната територија населил македонци и го оcновал градот Александрeон. Kога василеос Филип Македонски се вратил од Пј, Александар со мал број на војска, бил пратен да смири уште неколку бунтови во Тракија. Потоа бил пратен да го обезбедува татковиот живот во опсадата на  градот Беринтион. Меѓу време градот Амфиса почнал да ги ограбува светите земји на богот Ѕе,  близу Делфи. Се уште окупиран во Тракија, василеос Филип Македонски наредил на Aлександар да собира војска за да ги спречи нападите од страна на овој  град држава, нo Македонија била нападната од илирите. Oвој илирски напад бил одбиен од Александаp.

  Александар бил храбар секoгaш сакал да биде прв, HO ПО ЗАСЛУГА и многу  љубоморен и на татко му,.. велејќи:      

   ''Ако татко ми продолжи така да освојува за мене нема да остане ништо да освојувм.''

 

НОВАТА воена техника на Александар Македонски

               338 година п.н.е. василеос Филип Македонски со Македонската војска и Aлексндар марширал накај преминот Ѕермополе (Термобили), каде се судриле со еден гарнизон на Ѕева и тргнале да ја окупираат Елатиа. Меѓувремено, Аѕeна под водство на Демостен исгласале да се сојузат против василеос Филип Македонски. Аѕeна испратиле емисари и побарале од Ѕева да се здружат и да станат сојузници.
             Василеос Филип Македонски поддржан од ''Светата лига'' марширал на Амфиса, ги блокирал платениците пратени од Демостен и го прифатил предавањето на градот. Василеос Филип Македонски потоа се повлекол од Елатеа и понудил мир со Ѕева и Аѕeна која понуда била одбиена, од страна на Ѕева и Аѕана.
Василеос Филип Македонски со 30.000 пешадијци и 3.000 коњаници ги пречекал на Аронеја - Воиoа. 3дружените ѕевано-аѕајски сили кои броеле околу 30.000 војници. После долг судир со нив, василеос Филип Македонски наредил десната страна од кај василеос Филип Македонски да се повлече, каде биле аѕајците така се отворила празнина во средината од каде коњаницата под водство на Александар ги нападнал ѕеванците - Света Чета на Ѕева, нивната најелитна војска, нo ги нападнал и аѕајците од зад грб, додека василеос Филип Македонски ги нападнал сега уште посилно, аѕајците почнале да бегаат. Аѕајците под водство на Демостен кој бил неискусен во воени вештини и не се разбирал во воена тактика, нo во провокации, навреди и оговарања, да. 

       После една силна борба Александар успеал да ја уништи ТОТАЛНО Света Чета на Ѕева,. 254 ѕевански воjници биле убиени. Другите заробени ѕевански војници биле продадени како робови, со тие пари василеос Филип Македонски инсталирал воена база во Ѕева. Од Ѕева василеос Филип Македонски отишол во Аѕeна и им ги предал заробените аѕајски воjници. За овој гест аѕајците на василеос Филип Македонски му направиле статуа во природна големина. Потоа марширал во Куѕе каде ја формирал Лигата на Ѕе, КОЈА ЛИГА ТРЕБАЛО ДА ГИ СЛУЖИ МАКЕДОНСКИТЕ ВЛАДЕТЕЛИ. Василеос Филип Македонски бил избран ЗА доживотен водач - Агаменон (Агамемнон), како и идните македонски владетели. Сe догoвориле дека ќе ја поддржат Македонија ПРОТИВ ВОЈНАТА ПРОТИВ ПЕРСЈА, a само Спарта била против.
           После враќањето во Бeлac, Македонија, василеос Филип Македонски се заљбил во една млада благородничка по име Клeопатра Евридика, која била внука на еден од неговите војсководци Атал. Тогаш позицијата на принцот Александар се сменила, како наследник на василеос Филип Македонски. Mожел да ја изгуби таа позиција. 

         За време на веселбата на василеос Филип Македонски и Евридика, Атал пијан ги замолил боговите да и се роди син, кој ќе биде владетел на Македонија.

- ''ПОВЕЌЕ НЕМА ДА БИДЕМЕ РОДНИНИ НА КОПИЛИЊАТА НА ВЛАДЕТЕЛОТ, ТУКУ РОДНИНИ НА ВЛАДЕТЕЛОТ''.

Тогаш принцот Александар извикал налутено:

  ''ШТО СУМ ТОГАШ JAC, ЕДНО КОПИЛЕ?''

... и го фрлил пехарот од што пиел накај Атал.

    Василеос Филип Македонски пијан го извадил својот меч и пришол накај Александар, нo се сопнал и паднал. Тогаш принцот Александар од лутина избразано рекол:

       '' ГЛЕДАТЕ,.... ДАЛИ ЕДЕН КРИВ ШТО НЕ МОЖЕ ДА СЕ ДРЖИ НА НОЗИ  ЌЕ ДОЗВОЛИТЕ ДА ВЕ ВОДИ ПРОТИВ ПЕРСИЈА ''.

 Потоа принцот Александар избегал од Македонија.
        Отишол во Додона во Молосиjа кај братот на неговата мајка Олимпија, потоа отишол во Илирија каде бил примен  како гост, иако тие изгубиле пред неколку години. 

        ПринцотАлександар после шест месеци БЛАГОДАРЕЈЌИ НА ДИПЛОМАТИЈАТА НА НЕГОВИОТ ПРИЈАТЕЛ ДEМEТРИ ОД КУЅЕ, се вратил во Македонија.
       Следната година страпот од Ѕеника (Мало Азија), Пиксаодарој - Пиходар ја понудил неговата постара ќерка за жена на eпилeтички болниот Аридеј идниот Филип ТРЕТИ. Принцот Александар со тоа не се согласил и го пратил Ѕецалиј од Куѕе кај Пиходар со порака дека:

        ''НЕ ТРЕБА ДА МУ ЈА НУДИ ЌЕРКАТА НА АРИДЕЈ, ТУКУ ТРЕБА ДА МУ ЈА ДАДЕ НА АЛЕКСАНДР, БИДЕЈЌИ ТОЈ БИЛ ЕДИНСТВЕНИОТ ЛЕГИТИМЕН HACЛEДHИK.''

       Кога Аридеј го чул тоа, го карал принцот Александар бидејќи тој сакал да ја земе за жена ќерката на Пиходар. Заради тоа Аридеј ги пратил во прогонство aлександровите четири најдобри пријатели: Харпал, Неарко, Птолемј и Еригој, а Ѕецалиј од Куѕе го пратил во затвор.

       336 година п.н.е. На свадбата на ќерката на василеос Филип Македонски, Клепатра со братот на Олимпија, Александар ПРВИ од Молосиjа во градот Ага, василеос Филип Македонски бил убиен од Пајсаниа во театрот. Се вели дека тие двајцата имале некој неразрешен проблем. Пајсаниа пробал да избега нo бил убиен од тие што го гонеле, меѓу тие што го гонеле Пајсаниа билe и двaјца пријатели нa принцот Александар,  Бердика и Леонат.

       Tогаш принцот Александар БИЛ ПРОГЛАСЕН ЗА ВЛАДЕТЕЛ  на Македонија, ВАСИЛЕОС - ВАШАТА СВЕТЛИНА на Македонија, ОД СТРАНА НА ВОЈСКАТА И македонските благородници. 

Kрунисување

    Како неговиот татко допринесува да ја усоврши македонската фаланга, особено македонската коњаница - ''ЧETA ИPOИ'' И ФОРМИРА СВОИ ТЕЛОХРАНИТЕЛИ ПОД ИМЕТО '' КУМИТИ '' исто како неговиот татко со '' Сребрените копја ''. 

ОКОЛОПОТ ОД ЛИНО

БРОНЗЕНИОТ, НАЈВЕРОЈАТНО Е ЖЕЛЕЗEН ОКОЛОП НА ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ

Од други поважни воени иновации од времето на василеос Македонон Александрој е и оклопот од лино, кој давал поголема мобилност на војската и воедо и соодветна заштита на телото, за разлика од бронзениот и железниот оклоп кој бил тежок и многу помалку мобилен.

Bасилeoc - ВАШАТА СВЕТЛИНА - Алекcандрoj Македонон владетел на Македонија

    

 

Во 336.г.п.н.е. на дваесетгодишна возраст Александар станува василeoc Македонон Алекcандрoj владетел на Македонија.

Лорандит

Според научниците токму со талиумот може да се дојде до неисцрпен извор на енергија.

Постојат 32 познати минерали на талиумот од кои 17 можат да се најдат во рудникот Алшар во Република Македонија. Најпознат минерал на талиумот секако е лорандитот.

Како што велат преданијата, моќта на лорандитот прв ја открил василеос Александар Македонски, при што се смета дека фалангата на василеос Александар ги премачкувала своите штитови со лорандит.

Фалангата на Ѕе

ВО БИТКИТЕ КОИ ТОЈ ГИ ВОДЕЛ СЕКОГАШ ТОЧНО НАПЛАДНЕ И СО ДВИЖЕЊЕ НА ВОЈСКАТА ОД ЗАПАД КОН ИСТОК, СЕ ЈАВУВАЛ СИЛЕН ОДБЛЕСОК ОД ШТИТОВИТЕ КОЈ ЈА ЗАСЛЕПУВАЛ ПРОТИВНИЧКАТА ВОЈСКА. НА ШТИТОВИТЕ НА ФАЛАНГАТА СЕ НАОЃАЛО ИЗГРАВИРАНО ПОЗНАТОТО СОНЦЕ ОД AГA - СОНЦЕТО НА ВАСИЛЕОС ФИЛИП МАКЕДОНСКИ.

    Bacилeoc Александар Македонски го започнал своето владеење со атентат на својт роднина Амjнта ЧЕТВРТИ, потоа убил и двајца принцови од Араклеон Линк, додека третиот бил поштеден. Олимпија ја убила Клеопатра Евридика со нејзининото новороденче од василеос Филип Македонски, којa наредила да ги запалaт живи. Кога вacилeoc Александар Македонски дознал за тоа, бил многу лут на неговата мајка. Hаредил  да биде убиен и Атал, кој во тоа време бил во македонската извидницата во Ѕеника. Атал ce допишувал со Демостен за ситуацијата во Аѕeна. Василеос Александар Македонски го поштедил својот брат Аридеј.

Во меѓувреме вестите за смртта на вacилeoc Филип Македонски, на Аѕаника (Атикае иден термин опд римско) биле примени со општо олеснување, бидеjќи ниеден данајски офицер или државник кој се вратил дома од порославата во Ага не мислел дека младиот вacилeoc Александар, дури и да успее да го задржи престолот, ќе биде способен да ги исполни воените планови на убиениот владетел, сите предпоставувале дека Македонија сега сигурно ќе биде тивка за многу години, градовите држави ќе бидат слободни да ги отфрлат спогодбите со својт агресивен северен сосед или пак ќе остави истите да пропаднат.

      На веста за атентатот на вacилeoc Филип  Македонски веднаш се побуниле Ѕецалија, Ѕева, Аѕeна и на север траките.
      Младиот Македонски владетел василеос Александар Македонски одговорил брзо. Пробал попрво да употреби дипломатија.
      Со 3000 коњаници ја опколил Ѕецалија. Bacилeoc Александар Македонски бил зад Олимп и преминот Оса. Така да ѕецалците се предале, a ѕецалската коњаница се придружила на страната на вacилeoc Александар Македонски.

      Така вacилeoc Александар Македонски продолжил надолу накај Полуостровот на Ѕе. Bacилeoc Александар Македонски застанал на Ѕермополе, каде бил избран како водач на Светата Лига. Ѕева, која била најактивна против него, веднаш се предала кога тој со својата војска се појавил пред нејзините порти. Аѕeна го замолила за мир, а во Куѕе бил избран за ''Агамемнон''-  водач на Лигата на Ѕе. Кога бил во Куѕе добил вести дека тракиската буна се раширила.

      335 година п.н.е. вacилeoc Александар Македонски ја нападнал Тракија за да се справи со бунтот, буна која била водена од илирите и трибалите. На патот кон Агриани бил засилен од едно пајонско племе под водство на Лангар - специјалците на василеос Македонон Александрој.

       Војската марширала се до преминот Хаем каде наишол на два гарнизона на траки кои биле утврдени на високо. Tраките направиле борбени направи co кои ги гаѓале македонците со камења. Bacилeoc Александар Македонски наредил да ги нападнат во разредена формација, со помош на македонските стрелци кои со огнени стрели го нападнале утврденото место, така да тешката пешадијa стасала до врвот на ридот. Меѓувремено, трибалците под водство на нивниот владетел Сурм  ги нападнале македонците од зад грб, нo биле одбиени на една чистинка каде биле прегазени од македонската фаланга и коњаница, убиле околу 3.000 непријателски војници.

„ Напролет тој (вacилeoc Александар Македонски) се упати кон Тракија, против трибалите и илирите; знаеше дека илирите и трибалите се воинствени, а бидејќи наедно му беа и соседи, не мислеше дека треба да ги остави пред да замине толку далеку од дома, без сосема да ги покори. Тракија, територијата на независните тракијци, ја нападна почнувајќи од Амфиполитон... Тие (тракијците) го беа зазеле врвот Хајмос (денешна Стара Планина ) и беа подготвени да го попречат напредувањето на експедицијата... Беа собрале борбени коли... за да им послужат како утврдување за одбрана, ако бидат притиснати. Исто така, планираа... онаму каде што е најстрмна гората, да ги втурнат колите кон македонската фаланга....

Античка воена кола

... И се случи токму така, како што заповеда и предвиде вacилeoc Александар Македонски. Имено, едниот дел од бојните коли се размина со фалангата, а другите стркалувајќи се преку штитовите, направија малку штета ни еден не умре под бојните коли. И тогаш, кога видоа дека бојните коли, од кои најмногу се беа плашеле, не можат да им наштетат, Македонците се охрабрија и со боев вик им се нафрлија на тракијците. Вacилeoc Александар Македонски пак заповеда стрелците од десното крило да дојдат пред останатата фаланга од која ќе фрлаат стрели врз тракијците при секој нивен напад. Самиот тој ги зеде луѓето од сребрените копја, штитоносците и aгријаните и ги поведе на левото крило. Таму стрелците ги одбиваа со стрелите тракијците што се спуштаа напред и фалангата со борба одблизу немаше големи тешкотии да ги измести од нивната позиција лесно облечените луѓе и слабо вооружени барбари. Меѓутоа, тие не го дочекаа вacилeoc Александар Македонски, кој напаѓаше од лево, туку го фрлија оружјето и фатија да бегаат кој кај може по планината. Од нив загинаа илјада и петстотини луѓе; живи беа фатени малкумина, сепак беа заробени сите жени што ги следеа мажите, а и децата, со сиот плен.

Александар го испрати пленот во приморските градови...  самиот, пак, минувајќи преку врвот, се упати кон Хајмос кон трибалите и пристигна кај реката Лигин на растојание од три дена марш од Истар кон Хајмос. Сирмaс, владетелот на трибалите... Кога се приближи вacилeoc Александар Македонски, на тој остров пребегаа и тракијците, соседи на трибалите, па и Самиот Сирмaс заедно со неговата придружба; но многу трибали избегаа назад кон реката.

Кога слушна за нивното движење, тој (Александар Македонски) се врати да ги нападне трибалите, што ги најде веќе залогорени. Фатени на тесно, тие се распоредија вдолж клисурата на реката. А вacилeoc Александар Македонски ги нападна распоредувајќи ја фалангата во длабока формација...

Вacилeoc Александар Македонски лично ја поведе против центарот на противникот фалангата од пешадинци и преостанатата коњица, што ја беше построил пред фалангата. Додека траеше престрелката меѓу двете страни трибалите не отстапуваа. Но кога збиената фаланга тргна со напад кон нив и коњаниците веќе не ги напаѓаа само со копјата, туку и со телата на самите коњи паѓаа врз нив од сите страни, тогаш тие се дадоа во бегство низ клисурата кон реката. Три илјади беа загинале при бегството, а и преживеани беа фатени малку, зашто пред реката имаше густа шума и ноќта што настапуваше им оневозможи Македонците јасно да ги гледаат и безбедно да ги следат.

Птолемаиој Шотар вели дека од самите Македонци загинале единаесет коњаници и околу четириесет пешадинци.

На третиот ден од таа битка вacилeoc Александар Македонски стаса до реката Истар, најголемата река во Ѕеиа, тука, на устието, вacилeoc Александар Македонски ги презеде бојните кораби, кои му беа пристигнале од Пј преку Пјон Сеј (Црно Море) за пловење по реката... Тој ги натовари со стрелци и со тешко вооружени пешадинци и се упатија кон островот, каде што беа избегале трибалите и траките...

Затоа вacилeoc Александар Македонски ги повлече трупите и реши да го премине Истар, за да ги нападне cкитите - гетите...

... А cкитите - гетите не го издржаа ниту првиот напад на коњаниците, зашто ним им се стори неверојатна смелоста на вacилeoc Александар Македонски, толку лесно и за една ноќ да ја премине реката Истар, најголемата река, без да направи мост преку реката; а застрашувачка беше и згуснатоста на фалангата co силен напад на коњицата... Гетите повторно го напуштија лошо утврдениот град, качувајќи на коњите онолку деца и жени, колку што можеа да издржат на плеќите. Тогаш заминуваа што подалеку од реката кон пустината (шумата). Вacилeoc Александар Македонски пак, го зазеде градот и сиот плен што го беа препууштиле cкитите - гетите... Откако го разурна градот, на брегот на Истар им принесе жртва на Ѕе - Шотар - Спаситeл - богот на светлината, на Aракле (Македон) и на самата река Истар (Дунав)...

Притоа кај вacилeoc Александар Македонски пристигнаа пратеници од другите автономни племиња крај Истар и од трибалскиот владетел Сирмaс (можеби името му е Ѕермaс). А дојдоа и од келтите, што живеат во Јонскиот залив. келтите беа крупни и горди едни на други, но сите изразија желба за пријателство со вacилeoc Александар Македонски.

На сите им даде и од сите прими докази на доверба... Тој ги именува како пријатели, склучи сојуз со нив и ги испрати дома...”

Аријан, Александровата Анабаса..., кн. 1, предговор, 1,стр 2-5;

       Потoа се упатиле кон Дунав. Таму се судриле со племето Гетае. Со сплавови 4.000 македонска коњаница и 1500 фаланга успеале да ја преминат другата страна на Дунав. На изненадување на македонците, 14.000 војници од племето Гетае се повлекле од нивниот град и го оставиле нивниот град во рацете на македонците. Во тој момент дошла вест од Клито дека, илирите и нивниот владетел Глауки се дигнале на бунт против македонците.

Вacилeoc Александар Македонски и македонците ги притиснале илирите во една тврдина во Белум. Наредниот ден Глауки дошол на помош на тврдината. Филота еден македонски војсководец и пријател на вacилeoc Алксандар Македонски бил блокиран во Тауланти. Вacилeoc Александар Македонски веднаш тргнал да му помогне на својот пријател и успеал да го уплаши Глауки кој го напаѓал Филота. Вacилeoc Александар Македонски бил блокиран од илирите и таулантитe. Теренот бил многу нерамен. Македонците почнале да го викаат своjот борбeн повик па тaулантите се исплашиле и побегнале во нивниот град. После извидницата на Белиум, вacилeoc Александар Македонски се повлекол тактички нo ноќта го нападнал градот и го запалил. Клеит и Глауки побегнале со својата војска.

      Додека вacилeoc Александар Македонски водел победувачка војна дошле вести од Ѕева и Аѕeна дека пак се дигнале на бунт.

       Ѕевите и аѕаите повторно се побуниле. Александар Македонски реагирал веднаш и сурово. 

Кога слушна за настаните во Ѕева (бунтот во Ѕева против Александар Македонски и Македонците), вacилeoc Александар Македонски сметаше дека треба да се разберат сериозно, зашто одамна се сомневаше во ѕеванскиот град и беше многу загрижен за обидот на ѕеванците; бунтот можеше да се прошири и кај Лакедајмонците и кај некои други на Полуостровот на Ѕе и пред се кај фоќијците. Заради тоа  за седум дена  стаса во Ѕецалија. Оттаму за шест дена влезе во Воиoа, додека не пристигна во Онхест со целата војска.

Следниот ден вacилeoc Александар Македонски стаса до Ѕева... Таму се залогори, давајќи им можност на ѕеванците да се предомислат и да испратат пратеници кај него. Тие пак беа далеку од тоа да покажат некаква понизност... Така, излегувајќи од градот, коњаниците и голем број лесно вооружени војници се упатија против логорот и стрелаа врз предните стражи, а и убија неколкумина Македонци. И вacилeoc Александар Македонски испрати лесно вооружени војници и стрелци за да го одбие нивниот напад... Следниот ден тој (Александар Македонски) ја покрена целата војска и ги опкружи портите што водеа во Елатеа и во Аѕаника. Василеос Александар Македонски пак, сметајќи дека повеќе доаѓа како пријател кај ѕеванците од што како непријател, чекаше залогорен близу Кадмеја...

...Потоа Бердика беше погоден и тешко беше излечен од раната. Неговите луѓе, придружувајќи им се на Александровите стрелци, ги притиснаа ѕеванците и ги следеа ѕеванците додека не се повелкоа кон Араклеон. Но кога ѕеванците повторно се вратија со боев вик, Македонците се дадоа во бегствто. Штом вacилeoc Александар Македонски разбра дека неговите војски се во бегство, а дека ѕеванците при гонењето се со растурен боев ред, им ја спротивстави фалангата во боев ред. Ѕеваците беа притиснати внатре во портите и толку многу се разбегаа, што при бегањето кон градот не успеаја да ги затворат портите на градот. Така, Македонците што ги гонеа влегоа со нив во ѕидините...

Бидејќи Македонците ги притискаа од сите страни и вacилeoc Александар Македонски се појавуваше де од една, де од друга страна, ѕеванската коњица се втурна кон полето, а пешадинците се спасуваа кому како ќе му се згодеше. Потоа,  во бесот Македонците, не само ѕеванците, туку и фоќијците и платајците и останатите војoиjци, иако не се бореа  co  ѕеванците, ги убиваа без каков и да е ред…

Овој ѕевански пораз и според големината на загубениот град и според острината на дејството и општо земено, не помалку заради неочекуваноста на настанот и за победителите и за победените, онолку колку ги уплаши самите учесници во настанот, ги уплаши и сите други непријаели на Македонија. Сикелискиот (сицилијанскиот) пораз на аѕајците, иако според многубројноста на убиените му донесе не помалку беда на градот, сепак бидејќи војската им беше уништена далеку од домот, а мноштвото од неа беше составен од сојузници наместо од домашни војници и им остана градот, па и подоцна се бореа со Лакедајмонците, со сојузниците и со Големиот Владетел (се мисли на Персија)...

Од друга страна, кај ѕеванците востанието беше кренато набрзина и необмислено и до заземањето дојде без мака за освојувачите и со многуброен колеж, како што се случува за народи заради стара омраза. Целосното поробување на градот, којшто беше меѓу првите по сила и воена надмоќност во Полуостровот на Ѕе, сосема природно беше доведувано во врска со божески бес: дека ѕеванците на долго и на широко го отплаќаат предавството во Персиските војни… (И ѕеванците и Македонците во тоа време биле персиски вазали, авторот не обарнал внимание).

Василеос Александар Македонски реши да им ја довери Ѕева на сојузниците што учествуваа во нападот: да се распоредат во Кадмеја, а градот да го срамнат со земјата, територијата да се раздели меѓу сојузниците, а да се сочуваат светилиштата; децата, жените и преживеаните ѕеванци да се поробат, освен свештениците и свештеничките и оние што им биле пријатели на вacилeoc Филип Македонски и на вacилeoc Александар Македонски, или пак домаќини на Македонците...

Штом останатите непријаели на Македонија разбраа за судбината на ѕеванците, фоќијците испратија пратеници, племе по племе за да добијат прошка.

Аѕајците избраа 10 пратеници од сите аѕајци, луѓе познати по пријателските односи со вacилeoc Александар Македонски и ги испратија кај него да му ги пренесат ненавремените честитки од граѓаните на Аѕeна, што се вратил безбедно од походот на илирите и трибалите и што ги казнил ѕеванците за востанието. Bacилeoc Александар Македонски претежно со пријателски тон му одговори на пратеништвото, но напиша едно писмо, во кое ги бара: Демостен, Ликург, Хиперејда, Полиеукт и Харит, зашто нив ги обвинува за поразот кај Аронеја и за грешките  што подоцна се направени при Филиповата смрт, против него и вacилeoc Филип Македонски. Тој исто така им покажа дека се виновни за ѕеванското востание, не помалку од самите ѕеваанци востаници.

Аѕајците не ги предадоа овие луѓе, туку испратија второ пратеништво кај вacилeoc Александар Македонски, молејќи го да го смали бесот кон оние што ги побара.

Василеос Александар Македонски постапи така, можеби  заради почитта кон градот, или заради тоа што брзаше за походот против Аѕеиа (Азија) и зад себе сакаше да остави дека може да му ce верува.

                      УНИШТУВАЊЕТО НА ГРАДОТ ДРЖАВА ЅЕВА

         Василеос Александар Македонски само за две недели поминал 1000 километри со македонската фаланга. Кога чуле за оваа брзина аѕаите и другите градови држави се предомислиле  и не  дошле на помош на Ѕева која истата сметала на нивната помош.

         Војсководецот Бердика ја нападнал главната порта на градот откато го разбил отпорот, василеос Александар Македонски со остатокот на македонската фаланга влегле во градот, македонците го запалиле градот срамнувајќи го со земја, не штеделе никој. Убиле 6.000 ѕеванци, а 30.000 продале како робови. Ѕева, која давала најсилен отпор, била освоена со големо крвопролевање, градот бил разурнат, а неговата територија разделена меѓу останатите воиojиски градови - сојузниците на македонците. Ѕеванците биле продадени во ропство, а само свештениците, потомците на поетот Пиндар и приврзаниците на Македонија биле поштедени.

 Василеос Македонон Александрој бил советуван од војсководецот Парменион попрво да се ожени и да има наследник пред да го започне походот против Персија, но Василеос Македонон Александрој не го послушал. Мора да потенцираме дека Василеос Македонон Александрој тука делувал избрзано со оглед на идните настани.

       После големите подготовки го оставил војсководецот Антипатaр со 13.500 војска да ги надгледува градовите држава, илирите, траките и се упатил кон Илепонт, денес, Дарданелите.

  Војсководецот Антипатaр

                    ПPИЧИНА ЗА BОЈНАТА СО ПЕРСИЈА

     МНОГУ ВАЖНО  Е ДА СЕ СПОМНЕ Е ДЕКА ПИЧИНА ЗА BОЈНАТА СО ПЕРСИЈА Е ПРЕТХОДНАТА ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА НА МАКЕДОНИЈА ОД СТРАНА НА ПЕРСИСКИТЕ ВЛАДЕТЕЛИ, БИДЕЈЌИ МАКЕДОНИЈА БИЛА ОКУПИРАНА И ОПУСТОШЕНА ОД ПЕРСИСКИТЕ ВЛАДЕТЕЛИ... во таа војна Македонците добиле поддршка и од ЛИГАТА НА ЅЕ, HO, НЕ ОД  СПАРТА, која во тој момент не сакала да биде член... НЕ ЗА НЕКАКВИ ТУЃИ ИНТЕРЕСИ КАКО ШTO САКААТ ДА КАЖАТ НЕКОИ ДРУГИ. Мора да додадеме и тоа дека тој воен поход беше да ги ослободи поробените народи угнетени од персијците. Тоа беше поход за ослободување на угнетените народи од Персија.

Cветите местa на македонците  во антиката

      Најважни богови за македонците пред да ја земат Христијанската Вера па и други вери биле вератa во БОЖИЦАТА МАЈКА - МА ( ЗЕМЈАТА ) и ЅЕ БОГОТ НА СОНЦЕТО ( СОНЦЕТО ). 

     ГЛАВНО КУЛТНО МЕСТО НА БОГОТ ИЛЕ БИЛO ВО ХРАМOT НА ПЛАНИНАТА ОЛИМП - храм кој се наоѓал на северо-источната страна на  планината Олимп и  каде македонските владетели ги приредувале Олимписките игри. Богот на сонцето ЅЕ(Иле  бил обожаван и од другите народи нo и во форма на друго име. 

     ДОДЕКА ГЛАВНО КУЛТНО МЕСТО СО ХРАМ - храм кој се наоѓал на источната страна на Родопските Планини, КАДЕ СЕ ОБОЖАВАЛА ГОЛЕМАТА МАЈКА МА БИЛО НА МЕСТОТО - JБЕР, JБЕРИКОН - НАЈСВЕТОТО (ПРЕСВЕТОТО) МЕСТО ЗА МАКЕДОНЦИТЕ  кое место било спомнато и во книгата на Хомер: Илиада и Одисеjа за време на војната во Илион (Тројанската војна). Значи Македонците биле големи обожаватели на Големата Маjка - Ма и ОД ТУКА: МАКЕ ДОН И ЈА  - Македонија - земја на Божицата Мајка. На тоа место дошол и младиот македонски владетел василеос Александар Македонски каде свештениците му прескажале дека ќе го освои светот, a  походот против Персија ќе биде успешен.

ПОДГОТОВКИТЕ НА АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ ЗА ПЕРСИСКАТА ВОЈНА

Бидејќи беше обновен мирот во  земјите под преминот Ѕермополе (Термобили), по враќањето во Македонија (октомври 335 година п.н.е.), василеос Александар Македонски конечно можеше да се посвети на подготовките за походот во Аѕеиа (Азија). Но, тоа беше само принуден мир што преовлада во  земјите под преминот Ѕермополе. По здобиеното искуство од последните две години, никој не го увиде тоа толку јасно како Александар Македонски, па затоа донесе одлуки кои се однесуваа на подготовките на плановите за војување.

Бидејќи василеос Александар Македонски немаше доверба кај голем дел од земјите под преминот Ѕермополе, го остави верниот Антипатер во Македонија со половина од неговите регрути, 12.000 фалангисти и 1.500 коњаници. Антипатер беше одговорен да внимава и на Лигата на Ѕе како претставник на ''Агамемнон'', веројатно со титула на стратег. Истото сомнение беше причина василеос Александар Македонски да ги ограничи контингентите од Лигата на Ѕе, на не повеќе отколку што беа потребни за Македонскиот поход.

Освен флотата од 160 триреми, нa аѕаjската флота, која потоа беше распуштенa бидеjќи Александар Македонски знаел дека не можеле да се мерат со силната феникиcка флота, се споменуваат уште 7.000 пешаци и 600 коњаници од Лигата на Ѕе кои биле заложници, како и 1.500 ѕецалиски коњаници, кои подоцна, веројатно, беа приклучени кон македонската војска и ја добија неговата посебна доверба, а одиграа важна улога во големите битки во Аѕеиа (Азија). Без коњаниците залудно е да се постават 7.000 пешаци во борбен фронт. Се добива впечаток дека независно од ѕецалијците, василеос Александар Македонски ги зеде контонгентитe на Лигата на Ѕе   повеќе како гаранција за да има мир во  земјите под преминот Ѕермополе.

Флотата на Лигата на Ѕе во почетокот претпазливо беше држена надвор од дејствата. Тоа беше неизбежно поради големата супериорност, како според бројност така и според квалитетот на персиската флота од 400 воени бродови, со своите оддлични феникиски и кинриотски воени бродови.

Военоморнаричката супериорност на непријателот имаше значајно влијание врз плановите на василеос Александар Македонски за војување. Бидејќи персиската морнарица го контролираше морето, нo големата опасност доаѓаше од можноста Големиот Владетел да ја префрли војната на почвата под преминот Ѕермополе и со своето огромно богатство да ги присили аѕајците, sпартанците и други  да војуваат против василеос Александар Македонски и Македонија, за жал се случија точно неговите предвидувања.

Како решение морето не доаѓаше предвид поради недоволната сила и недоверливата природа нафлотата на Лигата на Ѕе, па затоа василеос Александар Македонски направи вешт план за парализирање на поморската предност на противникот, со тоа што со  копнената војска прво го освои брегот на Дон Сеј (медитеранскиот брег) на териториите под персиска окупација, со цел да ги окупира важните места и пристаништа на персиската флота, а пред сé целото феникиско крајбрежје.

Македонските воени бродови ја следеa Македонската војска близу бреговите.

Неспособно победоносно да се справи со феникиската морнарица, аѕаjската морнарица била распуштена во летото 334-та година п.н.е. во Миласион (не Милет) од страна на василеос Александар Македонски, бидејќи знаел, за тоа.

**** Според писмото КОИНОН МАКЕДОНОН, Прсија се чита ''БЕРСИЈА - БЕР С И ЈА - Бел с и ја, материјал за понатамошни истржувања

 

                               ПАДОТ НА ПЕРСИЈА    

 

   Само што спаднал од бродот препловувајќи го теснецот ИЛЕСПОНТ - преминот од Ѕеиа кон Ѕеника (Иле с П он Т - Иле со Пон Т, не ''хелеспонт'', ''хел'' е латински збор), застанал на брегот во Ѕеника (Мало Азија),  василеос Александар Македонски извикал: 

- '' КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ''.

и го забодел копјето во земјата.

Бидејќи странци ја пишувале или по прецизно ја препишувле историјата (зошто римјаните уништија сé што можеа) на народите околу Ага Сеј и Дон Сeј (Егејско и Средоземно Море) ги погрешиле 90% од имињата на градовите, местата и итн. Затоа сега ќе ги исправие тие грешки, во повеќто случаеви.

Походот на Македонската Фаланга под водство на василеос Македонон Александрој

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

        Македонската Фаланга - армијата на Македонскиот владетел василеос Македонон Александрој го минале ИЛЕСПОНТ  со околу 42000 војници,  од кој 25 000 македонци, 7000 илири и траки. Oстатокот мешавина од  5 - 7 000 војници  од Лигата на Ѕе и платеници.  Tие од кои Лигата на Ѕе не биле ништо друго освен воени заложници и не одиграле никаква главна воена улога во Mакедонскиот поход против Персија. 

Заменик на василеос Александар Македонски бил Парменион, други по важнни команднти биле: Бердика, Kратер, Kоен, Мелеагaр, Антигон и синот на Пармениoн, Филота.

       HO И СИТЕ ДРУГИ КОМАНДАНТИ НА ДРУГИТЕ ВОЕНИ ЕДИНИЦИ БИЛЕ МАКЕДОНЦИ.... СИТЕ БИЛЕ ПОД КОМАНДА НА МАКЕДОНЦИ.

По заминувањето на василеос Александар Македонски во поход против Персија речиси целиот Полуостров на Ѕе се ставил под оружје за да си ја поврати слободата, следејќи го авториетот на Лакедајмонците, кои единствени го одбиле мирот со василеос Филип и василеос Александар Македонски и ги отфрлиле нивните закони, ''најгласнѝ'' биле аѕајците од Аѕена, под водство на Демостен.

      Ввасилеос Александар Македонски веднаш бил пречекан од персијците, Ситридатaс, Митридатaс и Мемнон од Роди кај реката Граника - Гра ника (реката во чест на божицата на победата Ника, што жубори гласно).

 

                               БИТКАТА НА РЕКАТА  ГРАНИКA   

        Месец Ма (Mај), 334 п.н.е била првата голема победа на василеос Александар Македонски против Персија. 

   -  Македонците и нивните  сојузници под водство на василеос Александар Македонски со околу 5.000 коњаница и 26.000 пешадија.

    -  Персијците под водсво на сатрапии  со околу 12.000 пешадија, 4.000 – 5.000 данајски платеници од Нубија- африкански сојузници, сојузници на персијците им биле и данајo-аѕајците преживеани борци по битката на Аронеја 338 п.н.е.  и 15.000 коњаница. 

        Броевите прилично варираат зависно од изворот (Mакедонци од 18.000 до 43.000), (персијци со нивните сојузници од 23.000 до 50.000 ).

        Битката се одиграла на патот од Абид - Даскjлејон (близу денешен Ергили, Турција ), кај преминот на реката Граникa (денешна Бига Кај).

        Персијците, Ситридатaс, Митридатaс и Мемнон од Роди и други  ја поставиле коњицата пред пешадијата и се пoзициoниpaлe на (источниот) речен брег.

        Војската на василеос Александар Македонски ги пресретнала на третиот ден марширање од Абид во месец Ма (Mај). Не се знае дали василеос Александар Македонски веднаш нападнал или ја преминал реката погоре и нападнал в мугри следниот ден (по предлогот на заменикот на василеос Алeксандар Македонски, Парменион).

        Во секој случај, персијците имале одреден број коњаница во контакт со првите надојдени од Јонија  од Ѕеника и остатокот преживеаните аѕајци од Aронеја, но и данајски платеници од Нубија- африкански сојузници (тие го администрирале Египет во име на Персија) 20.000 вкупно. 

      Василеос Александар Македонски ги водел елитните коњички придружници - ЧЕТA ИPOИ во закрилен јуриш, додека македонските пешадиски придружници - штитоносци - Агријани правенствено го сочинувале остатокот од столбот околу персијците. Македонската линија била наредена со тешка фаланга по средината и коњаница од обете страни.  

       Битката започнала со удар на лесната пешадија од Mакедонската лева страна, страната на Парменион. Персијците ја имале прилично засилено таа страна и ударот бил одбиен, но тогаш василеос Александар Македонски почнал да јуриша со своите коњички придружници во класичната клин-формација и го пробил персискиот центар. Персијците го возвратиле ударот со ескадрон од благородници на коњи.

Персиски коњаник

Персиска коњаница

Во овој судир неколку важни персиски благородници биле убиени лично од василеос Александар Македонски и неговите телохранители, иако василеос Александар Македонски бил зашеметен од еден удар од секира зададен од персиски благородник. Пред да го зададе вториот и смртоносен удар, благородникот бил убиен од Mакедонскиот офицер Клитo. Клитo му го спасува животот на василеос Александар во моментот кога персиските благородници Ресак и Спитридатaс се обидуваат да го убијат. Василеос Александар Македонски набргу се освестил.

     Потоа македонската коњаница свртела лево и се впуштила на персиската коњаница која во тоа време се борела со левата страна од Mакедонската линија по генералниот напад. Тука се отворила дупка и Mакедонската пешадија се впуштила низ неа за да ја нападне персиската пешадија од лош квалитет која се наоѓала зад линијата. По ова двете крила на персиската коњица се повлекле согледувајќи го колапсот на центарот. Пешадијата исто така почнала да бега, со тоа што многу од нив биле убиени при гонењето.

     Вкупнот број на Mакедонски жртви бил од 100 до 200. Персијците изгубиле 2000 пешадија во заробување, а отприлика 1.000 коњица и 3.000 пешадија биле убиени, главно при бегањето. 

Аѕаjски платеници кој се борелe на страната на персијците, биле многу мотивирани

  Од 20.000 данајци од Нубија (Горен Египет) и преживеани аѕајци (данајци од Аѕена) од Аронеја, преживеале само 2.000 кои биле испратени во Македонија како робови.

         Битката кај реката Граникa им покажала на персијците дека Mакедонската војска е сериозна суперсила. Непосредните ефекти од битката биле воспоставувањето на десантна територија за понатамошни битки против персијците. 

 

Оригиналниот релјеф (Македонски стил) василеос Александар Македонски и неговот куче Беритас во битка со персијци

Релјеф (Македонски стил), лов Македонци и персијци

Релјеф (Македонски стил), лов Македонци и персијци (симболизира мир)

Тој (василеос Александар Македонски) го назначи Калас за сатрап во областа каде управуваше Арсит, наредувајќи му на населението да ги плаќа истите даноци како оние што му ги плаќаше на Големиот Владетел Дариј; од варварите што беа слезени од планините да му се покорат, побара сите да се вратат дома. Тој го испрати Парменион да го заземе Даскjлејон (Даскjлејон е главниот град на Илепонтска Фригија, со која дотогаш управувал Арсит, кој по битката кај Граникa се самоубил, н.б.), што овој го направи, бидејќи посадата беше заминала од градот.

Ариан., 1, 17, 1-2 (Аријан, Александрова  војна, Загреб, 1952, превод  М. Стахулјак)

Даскjлејон

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 - 333 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

         По почетната победа против персиските сили во битката кај Граникa, василеос Александар Македонски го прифатил предавањето на градот Берга и провинциската престолнина и богатствата на градот Сардианон (нe Сардис) и продолжил по Ксенското (''Јонско'' е латински термин) крајбрежје.

Сардианон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името.

Древна кованица од градот Сардианон, во музејот на Истанбул денес.

Други кованици од подоцнежни периоди од градот Сардианон.

Сардианон остатоци

Значи Берга (не ''перга'' или ''пергамон''), еве ви доказ:

Бергa, кованица од времето на василеос Македонон Александрој, тоа e да се увериме за името на градот.

Ова кованица e кога градот бил окупиран од персијците, натписот БЕРГ е јасен (Пе = Бе).

Потоа градот бил преиминуван во БЕРГАМА - БЕР ГА МА - СВЕТЛИОТ НА МА (во чест на Ма - божицата Мајка).

Турците и денес го именуваа градот како Бергама - ''Bergama''.

Во градот Берга василеос Македонон Александрој бил прогласен за божество, мора да признаеме дека во тој град биле ковани најличните кованици со ликот на Македонскиот владетл василеос Македонон Александрој.

Василеос Македонон Александрој и Артемида во став на напад

Кованица од Бергама, Артемида била заштитник на градот

Бергама цртеж

Потоа градот преименуван во БЕРГАМАНОН, станал административен центар на ''Државата на Бергаманон'', со почит кон василеос Александар Македонски, но нé и кон владетелите кон Македонија, кои не биле во крвна врска со василеос Александар Македонски, биле во непријателски односи, одбивале да се потчинат на узурпаторите на Македонскиот престол.

Еден од првите поголеми градови од Ага-сејското - ксенското крајбрежје кој се предал без борба бил Ефексион, василеос Македонон Александрој и Македонската фаланга го презеле градот Ефексион (не Ефес или Хефес).

Ефексион, кованица e од тој период, некаде веднаш по ослободувањето на градот од персијците или приближно, тоа е само да се увериме за името. Според изгледот кованицата е во чест на Ника - божица на победата, омилената божица на василеос Александар Македонски, кованицата во чест на градот.

ЕФЕКСИОН - Е ФЕ КСИ ОН

- E - e,

- ФE - најсилен,

- КСИ (КСE богот на светлината) - најсвтол,

- ОН - тој,

ЕФЕКСИОН - E најсилниот и најсветлиот тој.

 

Древна кованица од градот Ефексион.

Други кованици од подоцнежни периоди од градот Ефексион.

Сега ќе се обидам да го доловам моментот како градот Ефексион постанал Ефес, преку кованиците:

ЕФ (Ефексион) ЅЕОДОРОС , значи името од епохата на ЅЕ.

ЕФ АПОЛОДОРОС, значи името е од времето кога градот потпаднал под римско ропство, се препознава по римскиот бог ''АПОЛО'',

ЕФE змиите симболизираат ''С'', значи Ефес, кое е подоцнежно име на градот (малку мистика).

Ефексион бил многу напреден град во антиката, пионер, имал ноќно улучно осветлување, сé во стилот ''Е најсилниот и најсветлиот тој - Е ФЕ КСИ ОН''

Релјеф, (Македонски стил) Борба со амаѕеонки, тој од Роди од музејот од Виена

Релјеф, (Македонски стил) Борба со амаѕеонки

Релјеф, (Македонски стил) Борба - Македонски штитоносец

Во Бергама иако сé е во рушевини има сé уште многу докази за Македонците (релјефот е во Берлин - Германија)

Оваа статуа, на Mакедонски благородник, се презентира како ''грчки војник од Атина'', а ''грци'' не постоле во времето на василеос Александар Македонски. Во времето на василеос Александар Македонски ниту Атина се именувла ''атина'' туку Аѕена

На југ Македонската војска како што кажува василеос Македонон Александрој во својот говор подоцна кај Опис, Миласион (не Милет) дал отпор и тој бил првиот град кој бил ставен под опсада на Македонската фаланга.

Миласион, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името.

Древна кованица од градот Миласион, кој бил меѓу првите градови држави од античко време, кој почнал да кова сребрени и златни кованици за потребите на економскиот развој, не само во Ѕеника туку и во светот и апсолутно не биле данајци од Нубија, туку беласти.

Миласион, кованица од подоцнежни периоди (римско ропство), тоа е за да докажеме дека базата на името е МИЛАС (МИЛ АС - милиот јас), не ''милет'' (кој не можеме да го објасниме правилно бидејќи е латинизирано име).

По воениот поход околу заземањето на Миласион, василеос Александaр Македонски имал потреба малку да ја одмори својата војска од напорните војувања, истовремено било потребно да се даде време ранетите и болните повторно да се вклучат во воените операции, од тие причини, еден полк составен од изнемоштени и ранети војници бил пратен горе во Фригија каде што ранетите и болни Македонци опкружени со бројните стада овци, боровите шуми и фригите кои зборувале на нивниот македонски јазик, се чуствувале како дома во Македонија, што допринело истите мошне брзо да ги залечат раните и излечат болестите.

Имаме две информации, една автентична од Арод (Херодот) и една пренесена од Харолд Ламб. И во двете информации недвосмислено се укажува на фактот дека фригите потекнуваат од Македонија каде се викале Бриги, а јазикот им е ист со јазикот на Македонците.

Ародотос (Херодот) oд Аликарнацеон во “Историја, Полимија – книга 7, гл.73.”. има запишано:


“ Фригите имале опрема мошне слична на пафлагонската, и тие многу малку се разликувале. На фригите по кажувањето на Македонците во времето додека живееле во Ѕеиа (Европа) и биле соседи на Македонците, им било име Бриги, а кога се преселиле во Аѕеиа (Азија), ги промениле во исто време и татковината и името и се нарекле фриги''.

Македонскo - фригиска заштита

''Eрменците (име од римско ЕР - Р - Рим) биле вооружени исто како и фригите, затоа што се потомци на Фригите. ''И двата овие народи'' (се гледа дека е манипулиран изворот, фалсификаторите се фатени) ОВОЈ НАРОД ГО предводел Артахмо, кој бил оженет со ќерката на Дариj (Големиот Господар на Персија).”

Миласион остатоци

Кај Аликарнацеон (ne Халикарнасо),

Аликарнацеон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името.

Други кованици од подоцнежни периоди од градот, Аликар Ест, тоа е само да се увериме за името, името на градот на кованиците варира многу, има многу кованици од овој град од различни временски периоди но базата АЛИКАР останува иста.

Аликарнасеон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името

... (денес Бодрум во Турција ), василеос Александар Македонски успешно ја спровел втората од многуте опсади, принудувајќи ги своите противници - платеничкиот капетан Мемнон од Роди и Оронтобатес - персискиот сатрап од Карија - К ар и ја - како Ар (Ар креатрот, гигантско име) и ја, да се повлечат преку морето.

Василеос Александар Македонски ја препуштил Карија на Ада, која била владетел на Карија пред да биде сменет од нејзиниот брат Пиxодар - Пиксаодарој, се гледа дека имале ''стари јадови''.

Мавзолејот во Аликарнацеон цртеж

Релјеф (Македонски стил) Борба, од Мавзолејот на Аликарнацеон

Од Аликарнацеон василеос Александар Македонски продолжил во планинската Ликија и Памфилијската рамнина (близу денешна Анталија - Турција ), преземајќи контрола над сите крајбрежни градови сe до Сидатон.

Сидатон, кованица од подоцнежни периоди, тоа е само да се увериме за името

Сидатон остатоци

Од Памфилија натаму, брегот немал позначајни пристаништа и затоа василеос Александар Македонски продолжил кон копното.

ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ ГО ПРЕТВОРА ГРАДОТ ЕСТФЕДИИЈС (НE АСПЕНД) ОД СЛОБОДЕН ВО ЗАВИСЕН ГРАД

ЕСТФЕДИИЈС Кованица од градот Естфедиијс

Василеос Александар Македонски им нареди на есфедијците да му ги испратат видните луѓе како заложници, да ги дадат коњите што ги ветиле како и 100 таланти наместо 50, да му се потчинуваат на сатрапот што тој ќе го именува, да им плаќаат годишен данок на Македонците и најпосле да прифатат распит за територијата на нивните соседи за што беа обвинети дека ја држат  бесправно.

Ариан., 1, 27, 1-4 (француски превод Цл. Преауџ).

Кај Тер

идна Терма , василеос Александар Македонски го покорил, но не го нападнал Писидијскиот град. 

              Во античкиот град Гордианон , главниот град на Фригија, василеос Александар Македонски го одврзал дотогаш нерешливиот ''Гордианoв јазол'', загатка која според легендите била решлива само од идниот „владетел на Аѕеиа (Азија) “. Според една од приказните, тој едноставно го пресекол јазолот со сабјата. Според друга, го одврзал така што го извадил делот од двоколката околу кој бил врзан.

Гордианон остатоци

Потоа василеос Александар Македонски со Македонската фалангa продолжиле кон АНКИРАНОН, за жал оваа кованица е од римско времe, денешна Анкара.

Од таму се василеос Александар Македонски со Македонската фаланга се спуштија кон морето до градот Тарсеон.

Тарсеон остатоци

 

Кованици од СИНОПАС - Понт

Василеос Александар Македонски со голем број од народите од Ѕеника се разбирал на Mакедонски јазик без потреба на преведувач, како на пример со ититите, понтите, фригите и многу други,.. доказ дека тоа таму биле Македонски колонии од постар период. Со сигрност бил помаган од нив, бидејќи имал пријателски врски со некои сатрапии (локални администратори) од тие територии.

ЕТЕИ - хититите, зборувале ист јазик како Македонците, има документирано дека василеос Александар Македонски разговарал со нив без преведувач.

    

               Македонската фаланга на василеос Александар Македонски ги минала Cилицијските порти, ја сретнала и поразила главната персиска војска под команда на Големиот Владетел Дариј 3-ти во битката кај Ис.

''Кога василеос Александар Македонски се укотви, го испрати Парменион со мал дел од војската да го најави заземањето на морските премини кои водат од Cилиcија кон Сирија, а тој тргна кон западната страна за да го избегне планинскиот предел Тракеја во Cилиcија, со цел да го покори и да го присвои морскиот брег сé до Ликија и целосно да ја заштити својата заднина пред да се сретне со Големиот Владетел.

Брзото извршување на оваа задача за неколку дена покажа дека  кај него се врати поранешната моќ. На патот кон стариот антички ксеонcки крајбрежен град Солој, ја прими веста дека неговите војсководци на кои им ја довери опсадата на тврдината во Аликарнацеон извојувале голема победа (Ова е доказ дека василеос Александар Македонски направил ''блиц-крик'', за што станува збор тој оствавил доволно војска да се стави под опсада тврдината, но не се задржил да губи значајно време, продолжил со походот, типичен основоположник на идните воени тактики).

Во чест на победата, василеос Александар Македонски приреди гозба, а му изрази благодарност и на богот Асклеп за оздравувањето. Покрај процесијата и трките со факели имаше и гимнастички и музички натпреварувања, што првпат овде беа приредени. Имаше гимнастички натпревари на војниците, како и уметнички натпревари во кои учествуваа пејачи, музичари и уметници кои веројатно беа доведени од воените штабови во Тарсеон.

Потоа главниот дел од војската го започна маршот од Тарсеон кон исток. Кога василеос Александар Македонски дојде до Мал, приложи жртва за херојот-пророк Амфилох од Аргос, кој овде имаше славно пророштво и беше почитуван како основач на градот. Во Мал слушна од Парменион, кој во меѓувреме ги освои преслапите, дека Големиот Владетел Дариј со својата војска се улогорил во Сохој во рамниот дрл на Сирија, два дена одење од преминот што сега го нарекоа Баилан.

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 - 333 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

Битката кај реката Пинар во Асарија

По смртта на Мемнон, Големиот Владетел Дариј одлучи лично да ја преземе командата и да се сретне со василеос Александар Македонски во решавачка борба. За таа цел собра голема војска во Вавилон. Доцна во летото на 333 година п.н.е, информиран дека василеос Александар Македонски е во северозападното крајбрежје на Асарија (Галиција е подоцнежен термин кога билa насленa со гали), Големиот Владетел Дариј отиде до Еуфрат во придружба на голема свита со багаж, а потоа премина во рамнината источно од планината Аман, за да се подготви кога василеос Александар Македонски ќе навлезе, во Баиланската клисура и тука во Сохој да започне борба со својата многубројна војска. Тргнувајќи од својата голема надмоќност, Големиот Владетел веруваше во победа.

Освен тоа, тој сфати дека треба да го цени василеос Александар Македонски како противник, што може да се заклучи од фактот дека извесно време пред тоа, како вистински владетел, го поттикна линкестијанецот Александар да го убие Македонскиот владетел василеос Александар Македонски. Штом василеос Македонон Александрој дозна за веста во врска со Сохој, кога беше во Мал, свика воен совет за договор што да се прави и со одобрение на советот одлучи да му се cпротивстави на Големиот Владетел Дариј.

Меѓутоа, битката не се водеше на другата страна од планината Аман во Сохој, туку на оваа страна од северозападниот дел на Асарија (Сирија), јужно од Ис. Како дојде до ова? Тоа е еден од најинтересните и највозбудливите делови во целата историја на војната. Патот на василеос Александар Македонски, што порано Парменион беше испратен да го извиди и да го заземе, водеше низ Cилиcијанските клисури, по должината на асарискиот брег. Потоа патот врти кон југ, поминува кај Ис, преку реката Пинар (Дели Чаи) и малата река Пајас до сирискиот морски премин и преку планинскиот премин Ксеон продолжува до Миријандр (во близина на сегашниот Александриoн - Искандерун). Од тука патот води југоисточно преки Аман од Баиланскиот премин до асариската рамнина. Тоа беше патот што младиот Карош (не Кир) еднаш го помина и им беше познат на античките народи од Ксенофонските раскажувања.

По оздравувањето од болеста во Ис, напаѓајќи кон југ, василеос Александар Македонски дојде до Миријандр, каде што поради силната есенска бура и дождот што паѓаше во ноќта, неговите единици останаа во кампот и наредниот ден, веројатно со цел да се одморат пред битката што претстоеше. Таму, вечерта на негово големо изненадување беше информиран од дезертерите дека Големиот Владетел Дариј и неговата војска се наоѓаат северно од него, на реката Пинар. Тој тешко поверува во тоа и испрати неколку офицери кон северниот брег да го проверат тоа што го слушна: тие ја потврдија веста.

Како дошло до оваа промена на позицијата? Големиот Владетел Дариј се улогорил пред неколку недели во Сохој и го чекал непријателот од кај Cилиcија. Меѓутоа, поаѓањето на василеос Александар Македонски беше одложено од неговата болест и од другите настани во Cилиcија. Неговиот презир кон малата војска на василеос Александар Македонски, која мислеше дека ќе ја прегази со својата бројна коњаница, заедно со приближувањето на зимата и тешкотиите во такви услови, го поткрепуваа него и неговиот план.

Со цел да ја направи својата огромна војска помобилна, ги испрати во Дамаскаос (Дамаск) своето богатство и главниот дел од багажот, а заедно со војската, придружен од огромна свита и од своето семјство, тргна источно од планината Аман на север кон Лавовскиот преслап (Арслан-Богхас), потоа југозападно преку планината, преку преслапот Аман (Топрак Калеси) во крајбрежната рамнина на Ис, за оттука да напредува кон Cилиcија.

До колку се спореди растојанието покриено од двете војски и нивната различна мобилност, може да се претпостави дека настапувањето на Големиот Владетел Дариј започна неколку дена пред василеос Александар Македонски да замине од Мал. Речиси во исто време кога Големиот Владетел Дариј допатува на преслапот Аман, василеос Александар Македонски втаса во Миријандр.

Така двете војски, разделени од планинскиот венец на Аман, ненадејно се разминаа на различни преслапи на истата планина, со тоа што Големиот Владетел Дариј сега беше на север, а василеос Александар Македонски на југ.

Големиот Владетел Дариј прво беше известен за случајното доаѓање на василеос Александар Македонски во Ис кој се сретна со војската и дозна дека само што поминал Македонскиот владетел василеос Александар Македонски и продолжил на југ. Наскоро и тој тргна и право се улогори на реката Пинар, очигледно со намера да го следи василеос Александар Македонски низ преслапот Баилан и така на крајот, според оригиналниот план, да започне борба во широката сириска рамнина која многу повеќе му одговараше.

За среќа, се случи обратно. Во моментот кога василеос Александар Македонски беше информиран за позицијата на Големиот Владетел Дариј на Пинар, со интуиција на гениј ја превиде предноста што му ја пружи оваа неочекувана ситуација и донесе решение да војува. Македонскиот владетел василеос Александар Македонски беше отсечен од својата база, па затоа поразот на Пинар би бил катастрофален. Меѓутоа, тој апсолутно веруваше во победа, што до тогаш го водеше од еден во друг успех.

Тој се потпираше врз квалитетот на војничката супериорност и врз својот талент во водење борба. Единствена опасност што можеше да му се закани беше да биде опколен од многубројната персиска војска. Ни сега оваа опасност не беше многу помала од онаа доколку се сретнеше со непријателот во широката сириска рамнина. И во рамнината кај реката Пинар можеше да биде приклештен меѓу планината и морето.

Беше потребна брза акција. Затоа, со претпазливост и сталоженост кои беа негови карактеристики во најважните моменти на одлука, василеос Александар Македонски ги презеде сите потребни мерки да се сретне со непријателот наредниот ден. Коњаници и стрелци веднаш беа испратени да извидат дури до северниот преслап, а тоа беше многу суштествено за неговиот план.

Откако им даде доволно време на своите единици да се подготват пред самото поаѓање, тргна на пат со својата војска, втаса до врвот на преминот до полноќ, постави претстража и и’ дозволи на војската да се одмори меѓу карпите.

По првите утрински зраци, василеос Александар Македонски се спушти во рамнината прво во тесна колона со пешадијата напред која постепено се прошируваше во борбена линија  колку што допушташе рамнината. Овде, повторно како и на Граникa, напредувањето до бојното поле беше извршено во голема тишина и прецизно како да беше на параден простор, а не пред непријателот.

Така, Пинар беше сцена на една од најспомнуваните битки, дуел на спротивни постапки. Има добар опис за битката од подоцнежните автори засновани врз два независни и првобитни извори: на Птолемаиој, кој лично беше еден од војниците на фронтот и на Калистен кој како цивил можеше да го гледа тоа од далеку.

Реката Пинар, која во  својот горен и среден тек има стрмни брегови, беше искористена од персијците, како на Граник, како пречка да го брани нивниот фронт. Грешките на намесниците кај Граникa овојпат беа отстранети, така што, најдобрите единици, данајските наемници од Аѕена и oд Нубија, беа поставени пред центарот на борбената линија. Десно и лево од нив стоеја ориенталците, тешко вооружените Кардаки, чие десно крило беше зад коњаницата, која Големиот Владетел Дариј ја смести преку реката за да ги маскира операциите, а потоа да се повлече преку реката''.

  

                                 БИТКАТА КАЈ ИС 333 П.Н.Е

  

           ГОВОРОТ НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ НА МАКЕДОНЦИТЕ И ДРУГИТЕ ВОЈНИЦИ ПРЕД БИТКАТА:

 

        '' НА ИЛИРИТЕ, ТРАКИТЕ И ДРУГИТЕ ВОЈНИЦИ ДАВАМ ЗЛАТО КАКО ШТО НЕМАЛЕ НИКОГАШ.... НА МАКЕДОНЦИТЕ ДАВАМ ВЕЧНОСТ !'' 

       - Македонците и нивните сојузници, под водство на василеос Александар Македонски. Војска: 5.000 коњица, 26.000 пешадија.  

        - Персијците од водство на Големиот Владетел Дариј, Арсам, Реомитро, Атизиј, Бубак и Сабачес со 30.000 платеници oд Нубија - Горен Египет и аѕаjски платеници од Аѕена, сите тие се така наречените ''данајци'' предводени од данаецот Сабачес персискиот страп од Египет, 40.000 пешадија (10.000 бесмртници персиските владетелски телохранители - најелитната војска на Персија ) и 20.000 коњаница. 

Бесмртници персиските владетелски телохранители

Бесмртници персиските владетелски телохранители - фантазија

        Битката се војувала јужно од античкиот град Ис, близу денешниот град Искендерум (првиот град Александреон основан од василеос Александар Македонски во Аѕеиа), Турција, од двете страни на малата река Пинар (веројантно денешната река Пајас). Местото било прилично оддалечено од Искиот залив, а околните планини биле само на 2.6 км раздалеченост, така што Големиот Владетел Дариј не можел да го употреби големиот број на неговите војници фронтално. 

Василеос Александар Македонски тргнал во поход на Аѕеиа (Азија) во 334 п.н.е и ги поразил локалните персиски сатрапи во Битката кај Граник. Потоа тој продолжил со окупацијата на Ѕеника (Мала Азија).

Додека василеос Александар Македонски бил во Тарсеон разбрал дека Големиот Владетел Дариј собира огромна војска во Вавилон. Доколку Големиот Владетел Дариј сакал да дојде до Искиот залив, тој ја имал поддршката од адмиралот Фарнабаз кој се уште оперирал во Дон Сеј (Средоземно Море), така што би го олеснил снабдувањето и би бил во можност да му се впушти на непријателот одзади. Василеос Александар Македонски ја држел својата главна војска во Тарсеон, но затоа го пратил Парменион напред за да го окупира крајбрежјето на Ис. Во ноември василеос Александар Македонски добил извештај дека големата персиска армија веќе навлегла во Асарија (Сирија), во градот Сочи. Василеос Александар Македонски решил да ја прибере неговата раздвоена војска и да маршира јужно од Ис преку клисурата на Ксеон.

Персиска пешадија

Mногу современи историчари тврдат дека персиската пешадија била слабо вооружена, дека повеќе надбројната и до тогаш непобедена, страв и трепет за друѓите, персиската војска ''билa детска игра'' за Mакедонците... нo тоа не е точно,.. едноставно за супериорноста на Mакедонците е дека Mакедонската фаланга била совршено извежбана, високо мотивирани и што е најважно водена од најспособниот војсководец во тоа време Македонскиот владетел вaсилеос Александар Македонски, додека персијците биле предводени од нивниот персиски владетел, Големиот Владетел Дариј 3 - ти, кој немал најверојатно никаква воена подготовка, го излагале дека бил полубог.

Големиот Владетел Дариј знаел дека Парменион ја држел клисурата и затоа се упатил северно. Персијците го зазеле Ис без проблем и ги убиле сите болни и ранети Mакедонски војници кои останале таму. Сега Големиот Владетел Дариј разбрал дека успеал да дојде од грб на Mакедонската војска и да ги прекрати набавките. Потоа тој ја наредил војската на добра одбранбена позиција долж реката Пинар и го чекал василеос Александар Македонски да нападне.
Персиски стрелеци

      Постојат различни мислења за причините за битката. Големиот Владетел Дариј бил принуден да го премести логорот во терен кој му одговарал на василеос Александар Македонски заради тоа што Македонците се бореле дефанзивно по препорака на Парменион. Големиот Владетел Дариј не можел да ја издржува војската за време на зимскиуот период, а во неговите градови во Феникија веќе имало немири заради доаѓањето на василеос Александар Македонски. Големиот Владетел Дариј бил принуден да ја премести неговата голема војска на едно ритче на бојното поле, малку сепак е стратегиски, но сепк пасивен, позиција која била во огромна корист на помалата војска на василеос Александар Македонски. Василеос Александар Македонски и Македонската фаланга победиле зошто биле активни, го креирале ритмот, персијците биле ставени во позиција да се бранат. 

Василеос Македонон Александрој грижливо ја испланирал стапицата, не е можно да го оставил преминот од север (Аманските порти) неконтролиран, само го навлекол персиецот во местото на битката поволно за Македоската фаланга, кое претходно било испланирано од Василеос Александар Македонски.

Василеос Александар Македонски го познавал теренот:

- '' Од тука патот води југоисточно преки Аман од Баиланскиот премин до сириската рамнина. Тоа беше патот што младиот Карош (не Кир) еднаш го помина и им беше познат на античките народи од Ксеиофонските раскажувања''.

      Василеос Александар Македонски чекал Големиот Владетел Дариј да дојде јужно од планинскиот венец Аман бидејќи преминот кој Големиот Владетел Дариј би го употребил, Беленскиот премин, бил многу поблиску до Сочи и давал најдобар пристап до територијата која василеос Александар Македонски ја бранел. Василеос Александар Македонски чекал 16 км западно од Беленскиот премин кај Миријандер за да му постави стапица на Големиот Владетел Дариј кај Беленскиот премин или преку столбот на Ксеон доколку одел северно, каде дариевата војска би била неорганизирана и расштркана во теснецот. Но Големиот Владетел Дариј се движел северно од Сочи и околу планините, доаѓајќи одзади Македонската позиција и скратувајќи му ги комуникациските врски. Така василеос Александар Македонски бил принуден да маршира кон Големиот Владетел Дариј, кој го фатил неспремен со голем крилен маневар. Ова ја дава илузијата дека Големиот Владетел Дариј играл дефанзивно, бидеjќи василеос Александар Македонски бил принуден да маршира кон него.

       Македонците продолжиле преку столбот на Ксеон. Василеос Александар Македонски и неговите коњички придружници биле на десното крило, а ѕецалиската сојузна коњаница на левото. Фалангата ја командувал Парменион. 

       Големиот Владетел Дариј ја формирал својата линија така што тешката коњаница ја поставил заедно до брегот од неговата десна страна, потоа  данајските платеници 12.000 на број (нубијци и аѕајци). До данајските борбени линии, Големиот Владетел ја поставил персиската пешадија, кардаките, долж реката и во подножјето, каде што го совивале другиот брег и претставувале закана за десното крило на василеос Александар Македонски (оваа формација била слична на буквата  Γ ). Аријан дава претерана бројка од 20.000 за овие трупи. Големиот Владетел се сместил во средината заедно со најдобрата пешадија, данајските платеници  и владетелската коњаничка гарда. Според некои историчари, тој сакал да ја имитира Mакедонската  воена формација видена во битката кај Граникa.

        Персиската коњица јуришнала на Парменион, а сојузничката коњица преку реката за отворање на битката. Левото крило на василеос Александар Македонски набргу станало од суштинско значење, каде Парменион успеал да го додржи крилото против супериорниот број персијци доволно долго за василеос Александар Македонски да може да изврши пресметан коњанички напад против Големиот Владетел Дариј и да ја разбие персиската војска. Штитоносците - македонските специјалци Агријани под водство на василеос Александар Македонски пешки во ова време напаѓале во коритото на реката врз кардаките и успеале да пробијат дупка низ персиските редови.

       Потоа василеос Александар Македонски се качил на коњ на чело на неговите коњички придружници - ''Чета Ирои'' и дирекно почнал да јуриша накај Големиот Владетел Дариј.

''Кога се случи битката кај Ис (ноември 333 п.н.е.) Василеоc Македонон Александрој и неговите коњаници се бореа низ непријателските трупи сè додека не дојдоа во непосредна близина на Големиот Bладетел Дарио ТРЕТИ, чиј живот затоа беше загрозен. Големиот Bладетел Дариj ТРЕТИ бил заштитен од најблагородните персијци, меѓу нив и Сабачес, кој бил убиен.

Аѕаjски платеници кој се борелe на страната на персијците, биле многу мотивирани, треба светот јасно и гласно да знае дека тие немаат ништо со Македонците

Од Персијците беа убиени Арсамес, Реомитрис и Атизиј, кои командуваа со коњаницата кај Граникa. Сабачес, страпот на Египет и Бубак, еден од персиските достоинственици, исто така беа убиени, покрај околу 100.000 приватни војници, меѓу кои и повеќе од 10.000 коњаници''.

— Анабазата на Василеон Македонон Александрој од Аријан, превод Е. Џ. Чинок, Книга 2, Поглавје 11 - ''Персискиот владетел побегнал затоа што се плашел за својот живот; затоа Македонците ја добија битката.''

Големиот Владетел Дариј избегал од бојното поле. Заради ова персијците почнале да се повлекуваат. Македонската коњаница ги гонела персијците во повлекување сe додека не се стемнило. Тука се случило големо крвопролевање заради масовното, неоpганизирано повлекување на персијците кои загубиле околу 80.000  и гонењето од страна на Македонците. Македонците загубиле близу 500 војници.
         Поразот на персијците во битката кај Граникa го означил почетокот на крајот на периската моќ. Ова била прва битка која персијците ја изгубиле во присуство на Големиот Владетел Дариј.  

      Големиот Владетел Дариј пребегнал преку Еуфрат, оставајќи ја неговата мајка, жена и деца во милост и немилост на Македонците.

Големиот Владетел Дариј бил принуден да побегне од битката откако неговата армија се распаднала, a бегајќи ги напуштил сопругата, две ќерки: Статеира и Дрипети, мајка му Сисигамба и непроценлива количина на богатство.

После битката на Ис, кога отишле да ја посетат заробената фамилијата на Големиот Владетел Дариј, неговата мајка Сисигамбa по грешка клекнала да се моли на Ефексион (значи не Хефестион) за нејзините животи,.. бидејќи бил по висок, а и двајцата биле млади и носеле скоро иста облека. Кога ја увидела грешката таа го замолила василеос Aлександар Македонски да и прости, но, василеос Александар Македонски рекол:

- '' НЕ СТЕ ПОГРЕШИЛЕ МАЈКО  И TОЈ Е АЛЕКСАНДАР ''.

  ИС, кованица од василеос Александар Македонски во чест на побеата и богињата Ис и да се увериме за името.

Близу местото на битката била основан градот Александреон, серија на градови, во чест на Македонскиот владетел василеос Александар Македонски и Македонските победи.

Следува парада на предавања на крајбрежните градови на Дон Сеј. Низ тие градови веќе имало Македонски колонии кои сакале да се приклучат на Македонската фаланга, но биле одбиени, не биле примени, зошто не биле обучени војнички по начин на Македонската фаланга, интересно е да кажме за Вјвлон (не Библос).

Во персиска окупација градот го користи писмото ''црти и реси '' - демотско писмо,

Исто и по ослободувањето, градот Вјвлон го користи писмото ''црти и реси '' - демотско писмо,

Но во римска окупација, градот Вјвалој (Вјвлон) го користи писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' и го открива името појасно за објаснување.

Потоа, градот Вјвлон преминува во ВЈВЛОС и со реформите на писмото прераснал во БИБЛОС и итн.

Следува како еден од поголемите и поважните градот Сидонион (Сидон): , кој подоцна е преименувна во: СИДОН ЅЕАС.

Продолжувајќи по брегот на Дон Сеј  василеос Александар Македонски и Македонската фаланга гo освоилe  ТИРОЈИЕИЛС (Тир, денешен Либан) со опсада.

ТJРОЈИЕИЛС (ТJР ОЈ И Е ИЛ С) КИАСJЛОJ, ''градот на РА - ТЈ Р (а) - ''тој Ра'', најверојатно градот бил посветен на богот РА, но и на ИЛ, значи на светлината, сепак и ние ќе го именуваме како ''Тир'', но да знаете кое е вистинското име на градот, значи кованаица од Тир од времето на 126 - 57 п.н.е. Докажува дека писмото ''КОИНОН МАКЕДОНОН'' се користело насекаде каде биле Македонците. Кованицаата е најдена во денешен Иран, градот Хамедан. Значи била користена по целата идна Римска Империја. Кованицата била користена нормално и во Eрусалим, се шпекулира дека Јуда бил платен со вакви ''сребреници''.

       Во почетокот Тjрoj сакал да се предаде на василеос Александар Македонски,.. нo василеос Александар Македонски сакал да се помоли во храмот на Аракле во Тjрoj... Таа желба на василеос Александар Македонски била одбиена од страпот на Тjрoj.

 
Опсадата на Тjрoj

 

Во 332 п.н.е, василеос Александар Македонски и Македонската фаланга трналe да го освојуваaт Тирoj, стратешка крајбрежна база. Бидејќи не бил во можност да јуриша на градот, василеос Александар Македонски поставил блокада на Тjрoj седум месеци, но Тjрoj издржал.

  Фантазија - опсадата на Тjрој 332 п.н.е

                   Писмото од Дариј 

   За време на опсадата на Тjрој василеос Александар Македонски примил писмо од Големиот Владетел Дариј 3-ти со понуда за примирје. Тој понудил да плати откупнина за неговото семејство од 1000 таленти и му се заблагодарил на василеос Александар Македонски за нивната благосостојба. Дариј исто така понудил да ги отстапи сите негови земји западно од реката Еуфрат и да создаде сојуз и пријателство кое би било во взаемен интерес.

    -  Војсководецот Парменион го посоветувал василеос Александар Македонски да ја прифати понудата. Тој му рекол на василеос Александар Македонски: 

- '' Јас би прифатил, да бев Александар. ''

Василеос Александар Македонски на тоа одговорил: 

- '' И јас, да бев Парменион!"

                         Како одговор на писмото од Дариј, василеос Александар Македонски одговорил: 

   '' Вашите претци извршија инвазија на Македонија  и така ни наштетија без ние први да им  наштетиме. Јас сум назначен за Агамeмнон (главен командант) на Македонците и Лигата на Ѕе, преминав во Аѕеиа (Азија) со цел да ги казнам персијците, бидејќи вие сте агресори. Вие го поддржувавте Беринтион, кој му наштети на татко ми и прати војска во Тракија, која беше под наша власт. Татко ми умре од раката на заговорниците нарачани од Вас, како што и самиот се фалевте на сите во Вашите писма; Вие го убивте Арс со помошта на Багоа и се здобивте со престолот неправедно, спротивно на персиските обичаи, наштетувајќи им на персијците. Вие им пративте непријателски писма на сите за мене, за да ги втурнете во војна против мене и им пративте пари на спартанците пари кои никој друг освен спартанците не би ги примил. Вашите пратеници ги расипуваа моите пријатели и се трудеа да го уништат мирот кој јас го воспоставив.

      Затоа поведов поход против Вас и Вие ја почнавте расправијата. Но сега ги поразив сите Ваши  сатрапии, како и Вас лично и Вашата војска и ''по милост божја'' јас владеам со земјата (значи по битката кај Ис, василеос Александар Македонски веќе сé сметал за ВАСИЛЕОН - Господар на господарите). За сите кои се бореа на Ваша страна и не умреа во битка, туку дојдоа кај мене, јас сум лично одговорен. Tие не се на моја страна под принуда, туку учествуваат во походот по своја волја. Затоа пријдете ми како на господар на сета Аѕеиа. Ако се плашите да не Ви направам нешто ако дојдете лично, пратете некои од Вашите пријатели за да Ве уверам. Дојдете кај мене и побарајте ја Вашата мајка, жена, деца. Ќе ги добиете. Побарајте и било што друго. Што и да успеете да ме убедите да Ви дадам, ќе биде Ваше.

    Во иднина кога комуницирате со мене, ословувајте ме како Господар на Аѕеиа. Hе ми пишувајте како на еднаков, туку барајте што Ви треба од господарот на вашиот имот. Доколку не го направите тоа, ќе Ве третирам како грешник. Доколку сакате повторно да станете владетел, застанете на нозе и борете се за правото, не бегајте, бидејќи јас ќе Ве гонам кај и да сте''.

 

ЕВРЕЈСКА ЛЕГЕНДА ЗА ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

Василеос Aлександар Македонски со дел од Македонската фаланга отишле vо Ерусалим да бара помошници за насипот за опсадата на Тирој, градот бил под опсада,.. на крајот Mакедонците стигнале до светиот храм,.. Храмот бил опколен со еврејски војници на чело со еден стар свештеник со бела коса и брада, но во раката држел еден меч. Василеос Aлександар Македонски пријдел до свештеникот, му се поклонил и ветил дека светиот храм ќе биде поштеден и ако сакал можел да ја шири еврејската вера по целата ВАСИЛЕОНДОН Македонија.
Македоннските војсководци зачудено го прашале василеос Александар Македонски:

'' Kако е можно тој да се поклонува на еден старец?...

Василеос Александар Македонски одговорил:

''НА СОН СОНУВАВ ДЕКА ОВОЈ СТАРЕЦ ЌЕ MИ ПРОРОЧИ ДЕКА ЌЕ ЈА ОСВOJAM ПЕРСИЈА''

Свештеникот му рекол на василеос Александар  Македонски дека ќе му направи ''ВЕЧЕН СПОМЕНИК '' ... така  ТОГАШ: 

ЕДНА ГОДИНА СИТЕ ЕВРЕЈСКИ ДЕЦА ВО ТАА ГОДИНА АКО БИЛЕ МАШКИ ГО ДОБИЛЕ ИМЕТО АЛЕКСАНДАР, А АКО СЕ ЖЕНСКИ ГО ДОБИЛЕ ИМЕТО АЛЕКСАНДPА. 

Cамите идни еврејски свештеници го земале името Александар, а василеос Александар Македонски и ја гарантирал слободата на вера.

35. '' BO  ВЕРАТА  И  НАДЕЖTА  СВЕТОТ  E   РАЗДЕЛEH,  НО   E   ЗДРУЖЕН  BO МИЛОСРДИЕТО '' - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

Од ттогаш eвреите го славеле василеос Александар Македонски како ослободител од персијците.

 

ТАЈНАТА МИСИЈА НА ЕФЕКСИОН

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 333 - 332 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

Плутарх пишува: 

Во 332 година п.н.е. василеос Александар Македонски добил вести од Аѕeна дека аѕајците и спартанците се кренале на бунт против Македонија, василеос Александар Македонски му напишал за тоа нa Ефексион. Така Ефексион бил пратен да изврши една извидница. Ефексион се сретнал со Аристо да договори мир меѓу василеос Александар Македонски и Демостен и спартанскиот aвaxтo Агис 3-ти. Тие биле добро наклонети за оваа идеjа и времено Ефексион ги спасил Mакедонските интереси во Полуостровот на Ѕе и малиот полуостров Аѕеника.

Македонската фаланга го искористиле шутот од напуштениот град Тjрој на копното за изградба на насип и кога ѕидовите на островот биле во домет почналe да ги бомбардираaт со опсадна машинерија и конечно го пробилe утврдувањето.

 

Има едно предание, а тоа е дека денот пред да го освои Тjроj, василеос Македонон Александрој сонувал како еден ''сатир''- митско животно половина човек, половина коњ, го нападнал и со предните копита го удрил во штитот, тогаш се разбудил, (овој сон бил позитивно отценет од интерпретаторите на соништа, дека тоа било предзнак, за победата ''са тир'' - сега тир), дента потоа го освоил Тjрој.

Василеос Александар Македонски бил толку лут заради начинот на самоодбраната на тирците и загубата на неговите војници, што за казна  срушил половина град. Сите 30,000 жители биле масакрирани или продадени во ропство.  

Hа крајот како ништо  да не се случило отишол да се помоли во храмот на Аракле.

       Кога василеос Александар Македонски и Македонската фаланга стигналe во Газа кој бил управуван од данајски - нубијски страпиија, повторно моралe да вршат опсада и на овој град.

332 василеос Александар Македонски го ставил Ефексион како командант на неговата флота, кој имал за задача да го прати од море во Газа. Задачата не била лесна, бидејќи флотата билa составена од разни народи. Во Газа при опсадата требало да се истоварат машините за опрcада, а теренот бил многу тежок.

Кованица од Газа кој бил под управа на данајците од Нубија.

Кованица од Газа но од римско време , за да се увериме за името на градот

 

 Занимливо е тоа што денес василеос Алекдандар Македонски е во меморијата на тие луѓе таму околу југоисточен Дон Сеј, (денес Средоземно Море), НО КАКО ТОЈ  ШЕТАЛ СО ЈАРЕШКИ РОГОВИ,.. бидејќи  василеос Александар Македонски носел дијадема на лик од јарешки рогови... така што го имитирал ЅE.

       АФИОН - Кованица со ликот на богот Ѕе - богот на светлината

Македонците го знаеле дејството на опиумот и во древните времиња,.. а Mакедонските владетели се облекувале во наметки во пурпурна боја (пурпурна боја не виолетова) како бојата на младите лисја од афион (оригиналната пурпурната боја се добивала од крвта на еден морски рак, во антиката).

 

    Василеос Александар Македонски го имитира богот  Ѕе (не Зеус) нашето најсветло, нашето најбожествено, Mакедонскиот бог на светлината Ѕе (лик на Ѕе, кованица од Кјрана и кованица со лик на Василеос Александар Македонски од Берга).

 

Василеос Александар Македонски, пак се упати кон Египет, каде што беше порано и марширајќи од Газа на седмиот ден пристигна во Пелoсoј во Египет. Неговата флота пловеше едновремено од Феникија до Египет. И во Пелусoј ги најде закотвени корабите. Персискиот страп (данаец) Мазачес, кој беше сатрап на Египет поставен од Големиот Владетел Дариј, кога разбра  и за настаните во битката кај Ис и за срамното бегство на Големиот Владетел Дариј, како и дека и Феникија и Сирија и голем дел од Арабија беа заземени од василеос Александар Македонски... (и загубата на Газа, а данајската окупаторска војска немаше со кој да може да му се спротистави, не му преостануваше ништо друго освен да) го прими пријателски василеос Александар Македонски во градовите и во земјата....

... Преку пустината стаса во Илеаград. Оттаму ја премина реката ( Нил ) и пристигна во Манфис (Менфис). Од Манфис заплови долж реката, удолу кон морето... Запре на местото токму каде  што сега се наоѓа градот Александреон (Александрија), наречен според василеос Александар Македонски. И му се стори дека местото е многу убаво за да се изгради град и дека градот ќе биде напреден. И го обзеде жед за работа, самиот го постави основниот план за градот и каде треба да се постави агората, колку храмови треба да се изградат... Kаде треба да се постави околната ѕидина...

- Е изоставено, во 331 година п.н.е. ja зазема Кјрана.

.... По ова, василеос Александар Македонски го обзеде силна желба да го посети Амон во Либија… Василеос Александар Македонски се чувствуваше како некаков ривал на Персеј и на Аракле (Македон), зашто водеше потекло од обајцата; но исто така тој сметаше дека потекнува од Амон, како што митовите упатуваа дека и Персеј и Аракле потекнуваат од Ѕе (не е баш објаснето добро). Токму со таква мисла се упати кон Амона, за да научи повеќе за себеси, или пак да каже дека навистина научил...

Штом настапи пролетта, василеос Александар Македонски се упати од Манфис во Феникија... Кога стаса во Тирoj откри дека флотата веќе го беше чекала за да го пресретне....

... Самиот пак тој веќе се упати угоре кон Тампсак и кон реката Еуфрат...

... Оттаму продолжи кон внатрешноста... Низ земјата што се нарекува Месопотамија....

... Откако ја напушти Тигри, мина преку земјата Атурија... На четвртиот ден извидниците му јавија дека на полето се појавиле коњаници... Откако ја распореди војската, тргна како за битка...

Аријан,  Александровата  Анабаса..., кн.3, 2-3 , стр.70-75;

Поход на Египет и Кјрана

Интересна работа била тоа што веќе имало Македонски колонии и пред пристигањето на василеос Александар Македонски во Ѕеника (Мало Азија), а тие барале да се вклучат во Македонската армија, но биле одбиени, бидејќи не биле обучени.

ОСЛОБОДУВАЊЕТО НА ЕГИПЕТ И ПОХОДОТ НА КЈРАНА И ПЕРСИЈА 332 - 331 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

По завземањето на градот Тирoj во 332 година п.н.е. и Газа, бил отворен патот кон Египет. Притоа, градовите во Феникија, Палестина и Египет без борба ги отварале своите врати и го прогласувале василеос Александар Македонски за свој владетел.

331 година п.н.е. василеос Александар Македонски ja зазема Кјрана.

КЈРАНАИОН, кованица да се увериме за името

Тие од Крјана според доказите не биле данајци, туку беласти - бели, верници во богот на сонцeто РА, зборувале венетски дијалект и можеле да се разберат со Македонците без преведувач, најверојатно имале слини генетски врски со коптите од Египет.

КЈРАНАИОН - КЈ РА НА И ОН

- КЈ - кај,

- РА - Ра, богот на сонцето,

- НА - врз или над (се наоѓа),

- И - и

- ОН - тој

Значи - ''Kај Ра се наоѓа и тој'' - и тие се со Ра.

КЈРАНАИОН, остатоци од градот од различни епохи, името на РА е евидентно, додека друѓите името го преведуваат како ''сирена'', што е неточно и нелогично, нормално не го разбирааат јазикот од писмото.

КЈРАНАИОН, кованица да се увериме за името

Кованици од градот Кјрана различни периоди

Македонски воен шлем од Македонската фаланга - родот коњаница - Aрxeoлoшки музеј на Триполи - Либија

Како вешт политичар, во Египет василеос Александар Македонски го посетил храмот на богот на Сонцето Амон Ра, ги придобил свештениците угнетувани од персиската власт, па тие го прогласиле за син на нивниот врховен бог и фараон.

По патот кон храмот василеос Александар Македонски и Чета Ироите се загубиле во пустината, но еден орел им го покажал патот следејќи го неговиот лет ги упатил кон оазата на храмот на Амон О'рекол (Претскажувачот).

Македонска кованица од василеос Македонон Александрој по тој повод

Неговиот војсководач Парменион му предлагал на василеос Александар Македонски да ги прекрати натамошните воени походи, но тој бил цврсто решен конечно да ја уништи големата персиска држава.  

Египет бил администриран од данаец - нубиец во име на Персија. Имено персискиот (администратор - страп) на Египет со неговата војска ''данајци'' загиналe во битката кај Ис, кога дошоле Македонците во Египет, заменикот страп исто данаец, Мазачес се предал бидејќи немал војска да се спротистави.

Сабачес (варијанти на имиња: ''Sabakes, Sauaces; Sataces''; Диодор Сикулски го нарекува Тасиачес; Арамајски: ''SWYK'', почина во 333 пне) бил Ахеменидски сатрап на Ахеменидската триесет и првата династија на Египет за време на владеењето на големиот владетел Дарио ТРЕТИ од Персија .

''Кога се случи битката кај Ис (ноември 333 п.н.е.) Василеос Македонон Александрој и неговите коњаници се бореа низ непријателските трупи сè додека не дојдоа во непосредна близина на Големиот Bладетел Дарио ТРЕТИ, чиј живот затоа беше загрозен. Големиот Bладетел Дариj ТРЕТИ бил заштитен од најблагородните Персијци, меѓу нив и Сабачес, кој бил убиен.

Од Персијците беа убиени Арсамес, Реомитрис и Атизиј, кои командуваа со коњаницата кај Граникa. Сабачес, ''вицевладетелот'' на Египет и Бубак, еден од персиските достоинственици, исто така беа убиени, покрај околу 100.000 приватни војници, меѓу кои и повеќе од 10.000 коњаници''.

— Анабазата на Василеон Македонон Александрој од Аријан, превод Е. Џ. Чинок, Книга 2, Поглавје 11 - '' Персискиот владетел побегнал затоа што се плашел за својот живот; затоа Македонците ја добија битката''.

 

Портрет на данаецот сатрап Сабачес од неговата кованица. Околу 340-333 п.н.е. Ахеменидскиот Египет. Претходник Ферендатите 2, 31-ва династија, под владетелот Големиот Bладетел Дариj ТРЕТИ.

Кованица на данаецот Сабачес, како имитација на аѕаjската кованица, му беше дозволено да направи своја локална валута. Аверс: Глава на Аѕе - данајскиот бог на светлината. Реверс: буфот од Аѕена - (данајска). Надесно: симбол Сабачес инатпис ''SWYK''. Околу 340-333 п.н.е. Ахеменидскиот Египет.

Кованица на данаецот Сабачес, персиски стил - персиски Египет. Околу 335-333 п.н.е

Кога се разбрало дека Сабачес загинал кај Ис, во Египет платениците се побуниле и почале да го пљачкаат Египет, персијците реагирале бргу и го назначиле данаецот Мазачес, за нов страп на Египет (ира финта на Мазачес).

Заменик-администраторот - Данаец, Мазачес, ''Mazaces'', исто ''Mazakes'', на данајски - ''Mazdāka'', им се предал на Македонците, затоа што немал војска да се спротивстави.

Кованица на данаецот Мазачес како сатрап на Месопотамија во ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, му било дозволено да прави своја локална валута. 331-323-2 п.н.е. Аверс: Аѕе - данајскиот бог на светлината. Реверс: буфотод Аѕена - (данајска), ''MZDK''.

Мазачес го наследил Сабачес по смртта на вториот во битката кај Ис (333 п.н.е.). Неговата египетска сатрапија траела помалку од една година: кога Василеон Македонон Александрој го нападнал Египет кон крајот на 332 пр.н.е., Мазачес немал доволно воена сила за да пружи отпор. Советуван од Аминапес, кој добро го познавал Василеон Македонон Александрој, Мазачес без борба му ја предал земјата на Македонецот, заедно со богатство од 800 таланти злато. Овој настан го означи крајот на краткотрајната втора данајска - египетска сатрапија (343–332 п.н.е.).

Василеон Македонон Александрој му ја доделил улогата на сатрап на Египет на друг данаец, Клеомен од Наукратис (во тестамнто на василеос Александар Македонски се наведува дека бил проблематичен), пред да замине на Исток.

Мазачес бил назначен за сатрап но, не се знае точно каде, се претпоставува на Месопотамија (можеби Медина или Партија, зошто Месопотамија била премногу важна ва Македонците), како награда за неговото покорување, бидејќи во овој регион се наоѓаат кованици со негово име и во стил сличен на неговиот египетски претходник Сабачес, а сатрапот на Месопотамија во тоа време е инаку непознат. Него го наследи Блејтор.

Овој развој на историските факти за данајците многу нè интересира.

Во 332.год. п.н.е. Александар Македонски се обидел да ја освои Нубија, но наишол на силна воена формација предводена од нивната владетелка Кандас, па решил да ги упати своите  сили кон Египет и Кјрана.

Во таа 332. и следнатa 331. год., василеос Александар Македонски бил добредојден како ослободител на Египет, кој до тогаш бил окупиран од Персија. Бил прогласен за син на Амон - египетски бог на сонцето, од eгипетските свештеници во пророчиштето во оазата Шива во Либијската пустина. Оттогаш, василеос Александар Македонски често се повикувал на Амон како на свој татко, а неговата слика на кованиците била со биковски рогови како симбол на божественоста.

Можно е тогаш во тој момент (кој треба дополнително да се испита) да коптското име на градот Манфaр - Ма н фaр - ''Најсветлиот и најсилниот на земјата'', да бил преименуван во Мaнфис - Мa н ф ис - ''Најубавиот и најсилниот на земјата'', во чест на битката кај Ис и ослободувањето на Египет.

Мaнфис - ''Најубавиот и најсилниот на земјата''- фантазија

Василеос Александар Македонски го основал Александреон (Александрија) во Египет, која подоцна, по неговата смрт, станала напреден главен град на Птолемаиојската династија.

Скица од библиотеката во Александреон, запалена од римјаните

      За време на двете години по битката кај Ис василеос Александар Македонски продолжил со окупација на Дон Сеј (Средоземното Море), Египет и Кјрана.. Потоа од Сирија тргнал накај срцето на персиската држава. Таму ги преминал Еуфрат и Тигар без да наиде на каков било отпор.

АЛЕКСАНДАР НЕ ''АЛЕКСАНДРОС''

 

v V V   V   v v                 > v vv                 < v v VV ☼ ALEKSNDR NOT ALEKSANDROS ☼ АЛЕКСАНДАР НЕ АЛЕКСАНДРОС   МАКЕДОНИЈАМАКЕДОНИЈА

АЛЕКСАНДАР НЕ ''АЛЕКСАНДРОC''

 

АЛЕКСАНДР, кованица од Манфис (Менфис), тоа е само да се увериме за името

Напуштајќи го Египет, василеос Александар Македонски продолжил кон Асирија и на 01. 10. 331. год.п.н.е. го победил Големиот Владетел Дариј уште еднаш во Битка кај Ара Белас - Бела Ара ( Гавгамела е арапски назив).

Од музејот во Англија

И на глинените плочки пронајдени во Вавилон, Македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој е запишан како Александр, не, како ''александрос''.

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 331 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

На 1 Дон (Октомври) 331 година п.н.е. Mакедонската фаланга предводена oд Василеон Александар Македонски ја победи персиската војска на Големиот Владетел Дариј - 3 - ти

Целата војска на Големиот Владетел Дариј броеше: 40.000 коњаници, 100.000 пешадинци, 200 борбени коли, неколку слона.... Со ваква војска Големиот Владетел Дариј се залогори кај Ара Белас крај реката Бумод...

Големиот Владетел Дариј, пак, кога му беше јавено дека Василеон Александар Македонски веќе тргнал, ја распореди војската како за битка. И Василеон Александар Македонски ја водеше војската распоредена во боев ред..

Василеон Александар Македонски ... во таа битка, нагласи:

''Hе станува збор ни за Долноземска Сирија ниниту за Феникија, дури ни за Египет, туку дека таа ќе биде пресудна за превласта  над цела Аѕеиа (Азија)''.

Всушност и немаше голема потреба да ги поттикнува на големи подвизи со долг говор зашто ним таа им беше вродена, туку повеќе заради тоа што секој во себеси треба да мисли за редот во опасноста и за целосниот молк... и за силниот боев вик... мудро да ги следи заповедите и брзо да ги пренесува до воените редови; најсе, да си има на ум секој, дека од неговото невнимание зависи опасноста за сите, а дека од неговата доследност зависи целосниот успех. Со овие зборови и слични ним, тој накратко ги охрабри, а војсководците му одговорија дека имаат верба во него. Потоа заповеда војската да се нахрани и да си отпочине.

Пермeнион дошол кај него во шаторот и го посоветувал ноќе да се нападнат персијците... А василеос Александар Македонски пак одговорил:

'' Cрамно e да се краде победата и дека василеос Александар Македонски треба да победи отворено и без измама....

Василеос Александар Македонски по правило ризикувал во неговите битки, но сепак сметал дека ноќта е премногу опасна, а исто така при поразот на Големиот Владетел Дариј,

'' скришниот напад под превезот на ноќта би бил оправдување за Големиот Владетел Дариј да не признае дека е полошиот командант на полошата војска''.

Војската на Големиот Владетел Дариј беше распоредена на следниов начин:

Hа нејзиното лево крило стоеја вактријските коњаници и со нив даите и aрахотите. По нив се построија персијците... следеле cузуците, а по нив кадусијците... Од десното крило пак, биле построени коњаниците од Којлесирија и од Месопотамија, мидијците,... партите, cаките, тапурите и xирканите, aлбанците и cакесините. Во центарот во кој се наооѓал самиот владетел Големиот Владетел Дариј и неговите роднини, застанале телохранителите - бесмртниците. Слоновите и педесет српоносни коли кои биле сместени близу владетелскиот одред на Големиот Владетел Дариј... данајските наемници, биле построени од двете страни на владетелот и персијците во близина, токму спроти Mакедонската фаланга...

Војската на василеос Александар Македонски била построена на следниов начин:

Hејзиното десно крило го зафаќала македонската коњаница на ''Чета Ироите'' - хетајрите, а пред неа застанал владетелскиот одред, под водство на Ефексион, бил штотуку избраниот нов командант на телохранителите на василеос Александар Македонски, кој не била владетелска единица туку државна единица платени од народот на Македонија, БИЛЕ ЗАДОЛЖЕНИ ДА ГО ШТИТАТ ВЛАДЕТЕЛОТ ВО БИТКА. До тоа време бил задолжен Kлито.... Командант на целата коњаница на ''хетаироите'' бил Филота, син на Парменион. Напред со фалангата на Македонците застанал првиот помошен одред на штитоносците на Mакедонската коњаница, а по нив други штитоносци, предводени од Никанор, син на Парменион... На левото крило од Mакедонската фаланга стоел одредот на Кратер, син на Александар, а и самиот Кратер заповедал со левото крило на пешадијата... построени коњаниците на сојузниците, на чело... Еригoј, син на Ларих. До нив... биле ѕецалиската коњаница, под водство на Филип, син на Менелај. Со целото лево крило раководел Перменион, татко на Филота, а околу него биле распоредени фарсалските коњаници...

Таков бил распоредот на александровите сили од страната на фронтот. Но тој поставил втора линија, за да биде неговата фаланга двострана... Васлилеос Александар Македонски им заповедал на командантите од вториот боев ред, штом ќе забележат, дека парсијците ги опкружуваат нивните луѓе, да се насочуваат спроти нив и да преземаат удар на варварите. Онаму, пак, каде што фронтот правел свиок... било да се повлече фалангата во длабочина, или да се стесни, на десното крило биле построени половината од aргијаните од владетелскиот одред... Натаму доаѓале македонските стрелци... и стрелци од т.н. наемници-ветерани... Пред aргијаните и пред стрелците со лак, биле построени извидниците коњаници... и пајонците...

Во Македонските походи на исток учествувала и Македонската лесна коњаница, освен пешадија од Пајонија предводена од Аристон. Притоа, василеос Александар Македонски и Македонската фаланга насекаде биле пречекувани како ослободители од страна на покорените народи под персиска власт.

Аристон во битка пајонска кованица

Но пред целиот боен ред стоеле коњаниците-наемници на Менид... Пред владетелскиот одред... застанале половината на aргијаните и стрелците на Валакрaс - Вала к рa с (не Балакрос),...

ВАлакрaс син на Никанор, бил Македонец, првенствено бил еден од шесте телохранители на василеос Александар Македонски, потоа унапреден во страпија на Силисија по битката кај Ис, каде му дозволено и да искова свои кованици. (Мора да се потенцира во тој момент Силиција била многу значајна и од темелно значење за Македонскиот поход, прв на на yдар на фронтот со персијците, посебно значајно да се осигура позадината кога василеос Македонски бил во поход кон Египет и Киранијa, Валакрaс мора да бил многу способен).

,... Овие делови од војската зазеле позиција спроти спасоносните коли. Војските од целиот десен табор беа распоредени од василеос Александар Македонски на следниов начин:

Hа левиот крај ... на тоа крило беа построени траките, под водство на Ситалк, а по нив сојузните коњаници... Пред сите војски од тој сектор од фронтот била построена наемничката коњица... под водство на Андромах... Тракијските пешаци биле додадени како засилување. А целата војска на василеос Александар Македонски се состоела од 7.000 коњаници и околу 40.000 пешаци.

Откако двете војски се приближиле една до друга, можело да се види како Големиот Владетел Дариј и персиските телохранители... и кјдeјците (не индијците - латински термин)и aлбанците и криријците ... се наоѓале токму наспроти василеос Александар Македонски и неговиот владетелски одред.

Тогаш василеос Александар Македонски откако го поттикна своето десно крило да оди се понапред, ја поведе својата војска, а персијците тргнаа напред, давајќи му најголема тежина на своето лево крило.... Кога виде дека Македонците се преместуваат на испресечен, стрмен терен, Големиот Владетел Дариј се уплаши да не излезат бесполезни неговите српоносни бојни коли, па му заповеда на предниот дел од десното крило да го нападне со коњаниците левото крило, со кое заповедаше самиот василеос Александар Македонски и да му го попречи натамошното движење.

Нападот на српоносните воени коли

Потоа василеос Александар Македонски им заповеда на пајонците... и на наемните одреди да влезат во борба против скитите, како последица на што варварите беа одбиени... Меѓутоа вактријците, а и другите делови, приближувајќи им се на пајонците и на странците... и успеаја да ја продолжи борбата на коњаницата. И паднаа многумина војници на василеос Александар Македонски, потиснати од големиот број персијци... Но Македонците ги издржааа и нивните напади и напаѓајќи ги според борбените планови, го растурија нивниот борбен ред.

Во меѓувреме, персијците ги пуштија нивните српоносни борбени коли директно на василеос Александар Македонски,... да го растурат борбениот ред на фалангата. Но тука најмногу се излажаа: зашто веднаш штом се приближија започнаа да ги гаѓаат со копјa aргијаните и копјeносците под водство на Валакрaс...

Агријанските специјалци

,.. И така се случи и колите да останат неоштетени, но и оние против кои беа упатени... Но подоцна и овие коли беа совладани од коњаниците на Александровата војска и од владетелската телесна стража.

Кога Големиот Владетел Дариј веќе ја донесе целата пешадија, тогаш василеос Александар Македонски заповеда Арон да ја нападне коњаницата што вртеше во кругови околу нивното десно крило (типично за партиската коњаница). Самиот тој ја водеше во колона својата војска; но кога коњаницата беше испратена да им помогне на оние што се вртеа околу десното крило и некако оставија празнина во боевиот ред на персијците, се зададе накај нив празнината и правејќи клинообразен боев ред од коњаницата на Придружниците - Чета Херои и од делот на фалангата што беше распореден на тоа место, ги поведе двојно и со силен боев вик директно кон Големиот Владетел Дариј.... дојде до борба гради в гради; но тогаш коњаницата на василеос Александар Македонски и самиот василеос Александар Македонски силно нападнаа на непријателот, всушност тепајќи ги со тупаници, заслепувајќи ги со одблесокот на сонцето од штитовите премачкани со лорандит и сечејќи им ги со копјата лицата на персијците.

Македонската коњаница - Чета Ироите во формација на клин под водство на василеос Македонон Александрој удри со сета сила, a Mакедонската фаланга, збиена и застрашувачка со Mакедонските копја - ''сор и оса'', веќе се нафрли врз персијците и на Големиот Владетeл Дариј,... сé наоколу му се стори страшно и самиот тој Големиот Владетeл Дариј прво се заврте и бегаше. Се преплашија од силниот напад на Mакедонската фаланга и оние персијци, кои се обидуваа да го блокираат десното крило со коњите...

Дел од релјеф од Лимира, Ликија. 4 век п.н.е., Mакедонската фалангa - строј

 

,... На ова место навистина имаше големо бегство на персијците, а Македонците ги следеа и ги убиваа бегалците....

... беше јавено дека левото крило на Македонците е во неволја... и таму дојде до жестока акција... самите персијци заробеници, кога навлегоа им се придружија во акцијата и се нафрлија врз Македонците. Сепак, командантите на војските што ја сочинуваа резервата за првата фаланга... мудро се повратија на челото, според првичните наредби и така се појавија во позадината на персијците; и таму убија многумина од оное што ги беа опколиле животните со опремата. Некои пак се отклонија и избегаа. Персиската војска пак на десното крило, немајќи претстава  за тоа дека Големиот Владетел Дариј веќе избегал, јавала околу левото крило на василеос Александар Македонски и нападнала на војската на Парменион.....

''Се претпоставува дека кучето на василеос Александар Македонски – - Беритac - Беритa'c - (Jануари)   - белчо, снешко, бил редок вид на бел шарпланинец.

Има вакви шарпланинци во Македонија

Аѕајскиот историчар Плутарх во неговата биографија за василеос Александар Македонски во еден пасус пишува дека кучето на василеос Александар Македонски, кое се викало Беритac загинало бранејќи го својот господар и паднало смртно рането во скутот на господарот. Од благодарност на Беритac му бил подигнат град со неговото име. Според сочуваните скулптури, Беритac личи на денешниот бел шарпланинец.

Интересно е што ова куче многу веројатно ја испишало античката историја, бидејќи без него василеос Александар Македонски би го загубил својот живот. Кога василеос Александар Македонски во битка бил нападнат од поголем број персиски војници на Големиот Владетел Дариј - 3-ти, Беритac рипнал и ја загризал усната на еден од воените слонови кој  јуришал накај василеос Александар Македонски со што го спасил животот на својот господар кој понатаму продолжил со освојувањето на тогаш познатиот свет''.

,... На ова, Македонците пред се беа меѓу два огна. Парменион му испрати на василеос Александар Македонски... гласник... дека неговата војска се наоѓа во очајничка положба и дека и е потребна помош. Кога му беше тоа јавено на василеос Александар Македонски, престана со бркањето и откако се сврте со коњаницата од Придружниците - Чета Херои, се зададе кон десното крило на персијците. И прво нападна на непријателските коњаници што бегаа, а од нив на партиајците и на кјдeјците, како и на персијците... И тука се одви една од најжестоките коњанички борби од целата битка... Персијците се свртеја и челно се судрија со Александровите војски... секој гледаше да си го пробие патот низ се што ќе му се испречеше... Без прошка сечеа и беа пресекувани како борци кои не се борат за победата на друг, туку за сопствениот спас.

И тука паднаа околу 60 придружници на василеос Александар Македонски и беше ранет од една стрела во раката и самиот Ефексион, како и Коeн и Менида. Но василеос Александар Македонски притоа се додржа. И оние персијци што се провлекоа низ војските на василеос Александар Македонски се разбегаа како без глави. Но василеос Александар Македонски сега беше подготвен да се судри со непријателското десно крило. И тука ѕецалиската коњаница, славно борејќи се, не беше подолу во борбата од василеос Александар Македонски, но бидејќи веќе беа побегнале варварите од десното крило, кога василеос Александар Македонски се судри со нив, василеос Александар Македонски се поврати и повторно почна да го гони персискиот владетел Дариј... И војските на Перменион ги гонеа противниците што бегаа пред нив....

Од Александровите војски загинаа над стотина луѓе, а од рани и од стрес при гонењето на илјада коњи... А од варбарите се велеше дека загинале триста илјади, но дека поголем од умрените бил бројот на оние што биле заробени, како и слоновите и борбените коли што не биле уништени во битката... И се оствари пророштвото на василеос Александар Македонски, дека во истиот месец во кој месечината ќе се помрачи, ќе дојде и до битката на василеос Александар Македонски и до неговата победа...

Веднаш по битката персискиот владетел Дариј се зададе... кон Медија, а со него избегаа бактријските коњаници... персијците од владетелското семејство... 2.000 данајски платеници.

... И не се излажа персискиот владетел Дариј, зашто откако замина од Ара Белас, василеос Александар Македонски веднаш тргна кон Bавилон... кога вавилонците масовно го пресретнаа, со свештениците и главатарите, секој од нив со дарови  го нудеа и градот и тврдината и богатството...

Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''

Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''

Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''

Влез на Македонската фаланга во Вавилон - сцена од филмот на Оливер Стон ''Александар''

,... Кога василеос Александар Македонски пристигна во Bавилон, им заповеда на вавилонците да ги изградат повторно храмовите што ги беше урнал персискиот владетел Ксеркс...

...Од Bавилон до Суза василеос Александар Македонски стаса за дваесет дена. И откако пристигна во градот и го зеде богатството околу 50.000 таленти од сребро и сето останато од владетелска сопственост... и сето она што персискиот владетел Ксеркс го беше донел од походот во Ѕеиа (Европа).

Откако се покрена од  Суза и мина преку реката Паситигар, ја нападна земјата на уксијците.....

По ова тој се упати кон Медија беше разбрал дека персискиот владетел Дариј е таму...

Васлилеос Александар Македонски, кога cфaти дека не може со брзото гонење да го стаса персискиот владетел Дариј, остана таму пет дена и ја одмори војската.... кога го слушна тоа, василеос Александар Македонски поита уште побрзо... за персискиот владетел Дариј разбра дека е навистина заробен и дека е носен во затворена кола и дека власта му била предадена на Бес...

Оние што го заробија Дариј, решија, дека ако разберат дека василеос Александар Македонски ги гони, ќе му го предадат Дариј на василеос Александар Македонски, за да се здобијат со неговата наклонетост.

Ако разберат дека василеос Александар Македонски се вратил, ќе соберат што е можно поголема војска за да можат здружено да ја одбранат државата...

Откако го чу тоа василеос Александар Македонски реши да продолжи со најголема брзина...”

Аријан,  Александровата  Анабаса..., kn.3,  8-16 , str.75-85;

МАКЕДОНСКИОТ ПОХОД НА СКИТИЈА 331 ПНЕ ПОД ВОДСТВО НА ЅЕПИРИОН (ЗАПИРИОН)
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

Еден од шесте познати шлемови на Зaпирион, војсководец на василеос Александар Македонски (загинал 331 г. пр. Хр.) Пронајден е во Оланешти, село во областа Стефан Вода ''Stafan cel Mare'', во Молдавија.
Македонскиот војсководец Зопирион предводел 30 000 војници во походот против скитите-гетите од Македонскиот североисток.

Значи додека василеос Александар Македонски војувал со Египет и Киранија, вршел и воен поход против скитите.
Воениот поход бил успешн, но на враќањето Македонската војска била десеткувана со постојани напади од многубројните скити.
Така во доцната есен 331 година п.н.е., позади лимесот и реката Истар (Дунав) во денешна Романија, гетите го задаваат последниот удар врз Mакедонската војска на војсководецот Зaпирион. Тоа го сметале и како освета за походот на василеос Александар Македонски во 335 година п.н.е. кога тој им уништил голем дел од земјата.
Oовие архролошки наоди се од тој период, со сигурност.

Веќе во зимата кон крајот на истата година Зaпирион и неговата војска исчезнуваат низ полињата на подунавјето.

Извор - Историја на василеос Александар Македонски, книга 10 од Квинтус Куртиус Руфус.
Се споменува и кај Јустин.

Според археолошките наоди, Крим бил под Македонска власт, шлем од ковано железо од Mакедонската фаланга со фрагменти од сребро (на Македонската коњаницa) денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград, значи современата наука, крие.

Според археолошките наоди, Крим бил под Македонска власт. Заштитен оклоп од Mакедонската фаланга со лик на Медузата - денес се наоѓа во музејот на Сан Петровград.

 

 

''Има два вида луѓе - Македонци и сите други што посакуваат да бидат Македонци'' - Василеоc Македонон Александрој

 

БИТКАТА КАЈ АРА БЕЛАС

 

Битката кај Ара Белас (Бела Ара) бил вооружен судир во 331 п.н.е каде Василеос Александар Македонски - Македонија го поразил Големиот Владетел Дариј 3 - ти - од Персија. Битката исто така  и се нарекува ''Битката кај Гавгамела'', но тоа е арапско именување. 

  - Македонската фаланга и сојузници под водство на Василеос Александар Македонски со 7.250 коњаница и 40.000 пешадија, (според Аријан). 

Деталот е подоцнежен, друга приказна

  - Персијци под водство на Големиот Владетел Дариј веројатно со 20.000 главно тешка коњаница, 230.000 пешадија (вклучувајќи и околи 10.000 данајски  платеници). Вистинскот број на персијците не е утврден, но се знае дека биле многу побројни од Mакедонците.

Персијците биле на бојното поле уште пред самата битка да започне. Големиот Владетел Дариј ја регрутирал најдобрата коњаница од неговите сатрапии и од сојузничкото скитско племе. Големиот Владетел Дариј исто така ги спремил српните двоколки за кои имал приготвено чист терен пред неговите трупи. Исто така Големиот Владетел Дариј имал 50 кјдeјски бојни слонови со поддршка на кјдeјски (не индијски) двоколки, иако тие не играле никаква улога во битката. Пред битката, Големиот Владетел Дариј наредил да се искорне секаква вегетација на бојното поле за да може што подобро да оперира со српните двоколки.

Самиот Голем Владетел Дариј стоел во средина заедно со најдобрата пешадија, по персискиот воен владетелски обичај. Тој бил опкружен, десно, од каријска коњаница, данајски платеници и персиска коњанчка гарда. Меѓу центарот и средината ја поставил неговата пешадиска гарда (Јаболконосачи или Бесмртници), индиската коњаница и неговите мардиски стрелци.

На двете крила била коњаницата. Бес го командувал левото крило со вактријанците, дахајската коњаница, арахрозијската коњаница, персиската коњаница, сусиската коњаница, кадузијската коњаница и скитите. Двоколките биле сместени напред заедно со мала група бактријци.

Маѕе го командувал десното крило со сиријската, медијската, месопотамиската, партијанската, сакијанската, тапуријанската, xирканијанската, албанската, сакезијската, кападокијанската и фригиската коњаница. Кападокијците и фригите биле сместени во преден план и го воделе нападот. Албанската и сакезијската коњаница биле пратени да го обиколат Mакедонското лево крило.

MАКЕДОНСКАТА ЕПСКА БИТКА - БИТКАТА КАЈ АРА БЕЛАС

-'' СРАМНО  Е  ДА  СЕ  КРАДЕ  ПОБЕДАТА,  АЛЕКСАНДАР  МАКЕДОНСКИ  ТРЕБА  ДА  ПОБЕДИ  ОТВОРЕНО  И  БЕЗ  ИЗМАМА '',

- “ СЛАВАТА НЕ СЕ ПОСТИГНУВА СО ТУЃИ РАЦЕ ”,

- “ Водачот пред битката треба да мисли како да победи, а не за последиците на поразот ”,

- '' СВЕТОТ ПРИПАЃА НА СМЕЛИТЕ '',

- '' СРЕЌАТА ГИ СЛУЖИ СМЕЛИТЕ '',

- '' ЗАПОМHЕТЕ,  ОД  ОДНЕСУВАЊЕТО  НА  ПОЕДИНЦИ,  ЗАВИСИ  СУДБИНАТА  НА  СИТЕ '',

- '' НА  НИВНАТА  СТРАНА СЕ  ПОСТРОЕНИ  ПОВЕЌЕ  МАЖИ,  НО  НА НАШАТА  СТРАНА  ПОВЕЌЕ  ЌЕ  СЀ  БОРАТ! '',

- “ УСПЕХОТ ПРЕТСТАВУВА НАЈГОЛЕМА УБЕДУВАЧКА СИЛА ”,

- '' Трудoт и ризикoт се ценатa за славатa, но тоа е еднo прекраснo нeштo, да се живее со храброст и да ce умре, оставајќи вечна слава,''- Василеос Александар Македонски

Македонците биле поделени на два дела, со десното крило под директна команда на Василеос Александар Македонски, а левото на Парменион. Василеос Александар Македонски се борел со своите коњанички придружници. Со нив биле пајонците и лесната коњаница на Александар Македонски. Платеничката коњаница биле исто така поделена на две групи, со ветераните на десното крило, а остатокот од нив пред агријанците и Mакедонските стрелци кои се наоѓале непосредно покрај Македонската фаланга. Парменион се наоѓал лево со ѕецалските коњаници,  платеници и тракиските коњанички единици. Тие биле наменети да го задржуваат непријателот додека василеос Александар Македонски го задава решавачкиот удар десно. 

Македонската фаланга - cмoтpa

Меѓу десната страна и центарот биле кјдонските (критските) платеници. Зад нив била група од ѕецалски коњаници под команда на Филип како и  платеници. Десно од нив бил друг дел од сојузничката коњаница. Таму била и фалангата која била позиционирана во двојна линија. Заради тоа што биле бројно надминати 5:1 во коњаница, персиската линија била за 1.5 км подолга од Mакедонската, изгледало неизбежно дека Македонците ќе бидат заобиколени од персијците.

Вториот ред фаланга имал за задача да се справи со оваа ситуација ако тоа се случи. Оваа втора линија се состоела главно од платеници.

Македонската фаланга

Македонската фаланга - cмoтpa

Македонската фаланга - cмoтpa

        За време на битката Василеос Александар Македонски употребил толку оригинална стратегија која никој во светската историја не можел да ја повтори. Неговиот план бил да повлече што повеќе персиска коњаница на крилата. Овој план имал за цел да направи отвор во непријателската линија каде подоцна би се задал решавачки удар кај Големиот Владетел Дариј во центарот. За ова бил потребен речиси совршен миг и маневрирање како и условот дека Големиот Владетел Дариј требал да изделува прв.

Македонската коњаница

Македонците нападнале со крилата свиткани наназад под агол од 45° за да ја намамат периската коњаница да нападне. Истовремено полека крилата се придвижувале кон десно. Василеос Александар Македонски го натeрал Големиот Владетел Дариј да нападне (и набрзо неговата војска се поместила од подготвениот терен, иако Големиот Владетел Дариј не сакал да нападне прв, нo од кога видел што се случило во ваква слична ситуација кај Ис. На крајот Големиот Владетел Дариј бил принудeн да нападне. 

Македонската коњаница

Сега Големиот Владетел Дариј наредил напад на двоколките. Некои од нив биле пресретнати од Агријанците. Меѓутоа Mакедонската фаланга имала извежбана тактика за соочување со овие смртоносни направи. Првите линии се поттргнале, отворајќи процеп. Коњите одбииле да се втрчаат во копјата на првите редови и се фатиле во т.н. „ стапица за глувци “, каде што биле запрени со копјата ''сор и оса'' од задните редови.

Потоа возачите биле лесно убиени. Двоколките биле бескорисни. 

Македонската фаланга

Македонската коњаница

Македонската фаланга - позиција

Македонската фаланга - напад

         Како што персијците оделе се понапред и понапред во Mакедонските крила, василеос Александар Македонски полека ја исфилтрирал неговата телесна стража позади. Персијците го направиле истото, додека не се отворила празнина помеѓу левата страна на Бес и центарот на Големиот Владетел Дариј, кога василеос Александар Македонски ги пратил своите последни коњанички резерви против нив. Василеос Александар Македонски ги отповикал своите придружници и се подготвил за решавачкиот напад против персијците. Под негово водство, тој ги групирал своите единици во форма на гигантски клин, со самиот василеос Александар Македонски на врвот од него. Позади него била бригада од неговата телесна стража и баталјони од фалангата кои успеал да ги извлече од битка.

Македонската коњаница - Чета Ироите во формација на клин под водство на василеос Македонон Александрој удри со сета сила,...

..., a Mакедонската фаланга, предводена од Арон збиена и застрашувачка со Mакедонските копја - ''сор и оса'', заслепувајќи ги со одблесокот на сонцето од штитовите премачкани со лорандит и сечејќи им ги со копјата лицата на персијците, веќе се нафрли врз персијците и на Големиот Владетeл Дариј,... сé наоколу му се стори страшно и самиот тој Големиот Владетeл Дариј прво се заврте и бегаше. Се преплашија од силниот напад на Mакедонската фаланга и оние персијци, кои се обидуваа да го блокираат десното крило со коњите...

МАКЕДОНСКАТА ЕПСКА БИТКА - БИТКАТА КАЈ АРА БЕЛАС

Македонската фаланга

Македонската фаланга

Македонската фаланга

Тоа што не се знае (било воена тајна, па не можело да се евидентира јавно) е за премачканите штитови со лорандит, ја пренасочувале сончевата светлина кoн нeприjaтeлoт. Македонската фаланга сe движeлa oд зaпaд кoн истoк, на пладне кога сончевите зраци силно сјаат и ја пренасочувале сончевата светлина кoн нeприjaтeлoт, значи во стилот на ''Ѕе'',.. ''Лигата на Ѕе - војската на Ѕе''.

 

Причината што Василеос Македонон Александрој не сакал да нападне вечерно време, по предлог на Парменион, е таа и не примале регрути од ослободените / освоените територии за да не се шират воените тајни.

Mакедонската фаланга, збиена и застрашувачка со Mакедонските копја - ''сор и оса'', заслепувајќи ги со одблесокот на сонцето од штитовите премачкани со лорандит и сечејќи им ги со копјата лицата на персијците, веќе се нафрли врз персијците и на Големиот Владетeл Дариј,... сé наоколу му се стори страшно и самиот тој Големиот Владетeл Дариј прво се заврте и бегаше. Се преплашија од силниот напад на Mакедонската фаланга и оние персијци, кои се обидуваа да го блокираат десното крило со коњите...

Фалангата на Ѕе

Не само штитовите туку целата оклопна заштита, копјето ''сориоса'', железниот дел ''сор'', шлемовите, заштитните елеци и потколениците кај тешката фаланга, кои биле изработени од метал, не од лино, се премачкувале со лорандит за да сјаат со допир на сончевата светлина, а со штитовите ја пренасочувале светлината кон очите на непријателот и животните вклучени во борбата. На тој начин непријателот го заплашувале, деконцентрирале и деморализирале дополнително. Во тоа време луѓето биле суеверни, а тоа било искористено од Македонците.

Исто и тешката Македонска коњаница била опреамена со оклоп, не само јавачите туку и коњите биле соодветно опремувани.

Значи Македонската фаланга го ''замајувалe'' и деморализирале непријателот, додека Македонската тешка коњаница ги растурала збиените борбени редови на непријателот и ги неутрализирала клучните одбранбени точки, значи пешадјата и коњаницата работеле синхронизирано, за да бидат максимално ефикасни.

Овој голем клин се судрил директно со ослабениот персиски центар, масакрирајќи ја дворската стража на Големиот Владетел Дариј и данајските платеници. Бес од левата страна сега бил отсечен од Големиот Владетел Дариј и плашејќи се дека и тој би бил нападнат од овој клин почнал да се повлекува. Самиот Голем Владетел Дариј бил во опасност да биде отсечен и тука има неколку различни верзии на она што потоа се случило. Според речиси сите верзии, Големиот Владетел Дариј почнал да бега и остатокот од неговата војска исто така. Меѓутоа единствениот зачуван документ од тоа време вели дека персиската слабо обучена вазалска војска, сама почнала да бега.

Mакедонската фаланга

Mакедонската фаланга

Интересно е тоа што дел од персиските вазали ја пробиле Македонската линија на Парменион, наместо да го нападнат од зад грб, тие отишле да го пљаачкаат Mакедонсиот камп, мајката на Големиот Владетел Дариј одбила да дојде со нив.

Василеос Александар Македонски во битка - националниот археолошки музеј од Таранто, Италиjа - 3 век пред нашата ера

''НЕ СЕ ПЛАШАМ ЈАС ОД ВОЈСКА ОД ЛАВОВИ ПРЕДВОДЕНА ОД ЕДНА ОВЦА, ТУКУ ОД ВОЈСКА ОД ОВЦИ ПРЕДВОДЕНА ОД ЛАВ'' - ВАСИЛЕОС МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

Набрагу василеос Александар Македонски му дошол на помош на Парменион и победата била целосна.
            По битката, Парменион го обиколил персискиот багажен караван, додека василеос Александар Македонски и неговите телохранители го гонеле персискиот владетел Дариј со надеж дека ќе го фатат. Како и кај Ис, така и во оваа битка пленот бил огромен. Биле зaпленeти 4.000 таленти од злато, како и личната двоколка и лак на персискиот владетел Дариј.

АНТИЧКА ДИПОЛОМАТИЈА

Персиските владетели во обид на проширување, првенствено ги корисетеле ''своите вазали '' за да се справат со идните вазали, значи тие не ги разоружувале своите вазали, доколку се потчинат.
Откако увидел дека ''работата е сериозна'', после поразот кај реката Граника 334 п.н.е., Големиот Владетел Дариј лично ја презел одбраната на својата држава во свои раце уште кај Ис 333 п.н.е.. Според имињата на вазалските коњаници во битката кај Ара Белас, може да се заклучи и територијалната големина на Персиската држава 331 п.н.е.. Од нив фригискиот владетел Артахмо, бил оженет со ќерката на Дариј (Големиот Господар на Персија) и го водел нападот на левото крило во битката, останатите благородници 334 п.н.е.. од останатите племиња од Ѕеника (Мал Азија) и другите територии на Персија, најверојатно веќе од порано биле повикани како ''заложници'' во Персија, се разбира имало и платеници. Персија не успеала да ги потчини сите скитски племиња, но само мал дел од нив или му се приклучиле доброволно, тешко е да се каже зошто во записите не се наведуваат точните имиња на кои скитски племиња зеле дел во битката кај Ара Белас, на страната на Персија. Сепак Македонија до битката била во војна со Скитија, истата 331 година п.н.е.. бил и превземен и неуспешен поход против Скитија од страна на Македонија.

По битката кај Ара Белас 331 година п.н.е.., персиецот Маѕе командантот на левото крило, во таа битка, бил придобиен од Василеон Александар Македонски со надеж дека ќе му се приклучат и останатите персијци. Македонскиот владетел сакал да докаже дека тој е подобар владетел од Дариј, можеби и знак дека Василеон Александар Македонски не сакал да ги окупира персијците целосно. Најверојатно ''кјдeјците (не индијците - латински термин) персиски сојузници '' - со слонови, коњаница и воени двоколки биле од државата на Таксил - Тајил - Тџаил, кои биле пасивни за време на битката. Потоа Таџил станал сојузник на Македонија во походот против државата на Пор - реката Кидeспас (не Хидасп) во Долна Кјдеја (Индија).

Ориенталнa военa колa и пешадија, попрецизно АСАРСКА воена кола, според врвниот бог АР, првиот креатор на Универзиумот, според Македонскиот календар, од тука - АСАРИЈА - Ас АР и ја - и јас сум Ар, значи нé, ''Aс'И'рија'' зшто именката е погрешно прочитана, може да забележиме дека Македонците и Aсарците, значи не ''асирцитe'', можеле да се разберат без преведувач во антиката. Во антиката па и денес од Карија (К' ар и ја - како АР и јас) во Ѕеника (Мало Азија) до некогашна Асарија, по ново ''Месопотамија'', скоро сите поважни градови го содржат името на богот АР или неговата внука АРА

Ориенталнa военa колa

Ориенталнa военa колa

Ориенталнa военa колa со лак

Ориенталнa военa колa со лак

Ориенталнa военa колa со лак и коњаник со лак

Ориенталнa военa колa со лак, персијците биле воено опремени добро

Ориенталнa военa колa и бирократија

Ориенталнa aсaрска (владетел) коњаница

Ориенталнa aсaрска (владетел) коњаница

Ориенталнa aсaрска военa колa и коњаница, вооружувањето било слично со персиското и како што може да забележиме биле добро вооружени.

Исто така биле фатени и бојните слонови. Типичен пример, кјдeјците (не индијците - латински термин) не сакале да војуваат во корист на персијците. Така работеле персиските владетели ги праќале вазалите да водат војни за нив, присустувале само доколку немале верба во вазалите.

Кјдејски слон и кјдeјска воена кола, по битката кај битката на Кидeспас 326 п.н.е, дел од нив биле вклучени во склоп на Македонската фаланга

Персискиот владетел Дариј успеал да избега од битката со мала група на војници. Вактријската коњаница и Бес, успеале да го стигнат. Некои преживеани од дворската стража и 2.000 данајски  платеници исто така им се придружиле.

Сега персиската голема држва била поделена на две половини – Источна и Западна - ослободена.

''КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТA'' - ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

 Василеос Александар Македонски вo Ара Белас се прогласил за Големиот ГОСПОДАР (титулата на персиските владетели), Македонски е: '' ВACИЛEOH '' - ВАШEТO НАЈСВЕТЛO - ГОСПОДАР HA ГОСПОДАРИTE - ВACИЛEOH MAKEДHOH АЛЕКСАНДРOJ.

ВACИЛEOH - ВAC ИЛE OH

- ВAC - (на) вас, вашата,

- ИЛE - богот на Сонцето,

- OH - тој, се интерпретира како едеинствен - вистинскиот - оригиналниот.

ВACИЛEOH - ВАШEТO НАЈСВЕТЛO E TOJ.

'' ЈАС СВЕТОТ ГО ОСВОЈУВАМ ЗА МАКЕДОНЦИТЕ '' - ВACИЛEOH MAKEДOHOH АЛЕКСАНДРOJ,

рекол, а ''историчаритѐ'', кријат или не знаат.

      При неговотo бегство, персискиот владетел Дариј одржал говор пред остатокот од неговата војска. Тој планирал да оди источно и да регрутира нова војска за напад врз Василеон Александар Македонски, додека тој одел накај Вавилон. Истовремено персискиот владетел Дариј пратил писма до неговите источни сатрапии во кои тој побарал од нив да му останат верни.
     Повторно персискиот владетел Дариј бил принуден да побегне од бојното поле, но овојпат Василеон Александар Македонски го следел до Ара Белас, откаде овој пребегнал во Екбатана. 

    По оваа битка Александар Македонски бил крунисан (со дијадема, што било персиски обичај) за владетел на  Аѕеиа (Азија) во Ара Белас ПО МИЛОСТ БОЖЈА ,.. што било по персиски обичај. 

Потоа Василеон Александар Македонски тргнал кон Вавилон.

Mакедонската фаланга вo Вавилон

 

Македонци на Македонска слава, оригинална фреска од времето

Вавилон фантазија, градот бил спектаколарен, Василеон Александар Македонски бил воодушевен од градот

Вавилон остатоци

Делови од Вавилон во странските музеи

Делови од Вавилон во странските музеи

Божицата на ноќта - Вавилонска божица, мешавина на Ника - божица на победата

Падот на Вавилон под персиска власт - фантазија

Од Вавилон, Василеон Александар Македонски се упатил во Суса,..

Остатоци од Суса

Стражата на Дариј Први Големиот - Остатоци од Суса

,.. Суса, еден од главните градови на Персија, и го освоил неговото легендарно богатство. Испраќајќи ја главнината од својата војска кон главниот град на Персија, Персеполиoн, Василеон Александар Македонски ги нападнал и освоил Портите на Персија (денес планината Загрос).

'' Планот на Василеон Александар Македонски беше да го колонизира крајбрежјето на Персискиот залив и островите; тој всушност проценуваше дека ова подрачје би можело да биде исто толку богато како и Феникија. Неговите поморски подготовки всушност беа усмерени против aрапите, под изговор дека тие биле единствените од сите народи кои не му испратиле пратеници.

Всушност според мое мислење, тоа беше затоа што тој се уште беше гладен за нови освојувања.

Најверојатно Василеон Македонон Александрој планирал целосно покорување на персиската државa, која се протегала и во Арапија

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 334 - 331 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

Кога се спушташе (Василеон Македонон Александрој) кон Bавилон, го пресретнаа пратеници од либијците, кои што му честитаа што станал владетел на Аѕеиа (Азија) и му дадоа круна, а исто така од слични причини му пристигнаа и пратеници од Pим, од бретијците, левканите и тиренците. Се вели и дека кархедонците (картагинците) испратиле пратеници, а пристигнале и други од Аксион (Етиопија) и од ѕеиските (европските) скити, келти  и иберци, за да склучат договори за пријателство.

Македонците и останатите сојузници од Лигата на Ѕе (лага e - сојуз, a не ''хелени'' како нација, туку како религија што е латински поим, значи подоцнежно или апсолутно не ''грци'' кои не постоеле во времето на Василеон Александар Македонски''), тогаш навистина за прв пат се сретнаа со нивните имиња и со нивната спрема. Некои од нив, велат, го замолиле Василеон Александар Македонски да им покаже што мисли за разликите меѓу нив. А Василеон Александар Македонски, претежно и самиот сфати, а така мислеше и неговата придружба, дека е господар на сета земја и на сето море.

Извор: Аријан,  „Александровата  Анабаса”, книга 6, 15 , стр. 220-221

Историчарите Аристид и Асклепијад, што се вбројуваат меѓу оние што ги опишале делата на Василеон Александар Македонски, додаваат дека на Василеон Александар Македонски му дошле и пратеници од Рим. И дека, прорекол дека ќе бидат моќни во иднина''.

 

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 331 - 330 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

ПОРТИТЕ НА ПЕРСИЈА

Портите на Персија е еднен премин тесна клисура за патот кон Персеполион. Tука Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски, била нападната од персијците под водство на персискиот војсководец Ариeл Барзанес на врвовите на клисурата  кај местото Нарос длабоко во преминот, фрлале со камења врз Mакедонските војници по што тие биле принудени моментално да се повлечат за да се реорганизираат.
      - Ова е прв пат да Mакедонската фаланга од водство на Василеон Александар Македонски да се повлекува во битка, што всушност не е битка туку стапица.

Персијците биле многу горди за овој моментален потфат.

     Битката се уште е во сеќавање на локалнтo нaселeниe во тој регион. Василеон Александар Македонски HE Е сакан од персијците,.. што е и нормално,.. Мајките таму и ден денешен ги плашат децата, ако не биле дисциплинирани, '' ЌЕ ДОЈДЕЛ AЛЕКСАНДАР ДА ГИ ЗЕМЕ ''.


Василеон Aлександар Македонски бил многу лут зошто не ја забележал cтапицата... Од локалните затвореници изнудил информации за друг премин со име Ариел, така што на тој начин можел да ги заобиколи перcијците и од зад грб да ги нападне. 

Во 9 навечер Василеон Александар Македонски наредил дел од Македонската фаланга да го помине тој премин Ариел под најголема тајност и тишина. Kога стигнале на врвот на 7 - 8 000 метри имало една чистина каде се одмориле (имале прекрасна физичка кондиција). И испланирале околу полноќ: 3 пешадиски бригади: АМJНТА, ФИЛОТА И КOЕН,  под команда на Кратер требало да се вратат  на преодот каде биле персијците од каде нападнале првиот пат и да нападнат од таму. Василеон Александар Македонски со коњаницата, една пешадиска бригада и стрелци, требало да ги нападнат персијците од позади, биле околу 5 - 6000, а една единица под команда на Филота требало да ги нападне персијците на северниот дел на ридовиоте, дoдeкa 3000 под команда на војсководецот Птолемаиој останале како резерва. Тоа биле Cребрените Kопја телохранителите на Василеон Александар Македонски, но и да го чуваат воениот плен.
Така организирани почале да се приближуваат кон персијците,.. било многу темно, а и студено имало и снег,.. некои oд младите војници дури и плачелe нo билe храбрени од постарите.

      Персијанците биле опколени и биле победени, а на персискиот соработувач, Василеон Aлександар Македонски му дал 40 таленти од злато.

 Потоа побрзал кон Персеполитион пред неговата војска, таму заробиле 4000 тони злато. За време на нивниот претстој во градот, ''избил'' пожар во палатата на Ксеркс и се ''проширил'' низ остатокот од градот.

Најверојатно пожарот бил намерен, за освета, но подоцна Василеон Александар Македонски се покајал. 

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Остатоци од Персеполион

Персиска бирократија - цртеж

 

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 331 - 329 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

    По освојувањето на Персеполитион, Василеон Александар Македонски ја продолжил потерата по персискиот владетел Дариj. До тогаш, персискиот владетел веќе бил заробен од Бес, неговиот бактријски сатрап и сонародник. Додека Василеон Александар Македонски наближувал, Бес наредил да го убијат Дариј, а потоа се прогласил за негов наследник под името Артаксеркс 5 - ти и се повлекол во централна Аѕеиа (Азија) од каде организирал герилски напади против Василеон Александар Македонски.

Персискиот владетел Дариј 3-ти Комодан (Комо - дан, како ден 380 - 330 п.н.е.), е убиен од страна на своите ближни, заверниците Бес (сатрапот од Бактрија), Барзаент (сатрапот од Архозија и Дрангијана) и началникот на персијската коњаница Набарзан. Подмолното убиство се случило во летото 330 п.н.е. источно од Касписката врата. Касписката или Персијската врата го нарекле тесниот планински премин, кој се наоѓал на планината Алборз (Елбрус) во близина на јужното крајбражје на Каспjското (Каспиското) eзeрo.

  ГЕРД АБ - ''КАДЕ ИМА ВОДА ЗА ПИЕЊЕ''

        Hа местото: ГЕРД АБ - ''КАДЕ ИМА ВОДА ЗА ПИЕЊЕ'', Дариј бил смртно ранет од заверниците,.. бил најден од Mакедонските извидници завиткан во една покривка во крв. Дариј оставил порака во која го замолил Василеон Александар Македонски да се грижи со неговата фамилија со чест.

            Василеон Александар Македонски на Дариј, персискиот владетел - последниот Голем персиски владетел, му приредува раскошен закоп како што доликува на еден владетел.

     Буната во Аѕана и РАСПУШТАЊЕ на Лигата на Ѕе  од Македонска Фаланга

     ВО МОМЕНТ КОГА ОДЕЛО СЀ ВО РЕД, Василеон Александар Македонски добил вести од Македонија. Aѕајците повторно се побуниле поддржани од cпартанците,.. Василеон Александар Македонски веднаш му пратил финансиска поддршакa на Антипатар кој во тоа време бил во Тракија, кој со парите собрал војска и ги поразил здружените востаници, аѕајци, eлисјанци и спартанци. При тоа загубил 4000 Mакедонски воjници, додека го убил спартанскиот aвax-владетел Агис 3 - ти и 5000 востаници, со тоа ги ставил пак под '' контрола'' Полуостровот на Ѕе.

     Спартанците, кои не биле членови на Лигата на Ѕе и кои не учествувале во походот на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, увиделе долгоочекувана шанса да ја наметнат својата власт врз Полуостровот на Ѕе, по ужасниот пораз кај Левктра и Мантинеја. Персијците велукодушно ги финансирале амбициите на Спарта и овозможиле формирање на војска од 20.000 борци. По практичното преземање на контрола врз Кјдон (Крит), Агис се обидел да создаде антимакедонски фронт. Додека аѕајците на почетокот останале неутрални. Некои помали градови држави од Лигата на Ѕе, како и Елисјанците се сојузиле со него, со исклучок на важниот град Мегалополитон и Аркадискиот Сојуз (Аргос, Мецанион и Мегалополитон - Аркадиска Лига - сојуз против Спарта), која била особено антиспартанската престолнина. Агис тргнал во 331 п.н.е. во опсада на градот со целата негова војска, предизвикувајќи општа тревога во Македонија.

За да нема непријатели во моментот, Антипатар го помилувал Мемнон, па дури и го оставил на својата поранешна функција во Тракија, додека нему му стигнувале огромни финансии пратени од Василеон Александар Македонски. Ова било возможно со помош на ѕецалиска помош и многу платеници кои заедно сочинувале сила двојно поголема војска од таа на Агис, која лично Антипатар ја довел јужно вo Полуостровот на Ѕе во 330 п.н.е. за да се судрат со cпартанците. Пролетта таа година двете војски се судриле кај Мегалополитон и самиот Агис загинал заедно со најдобрите негови војници, но не без загуби и на Mакедонска страна, загубилe 4000 Mакедонски воjници.
Сосема поразени, спартанците отишле кај Антипатар да барат примирје; сo неговиот одговор ги поставил условите за мир преку Лигата на Ѕе, но спартанските дипломати сакале да се видат директно со Василеон Александар Македонски, кој ги казнил сојузниците на Спарта со 120 таленти и влез на Спарта во лигата. Но челнството на Спарта во Лигата на Ѕе не било многу долго, зошто сојузот бил распуштен од Василеон Александар Македонски.

     На веста за победата на Антипатар, Василеон Aлександар Македонски дал наредба да се распуштат војниците од Лигата на Ѕе во служба кај него, но им дозволил на доброволците да останат како платеници.  Со ова Василеон Александар Македонски 330 година п.н.е. ја расформирува Лигата на Ѕе. Веќе нема потреба од овие проблематични во славната Македонска фаланнга.

      Понатамошниот Македонски тригодишен воен поход, прво против Бес, а потоа и против Спитамен, сатрап од Согдијана, го одвелe Василеон Александар Македонски и Македонците низ повеќе делови на денешен Авганистан и Таџикистан. Притоа, формирал повеќе градови со името Александрија, од кои некои постојат и денес, на пример Кандахар во Авганистан и Хуџанат во Таџикистан. Во тие походи, неговите противници биле поразени, Бес во 329 г.п.н.е, а Спитамен во 328 г.п.н.е.

   ОСВЕТА КОН ПОТОМЦИТЕ НА ПРЕДАВНИЦИТЕ

       Гонејќи ги неговите непријатели во Согдиана (денес Узбекистан) и на патот кон Самарканд се случило чуднa работа.... некаде во тие ридови во едно гратче Бранкадл, Василеон Александар Македонски со Македонската фаланга наишлe на мал град со луѓе cо бел (кавказки) изглед. Hивните претци живееле на  источната приморска зона на Ага Сеј (Aгaјското море) - Ксенија. Потомците на овие луѓе биле свештеници на храмот од Дидеми, a нивните претци 150 години пред биле соработници со персијанците кога Македонија била под персиска окупација.

Узбекистан, местоположба на градот Самарканд

            Следното утро Василеон Александар Македонски дошол со дел од Mакедонската фалангa во гратчето преправајќи се дека бил пријателски настроен,.. наскоро започнал колеж ,.. се додека не бил убиен и последниот од нив,  Mакедонците срамниле и запалиле СЀ ДУРИ И ГРОБОВИТЕ НА МРТВИТЕ.

         УШТЕ ЕДЕН ДОКАЗ ДЕКА  МАКЕДОНСКАТА  војна на Персија всушност БИЛА ОСВЕТА НА МАКЕДОНЦИТЕ ВРЗ  ПЕРСИЈЦИТЕ заедно со нивните соработници И  ПЕРСИСКАТА ОКУПАЦИЈА ВРЗ МАКЕДОНИЈА ПРЕД 150 ГОДИНИ  п.н.е. од страна на ПЕРСИЈЦИТЕ.

Македонската фаланга под водство на Василеон Македонон Александрој 329 година п.н.е. го освојуваат градот Самарканд, персиското име му било ''Согдиан'', можно е Македонците да се тие што го преименувале во Самарканд.

САМАРКАНД - СА МА 'Р КАН Д - Со Ма (A) 'р кан (господар, во овој случај, кан, инаку може да означува и крв, но на турски) Д. Само зборот ''кан'', не е Македонски, што означува ''господар'', значи:

Самарканд - На врвот кај господарот Д.

- '' МОИТЕ ЛОГИСТИ НЕМААТ СМИСОЛ ЗА ХУМОР,...  ЗНААТ ДЕКА,  АКО  МОЈОТ  ПОХОД  НЕ УСПЕЕ,  ТИЕ  СЕ  ПРВИТЕ  ШТО  ЌЕ  УМРАТ. ''  - ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

Долината на Самарканд

Долината на Самарканд

Долината на Самарканд

Откако Македонците го освоиле градот Самарканд, продолжиле да ги гонат бунтовниците, каде ги опколиле на едно високо утврдено место во внатрешноста на територија на Согдиана.

    Hа карпите на местото '' ХАС РАТИ СУЛТАН '' (најверојатно тоа е поново име, кое е различно од древното), високо околу 4500 метри, а последните 1000 метри било многу стрмно и непристапно,.. Таму бунтовниците мислеле дека биле безбедни така што му праќаат едена порака на Василеон Александар Македонски, со натпис:

''САМО АКО МОЖЕШ ДА ЛЕТАШ ЌЕ МОЖЕШ ДА ГО ЗАЗЕМЕШ МЕСТОТО '' . 

Ho 300 доброволци успеале да се искачат на една повисока точка од тоа место и да можат да ги нападнат од позади... Така што после Василеон Александар Македонски му рекол на локалниот водач:

''ГЛЕДАШ ДЕКА ЈАС ИМАМ КРИЛJА ДА ЛЕТАМ, ПА ВЕ ОСВОИВ''.

''Василеон Александар Македонски се впуштил во навидум невозможен потфат: освојување на последната согдијанска тврдина, сместена на карпа и опкружена со стрмни карпести ѕидови. Тврдината имала само еден главен влез, согдиaнците имале акумулирано доволно храна за да издржат долго време, а можеле да сметаат на снегот како извор на вода.
Непристапноста на тврдината била таква што, кога согдиaнците биле поканети да се предадат, го исмевале Василеон Александар Македонски, советувајќи го да бара ''војници со крилја''. Изнервиран од ваквиот одговор, Mакедонскиот владетел ветил дека ќе додели 12 златни статери како награда на првиот кој би успеал да се искачи на врвот на карпата, додека на оние кои подоцна ќе пристигнат ќе им додели помалку, но сепак ќе бидат добро наградени.

Триста храбри војници со искуство во качување се опремиле со ленени јажиња и штипки кои обично се користат за прицврстување на шаторите. За да не бидат откриени, тие го започнале искачувањето ноќе. Тоа беше сензационално напорен потфат, како доказ триесетина од нив загинале. Останатите, пак, продолжиле да се искачуваат и конечно пристигнале на врвот.
Кога веќе пристигнале до целта, храбрите војници започнале да мавтаат со бели транспаренти кон Mакедонскиот камп за да сигнализираат дека успеале. Кога ги видел Василеон Александар Македонски, испрати гласник до непријателите да им рече да се предадат, бидејќи ги најде ''војниците со крилја''. Во меѓувреме, се било спремно за претстојниот напад!
Тоа всушност бил обичен блеф, бидејќи Македонците на врвот на тврдината биле релативно малку, уморни и лесно вооружени, додека главната војска немала никаква можност и начин да стигне до нив. Но, согдиaнците, гледајќи ги непријателските војници на врвот, испаничени и запрепастени од гледката се согласиле да се предадат. Така Василеон Александар Македонски со минимални загуби ја освоил непробојната тврдина во Согдиана, во ''воениот плен'' била и согдианската принцеза Роксана - Рошанак на согдиански''.

Тврдината Јамчун изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

Тврдината Јамчун, (Таџикистан, Јамчун најверојатно тоа не е оригиналното име) изградена во 3 век п.н.е., најверојатно од Македонците

БРАКОТ  СО РОКСАНА 

       329 година п.н.е.   Василеон Александар Македонски ЈА ЗЕМА ЗА ЖЕНА РОКСАНА согдианската принцеза Роксана - Рошанак на согдиански,.. таа била ќерка на локалниот водач Оксeартaс, персиски "Вакхшунварта". Василеон Александар Македонски се вљубил во неа и ја земал за жена, но и со тоа сакал да стави крај на војната со персијците, по примерот на неговиот татко василеос Македонон Филипој (брак со ќерката на покорениот владетел, после војна, или со ќерката на посилниот владетел).

Церемонијата се изведува во градот Самарканд - Согдиана. 

Василеон Александар Македонски и Василицaс Роксана

Во иднина, дел од Согдиана со Самарканд, билe освоени, поправо од скитите, потоа монголите, најпосле од узите, од тука УЗ - Узбекистан, тоа биле ''древните турци'' кои мигрирале од "Горна Кјдеја (Индија)'', е очигледно како да узите избришале сé што е Македонско таму. Узбекистанците се мешавина на согдианците, монголите и узите, не негираме и Македонци, евентуално и скити, додека, Таџиките" од Таџикистан се наследници на Согдиана. Високите планини очиглегно им помогнале против асимилација од монголите и узите, името го презеле по Таџил. Имињата на народите што ги носат, ја кажуваат нивната пропадност.

Таџикистан

Таџикистан

Таџики

Таџики

Таџики

Мода Таџикa

Таџикa

Таџики

Таџики

Таџики - ка Таџи (ил), како Таџи, Таџил

Девојче од Авганистан

Девојче од Авганистан

Од Македонските културни богатства во Авганистан, Василеон Александар Македонски и Василицaс Роксана, церемонијална кола влечена од 2 лава

Дел од Mакедонските војсководци биле протв тоа,.. Па затоа Василеон Александар Македонски го праќа Парменион во Вавилон да се грижи за позадината.

Предаството на Филота

Но највеќе Mакедонските војсководци биле незадоволни кога Василеон Aлександар Македонски регрутирал персјанци во Mакедонската фаланга.
Филита синот на Парменион дури пробал и да го отруе,.. бил откриен и суден заедно со неговите соработници.
    

          Дел од судењето е забележано: 

         - Василеон Александар Македонски најпрво го погледна Филота и рече:

''Македонците решија да те судат. Те прашувам, сакаш ли да зборуваш со нив на мајчиниот јазик (Mакедонскиот)?''

Филота одговори:

''Освен Македонците, тука има многу други сведоци, кои ми се чини полесно ќе ги разберат моите зборови, ако се послужам со (данајски) истиот јазик, на кој ти штотуку проговори, кое ти го направи, мислам, само затоа, за да можат, говорот, повеќе луѓе да ти го разберат.''

Потоа, Василеон Александар Македонски рече:

''Гледате ли, Филота си го мрази татковиот (Mакедонскиот) јазик, зашто тој самиот се откажува да се изразува на него. Но тој може да говори како сака, вие, да знаете дека тој се оддалечил како од нашите (Mакедонски) обичаи, така и од нашиот јазик.'' (оваа информација треба многу добро да се провери, звучи нереално и комично, Василеон Александар Македонски не го зборувал данајскиот јазик, користeл преведувач за комуникација cо данајците, потоа зошто да зборуваат данајски, Македонците се господарите).

( Курциус Руфус, 6, c.36 ).

  За време на судењето, логорот на Македонците бил затворен и недозволувале никој да излезе. Филота бил осуден на смрт заедно со татко му Парменион,.. иако отсутен, кој во тогашно време се сметало кај Mакедонците како одговорен за постапките на својот син,.. Парменио бил убиен од Kлито, кој бил потоа пратен во Вавилон да ја изврши таа задача.

 

Самарканд прeраснал во стратегиски град на Василеондон Македонија, Василеон Македонон Александрој и се оженил таму, за прв пат во тој град. Од крајот на 329 година п.н.е до крајот на 327 година п.н.е (без временските манипулации кои се направени подоцна) е тој временски период кој Василеон Македонон Александрој го искористил да навлезе длабоко во Горна Кјдеја (Северо-источна Азија), подоцна одат Македонците во Долна Кјдеја, денешанa Индија. 328 година п.н.е., Василеон Македонон Александрој се враќа во Самарканд (значи градот постанал станал база) и потоа повторно оди кон Северо-исток. Со оглед на патот кој го поминале Македонците и за временскиот период, биле во моногу, многу добра физичка кондиција.

 

ПОКОРУВАЊЕТО НА СKИТИЈА

Од крајот на 329 година п.н.е до крајот на 327 година п.н.е откако ја освоил персиската држава и ги победил бунтовниците (останале само тие персиски територии во Арабија, со кој Василеон Македонон Александрој планирал подоцна да се спарави), дошло време Василеон Македонон Александрој да се одмазди на скитите, за победата над Запирион 331 година п.н.е., била масакрирана целата Македонска армија што ја предводел од 25 - 35 000 војници, заедно со војсководецот, зошто: ''Kаков ќе е тој господар на господарите на земјата, со ваков срам''.

СКИТИЈА - Скити - с K и ти - ''со К (богот) и ти'', зошто биле во постојано движење низ недогледните територии на ''Индија'', произлегoл називот ''скитници'' според нив (талкачи), значи и кај скитите има древно божество под името ''K'. Името на античките богови и името на народите според нив, сé разликуваат од ''романтичните приказни'' на така натечените историчари.

Тука ќе додадам дека и името на континентот ''ИНДИЈА'' е латинизиран. Македонското име на континентот бил: КЈДEЈА - КЈ ДE ЈА - ''кај Дe јас'', додека латинизирано е ''ин (''in'' - е латинскиот дел вa именката) Ди jа'' - ''во (кај) Ди ја''. Античките, па се до средниот век, континентот КЈДEЈА го делеле на два дела: Горна Кјдeја и Долна Кјдejа. Оттука е забележано од народите во Горна Кјдeја дека Василеон Алксандар Македонски им вели на жителите на континентот: ''Македонците и тие имаат иста крв'', значи по богот ''Д'' и кај Македонците го има во името на државатa, народот и обичаите (Македонскиот календар) - Ма (божицата Мајка) ке Д (креаторот) он и ја - Македонија.

После битката кај Ара Белас ''ѕеиските скити'', го признале за ''Господар на Светот'', останувале само останатите скити од така неречената ''Горна Кјдеја'':

'' Кога се спушташе (Василеон Македонон Александрој) кон Bавилон, го пресретнаа пратеници од либијците, кои што му честитаа што станал владетел на Аѕеиа (Азија) и му дадоа круна, а исто така од слични причини му пристигнаа и пратеници од Pим, од бретијците, левканите и тиренците. Се вели и дека кархедонците (картагинците) испратиле пратеници, а пристигнале и други од aјтиопија (Етиопија) и од ѕеиските (европските) скити, келти  и иберци, за да склучат договори за пријателство''.

Извор: Аријан,  „Александровата  Анабаса”, книга 6, 15 , стр. 220-221

''Да склучат договори за пријателство со скитите '', после тешкиот пораз на Запирион е малку за Василеон Македонон Александрој.

Скитската победа над Македонската фаланга предводена од Запирион 331 година п.н.е.

Така Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој се упатиле долж источното крајбрежје на Гирканското (Каспjското - Каспиското) езеро. Водата била многу малку солена од останатите мориња а нивото според Л.Н. Гумилев 8 метри пониско од денеска.

ПОКОРУВАЊЕТО НА СKИТИЈА 329 - 327 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

Македонците се упатиле кон едниот залив на Гирканското езеро кој имал изглед на роговите на младата месечина (Кара-Богаз-Гол). Македонските логисти ја запомтиле положбата на племињата кои лежеле помеѓу нивниот пат:

 ''Од лево се наоѓала земјата на керкетите, мосините, албанците (кои биле избришани во преписот за да се крие нивната вистина за нивното потекло), xаливите и од другата стана - левоксирите и амаѕеонките (aмазонките); првите живеат кон запад, а последните кон север''. 

За жал за овој поход не се знае многу зошто пишаните докази се уништени или сокриени некаде, но преку оружјата од археолошките локалитети, како и уметничките делa, кованиците, од тој или подоцнежен период од тие региони, ние можеме да констатираме дека Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој биле во Скитија. Најверојатно првиот пат со оглед на големата победа на Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој над Персија, скитите се покориле. Бидејќи биле изненадени од зимата во областа Каѕен (Ка Ѕен, како Ѕе, денешен Казан, ''та 'т ар'' - земјата на татко, кај татарите има нешо Македонско, за разлика од останатите), морале да презимат во таа област. По презимувањето најверојатно Македонците стасале тогаш до Сибир, но за тоа фалат докази. Доказите се, моментално 100% сигурни археолошки докази од териториите во еден ''лак'': од денешна Молдавија, полуостровот Крим, северот на Каспјско (Касписко) езеро, кое најверојатно е преименувано од страна на Македонците од Гирканско езеро во Каспјско (Касписко) езеро, до Самарканд, останатото се легенди на тие народи таму, можно е и некој текст на некоја глинена плочка, не сум видел до сега, но, сум слушнал дека постојат такви плочки од тврдењата на воените ветерани (локални вазали) од Македонската фслaнга (затоа треба истражување, но на академиско ниво). Потоа Македонската фаланга 328 п.н.е се вратила во Самарканд.

''Лакот''

- Македонскиот шлем пронајден во гробница во Молдавија, имало 6 на број, во ргионот се мисли,

Македонска оклопна заштите, археолошки пронајдоци од Полуостровот Крим.
Крим - К рим - кај Рим, не е Македонско име, туку римско. Крим всушност е ромејско (т.н. ''византијско'', што е погрешен термин), данајски колонии на тој полуостров немало никогаш.
Македонското име на Полуостровот било КАРОН или КАРОН ЅЕ - К Ар он - како Ар (АР - првиот креатор на Земјата) он, од тука и името на градот - Карон Ѕе, местоположба, каде се наоѓа денес градот Севостополи.
''Керон Ѕe'' - карван - керван (кАр = кер, ван - надвор), ''карван'' - молња или гром - надвор, денес луѓето мешаат, тоа не е ''данајски збор'', туку Македонски К АР (кер) ОН ЅЕ, креаторот АРОН и неговиот внук Ѕе, господарот на громот.

Македонци во борба со амаѕеонки, докжува дека Македонците биле до некаде на север од Каспиското езеро, релјф од Роди,

Скитка кованица од подоцнежен временски период, која докажува дека скитите го користеле и писмото ''Коинон Македонон'', ги опрвдува тврдењата дека Македонците на скитите им го пренеле писмото ''Коинон Македонон'', можно е освен тоа писмо, да и го пренеле и демотското писмо, на кое се пишувани ''плочките - благодарницитe'' oд Василеон Македонон Александрој, на ветераните кои работелe за Македонија.

Македонците стасале тогаш до Сибир, но за тоа фалат докази, доказите се, моментално 100% сигурни археолошки докази од териториите во еден лак: од денешна Молдавија, полуостровот Крим, северот на Каспјско (Касписко) езеро, кое најверојатно е преименувано од страна на Македонците од Гирканско езеро во Каспјско (Касписко) езеро, до Самарканд.

 

ТРАГИЧНИОТ СЛУЧАЈ СО КЛИТО

,, Потоа Василон Александар Македонски, неспособен повеќе да го задржи својот гнев скокна на нозе и фрли едно од јаболките кои лежеа на масата кон Клитo и го погоди, а потоа почна да го бара својот меч. Но еден од неговите телохранители, Аристофан, го сокри пред тој да може да го дофати, а останатите го обиколија и го молеа да се воздржи, кога тој наеднаш скокна на нозе и извика на Mакедонски јазик да се соберат трупите на сребренитe копја - неговитe телохранители (а ова беше знак на голема вознемиреност) и му нареди на трубачот да затруби и го удри со тупаница бидејќи овој се колебаше и не сакаше да го стори тоа. Овој човек подоцна го гледаа со голема почит, бидејќи само поради него кампот не го зафати метеж.

Но Клитo не се предаваше и со голема врева неговите пријатели го истуркаа од салата. Но, тој се обиде да влезе од друга врата и многу храбро и со презир ги изрецитира следните стихови од Андромаха на Еврипид:

,, Ах какви лоши обичаи сега владеат во Аѕена! ,,

И така конечно, Василеон Александар Македонски успеа да дофати едно копје од еден од неговите телохранители, го фрли кон Клитo додека тој ја тргаше завесата на вратата и го прободе''.

Појаснување: Цитатот од Еврипид е всушност дофрлање и провокација кон Василеон Александар Македонски и Mакедонскитe телохранители. Со цитатот од Еврипид, Клитo сакал да посочи на лошите обичаи кои ги наметнале новите владетели на Аѕена - Македонците.

Клитo, во сопственото ''потопување'' од Василеон Александар Македонски во Самарканд на прославата и неговото подоцнежно учество во три битки на Инд и Хидаспе. И ова е секако, многу несоменено за Црниот Клитo, командантот на дворскиот грнизон - ЧЕТА ХЕРОИ, кој секогаш се борел покрај владетелот и го спасил неговиот живот во првата битка со персијците кај Граникa. Современите историчари, забележувајќи ја контрадикцијата, не брзаат да коментираат за тоа, бидејќи целата структура на Индискиот поход започнува да се руши. Во овој случај. тоа покажува дека по борбите на Инд и после пловењето по реката Инд до океанот, Василеон Александар Македонски се враќа во Самаркан и логично е да се претпостави дека устието на “Инд” се наоѓало каде што е Сaмарканд.

Клитo Црниот (375 п.н.е. – 328 п.н.е.) - Mакедонски офицер во Македонската фаланга на Василеон Александар Македонски, пред тоа во сервис кај василеос Македонон Филипој, неговиот татко. Му го спасил животот на Василеон Александар Македонски во Битката кај Граникa, а бил убиен од истиот при една нивна меѓусебна препирка. Бил син на Дропида и брат на дадилката на Василеон Александар Македонски, Ланика. Зема учество во Македонскиот поход на Аѕеиа (Азија). За време на битката кај Граникa, Клитo му го спасува животот на Василеон Александар Македонски во моментот кога персиските благородници Ресак и Спитридатac се обидуваат да го убијат. Потоа, Клитo станува еден од најблиски соработници и пријатели на Василеон Александар Македонски.

Во 328 п.н.е., за време на една гозба, Клитo влегува во вербален судир со Василеон Александар Македонски. Според Плутарх, повод за препирката биле песните кои на гозбата се пееле, а со кои се исмевале Mакедонските војсководци кои неодамна биле поразени од варварите. Некои од нив негодувале, а особено гласен бил Клитo, кој инсистирал дека, кога се помеѓу варвари и непријатели, не е добро да се навредуваат Македонците. Кога Василеон Александар Македонски му забележал дека кукавичлакот го нарекол немање среќа, Клитo го потсетил дека поради неговиот „кукавичлак“, тој му го спасил животот кај Граникa и додал дека:

- ''Поради крвта на Македонците и поради нивните рани, ти стана толку голем што го омаловажуваш Василеоc Филип Македонски и се нарекуваш син на Амон''.

Клитo не застанал на овие зборови и откако Василеон Александар Македонски го запрашал дали мисли неказнето така да зборува, Клитo го повикал Василеон Александар Македонски да го остави слободно да зборува или на гозбите да не повикува луѓе кои се слободни и кои отворено зборуваат, туку да живее со варвари и робови, кои ќе му се клањаат согласно персиските обичаи.

Останатите присутни во меѓувреме се обидувале да ги смират Клитo и Василеон Александар Македонски и успеале да го изнесат Клитo надвор од просторијата. Сепак, тој набрзо се вратил и продолжил со инсинуации, по што Василеон Александар Македонски грабнал едно копје и го усмртил Клитo.

*** Како прво, првата задача на Клито била да го заштитува Македонскиот владетел во битка и за тоа бил платен од Македонскиот народ, без да бара ништо за возврат, а бил награден од Василеон Александар Македонски со неговото пријателство. Клито најверојатно учествувал и во првиот поход против скитите во Горна Кјдеја, ''го има и по неговата смрт'' и во Долна Индија, зошто ''историчарите-препишувачи'', направиле неред, при преписите.

*** Како второ, Василеон Македонон Александрој пред другите народи се претставувал како божество: ''Cин на Амон Ѕe'', за да полесно ги освојува, значи тоа било само пропаганда, (во иднината други, многу, многу по недостојни се прогласија за божества и се уважуваат до ден денес, но, не тој кој од Македонците напрви гиганти) но, на Македонците секогаш им покажувал дека е обичен човек, (случкaта кога бил ранет во рамото, извикал кон Македонците: '',.. гледајте ли крв, не сум бог, бидете храбри,.. '' и итн, ниту барал да му се поклонуваат Македонците, нитy ништо друго дополнително, освен тоа неговото и заслуженото. Василеон Македонон Александрој само усвоил некои обичаи од покорените, за покорените, но тоа не важело за Македонците.

*** Како трето, Клито бил назначен како страпија на Согдиана, тоа било важанa стратешка позиција за Василеондон Македонија, но тој помислил за деградација, најверојатно не му било објаснето добро за важноста на неговата понатамошна функција, па тој тоа го сметал за навреда и деградација, наместо приватно, тој јавно и пред покорените народи (гости) пробал да го омаловажи Василеон Македонон Александрој, значи Клито претерал. Василеон Македонон Александрој морал да реагира, најверојатно реагирал инстиктивно да спречи нереди и несакани последици (бунтови и итн), се разбира, Клито добро го советувал Македонскиот владетел, но претерал. '' Сакој е потребен, но никој е незаменлив'', се разбира природно, освен Василеон Македонон Александрој Македонскиот владетел, кој подоцна може да забележиме дека, Македонците од гиганти посyтанаа џугиња.

Во ''Сагата за Инглизите'' брегот на Танасквиљ - Танаис бил населен со aријските (северни - визи готи - лица на готи, таканаречени) aси, во горниот, а во долниот тек со скитите. 

Ако му веруваме на Струлсон, устието на реката било скитско, па оттука и името на луѓето што живеат во источната област - уструшани (веројатно оргинално е уструсјани). Токму овие луѓе дигнале анти-Македонско востаниe.

Војсководецот (адмирал) Неарх 328 година п.н.е. бил повикан од Василеон Александар Македонски да дојде во Бактрија донесувајќи со него засилување. Така засилен со засилување Македонците се справиле со бунтовите.

Реката Дон (тивкиот Дон)

Реката Волга

Реката Нил - Египет, е доказ дека може да се плови и во спротивен правец, Македонската војска ја познавале техниката од таму, тајната е во едрата

Бидејќи Василеон Александар Македонски бил лут, по негова наредба Македонците срамнилe 7 градови, убивајќи повеќе од 120 илјади луѓе. ''Таквото сурово уништување никогаш не било во долината Зарафшан, пред или после Василеон Александар Македонски'' (Б.Г. Гафуров, докази , господине, не само ''романтика''), каде по мислењето на историчарите (алтернативните ''историчарѝ'' да дадат докази, а не да користат преписи), две години ce движел  Василеон Александар Македонски, по сузбивањето на бунтот на уструшаните (За овие ''клевети'', треба силни докази, да ги кажат: имињата на уништените градови и нивна точна локација, не само тоа треба и други докази во спротивно ќе остане само ''романтика'').

Имено на оваа река Танаис бил градот Кирескхати (името асоцира на Кир Големиот персиски владетел), уништен од страна на Василеон Александар Македонски и следствено на тоа е очигледното име ''Кирова река'', значи градот Кирполион бил уништен, со оглед на артефактите имало и војна со амаѕеонките, а нивното опшество на ''матријахат'' било уништено комплетно, зошто не сакале да се покорат. Името на реката Дон, денес, јасно покажува дека Македонците биле во тој регион. Кога Македонците го покориле регионот ја преименувале реката Танаис или Кирова река (најверојатно во чест на Кир Големиот од Персија, доказ дека и тој бил во тој регион од порано) во Дон, во чест на креаторот Д, вториот креатор на Земјата по Македонскиот календар, Д ОН - тој е Д. Значи уште еден дополнителен доказ дека Македонците под водство на Василеон Македонон Aлександрој биле во тој регион, односно Скитија.

Во тоа време Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој се упатиле до Кинеското море (кое тогаш било наречено Карско море), каде ја изградил во земјата на Мракот - Железната Врата, против народите Гог и Магог, кои најверојатно биле древните кинези, а таа ''Железната Врата'', е всушност инспирација за идниот ''Кинескиот ѕид'', изграден од кинеските владетели, но сега многу, многу по долг. По тоа Македонците под водство на Василеон Македонон Александрој се враќаат во Самарканд и преземаат воен поход кон Долна Кјдеја, така неречена денес само Индија.

Античките историчаpи или ''препишувачи'', како да кријат за тој поход на Македонците кон тогашна Северна Кјдеја, не е битно дали Македонците победиле или не (но е евидентно победиле, не успеале само да ги покорат Гог и Магог, зошто биле многубројни, но ги ''ставиле под контрола со врата''), битна е вистината, тука за овој поход треба да се истражува, но на академиско ниво, ... ПОВЕЌЕ

 

ПРВИОТ СИН НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

    327 п.н.е.  ce  раѓа ПРВИОТ СИН НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ,  Aракле од неговата кункубина Варсина (Барсина).

 

Василеон Александар Македонски ги зацврстува своите нови позиции во Скитија - Горна Индија, во Централна Кјдеја (преку бракот со Роксана), Аѕеиа (Азија - Персија и итн) и ги повикува сите водачи на племињата од Гандара, територија на север од денешен Пакистан, да му се покорат и да тргнат со него. Амби, владетелот на Таџила, чиja држава се простиралa од Кјдеас (Инд е латински термин) до Џелум, така и направилa. Но водачите на некои кланови, како на пример Асапсиос и Асакеноис, познати во Индиските текстови како Ашвајани и Ашвакајани (имињата асоцираат на природата на нивните заедници, во cанскритскиот јазик Ашва значи коњ), одбиле да се покорат.

Василеон Александар Македонски лично ја преземал командата над штитоносците, пешадијата, стрелците, aгријанците и коњаниците и со нив тргнал во напад на кланот Аспасиос во долините Алишанг и Гуреа, како и на кланот Асакеноис во долините Сват и Бунер. Според современите историчари, било доста тешко за Василеон Александар Македонски да ги покори овие племиња, меѓу кои племињата Масага и Аорну дале силен отпор. Посебно драматични биле борбите со кланот Аспасиос, во кои Василеон Александар Македонски бил ранет во рамото со копје, но сепак кланот ја загубил битката. 40.000 воини биле заробени.

Асакеноисите му се спротивставиле на Василеон Александар Македонски со армија од 30.000 борбени кочии, 38.000 пешадија и 30 слонови. Тие се бореле храбро и пружиле силен отпор во многу утврдени места како што биле градовите Ора, Базира и Масага. За да се скрши жестокиот отпор кај утврдувањето Масага биле потребни неколку дена жестока и крвава битка во која Александар Македонски бил сериозно ранет во потколеницата.

Кога поглаварот на Масага загинал во битката, командата над неговата војска ја преземала неговата мајка Клеофис, која исто така била цврсто решена да ја брани својата татковина до последниот здив. Примерот со Клеофис кажува дека во битката исто така била вклучена и женската популација на утврдувањето. Василеон Александар Македонски за да ја совлада Масага морал постојано да врши дотур на свежа војска со цел да го одржи моралот на својата војска. Василеон Александар Македонски не само што ја уништил војската и останатите жители на Масага тој исто така го разрушил до темел, го пеплосал градот. На сличен начин својот бес подоцна Василеон Александар Македонски го искажал и на Ора, следното упориште на Асакеносите.

    При крајот на битките кои ги водел Василеон Александар Македонски во Масага и Ора, голем број на Акакеносите се префрлиле во утврдувањето високо во планините наречено Аорнос. Василеон Александар Македонски постојано бил зад петици на овие трупи. Само после четири дневна крвава битка Василеон Александар Македонски го завземал и ова утврдување кое се сметало за неосвоиво. Пустошења како во Масага се повториле и во Аорнос.

Диодор соопштува, дека Василеон Александар Македонски ја разделил армијата на три дела. На чело на едниот дел тој го поставил војсководецот Птолемаиој, каде му наложил да го пустоши крајбрежјето. Леонaт за истата цел, го испраќа во подножјето на планинскиот регион кој постанал рушевина. Во текот пламнале пожари, биле извршени грабежи и убиства, бројот на жртвите се проценува на повеќе од десет илјади луѓе. 

Кај Јустин може да прочитата дека на деветиот ден на нападот на Масагите, владетелката Клеопида (Клеофис) сфатила дека градот не можел да се одржи. За да го спаси народот самата му се предала на Василеон Александар Македонски.

Василеон Александар Македонски против Асакеносите:

''Иако им ветил на опколените Асакеноси дека ќе им ги поштеди животите ако се предадат, тој ги погубил сите војници кои биле заробени. Нивните упоришта во Ора и Аорнaс исто така биле разрушени.''

Сисикотос, кој му помогнал на Василеон Александар Македонски во овие битки, подоцна бил назначен за владетел на Аорнaс.

      ВАСИЛЕОН Александар Македонски го продолжува освојувањето,.. во местото Kалеши (убави), денес позната како земја на неверниците, но, не е така, тие си ја негуваат античката Македонска вера и Хунза (Кyѕе - кај Ѕе или Кун Ѕе - кон Ѕе, но најверојатно и по логично е: ''со Ѕе'', кое постепено преминало во: ''Хун Зa'' - Хунза. После половината на 1800 година ''тие со Ѕe'', под притисон го презеле исламот, додека Калеш народот, не. ''Убавиот народ'' сé уште се верни на Ѕе - Василеон Македонон Александрој) ги остава, болните и ранетите војници и мал дел од војската заедно со благајник, вообичаена негова постапка во освоените места.

Девојче од Калеш народот, со симболот на Ѕе, сé уше се верни во својата античка Македонска вера на Ѕе и Василеон Македонон Александрој, кои сé под постојан притисок. Затоа државата Македонија под итно треба да им помогне.

КИКЈДЕКУШ - КИ КЈ ДЕ КУШ (не XИХДУКУШ)

КИКЈДЕКУШ

Кристал од лорандит

Со сигурност во времето на Василеон Македонон Александрој ''лорандитот'' не се именувал така, Македонскиот владетел поседувал сигурно прекрасни примероци од овој минерал. Според едно предание, Македонската фаланга предводена од Василеон Македонон Александрој некаде во северозападна Долна Кјдеја наишле на една долина со многу камења кои ја прекршувале светлината - дијаманти на ''отворено''. Златото, среброто и бакарот имаат лековити своиства, додека лорандитот освен за премачкување на штитовите за да ја пренасочуваат светлината, како и украсно своиство, имал и мистично своиство за Василеон Македонон Александрој, така и дијамантите кои ја кршат светлината. Македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој ги дарувал своите најхрабри војници со овие камења за среќа. Така дијамантите се рашириле со тек на времето и по Ѕеиа (Европа).

 

ОСВОЈУВАЊЕТО НА СЕВЕРОЗАПАДНА ДОЛНА КЈДEЈА (СЕВЕРНА ИНДИЈА)

 

ПОХОДОТ НА СЕВЕРОЗАПАДНА ДОЛНА КЈДЕЈА (СЕВЕРНА ИНДИЈА) 326 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

           Василеон Александар Македонски ги зацврстува своите нови позиции во Централна Аѕеиа (Азија) што е по точно Западна Централна Кјдеја, Горна Кјдеја и Истчна Аѕеиа. Во 326 г.п.н.е. Василеон Александар Македонски конечно е подготвен да се посвети на освојувањето на Долна Кјдеја.

Откако го совладал Аорнaс, Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски ја преминалe реката Кјдеас (Инд е латински термин) и влеталe во епската битка против Пор, владател на територијата Пенџаб во битката кај реката Кидeспас (не Хидасп) во 326 г.п.н.е.  

По конечниот пораз на Ахеменидската држава под водство на Бес и Спитамен во 328 п.н.е. и државата на скитите - Скитија, Василеон Александар Македонски почнал со походи на разните индиски владетели во 326 п.н.е. од Долна Кјдеја. Според некои извори Василеон Александар Македонски имал 120.000 војска, додека според други војската не броела повеќе од 35.000 војници, од кои коњицата била една третина, остатокот биле научници, логистика најверојатно и некои членови на семејствата на Македонската фаланга.

Кajберскиот премин

Главниот багажен караван поминал преку Кajберскиот премин (Кај белиот премин), но помала група војници под команда на Василеон Александар Македонски преминале преку север, освојувајќи ја тврдината кај Орно (денешен Пир-Сар, Пакистан) по пат. Во раната пролет следната година, ги соединил своите сили и се сојузил со Таксил (познат и како Амби), кој бил владетел на Таксила, против неговиот сосед, владетелот на Кидeспас.

Битката кај Кидeспас

Битката кај реката Кидeспас се одиграла 326 п.н.е., Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски и војската на владетелот на Кидeспас, Пор (санскрит: Пурурава) крај реката Кидeспас (денешна река Џелум) во регионот Пенџаб. Државата на Пор се протегалa во делот од Cеверозападна Долна Кјдеја кој денес припаѓа на Пакистан.

 - ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА - Македонската фаланга, персиски и таксиласки сојузници под воство на Василеон Александар Македонски со околу 4.000 коњаница и 50.000 пешадија и 2.700 војска под водство на војсководецот Кратер кои играле диверзиона улога. Во таа битка Селејк ја предводел Mакедонската фаланга против слоновите на Пор. Селејк - ''Ки де-cпас-пи с таи'' од тогаш бил на диспозиција на Василеон Александар Македонски.

  - Хидасап на Пор со 200 бојни слонови, 6.000 коњица и 30.000 пешадија.  

         Битката се одвивала на источниот брег на реката Кидeспас, (денешен Џелум која е притока на реката Кјдеас) близу денешните места Лила и Бора во Пакистан. 

Mакедонската фаланга

Mакедонската фаланга

Василеон Александар Македонски

Пор влaдeтeлот на Хидасп се сместил на левата страна од реката за да ги спречи преминувањата на истата. Реката Кидeспас е доволно длабока и брза за да го однесе секој што сака да ја премине. Затоа Василеон Александар Македонски почекал неколку дена, со многу маршеви и контрамаршеви како и информациска војна (со тоа што им ''дал на знаење'' на мештаните дека смета дека реката е премногу длабока за преминување, факт кој го дознал од Пор). Една ноќ, кога осетил благосостојба во кампот на Пор, Василеон Александар Македонски собрал мала војска и ја преминал реката 17 км низводно. Бидејќи ја гледал главната војска со Кратер сe уште пред него, Пор пратил само малку војска да се соочи со нападот. Меѓутоа тој погрешно проценил и војската била уништена заедно со неговиот син. 

Реката Kидеспаc

Кога битката подоцна почнала, Македонската коњаница била сместенa на десното крило, но Василеон Александар Македонски пратил група коњаници да ги заобиколи хидасапијците и да ги нападне одзади. Xидаспијците имале коњаница на двете крила, бојни слонови напред и пешадија позади слоновите.

Mакедонската фаланга

Овие бојни слонови ја правеле ситуацијата многу тешка за Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски. Речиси сите Македонски победи се должеле на способността а Василеон Александар Македонски, да го раздвои непријателот и да јуриша со неговите коњички придружници - чета ирои низ отворот. Меѓутоа слоновите ги плашувале Mакедонските коњи. Така Василеон Александар Македонски морал да ја промени неговата стратегија.  

Mакедонската фаланга

Василеон Александар Македонски ја започнал битката со вообичаениот јуриш на десното крило (лево на кидеспасијците) со предвидливи резултати, кидеспасијското лево крило ослабело и Пор ја зајакнал таа страна со коњаница од десното крило. Ова ги оставило кидеспасијските коњаници без никој да ги брани од опколниот напад одзади. Василеон Александар Македонски го сакал токму ова. Тој ја уништил кидеспасијската коњаница без да ги доближува неговите коњи до слоновите. Доколку кидеспасијската коњаница не би била уништена, таа сигурно би претставувала закана за фалангата подоцна во битката и Mакедонската коњаница не би можела да ја поддржува пешадијата во борбата против кидеспасијската коњаница заради близината на слоновите.

Mакедонската фаланга - напад

Во меѓувреме, Mакедонската фаланга и персиската пешадија трнале напред за да го пречекаат јуришот на слоновите, кој бил запрен, иако со тешки последици за пешадијата. Махутите на слоновите биле убиени, а некои биле повредени, така што Mакедонската фаланга на Василеон Александар Македонски успеала да ја обиколи кидеспасијската војска. По загубата на огромен број животи, Пор, кој бил ранет во борбата, се предал. 

Mакедонската фаланга

Mакедонската фаланга

Mакедонската фаланга

 

После битката нa Kидеспас - фантазија

Пор бил еден од многуте кидеспасијци кои го импресионирале Василеон Александар Македонски. Погоден од најмалку шест стрели во битката, но сe уште на нозе, тој бил запрашан од Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски:

''Како сакате да се однесува со вас?''

Одговорот бил:

''Kакo владетел'' - така оттогаш и се однесувле Mакедонците со Пор.

Пор бил висок речиси 210 см..  

Mакедонската фаланга

Mакедонската фаланга

Тешко е да се избројат жртвите, но се знае дека хидаспијците ја изгубиле целата своја коњаница, голем дел од пешадијата и преку 100 бојни слонови. Македонците фатиле 80 слона, но изгубиле многу пешадија во битката. Коњаницата имала многу помалку жртви, но сепак тоа не значи дека имале лесна задача и тие. Можно е во оваа битка Македонската фаланга да изгубила дури 4.000 војници, главно фаланга, но сепак се бореле храбро. Тие биле оние кои морале да се соочат со слоновите, бидејќи коњите не сакале ни да се доближат.  Селејк кој командувал со ''левото крило'', доаѓа од позадината, типичен ''кариерист'', немал некое посебно воено знаење, потоа во Македонската фаланга имало персијци и таксилајци кои не биле соодветно истренирани. Слоновите се сепак животни, кои доколку би биле испалшени, би биле повеќе опасност отколку во корист, најверојатно и сабоража на деоморализираните страрешини.

Храброста и војните вештини на Пор го импресионирале Василеон Александар Македонски. И покрај тоа што Пор бил поразен, Василеон Александар Македонски му го поштедил животот и го поставил за повторен владетел на Кидeспас во негово име. Ова била најдалеката точка кај што Василеон Александар Македонски стигнал заради одбивањето на неговата војска да оди напред не само заради тоа што била деоморализиранa, туку и заради тоа што за прв пат го увидела вистинскиот начин на употреба на слонови во битка. Персискиот владетел Дариј пред тоа употребувал слонови во битка, но тие не играле значајна улога. Тука фалангата за прв пат се соочила со јуриш на слонови и чудо е што воопшто успеала да ги одбие заради огромниот психолошки ефект што тие го имале врз војниците.

Оваа битка бил последниот покрупен судир на Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски. Иако во битката Mакедонската војска победила, поради деморализација, одбила да оди подлабоко во Долна Кјдеја и покрај желбата на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски.

Иако Василеон Александар Македонски успеал да ја освои само северозападна Долна Кјдеја, неговиот поход извршил големо влијание. Со тоа што ги победил опасните локални властелини во Кикјдекуш (Хиндукуш) и соседните региони, тој го подготвил теренот за идната Маурска држава, втората држава која успеала да ја освои цела Долна Кјдеја.

Kако резултат на оваа битка Василеон Александар Македонски основал два града, Никеја (Победа) на местото на денешен Џалапур и Букефилија (веројатно) на местото на денешна Бера, Пакистан. Букефил бил коњот на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски. Нема точни податоци како загинал Букефил, тоа е мистерија, не е исклучена и саботажа, зошто коњот имал околу 18 - 20 години, па е малку прерано да умрел од ''старост'', зошто коњите живеат од 25 - 30 години најмалку и до 50 години некои.

Василеон Александар Македонски и Букефил, во битка - кованица од поxодот во северозападна Долна Кјдеја

Василеон Александар Македонски и Букефил

Буке ф ил - Бука - најсилен - Ил

Карактеристично за Букефил, освен неговиот буен темперамент, е тоа што на челото имал бел белег, а тој бил целиот темен

HИKA
БОЖИЦА НА ПОБЕДАТА 

Ника е античка Mакедонска божица на победата.

       HИKA

        - HИKA нo и HИKEJA - името на божицата - никнa,

         - JA - jac

ВОЈНИК -  ВОЈ (доаѓа од '' бој '')  НИК - пoбедоносен во војна.

НИКЕЈА била обожавана од Василеон Македонон Александрој во неговиот воен поход заедно со Македонската Фаланга.

Василеон Александаp Македонски постојано бил придружуван од божицата Никa.

 Ѕе - богот на светлината со шлемот од Куѕе и на другата страна Ника - божицата на победата - кованица на Василеон Александаp Македонски со неговите омилени антички Македонски божеcтва, но на некои кованици е и неговиот лик.

Василеон Македонон Александрој, кованица од злато. Kованицте со Ника биле правени исклучиво од злато.

           Источно од државатa на Пор, близу до реката Ганг, се наоѓалa моќнaтa Магада под владение на лозата Нанда. Стравувајќи од судир со уште една моќна непријателска војска, изморена од повеќегодишните воени походи, војската на Василеон Александар Македонски запира кај реката Биjас одбивајќи да маршира понатаму кон исток. Биј ас - се борам јас - Бијас.

Утоката на реката, Биј ас - се борам јас - Бијас

Pеката, Биј ас - се борам јас - Бијас

Така оваа река - Бијас ја означува и границата до каде Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски продрела на исток. Тука во близината на реката е подигнат грaд со име Александеион - Исток.

           После битката со Пор, моралот на војската на Василеон Александар Македонски опаднал за понатамошни походи. А покрај се, тие требало да се соочат со далеку помоќен непријател (можеби е пропагандна дезинформација). Војската на Василеон Александар Македонски имала на располагање околу 40.000 пешадија најверојатно половината Македонци и околу 3.500 коњаници од кој најверојатно 2000 биле Македонци. Војската отворено се спротиставила на инсистирањето на Василеон Александар Македонски да ја преминат и реката Ганг, која била широка, како што тие слушнале, 6.5 километри, со длабочина од 183 метри. А пак од другата страна на реката ги чекала силна армија од добро вооружени и воинствени пешадијци, коњаници и слонови.

Некои дури извори велат дека владетелите на Гандерит и Праеши ги чекале со армија од 8 илјади коњаници, двесте илјади пешадија, 8 илјади борбени кочии и 6 илјади борбени слонови (бројките сé нереални). - Плутарх, Вита Александри, 62.

Bојниците, одлучиле да не го следат Василеон Александар Македонски натаму во конечното освојување на Долна Кјдеја и посакале да се вратат во своите домови. Меѓутоа, никој од нив отпрвин не се осмелувал да му го соопшти тоа. Василеон Александар Македонски сфатил што се случува, ги повикал на состанок своите офицери и им одржал говор во кој ги потсетил за сите достигнувања што ги добиле со походот против Персија.

Коен  бил еден од најдоверливите војсководци на Василеон Александар  Македонски. Годината на неговото раѓање е непозната, но се смета дека починал во 326 година п.н.е. . Тој го придружувал Василеон Александар  Македонски за време на походот во Аѕеиа (Азија), со тоа што есента 334 година п.н.е. се вратил во Македонија заедно со други војници и офицери кои добиле одмор, по што пак се придружил на Македонската војска во Ѕеника (малоазискиот) Гордианон - Фригија. Тоа било пролетта 333 година п.н.е.. Потоа учествувал како командант на пешадијата и фалангата во најзначајните битки на Василеон Александар Македонски. Сепак во пишаните извори Коен останал запаметен по својот говор што го одржал пред Василеон Александар Македонски и кој во голема мера е зачуван од страна на  историчарот Аријан.

''По овој негов (говорот на Василеон Александар  Македонски) говор офицерите долго молчеле, а потоа Коен, собрал храброст и му се обратил. Коен му рекол на Василеон Александар Македонски дека офицерите се преблагодарни и задоволни од она што досега го постигнале и добиле од својот владетел, но дека сепак дошло време да се стави крај на натамошните напредувања. Меѓу другото Коен рекол:

''Вие го знаете бројот на  Македонците кои го почнаа ова освојување, а можете да видите и самиот колку останаа денес. Ѕецалијците ги испративте дома од Бактрија бидејќи знаевте дека нивните срца не се повеќе внесени во оваа работа. Овде вие мудро постапивте.

 Други  беа населени во новите градови што ги основавте во кои тие останаа не сосема по своја желба. 

Останатите, заедно со нашите Македонци, останаа да ги споделуваат опасностите и тешкотиите на војната. Некои од нив беа убиени, а некои онеспособени заради тешките ранувања, при што беа оставени во разни делови на Аѕеиа (Азија) и Кјдеја, каде мнозина од нив умреа заради болест. И така само неколкумина останаа од големата армија, главно со нарушено здравје. Нивната виталност и решителност исчезнаа. Секој од нив сака да си ги види родителите повторно ако се сѐ уште живи или своите жена и деца. Сите тие копнеат по семеен живот и дом, надевајќи се дека нема да живеат веќе во сиромаштија и оскудност, туку славни и богати со богатството што Вие им го обезбедивте. 

Не обидувајте се да водите луѓе кои немаат веќе волја да Ве следат. Ако нивните срца не се внесени во тоа никогаш во нив нема да го најдете стариот дух и старата храброст. Поарно посветете се на враќање кај Вашата мајка (малку навредливо) и дом.... А потоа, ако посакате, повторно можете да превземете поход против Долна Кјдеја или на Арапиаја, (Овие територии веќе се предале, од преписот на Аријан: ''ако сакате, кон Пjнско Море (Црното Море) или кон Картагина и либиските територии'', - нема логика). 

Ваше е да одлучите. Други единици на  Македонци ќе Ве следат - млади и свежи единици ќе ги заменат Вашите ветерани.''

(Аријан, цит. дело, стр. 292 - 298).

Коен на крајот укажал дека секој треба да знае кога да запре со некоја работа (многу навредливо, ова може да е додадено подоцна, од странци). Присутните офицери му аплаудирале, а Василеон Александар Македонски разочаран им рекол дека оној што сака, може да си оди дома. 

*** Многумина историчари тврдат дека Василеон Александар Македонски се борел со исти војници, тоа му било силата, но и грешката. Македонскиот владетл Василеон Александар Македонски требало да ги ''ротира'' војниците и постојано да има нови регрути на диспозиција. Дека моралот на Македонските војници е слаб се увиде при војната во Кикјдекуш, моралот на војниците го подобрувал со дотур на свежа војска, при опсадата на непријателските тврдини.

Потоа, како што е познато, Василеон Александар Македонски налутен се повлекол во својот шатор потајно надевајќи се дека офицерите (тие биле основата на деморализација, посебно тие постарите, веќе сакале да го ''трошат'' акумулираното богатство од војната) ќе се предомислат. Но, откако тоа не се случило, тој ги известил офицерите дека одлучил војската да престане со освојувањата и да се врати назад.

И овој говор на Коен, Аријан го превзел од изгубената историја на Птолемаиој.

'' СЀ УШТЕ ЛИ ТРЕБА ДА НАУЧИТЕ ДЕКА, КРАЈОТ И ПЕРФЕКЦИЈАТА НА НАШИТЕ ПОБЕДИ, Е ДА СЕ ИЗБЕГНАТ, ПОРОЦИТЕ И СЛАБОСТИТЕ НА ОНИЕ КОИ ШТO СМЕ ГИ ПОКОРИЛЕ? '' - BACИЛEOH   МАКЕДОНОН  АЛEKCAHДРОЈ

         Василеон Александар Македонски, после состанокот со неговиот офицер Коен, бил убеден дека е подобро да се откажат од понатамошни походи и да ги врати назад ветераните во Македонија.

Василеон Александар Македонски бил принуден да сврти на југ. На патот кон југ Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски се судрила со кланот Мали, (во денешно време Мултан). Кланот Мали бил еден од највоинствените кланови во Долна Кјдеја во тој период. Но Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски после жестоки битки го покорува кланот Мали. Во едeн од налетите на утврдувањета Василеон Александар Македонски бил сериозно ранет од стрела. Пеукест (бил данаец, најверојатно од Аѕена), му го спаси животот на  Македонскиот владетел кај тврдината на малите, голем безбедносен пропуст на тлесната стража. Македонската војска, мислејќи дека нивниот владетел е мртов, ја заземаат тврдината и го искалуваат нивниот бес на заробениците. После ова, Мали бил окупиран од Македонската војска, а јадрото продолжилo со движење. 

   - Тука Роксана жената на Василеон Александар Македонски и Македонска владетелка раѓа син, но за жал мртов, најверојатно од стрес на мајката, детето не издржало.

Василицас Македонон Роксана - фантазија

'' ЈАС  ЖИВЕАМ  ВО  ЗЕМЈА  НА  ЛАВОВCKИ  И  ХРАБРИ  ЛУЃЕ,  КАДЕ  СЕКОЈА  ПЕТА НА  ТЕРЕНОТ  Е  КАКО  БУНАР  ОД  ЖЕЛЕЗО,  СО  КОЈ  СЕ  СООЧУВА  МOЈОТ ВОЈНИК.  ТИ  ДОНЕСЕ  САМО  ЕДЕН  СИН  НА  СВЕТОТ,  HO  СЕКОЈ  ВО  ОВАА  ЗЕМЈА  МОЖЕ  ДА  СЕ  НАРЕЧЕ  ЕДЕН  АЛЕКСАНДАР. '' - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ

Василеон Александар Македонски и Василицас Македонон Роксана - фантазија

Градот Ваѕера таканаречен денес Базира

Како што е познато, македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој изградил многу градови по својот пат, откои еден бил Ваѕера или таканаречената денешна „Базира“ на реката Сват (сватот), Пакистан.

На преден план коњот Букефил и македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, позади Василицас Македонон Роксана, како поздравува, релјев/статуа од музејот Сват Мингора, Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан

Статуата веројатно била откриена во 1988 или 1969 година, но се верувало дека тоа е Буда од Гандара

Релјев/статуата како да сака да ни нагласи дека во тој град претстојувала Василицас Македонон Роксана, додека Василеон Александар Македонски бил во војна против кидeспасијците и Порас.

Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан

Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан

Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан

Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан

Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан

На преден план коњот Букефил и македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, позади Василицас Македонон Роксана, како поздравува, релјев/статуа од музејот Сват Мингора, Ваѕера на реката Сват или таканаречената денешна „Базира“, Пакистан

 

       Поголемиот дел од Македонската фаланга Василеон Александар Македонски ја насочува кон Карманиjа - Александреион од Арахосиjа на чело со војсководецот Кратер, а еден дел гради флота за да го истражи Персискиот залив под водство на адмиралот Неархo, додека со останатиот дел од војската се враќа назад во Персија по јужната рута низ пустината Гедросија (во денешно време дел од јужен Иран и Макран во јужен Пакистан).

ПОХОДОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА 326 - 325 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

Василеон Александар Македонски во Ефексион уживал голема доверба, а тој без приговор извршувал сé. Кога стигнале на Кјдеас му било наредено за 30 дена да направи бродови со кој ќе ја поминат реката, Ефексион ги направил пет дена порано.

Во битката на реката Кидeспас (не Хидасп) 326 p.n.e., Ефексион водел еден добар дел од Mакедонската коњаница. 
Hа враќањето му била доделена половината од војската од кoj елитна војска и 200 слона.

       Дел од војската меѓу кој и Василеон Александар Македонски патувале во бродови кои биле направени под команда на Ефексион. По патот Василеон Александар Македонски бил ранет во борба со племето Мали. И тука должноста за ред и мир ја зел Ефексион. Таму го организирал и правењето на флотата, пристаниште и една тврдина во Патала.

Ефексион бил командант во Патала, а Всилеон Александар Македонски продолжил. Кога му се приклучил во Рхамбахија проектирал еден град во таа зона. Кај реката Кјдеас (Инд е латински термин) во 326 година п.н.е.. Во Кидаспас 326 година п.н.е. на Неархo му била доделена една извидувачка задача за потрага на слонови, потоа бил поставен за адмирал на Македонската флота.

'' При крајот на август 325 година п.н.е. Василеон Александар Македонски ја напушти Патала и тргна кон запад, со цел да изврши подготовки за пречек на флотата, додека Неархo требаше да причека да настапат североисточните монсуни во Oктомври. Прво пропатува низ земјите Арапита и Ореита кои беа покорени по подолго војување.

Инд горен тек

За намесник беше поставен Илеофан, а Ефексион беше оставен во заднината и му беше наредено да изгради град со име Александреион во близината на Рамбалија, главното село на Ореита. Леонат, кој требаше да ја чека флотата на морскиот брег, требаше да изгради друг град со име Александреион (најверојатно денес Карачи - Ка Ра чи - Како Ра).

Делтата на Кјдеас (Инд е латински термин)

Кјдеас во морето

Јужно Пакистанско крајбрежје

Јужно Пакистанско крајбрежје кај градот Гвадар (градот се наоѓа на запад од делтата на Кјдеас, но е прекрасна, морскиот дел на Гедросиа, можеби и најпрекрасната плажа во целиот регион таму) - денес така нареченa ''Француска плажа''

Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски стасале нешто по на југ од Делтата на Инд, колку далеку прецизно, е тешко да се потенцира.

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 326 - 325 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

 

МАРШОТ НА ЅЕ

Маршот на Ѕе во Гедросијската пустина всушност имало религиозно-пропагандна цел, симболична окупација на цела континентална Персија, отколку воена акција. Во маршот зеле учество, освен дел од Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски, имало стари лица, жени и деца. Македонските логисти овде потфрлиле сериозно, зошто не обезбедиле сигурноснa и логистичка безбедност, т.е. да обезбедат храна и вода доволно за сите учесници на ''маршoт на Ѕе''. Има една легенда дека и заврнало дожд во пустината, при марштот.

Фалангата на Ѕе - Сонцето - симболот на Македонската фаланга

Македонскиот владетел Василеон Македонон Александрој редовно ја миел косата со естракт од шафран за да му биде посветла, сé во стилот на ЅЕ.

Маршот низ пустината бил во чест на Ѕе.

Македонската фаланга под водство на Василеон Александар Македонски сега навлезе во Гедросијската пустина и колку повеќе навлегуваше толку повеќе имаше тешкотии и недостиг на војска. Целосната пустелија и недостигот од вода на морскиот брег го натера да навлезе подлабрко кон копното, така што не можеше да прави депоа за својата флота. Жештината не им дозволи да го забрзаат патувањето, со исклучок ноќе.

Морскиот дел на Гедросиа, денес гледано е рај, доколку би имало вода и храна

Извидниците што беа пратени до морето, јадните луѓе ги опишаа како се хранат со риби и со школки и живеат во колиби.

Колку повеќе продолжуваше, толку повеќе војската страдаше од глад и жед и одржувањето на дисциплината сé повеќе стануваше потешко, но Василеон Александар Македонски го поднесе тоа и имаше човечки однос кон лошата состојба на своите луѓе. Илјадници луѓе лежеа настрана по патот, а многу коњи и маски беа убиени и изедени. Многу поретко можеше да се снабди со храна од селата крај патот.

На крајот имаа можност да поминат по должината на морскиот брег каде што најдоа храна и вода за пиење, а потоа минаа низ многу плодни региони. Стигнаа во Пура, главниот град на Гедросија, шеесет дена откако ја напуштија државата Ореита. И покрај тоа што овде-онде описите за страдањата на единиците се реторички накитени, сепак во целост тие не се преувеличени.

Пустината Гедросиа

Василеон Александар Македонски одеше заедно со нив пешки, за да им даде пример со поднесување на тешкотиите, со цел да го продолжат патот и да истраат. Кога некои од војниците што имаа среќа да најдат вода, му нудеа во шлемови, тој им се заблагодаруваше, но ја истураше водата во песокта. Тоа ја зајакна и ја поттикна неговата војска, вели Аријан. Колку големи беа загубите во луѓе и животни не може да се пресмета, бидејќи не се знае колкав број тргнале од Патала. Но, тие мора да биле ужасно големи.

Пустината Гедросиа

Се претпоставува дека најмногу настрадале жените и децата што ја придружувале војската. Дури и тука во песокливата пустина на Белуџистан, Василеон Александар Македонски ги натерал своите научници да ја испитуваат флората и има многу резултати од тие испитувања.

'' ЈАС  ПОВЕЌЕ  БИ  САКАЛ  ДА  БИДАМ  СУПЕРИОРЕН  ОД  ДРУЃИТЕ,  ВО ПОЗНАВАЊЕ  НА  ТОА  ШТО  Е  ПЕРФЕКЦИЈА,   ОДКОЛКУ   ВО  ОДНОС  НА  ДОФАТОТ НА  МОЈАТА  МОЌ  И  ВЛАСТ '' - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ

Исто така, интересно е да се чита дека феникиските трговци кои биле во придружниот карван, ја искористиле шансата да соберат смола од мира грмушки и мирисливи корени од нард, чија вредност ја знаеле уште од домашниот пазар.

ПРЕКУ  СЕКОЈА  ГЕНЕРАЦИЈА  НА  ЧОВЕЧКАТА  РАСА,  Е  ВОДЕНA  НЕПРЕКИНАТА  ВОЈНА,  ЕДНА  ВОЈНА  ПРОСЛЕДНЕНА  СО  СТРАВ.  ТИЕ  КОИ  ИМААТ  ХРАБРОСТ  ДА  ГО  СОВЛАДАТ,  СЕ  СЛОБОДНИ,  ТИЕ  КОИ  СЕ  СОВЛАДАНИ  ОД  СВОЈОТ  СТРАВ,  ЌЕ  СТРАДААТ,  СЕ  ДОДЕКА  НИВНАТА  ХРАБРОСТ   НЕ  ПОБЕДИ,  ИЛИ  СМРТТА  ГИ  ЗЕМЕ - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ

Преживеаните од војската наполно можеа да се освежат и да се одморат во изобилието на Пура. Приклучувањето на Далечна Аѕеиа (Азија) беше завршено со освојувањето на Гедросија и беше обединета во едно намесништво со Аракосија, што ја ограничуваше на север. Околу почетокот на декември 325 година п.н.е., Василеон Александар Македонски тргна кон запад до Карманија, која му се покори уште во 330 година п.н.е., кога беше во Перс (Прсеполион), но во која се уште немаше стапнато.

Bo Карманија, според договорот, го сретна Кратер. Co својата воена дивизија и сите слонови, Кратер ја напушти Долна Кјдеја од кај премините Мула и Болан, отиде по патот кон арахосијанска Александрија (Кандахар) и Дрангијана, ги потчини бунтовниците, меѓу кои имаше и oрдани, кои сега ги носеше во синџири, а потоа продолжи кон Карманија за да се сретне со Василеон Александар Македонски.

Мула преминoт

Болан преминoт

Така, со исклучок на оние што загинаа во Гедросија и единиците што ги остави назад во Долна Кајдеа, целата копнена војска беше повторно соединета. По големите загуби во Гедросија, голем број камили и товарен добиток што ги донесе Стасанор, намесникот на Арија и Дрангијана, беа добредојдени. По приклучувањето на Кратер, Василеон Александар Македонски одржа фестивал во знак на благодарност кон Бога за освојувањето на северозападниот дел од Долна Кајдеа и за своето спасување од пустините во Гедросија.

Беа приложени жртви и на боговите, а беше одржано музичко и гимнастичко натпреварување. Пеукест, кој му го спаси животот на  владeтeлот кај тврдината на малите, беше запишан како осми на дворската телесна стража. Овие веселби и радосното расположение на војската и поблиските доживувања преминаа во легенда, која е сместена во имагинацијата на Клитарх, дека Василеон Александар Македонски и неговите единици марширале низ Карманија во едно баханално лумпување од седум дена, имитирајќи ја триумфалната поворка на Дионaс.

''Лумпување, имитирајќи ја триумфалната поворка на Дионaс''

Додека во Карманија Василеон Александар Македонски ја ублажи големата грижа за флотата, за чија судбина сé уште ништо немаше слушнато, Неархo мораше да тргне еден месец порано од времето што беше договорено со Василеон Александар Македонски поради заканувачкиот однос на населението во Патала откога замина владeтeлот. Тој отплови околу 20 септември 325 година п.н.е., пред да започнат североисточните монсуни. Кратко време потоа крај морскиот брег на Арапита дваесет и четири дена немаше ветер, што предизвика голема немаштија (типичен пример на недисциплина, да ги слушал наредбите немало да го има тој проблем, Еумен и Пјтон биле таму за заштита).

Врз основа на бродскиот дневник што го водеше, Неархo подоцна напиша извештај за своето патување и за откритијата, што се содржат во делото „Индике” од Аријан, многу скратени но и многу вредни. Дадени се посебни забелешки за различни моменти на кои наиде флотата, од кои може да се следи патувањето од ден на ден со неговите главни настани.

Од друга страна, пак, се загубени многу описи, кои по наредба на Василеон Александар Македонски ги направил Неархo за флората и фауната, за обичаите на тамошното население, за изгледот на морскиот брег и многу друго. Покрј другото се слушна, на пример, за народ кој не го познавал железото и употребувал остри камења, според тоа сé уште бил во камената епоха.

Неархo е тој кому му должиме за пренесувањето на мангровото дрво во Персискиот залив, како што е опишано во Теофрастовото дело „За растенијата”. Во целост, патувањето беше успешно, без големи загуби на бродови, а се соочи само со еден вооружен отпор. Сепак, екипажот страдаше од недостиг на храна, a ocoбено од недостиг на вода за пиење. Тие наскоро се навикнаа на приливот и одливот.

Но, првата средба со китовите беше ужасна и предизвика вчудовиденост. Кога ги видоа повремените големи столбови од вода, кои им изгледаа како да излегуваат од некаков механизам, тамошните морепловци ги прашаа што е тоа. Им беше објаснето дека нив ги исфрлаат едни големи животни. Тогаш од страв на веслачите им паднаа веслата. По наредба на Неархo тие ги нападнаа китовите со врвовите на бродовите, кои како да беа наменети за морска борба, a co борбени извици, како што Неархo подоцна напиша, се охрабрија и со чукање на тапаните ги исплашија, па така китовите влегоа длабоко во водата.

По овој и други возбудливи настани дојдоа до морскиот проток Aрмаѕеија - Хармозија (Ормуз), каде што отспротива на карманијанскиот морски брег го видоа носот Макета. Онесикрит, кој на реката Кајдеас беше кормилар на адмиралскиот брод, сакаше да го следи морскиот брег на Арапија наместо да влезе во Персискиот залив. Меѓутоа, Неархo како повисок офицер, веднаш го одби тоа, придржувајќи се кон инструкциите од Василеон Александар Македонски.

Неколку дена подоцна неговата послушност беше наградена. Во близината на Aрмаѕеија кога дојде до утоката на реката Анам, доби известување дека Василеон Александар Македонски е на само пет дена пат во внатрешноста на земјата. Раскажувањето на Неархo за начинот на кој се сретнал со владeтeлот е многу трогателен со својата јасност и е една од скапоценостите во литературата за Василеон Александар Македонски.

Дел од проблемите на флотата на Василеон Алeксандар Македонски

Некои од неговите луѓе сретнале еден данаец кој доаѓал од логорот на Василеон Александар Македонски кон морскиот брег. Co задоволство го испратиле кај Неархo, кој се сложил со командантот на морскиот брег дека човекот треба да го поведе кај Василеон Александар Македонски. Меѓутоа, додека Неархo завеслал кон брегот заобиколувајќи го бедемот, данаецoт со надеж дека ќе го наградат побрзал по краткиот пат да му ја пренесе веста на владeтeлот за доаѓањето на флотата.

Василеон Александар Македонски во почетокот бил одушевен, но деновите одмннувале, a Heapxo го немало. Станувал се понестрплив и на крајот одлучил да го затвори човекот што му ја пренесе веста. Во меѓувреме, неколку гласници што Василеон Александар Македонски ги испратил за да ја потврдат веста, се сретнале со Неархo, кој заедно со Архија, вториот командант на флотата и други пет души, залудно го барал логорот на Василеон Александар Македонски.

Неархo и неговите придружници биле многу изменети од заморот во експедицијата, бледи и ослабени, со долги коси и искинати алишта, така што гласникот не ги препознал. Тие речиси биле пред умирање, кога по совет на Архија, Неархo ги прашал каде одат, а кога тие му одговориле дека го бараат Неархo и неговата флота, Неархo им рекол:

 - ''Јас сум Heapxo, a овој е Архија. Бидете наши водачи, ние сакаме да му кажеме на Василеон Александар Македонски за патувањето''.

Потоа гласниците ги зеле во колите, ги однесле во логорот и најавиле дека дошле Неархo и Архија со петмина луѓе. Меѓутоа, тие не биле во состојба да му одговорат на прашањата на Василеон Александар Македонски во врска со флотата. Тогаш владeтeлот помислил дека целата флота е уништена, а кога Неархo и неговите придружници кои тешко можеле да се препознаат, дошле пред него, Василеон Александар Македонски му ја пружил десната рака на својот пријател Неархo, го фатил отстрана и долго плачел''.

        Василеон Александар Македонски дел од своите сили оставил во северозападна Долна Кајдеа, најверојатно планирал повторен поход кон исток. На територијата на Кајдеас, тој го номинирал неговиот офицер Пјтон (Пејтон) како страп, позиција која тој ја задржал следните десет години се до 316 г.п.н.е., а во Пенџаб тој го оставил Еумен како командат на војската под владение на Пор и Таџил. Еумен станува господар на Пенџаб после смртта на овие двајца (под командата на Еумен, биле 3000 платеници поранешни членови од Лигата на Ѕе, кои останале како платеници во Македонската војска).

Пјтон имал под команда околу 10-12 000 војници, Еумен командувал 4.000 - 12.000, главно платеници, Кратер во походот против востаниците од 326 до 325 година п.н.е., командувал 15.000 - 20.000 војници со околу 100 воени слонови.

Василеон Македонон Александрој ја поминал Гедросиjската пустина со околу 10.000 до 15.000 војска, главно ветерани, другите таму биле цивили. Во 325 годинa пне, најверојатно во ВАСИЛЕОНДОН Македонија, Василеон Македонон Александрој имал под команда околу 120.000 војници, целокупно, но можел да регрутира далеку поголем број, на војска, со оглед на финансиската моќ.

Еден интерресен податок е кога Еумен останал во Долна Кјдеја, а тој бил главниот ''писар'', на Василеон Македонон Александрој и Македонската војска, уште од времето на василеос Македонон Филипој, Еумен бил заменет со еден друг ''писар'', кој податоците во ''Воениот дневник'' ги наведувал со измислени и неточни работи. Новиот писар бил фатен и погубен.

И двајцата страпии (Пјтон и Еумен) се враќаат на запад во 316 г.п.н.е. со нивната војска, а на нивно место Чандрагупта Мауриа го формира Царството Мауриа во Долна Кјдеја.

Кованици од Василеондон Македонија

Василеон Александар Македонски, во битка - кованица од поxодот во северозападна Долна Кјдеја

Kованица од поxодот восеверозападна Долна Кјдеја, со воени инновации

Kованица од поxодот восеверозападна Долна Кјдеја, со воени инновации

 

После походот во Кјдeја 

 

Поминувајќи низ Перс (Персеполион), Василеон Македонон Александрој изразил жалење за пожарот од 331 година п.н.е. и дал наредба да се обнови градот, како доказ е овој релјеф, подолу:

Остатоци од Перс - Лавот посилен од јакот (бикот) - Македонска пропагнада

И персијците правеле слична пропаганда, пример е оваа феникиска кованица пред 334 година п.н.е.,:

, каде персијците демонстрираат дека ''персиецот е појак од лавот'' и го прикажуваат (омаловажуваат) лавот како кученце, но, после 331 година п.н.е., на оваа феникиска кованица:

- Лавот посилен од јакот (бикот) - Македонска пропагнада

Античката лоза на персиските владетели потекнува од ''Бактрија'', што всушност вистинскаот име е Вактрија, Вак три ја - земјата на Вак - ''јакот'' или бикот, додека жителите на Вактрија се ''вактријци'' - обожаватели на јакот (бикот).

Патувајќи за Суса, Василеон Александар Македонски открил дека многу од неговите сатрапии и воени управници лошо се однесувале во негово отсyство и казнил со смрт извесен број од нив за пример.

Во Суcа, Ефексион бил одликуван за вредност, за тоа и станал ЗАМЕНИК НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ ВО БИТКА.

Во знак на благодарност, Василеон Александар Македонски ги платил долговите кон војниците и објавил дека ќе ги испрати постарите ветерани назад во Македонија, околу 10.000 - 12.000 души под водство на Кратер.

Македонската фаланга

Но, Македонската војска не ги разбрала намерите на Василеон Александар Македонски и се побунилe во градот Опис, всушност тие сакале ситé да се вратат во Македонија и критикувајќи ги неговите новоусвоени персиски обичаи и поблискиот однос кон неговите нови персиски пријатели. Всушност Василеон Македонон Александрој бил изморен од бунтовите во Македонската војска, не сакал повеќе да зависи од никого. Главно биле регрутирани војници ''персијци'' од Согдиана, земјата на Роксана, но имало платеници од сите новоосвоени територии во војската на ВАСИЛЕОНДОН Македонија.

Целта на Македонскиот владел Василеон Александар Македонски беше да стане владетел на целиот свет, да го запознае светот, покрај авантура и живот проследен со славни дела. Славата Македонскиот владетел не ја задржал само за себе туку ја сподели со Македонската фалангa и Македонскиот народ, но алчноста на некои поединци или група од Макеонската војска го кочел, затоа требало да направи по детални и строги реформи, посебно помеѓу ветераните од Македонските офицери кои допринесувле да се деморализира Македонската фаланга. Требало да ги стави во пензија сите тие офицери кои го ''аплаудиралe'' говорот на Коен во Долна Кјдеја. Македонскиот владел Василеон Александар Македонски ги испратил Македонските ветерани во заслужена пензија испраќајќи ги во Македонија, се обидел да направи некои реформи кај Македонските офицери, но не биле доволни.

Бунтот и одбинањето на Македонската војска во северозападна Долна Кјдеја за понатамошен поход, направил големи проблеми во стратегијата на Василеон Македонон Александрој. Треба и да се потсети и за загубата на неговиот новороден син таму, поради новонастанатата ситуација, неговото ранување, стрес на мајката василица Роксана и итн.

Василеон Македонон Александрој требало посериозно да се припрема и да ги отстрани саботaторите, пред да почне поход кон Арапскиот Полуостров, кој всушност половината и веќе бил освоен.

ПОСЛЕДНИОТ ГОВОР НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ ПРЕД МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА

Василеон Александар Македонски се качил на еден подиум и со сета одлучност почнa жестока реторичка расправија, им викнал на Македонците:

- Целта на мојот говор не е да ве спречам да се вратите дома,  што се однесува до мене, вие можете да се вратите дома, секогаш кога ќе посакате.

Целта на мојот говор е да ви откријам каков вид на луѓе станавте сега и каква е благодарноста која ја упатувате на оние кои ви дарија толку многу богатство и величественост.
Пред да говорам за тоа што јас сторив за вас, дозволете ми да започнам со мојот татко, василеос Филип Македонски.

      - Кога мојот татко ве најде, бевте скитници и сиромашни, се облекувавте во животински кожи и пасевте неколку овци на планинските падини.

Тој ве најде кога со малку успех се браневте од илирите, трибалите и тракијците.
Наместо со вашите животински кожи, тој ве облече во наметки. Од планините, ве донесе долу во низините. Но најмногу од сé, ви даде храброст,  храброста да се борите со варварите, кои беа насекаде.

Повеќе не брзавте да се засолнувате во зафрлените места и во пукнатините во карпите на вашето неосвоиво планинско упориште. Цврсто стоевте на земја и се боревте за она коешто праведно ви припаѓаше.

Тој ве направи колонизатори и воведе закони и обичаи кои не само што се грижеа за вашата безбедност, туку ја донесоа и зората на новото време на културата и живеењето.
Од робови и од осиромашени поданици, тој ве направи владетели не само на вашата земја, туку и над варварите кои претходно ви се закануваа со опустошување на вашите имоти и со зграпчување на вашите придобивки.

Тој ве направи владетели на ѕецалијците, од кои секогаш имавте длабок и смртен страв. Со победата над фоќијците, тој го обезбеди нашиот пристап кон Полyостровот на Ѕе, преку патишта кои беа широки и проодни, а не тесни и непристапни.

Тој ги понижи аѕајците и ѕеванците до толку голема мера,  а во тој поход, јас лично му помогнав кај Аронеја така што наместо овие народи постојано да ја напаѓаат Македонија и да им плаќате данок на првите и да живеете како вазали на вторите, тие сега се потпираат на нашата помош и интервенција за да ја обезбедат нивната сигурност.

Тој навлезе на Полyостровот на Ѕе и откако обезбеди контрола врз нивните работи, беше избран за главен заповедник - Агаменон, на целот Полyостров на Ѕе во походот против персијците, слава којашто не ја присвои само за него, туку и ја дари на целиoт Mакедонски народ.
Овие беа предностите кои ги добивте од него  тие се големи ако ги гледате издвоено, но се мали во светлината на тоа што го добивте од мене.

Иако од василеос Филип Македонски наследив само неколку сребрени и златни пехари, јас се соочив со празна ризница и со огромните долгови на Филип Македонски. Позајмив во ваша корист, за да водам поход од земја која не можеше да ве издржува и веднаш отворив премин кон Илепонт преку опасното море, кое беше контролирано од персијците.

Откако со нашата коњаница ги совладаме вице - владетелите на Дариј, ние ја освоивме Маѕеја, Ксенија, Фригија и Лидија и со опсада го заземавме Миласион.
Сите други народи доброволно ни се предадоа.
Ви ја дарив привилегијата да го присвоите неизмерното богатство кое го најдовме при секое освојување.

Богатствата на Египет и на Кjрaна, кои ги освоив без борба, дојдоа во ваши раце. Богатствата на Асарија (Сирија), Палестина и на Месопотамија се ваши, ваши сé и богатствата на Вавилон, Суса, Перс и Вактра. Ризниците на персијците, како и неизмерните богатства на индијците, исто така се ваши.
Вие сте вице-владетелите, војсководителите и водачите на оваа кампања.
За мене не зедов ништо, освен оваа пурпурна одежда и дијадемата. 

Ништо не сум зел за себе и никој не може да ги покаже моите трезори, освен овие ваши имоти, или ова што е зачувано за вас. Зашто јас нема зошто да ги чувам за себе, зашто јас ја јадам истата храна што ја јадете и вие и исто спијам како и вие, а не како некои од вас што живеат во раскош. Исто така знам дека се будам пред вас и гледам како мирно спиете во вашите постели. Кој од вас се грижел за мене онолку колку што јас сум се грижел за него. Или, еве, некој што има лузни нека се соблече и нека ги покаже. И јас ќе ги покажам моите. Зашто нема ниту еден дел од моето тело што нема лузни. Нема оружје што е употребено одблизу, или фрлено од далеку, од кое немам белег. Бев ранет и од меч и од стрели, бев погоден и од катапулт. Многу пати бев удрен и со камења и со дрво, за вас, за вашата слава и за вашето добро. Ве водев како освојувачи кои не претрпеа ниту еден пораз, во секоја земја, по секое море, по секоја планина и река.

Никој не може да каже дека поседувам нешто освен тоа што го поседувате вие или тоа што јас ви го заштитувам.
А сега, кога сакам да ги испратам дома оние кои се стари и болни, а верувам дека дома секој ќе им завидува, сите вие сакате да си заминете.
Одете, тогаш, и кажете им на луѓето дома дека вашиот василеос, кој ги освои персијците и бактријците, кој ги потчини yксијанците (еве го доказот дека Македонците биле кај реката Дон), кој ги здроби парќаните и кој маршираше преку Кавказ и низ портите на Персија и ги помина големите реки Оксaс и Кјдеас (Инд е латински термин), кои не беа преминати од времето на Дион, кој стигна до устието на Океанот и кој маршираше преку Гедросиската Пустина преку која ниту една војска не преминала жива, одете и кажете им на луѓето дома, дека после сите овие напори, сте го оставиле зад себе човекот кој ве водел низ сето ова и дека сте го оставиле во рацете на луѓето кои ги освоил.

Можеби вашите зборови ќе им бидат мили и ќе ве направат извор на завист и почит во очите на мажите и жените  и побожни во очите на Бога.

Одете назад во Македонија. Заминете.

После овој говор, Василеон Александар Македонски се повлекол во својот шатор и не се појавил два дена.
Говорот имал хипнотизирачко дејство врз Македонската војска. Тие јурнале кон палатата и чекале тој да се појави и кажале дека нема да мрднат од место се додека Василеон Александар Македонски не излезе за да се сретне со нив. Кога конечно се појавил, тој бил толку трогнат од нивниот лелек, така што од очите му се тркалале солзи. Некој старешина од Четахероите истапил напред и му кажал: 

Ох, Василеон, нас Македонците најмногу не ожалостува тоа што некои персијци ги направи твои сродници - тие ја имаат честа да се нарекуваат себеси "сродници на Александар"  и може да те поздрават со бакнеж. А сепак, ниту еден од Македонците досега не ја уживал таа чест.

Василеон Александар Македонски го прекинал старешината: 

   -  "Но, сите вас, без исклучок, ве сметам за мои сродници, а отсега натаму така и ќе ве нарекувам". 

Сите недоразбирања биле надминати. И како во моментот на богослужба, кога секој се врти кон своите соседи, се ракува и изустува:

 "Mир!"

, сите војници се ракувале, се потупнале по рамо или ги прегрнале своите другари. 

СВАДБАТА НА ЅЕИА И АЅЕИА 

Во обид да воспостави трајна слога помеѓу Македонските и персиските граѓани, 324 година п.н.е Василеон Александар Македонски организирал и масовна венчавка помеѓу Македонските офицери и персиските и други благороднички од Суса. Се вели дека биле околу 10.000 брачни двојки, венчавката била запомтена како ''Свадбата на Ѕeиа (Европа) и Аѕеиа (Азија)''.

   -  Самиот Василеон Александар Македонски ја зема ќерката на Gолемиот Владетел Дариј, Статеира како вторa жена.

Ефексион ja зема за жена Дрипети, ќерка на Gолемиот Владетел Дариj, a исто и Василеон Александар Македонски ја зама ќерката на Дариј, Статеира, така Василеон Александар Македонски сметајќи дека нивните деца ќе бидат во роднинска врска.

Детал од ''Свадбата на Ѕeиа (Европа) и Аѕеиа (Азија)'' - фантазија

Oбидитe na Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски да ги обедини Mакедонската и персиската култура вклучувале и Mакедонска воена обука за персиските момчиња. Повеќето историчари веруваат дека Василеон Александар Македонски ја усвоил и титулата ''Шаханшаш'' (што значи '' ГОСПОДАР НА ГОСПОДАРИТЕ'').

Кованици од ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА - Државата на Бог

Кованици од Василеондон Македонија

Кованицa од Вавилон

Кованици од Василеондон Македонија

Други артефакти од Василеондон Македонија

Други артефакти од Василеондон Македонија

   По патувањето во Екбатана за да го преземе најголемиот дел од персиското богатство (богатство = корупција), неговиот најдобар пријател, Eфексион умрел од труење. Василеон Александар Македонски тагувал по умрениот пријател 6 месеци. Има добро сомнение да ''заговорот'' е испланиран и од бирократијата во Вавилон.

 

                                  CМРТ

     Надгледувачот на етничка Македонија, Антипатар наклеветен од василицас Олимпија за неодговорно ''надгледување'' во име на владетелот во отсуство, поради тоа на Антипатар му било наредено од страна на Василеон Александар Македонски, да дојде во Вавилон, за да се одбрани од тие клевети. За лошото ''надгледување'' од страна на Mакедонските страпии, со сигурност се знае дека Василеон Александар Македонски ги погубувал, ПА ЗАТОА АНТИПАТАР го праќа неговиот син Кацандр како негов бранител.

Кацандр син нa Антипатар

Кацандр кога стасал во Вавилон увидел можност: МУ НАРЕДУВА НА СВОЈОТ ПОМАЛ БРАТ Joлaj кој служел како служител од доверба  кај Василеон Александар Македонски да го отруе Eфексион со тоа и да го проба ефектот на отровот  што го донел со себе. Причината за смртта на Eфексион не се утврдила.

Joлaj син нa Антипатар

На персискиот Големиот Владетел Дариј, години пред му претскажале дека ''едно дете'' ќе му ја земе државата, Дариј не верувал на претскажувачот. Но и на Василеон Александар Македонски му било претскажано дека ''ако повторно влезе во Вавилон, дека жив нема да излезе од градот'', исто и тој постапил скептично.

Во Вавилон, Василеон Александар Македонски лично го надгледувал градењето на една поморска база, каде Македонци, вавилонци, индијци и персијци работеле и учеле од феникијците, највештите бродоградители во древниот свет. После една од прославите во чест на пуштањето во работа на нивната нова база, Василеон Александар Македонски добил треска, по вечерта на која обилно се пиело, тоа неколку дена пред пред походот на Арапија.

ТАКА ПО НЕКОЛКУ МЕСЕЦИ КОГА СИТУАЦИЈАТА ОКОЛУ СМРТТА НА ЕФЕKСИОН БИЛА СТИВНАТА и Василеон Александар Македонски бил ОТРУЕН НА ИСТИОT  НАЧИН КАКО И ЕФЕKСИОН  ОД СТРАНА НА ПОМАЛИОТ БРАТ НА КАЦАНДР, Joлaj, по наредба на неговиот брат Кацандр, син нa Антипатар. Повеќето од Македонските офицери - ветерани не сакале, повеќе да војуваат, има поголем број на осомничени, или не сакале да војуваат во Арапија заради пустината. Повеќе од половината на Арапскиот Полуостров веќе бил заземан од Македонците.

Надвор, Македонските војници чекале вести и кога сфатиле дека здравјето  му се влошува, замолиле да влезат  и да се збогуваат со него. Додека војниците се собирале крај креветот нa Василеон Александар Македонски. Tој бил премногу омалаксан за да зборува, но им возвратил на нивните поздрави и на секој од нив му посакал сé најдобро, кимајќи со главата, мавтајќи со рака или трепкајќи со очите.

Кога почувствувал дека е на прагот на смртта, Василеон Александар Македонски ги повикал своите војсководци и им ги соопштил своите последни три желби:

-          Да се пренесе неговиот ковчег врз рамото на најдобрите лекари.

-          Богатствата кои ги стекнал по својот пат да бидат расфрлани по патот кон неговиот гроб.

-          Рацете да му бидат поставени надвор од ковчегот за да можат да ги видат сите.

Еден од војсководците зачуден од необичните желби на Василеон Александар Македонски побарал од него објаснување за причините.

Василеон Александар Македонски одговорил:

-          Сакам најдобрите лекари да го подигнат и носат мојот ковчег, за да покажат на сите дека и тие се немоќни пред лицето на смртта!

-          Сакам земјата да се покрие со моите богатства за да видат сите дека она што тука ќе го стекнеме, тука и ќе остане!

-          Сакам рацете да ми бидат надвор од ковчегот за да можат сите да видат дека доаѓаме со празни раце на овој свет и со празни раце заминуваме, кога за нас ќе заврши наjскапото што го имаме – времето!

Времето тука ни е ограничено. Можеме да правиме богатство, но, не и време. Кога посветуваме време на даден човек, ние му даваме еден дел од нашиот живот. Го цениме ли доволно она што го даваме и примаме? Зошто времето истекува низ прстите на Бога.

        На 10 или 13 (28) Панон (Јуни) 323 година п.н.е, Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски починал во Вавилон. Тоа било само еден месец пред да наполни 33 години. 

Шпекулација, пред да умре Василеон Александар Македонски го прашале кој да биде надгледувачот на Василеондон Македонија, бидејќи Роксана била бремена, а полот на детето не се знаел, Василеон Александар Македонски одговорил:

- '' Кратерој''!

, НЕ најсилниот, туку, КРАТЕР - KPATEPOY'', неговиот војсководец, како што е Александрој - '' ΑΛΕΞΑΝΔΡOY '', Филипој - '' ФIΛIППОY '',... Ho желбата на Василеон Александар Македонски не била усвоена од другите поамбициозни војсководци,... и не само таа и многу други заповеди на Василеон Александар Македонски.

Пролетта 324 година (после свадбата на Ѕеиа и Аѕеиа) п.н.е. Ефексион ја напуштил Суcа и го прател Василеон Александар Македонски накај Екбатана. Таму стигнале зимата. Зa времето на игри и фестивал, Ефексион паднал погоден од една болест и треска. После седум дена Василеон Александар Македонски ги откажaл игрите бидејќи Ефексион бил сериозно болен нo cé уште не му дошол крајот. Бидејќи Ефексион бил млад и голем воин не го послушал својот доктор, кој во тоа време отишол на театар.

Ефексион доручкувал добро јадејќи кокошка и пиејќи вино, тогаш паднал болен и умрел. (Eвидентно е отруен, имало нешто во виното).

Василеон Александар Македонски ја изгубил контролата од тешкотија. Наредил да се отсечат опaшките на коњите, да се срушат мерлите на куќите, забранил музика и секакви забави во околијата.

Паднал врз телото на својот пријател што се распаѓало и цел ден не можеле да го отстранат од мртвото тело на својот пријател. На крај на сила неговите пријатели го отстраниле од мртвото тело.

Hаредил да го егзикутираат лекарот Глаукиј заради тоа што не го излекувал. Наредил храмот на Асклепиус вo Екбатена да се сруши со земја и ја скршил чашата од својата глава.

Потоа едно племе кое се побунило по име Kосеанс биле масакрирани, како дар на боговите за духот на Ефексион. Василеон Aлександар Македонски долго време не сé грижел за своето тело и неговите потреби порaди жал за неговиот пријател.

Наредил еден период на тага во ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА. Дал име на една единица од елитната коњаницa Ефексион.

Василеон Aлександар Македонски пратил гласници во Египет кај пророкот од Шива да се помоли на Амон, за да Ефексион сé прогласи за Бог. Oдговорот бил дека Ефексион можел да се обожава како Бог. Василеон Aлександар Македонски бил пријатно задоволен и наредил од тој ден Ефексион да сé обожава како Бог. Василеон Aлександар Македонски направил и храмови во чест на Ефексион. 

На Ефексион му бил приреден раскошен погреб во вредност од 10.000 - 12.000 златни таленти. Лично Василеон Aлександар Македонски ја пратeл пограбната поворка во Bавилон.

На денот на закопот Василеон Aлександар Македонски наредил да светиот оган во храмот сé изгасне,.. чест само за големи владетели.

Василеон Aлександар Македонски направил погребни игри во чест на Ефексион, каде учествувале 3.000 учесници. Василеон Aлександар Македонски сметал да потроши 10.000 таленти за украс на гробот на Ефексион, за таа работа го нарачал Стасицрат бидеќи тој артист бил фамозен и иновативен.

Дрипети неговата жена се заљубила во Ефексион и го тажела и после неговата смрт, кога и после четири месеци кога Василеон Aлександар Македонски дошол да ја посети.

'' Всушност, Василеон Aлександар Македонски испрати наредби до Клеомен од Наукрат да се изградат два гроба од големи размери и со извонреден сјај на Ефексион, едниот во египетски Александреион, а другиот на островот Фарос ( Ф најсилниот - ар - на земјата, зракот - фар - фараон, не е данајски збор). Ова беше толку близу до неговото срце што беше речено дека му ветил на Клеомен општо простување на грешките за минатото и за во иднина, ако го изврши овластувањето. Но, смртта на Василеон Aлександар Македонски, веднаш потоа го стопира извршувањето.

Птолемaиoј, новиот намесник, на кого Клеомен се потпираше, немаше разбирање за изградба на гробовите. Василеон Aлександар Македонски имаше намера овие споменици да се изградат во египетски Александреион, со индикација дека, според неговите планови, овој град требаше да игра посебна улога во неговата светска божја држава - ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА'',...

Фарот од Александреион, всушност е ''Споменикот на Ефексион'', еден од 7 - те светски чуда од античкиот свет, бил срушен подоцна од земјотрес

- Нема сомнение дека споменикот на Ефексион бил изграден на островот Фарос, ''Вечниот споменик'' бил фарот - ''фарос-зракот'' на египетски, ''еФе - Кси - он'' - најсилниот и најсветлиот - Ефексион, што верно го отсликува и симболизира името на верниот пријател.

Ефексион, кованица e од тој период, тоа е само да се увериме за името. Според изгледот кованицата е во чест на Ника - божица на победата, омилената божица на Василеон
Александар Македонски, кованицата во чест на градот.

ЕФЕКСИОН - Е ФЕ КСИ ОН

- E - e,

- ФE - најсилен,

- КСИ (КСE богот на светлината) - најсвтол,

- ОН - тој,

ЕФЕКСИОН - E најсилниот и најсветлиот тој.

,... '' По пристигнувањето на пораката од Амон, вистинскиот закоп на Ефексион се изврши во Вавилон. Василеон Aлександар Македонски нареди општа жалост во целата земја. Ефексион не беше веќе мртов, туку херој, а Василеон Aлександар Македонски беше првиот кој приложи жртва што му соодветствуваше на херојот.

Се појави многу тежок проблем околу големиот споменик по смртта на Ефексион што Василеон Aлександар Македонски нареди да се изгради во негова чест во Вавилон. Опишувачот Диодор дава фантастични податоци, кои се темелат врз вистини. Работата му беше доверена на архитектот Деинократ, кој ги скицира плановите за египетски Александреион.

Еипетски (АГ - ЕЈ) Александреион

На површината од еден четвртест стадион, споменикот требаше да се издига високо над 130 лакти, на пет ката, стеснувајќи се нагоре, градот прераснал во голем, културно-научен центар во антиката, може да се каже еден од најцивилизираните, сé до потпаѓањето под римска окупација, од кога почнува декаденца на градот.

Надворешните ѕидови на катовите требаше величествено да бидат декорирани. На долната надворешна страна требаше да се стават 240 позлатени носови од педесетина големи видови бродови, а на нив требаше да се постават клекнати стрелци и други фигури на 4-5 лакти во висина. На вториот кат требаше да има огромни факли (високи 15 лакти), декорирани со златни круни и орли што летаат нагоре на кои оздола им гледаат змии. Околу третиот кат требаше да има ловечка сцена; околу четвртиот – позлатени сатири (кентаури); околу петтиот лавови и бикови едноподруго.

Кулата во Вавилон

Над сé, градбата требаше да завршува со антички македонски и „варварски” оружја, бездруго, не како што мислеше Диодор, да означуваат победа и пораз, туку да го симболизираат спојувањето на античките Македонци и персијците во една војска, која потоа владетелот требаше да ја командува. Несомнено, варварските оружја беа персиски. На врвот требаше да стојат огромни морски девици, издупчени однатре за да се стават пејачи кои не ќе можат да се видат, а кои требаше да пеат песни однатре '',.,..

Мора пак да разјаснам, еве какви биле вистинските Македонци:

- ''Дочекај го твојот непријател, очи в очи.. со оружје рамен... и откако ќе го победиш, почитувај го и направи од него твој пријател, вo cпрoтивнo, HE CИ Maкeдoнeц'' - Македонската поговорка, која многумина и денес од Македонците ја заборавиле.

Македонсиот владетел Василеон Александар Македонски, давал само почит, кон сите кои ги владеел, доблест со која ретко некој друг владетел може да се поистовwетува.

'',... Трошоците на оваа баснословна и убава градба се движеа од 10.000 до 12.000 таланти. Интересно е да се види како во овој последен уметнички дизајн на епохата на Василеон Aлександар Македонски беа измешани идеите на античката македонска и ориенталската уметност. Така, вавилонските зигурати, иако не зачекорија во зграда како оваа, се стремеа кон вакви планови, без сомнение влијаејќи врз формата на оваа градба.

Сите автори, вклучувајќи го и Аријан, ја нарекоа оваа градба клада, а се претпоставува дека таа била запалена заедно со трупот на Ефексион. Но, тоа не би можело да биде точно, ниту е потврдено од Диодор, кому му го должиме гореспоменатиот опис. Всушност, како што дознаваме од гореспоменатите забелешки, зградата била сé уште незавршена кога Василеон Aлександар Македонски почина.

Како може да се сфати дека таа гигантска градба, со своето богатство на различни уметнички вредности, била изградена за неколку месеци, во времето меѓу смртта на Ефексион и Василеон Aлександар Македонски? Таа никогаш не беше завршена: по смртта на Василеон Aлександар Македонски со наредба на собирот на војската засекогаш беше стопирана нејзината изградба.

Вавилон фантазија, градот бил спектаколарен, Василеон Александар Македонски бил воодушевен од градот, како секој голем град имал позитивни страни, но и свој ''разврат''

Според изворите, Јустин и Плутарх веројатно се во право кога овој споменик го нарекуваат клада, а не гробница. Василеон Aлександар Македонски имаше идеја да направи траен споменик за својот почитуван пријател, што по големина и вредност ќе беше на исто рамниште како и колосалните згради на Вавилон, а во срцето на Аѕеиа (Азија) засекогаш требаше да ја зрачи славата на Ефексион, како што ќе го правеше тоа споменикот во египетски Александреион за западниот свет. Co орнаментацијата и со надворешниот изглед требаше да ја прикажува врската на Ефексион со Василеон Aлександар Македонски.

Во сцената на ловот очевидно има илузија на дворската потера на гонење. Бродските носови и античките македонски и персиските оружја укажуваат на тоа што Ефексион му беше на Василеон Aлександар Македонски верен помагач во неговите поморски планови и во неговата политика на спојување. Тоа, всушност, беа идеите што подоцна го преокупираа владетелот.

Решението за периодот за жал и за свечености во чест на новиот херој веднаш беше проследено со последните подготовки за почетокот на арапскиот поход, која требаше да започне за неколку дена. Во меѓувреме, Василеон Aлександар Македонски приложи жртви за успешниот исход на походот, другите жртви беа упатени кон пророците, а потоа со своите пријатели организира прослава што траеше цела ноќ.

Се појавија антички уметници и се натпреваруваа со рецитирање на сцени од делото Андромеда на Еврипид. Тој приреди веселба и за војската и го донесе месото од жртвите и виното меѓу воените единици. Утрото на 17 Панон, според Mакедонскиот календар (2 јуни 323 година п.н.е.), кога требаше да си легне, неговиот пријател Медиaс го покани на една мала забава во која и учествуваше. Откако стана од спиење вечерта на истиот ден, повторно отиде кај Медиaс и забавата продолжи до зори. Оваа ноќ, меѓу седумнаесетти и осумнаесетти, кај него се појавија првите симптоми на треска.

Македонци на Македонска слава, оригинална фреска од времето

Таа беше малариска треска која лесно се добиваше во текот на летото во мочурливите предели на Вавилон. Василеон Aлександар Македонски малку испи на забавата, како што убедуваат веродостојните извори, спротивно на инвенциите на непријателските преданија. Тој само ги задржуваше пријателите за да разговара со нив. Така, многуте прослави, заедно со претерувањата на кои се изложи откако пристигна во Вавилон, можеби ја намалија неговата моќ да и се противстави на болеста.

Трогателно е да се следи неговата борба со фаталната болест преку весниците од последните денови, кои беа подоцна публикувани, веројатно за да се побие со официјални документи лагата дека беше отруен. Се гледа колку секојдневно, сé додека траеше неговата моќ, тој им принесуваше обични жртви на боговите. Над сé, може да се види како неговите целосни мисли беа посветени на претстојниот поход во Арабија. На 18, иако трески го тресеа цела ноќ, испрати наредба од својот болнички кревет до војсководците дека пешадијата треба да биде подготвена да тргне на 22-ри, a тие да отпловат на 23-ти.

Вечерта на 18-ти беше одведен од дворецот на владетелот, во кој живееше на западниот брег, преку реката Еуфрат до владетелската градина, каде се надеваше дека свежиот воздух ќе го поврати. Меѓутоа, изгледа се чувствуваше полошо наредниот ден, на 19-ти.

Зборуваше со својот пријател Медиaс (овој Медиас e многу сомнителен) и се коцкаше со него. Испрати наредби до војсководците да се појават наредното утро. По треската што ја имаше во ноќта, утрото на 20-ти доби извештај од Неархo за состојбата на подготовките за заминување на флотата и за неговите доживувања на океанот, а Василеон Aлександар Македонски му ја повтори нему и на другите војсководци наредбата дека морнарицата треба да тргне на пат на 23-ти.

Иако треската од 21-ви  не го напушти, тој  повторно ги викна војсководците и им нареди дека сé треба да биде подготвено за смотра на флотата и за старт, бидејќи постојано се надеваше дека ќе оздравее од болеста и ќе биде готов да тргне заедно со другите.

Меѓутоа, на   22-ри  Василеон Aлександар Македонски се чувствуваше многу болен, иако им говореше на некои војсководци во врска со наименувањата и повторно им издаде наредба за патувањето на море. Бидејќи на 23-ти беше многу болен, не можеше лично да им ги дава своите наредби на војсководците за походот; тоа беше денот кога се надеваше дека ќе може да започне походот. На 24-ти им нареди на војсководците да се соберат ноќта во дворот, а другите офицери да бидат  пред вратите (можно е да имало некој атентатор од Арапскиот Полуостров за да го спречи претстојниот воен поход, овој Медиaс е најмногу сомнителен).

Очигледна  беше  вознемиреноста  поради   најавената лоша состојба на владетелот.  Наредниот ден, на 25-ти, бидејќи   му  се   влошуваше  ситуацијата,  тој   самиот отиде преку реката Еуфрат до дворецот. Кога таму пристигнаа, еден по еден ги препознаваше војсководците, но не можеше да им каже ни збор. Во ноќта и наредниот ден на 26-ти, треската беше многу силна. Бидејќи владетелот овој ден не се виде со никого, неговите единици, особено  Македонците, многу се вознемирија.

Поворката за Василеон Александар Македонски

Се проширија гласови дека е мртов и дека се прави обид да не се пренесува веста. Така, со закана ги присилија аѓутантите на 27-ми да им ги отворат вратите и сега неговите стари  придружници  вооружени  поминуваа крај неговата постела во долга врволица, тивко и со длабоко чувство. Тој сега можеше само со тешкотија да мава со главата на некои и тивко да ги поздрави со очите. Тоа беше многу возбудлив момент, во кој се заборави што било лошо меѓу владетелот и неговите луѓе.

Пријателите на Василеон Aлександар Македонски беа очајни. Човечката моќ  ништо  не  можеше да  направи;  само боговите можеа да помогнат. Тие не се обратија кон некој нивни Бог, туку кон најважниот Бог на Вавилон, Мардук-Бел, кој беше од старо време почитуван како Бог на лекувањето. Вечерта на 27-ми шестмина негови пријатели отидоа кај Мардук, за да примат одговор на прашањето, на  начин со преспивање во храмот, дали ќе биде подобро за Василеон Aлександар Македонски да биде донесен во неговиот храм и да биде лекуван од Бога како негов молител.

Откако заврши нивното преноќевање, утрото на 28-ми (13 Панон), го добија одговорот од Бога дека Василеон Aлександар Македонски не треба да биде донесен во храмот, туку дека ќе биде подобро за него да остане таму каде што е. Во ноќта на тој ден Василеон Aлександар Македонски ги склопи очите засекогаш''.

Oд Господарот на античкиот свет - Македонскиот владетел Василеон Aлександар Македонски толку, од бог повеќе

 

 

ТЕСТАМЕНТОТ НА ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ
Тестаментот е направен од ВасилеонАлександар Македонски, син на Амон Ѕе (Бог на Сонцето) и Олимпија.

1. Ако моето дете од жена ми Роксана е машко, тој пред сите други треба да биде ВЛАДЕТЕЛ на Василеондон Македонија, а во меѓувреме, синот на поранешниот владетел василеос Филип Македонски, Аридеј, да биде водач на Македонците. Ако детето од мојата жена Роксана, биде женско, дозволете Македонците да видат дека таа е одгледана и омажена на начин што доликува на мене и мојот ранг и дозволете да си избере  ГОСПОДАР - човек за кој тие мислат дека е достоинствен за тоа. Човекот така избран треба да биде ВЛАДЕТЕЛ на Македонија...

2. На мојата мајка Олимпија и го доделувам правото да живее на Родион, место кое таа го пожелува и ВЛАДЕТЕЛOT  на Македонија треба секоја година да проверува дали и се дава сé што и се давало за време на мојот живот.
Додека Македонците одлучат да наименуваат ВЛАДЕТЕЛ, ВЛАДЕТЕЛOT  Александар, син на Ѕе и Олимпија, го одредува Кратер за надгледувач на целa  Василеондон Македонија  и му ја дава за жена Кинани, ќерката на василеос Филип Македонски, поранешниот владетел  на Македонија. Лjсимах, го ставам одговорен за Тракија и за жена му ја доделувам Ѕецалoника,..

Ѕецалoника, ќерка на василеос Филип Македонски, владетел  на Македонија

,.. ќерката на василеос Филип Македонски, поранешниот владетел  на Македонија (ПС. - Калл. 3.33.13). Леонaнт го задолжувам за Илеспонт и му ја давам раката на сестрата на Холкид, Клеона. Го назначувам Еумен, мојот секретар, за владетел на Кападокија и Пафлагонија.

3. Изјавувам, островите да бидат слободни: да ги задржат нивните претходни посесии и да бидат автономни.

4. Го назначувам Антигон, владател на Памфлија, Луција и Голема Фригија и го ополномоштувам за Карија и Асандер, како и територијата која што лежи под реката наречена Халис, преку оваа земја го назначувам владетел Антипатар. Владетел за Силисија е Никанор, a Пjтон за Асарија, воедно и за т.н. Месопотамиска Линија. Bавилон и неговите придружни територии ги доделувам под команда на Селеjк, кој е мој воен придружник. За Феникија и Келе - Асарија го ополномоштувам Мелагaр.  Египет го оставам на Птолемаиој и им го одобрувам бракот со мојата сестра Клеопатра.

5. За владеење на областите кои лежат помеѓу границите на Bавилон и Вактрија, го назначувам Бердика. Народот на Родион треба да се награди со 300 таланти злато од владетелското богатство за разубавување на нивниот град, воедно и 40 тримери и слободна годишна надокнада од 20.000 медимни eгипетско жито и 20.000 медимни пченица од регионите од Аѕеиа (Азија), придодадени на Родион. Исто така, давам команда за преместување на гарнизонот, што јас го оставив таму. Свештениците во Египет да бидат наградени со 2.000 таланти единици злато од јавниот приход.

6. Јас Василеон Александар Македонски не сакам моето тело да биде закопано, ТУКУ фрлно во реката Еуфрат, секако да не се знае местото на МОЈОТ гроб. '' КРЕМИРАЈТЕ  ГО  МОЕТО  ТЕЛО  И  НЕ  ГРАДЕТЕ  НИКАКОВ  СПОМЕНК.  ДРЖЕТЕ  МИ   ГИ  РАЦЕТЕ  НАДВОР,  ТАКА  ШТО  ЛУЃЕТО  ЌЕ  ЗНААТ,  ТОЈ ШТО  ГО  ОСВОИ  СВЕТОТ,  НЕМАШЕ  НИШТО  ВО  РАКА  КОГА  ПОЧИНА ''. 

7. На ѕеванците од Воиoа, да им се доделат 300 таланти за реновирање на нивниот град, а на оние што принудно избегаа од таму како резултат на војната, им го надокнадувам нивниот имот од кој ги лишив. Сметам дека достатно беа казнети со нивната сесрдна опозиција кон мене. На аѕаjците да им се додели златен престол за храмот во Никеја и златни службени алишта. Моето лично оружје и одликувања и 1000 таланти единици сребро да се остави во храмот на Aра на Аргoс, додека во храмот на Ѕе  во Делфи сите слоновски оружја и две кожи од змии, а воедно и 100 златни суди садови со кои се чествувале Боговите. На народот Милес и од Книдија да им се доделат по 150 сребрени таланти.

    8. Таѕе (Тајил - Таџил - Таксил, првобитниот сојузник против Пор) да биде владетел на оние делови од Кјдеас кои граничат со реката Кјдеас (Инд е латински термин), Пoр (Пер) на оние делови помеѓу реката Кидeспас (не Хидасп) и Кјдеас . Го назначувам таткото на мојата жена, Роксана, Оксeартaс, за владетел на Паропанисада и Сибиртија (еден доказ дека Македонците биле дури до морето на Горна Кјдеја - Сибир), да владее со Арахосија и Гедросија. Командата ја предаваме на Стамен (Стасанор) од Соли за да владее со Арија и Арангија.
Филип да владее со бактријците (вактријците). Партија што ја придружува Хиркалија јас ја давам на Фратафернеј, а Карманија на Тлеполем. Пеце (Беуцестас) треба да владее над персијанците. Од сите владеења да биде изоставен Оксидат, а Кратер да владее со Медеа. Аргoј да биде отстранет од Сусија, а Коен да владее наместо него.

9. За владател на илирите го назначувам Холкија и го наградувам со орден од 500 реквирирани, одземени коњи и 3000 таланти сребреници, кои треба да ги искористи за правање статуи на Александар, Ѕе, Никеја, Араклeон, Олимпија и мојот татко василеос Македонон Филипој и нив да ги смести во гробницата на Олимпија. На луѓето на кои им доделив високи функции да постават позлатени статуи на Александар во Делфи,  Ага и Белас. Птолемаиој да постави позлатени статуи во Египет на Александар, Ѕе, Никеја, Араклеон, Олимпија и поранешниот владетел  на Македонија,  васиеос Филип Македонски.

10. Сведоци на ова да се  нашиот предок Македон (Араклеон), Никеја (Божицата на победата), Амон Ѕе (Бог на Сонцето) и успехот на  Василеон Александар Македонски. Доколку некој од наброените, постапи спротивно на моите одредби, јас ги преколнувам Македонските Богови  и Mакедонците, да не го остават неказнет  за тие недела и да биде одговорен за кривоклетството пред Боговите и луѓето.

''ПРЕДВИДУВАМ  ЕДЕН  ГОЛЕМ  ПОГРЕБЕН  НАТПРЕВАР,  НАД  МЕНE'' - ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ

 

Чудно за синот на Василеон Александар Македонски со Варсина - Араклеон, не се споменува, ништо, многу сомнително.

              Од сите историски извори, античкиот историчар Диодор Сикулски дава најдетален опис на погребната кола и на целата погребна церемонија на Василеон Александар Македонски: 

 

''Првин со чекан направиле златен ковчег, според големината на телото (на Василеон Александар Македонски); него до половина го исполниле со миризливи материи, за да шири пријатна миризба и да го сочува телото од распаѓање; 

Над ковчегот поставиле златен капак, така точно прилагоден, што ја опкружувал целата надворешна страна (на ковчегот). Над сето ова префрлиле порфирана прекривка, прекрасно извезена со злато; околу неа се наоѓало оружјето на починатиот, со што се давал увид во делата што тој ги извршил. 

Потоа довлекле кола, на којашто требало да се пренесува телото; на горниот дел од колата се наоѓала златна сводеста ''одаја'', направена од скапоцени камења; таа била долга осум а широка десет лакти. 

Под врвот на сводот од одајата се наоѓал квадратен златен престол, на кој биле претставени глави од ''трагелафи'' во величина од две дланки; на прстени, како украс биле прицврстени разнобојни венчиња, како цветови; 

На врвот имало мрежеста завеса, на која виселе огромни ѕвонци, за да може од далеку да се слушне дека колата се наближува;На аглите од сводот, на секоја страна стоела Ника (Победа), со трофеј во рацете; 

Сводот бил држен од златен перистил со Македонски капители; внатре во перистолот, се наоѓала златна мрежа, со дебелина од еден прст, над којашто паралелно биле поставени по четири плочи, на коишто имало претставени фигури; овие плочи биле еднакви по величина со ѕидовите на ''гробната одаја'',.... 

Господарот на античкиот свет - Македонскиот владетел Василеон Aлександар Македонски

,... На првата плоча се гледа колесница, богато изработена од метал; на неа седи Василеон Александар Македонски со убав жезол во раката; околу владетелот под оружје врвaт Сребрените Копја и персијци, наречени ''мелифори''; пред нив оделе војници, што го носеле оружјето; 

На втората плоча била претставена колона слонови, украсени според воениот обичај; на нив, на чело јавале Кјдејци, а одзади Македонци, со нивното вообичаено оружје;

'' ЈАС  НЕ  ГИ  ДЕЛАМ  ЛУЃЕТО,  КАКО   ШТО  ПРАВАТ  ПРОСТИТЕ,  НА  МАКЕДОНЦИ  ИЛИ  ВАРВАРИ.  ЈАС  НЕ  СУМ  ЗАИНТЕРЕСИРAН  ЗА  ПОТЕКЛОТО  НА  РАСАТА  НА  ЛУЃЕТО  ШТО  ГИ  ВЛАДEАМ.  ЈАС  САМО  ГИ  РАЗЛИКУВАМ  BРЗ  ОСНОВА  HA   НИВНАТА  ДОБЛЕСТ.  ЗА  МЕНЕ  СЕКОЈ  ДОБАР  СТРАНЕЦ  Е  ЕДЕН  МАКЕДОНЕЦ,  А СЕКОЈ ЛОШ  МАКЕДОНЕЦ  Е  ПОЛОШ  И  ОД  ЕДЕН  ВАРВАРИН. ''  -  ВАСИЛЕОН МАКЕДОНОН АЛЕКСАНДРОЈ 

На третата плоча се гледаат коњичките чети, коишто прикажуваат како се развива една битка; 

На четвртата плоча се претствени кораби, подредени за битка; На влезот од оваа ''одаја'' се наоѓале златни лавови, коишто како да гледале во оние, што влегуваат внатре; Од средината на секој столб нагоре, се до капителите се издигал златен акант; 

Морнарицата на Ѕе

Над ''сводестата одаја'' над средината на сводот, на отворено бил прострен порфилен килим, на кој што била положена голема златна круна со маслинови гранчиња; кога сонцето со своите зраци ќе ја допрело, создавале молскава и треперлива светлина, така што одвреме, навреме, како да предизвикувала молњи;

 Од страните на колата, над којашто се наоѓала целата оваа градба, стрчеле по две оски, на коишто се вртеле четири персиски тркала, чиишто пречки биле позлатени; само оној дел од тркалата, што допирал до земјата, бил железен; Крајните делови на оските, што стрчеле биле од злато и на нив имало златни лавовски глави, чиишто усти држеле копје;

 

Околу средината на должината на колата, во средишниот дел на ''одајата'' , се наоѓала механичка оска, којашто, на сета оваа градба и давала рамнотежа, за да може колата да се движи без нишање и на нерамни места; Имало четири процепа; на секој од нив бил прицврстен четворен ред јарем; на секој јарем јарем биле врзани по четири мазги, такашто вкупниот број на мазгите бил шеесет и четири; тие биле највнимателно одбрани според големината и силата. 

Секоја мазга на главата имала позлатена круна, од двете страни на устата им виселе по две ѕвона; околу вратот имале ѓердани од скапоцени камења''.  

 

Морнарицата на Ѕе

КОВАНИЦИ ОД ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА

КОВАНИЦИ ОД ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА

ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

МАКЕДОНОН ВАСИЛЕОНДOH МАКЕДОНИЈА - БОЖЈАТА ДРЖАВА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ постоела 12 години како целина.

Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски егзистира како митска личност во митовите на многу европски, азиски и афрички народи.

 

 

ЗА ПОВЕЌЕ КОВАНИЦИ ОД ВАСИЛЕОН АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ >>> ТУКА <<<

 

 

Василеон Александар Македонски рекол:

1. '' ИМА TOЛKУ  МНОГУ СВЕТОВИ,  А НЕ СУМ ОСВОИЛ  CЀ УШTE  НИТУ ЕДЕН '' - '' There are so many worlds and I have not yet conquered even one.''

2. “Јас претпочитам кратко да горам, отколку долго да чадам” - " It's better to burn out than fade away ".

3. “ СЛАВАТА НЕ СЕ ПОСТИГНУВА СО ТУЃИ РАЦЕ ” - '' YOU CANNOT ACHIEVE THE FAME WITH THE HANDS OF OTHERS ''

4. '' НЕ Е НИTУ ДОСТОЕН ЗА СОЛЗИ, БРОЈОТ НА СВЕТОВИ Е БЕСКРАЕН, СЕ УШТЕ НЕ СМЕ СТАНАЛЕ ГОСПОДАРИ НИTУ НА ЕДЕН '' - "Is it not worthy of tears that, when the number of worlds is infinite, we have not yet become lords of a single one? '' 

5. “ УСПЕХОТ ПРЕТСТАВУВА НАЈГОЛЕМА УБЕДУВАЧКА СИЛА ” - SUCCESS REPRESENTS THE GREATEST PERSUASIVE FORCE ''.

6. '' Нема лоши времиња, има само лоши луѓе '' - '' There are no bad times, only bad people ''.

7. '' КАКО НА НЕБОТО ИМА ЕДНО СОНЦЕ, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА ЌЕ ИМА ЕДЕН ГОСПОДАР, КАКО НА НЕБОТО, ТАКА И НА ЗЕМЈАТА '' - '' HOW ON THE SKY HAS ONE SUN, ALSO AND ON THE EARTH, THERE WILL BE ONE LORD, HOW ON THE SKY, ALSO AND ON THE EARTH ''.

8. '' ЈАС СВЕТОТ ГО ОСВОЈУВАМ ЗА МАКЕДОНЦИТЕ '' - '' I'M  CONQUERING  THE WORLD  FOR  THE  MAKEDONIANS''.

9. '' НА  ИЛИРИТЕ,  ТРАКИТЕ  И  ДРУГИТЕ  ВОЈНИЦИ  ДАВАМ  ЗЛАТО  КАКО  ШТО  НЕMAЛЕ  НИКОГАШ,...  НА  МАКЕДОНЦИТЕ  ДАВАМ  ВЕЧНОСТ '' - ''TO THE ILYRIANS, THE THRACES AND THE OTHER SOLDIERS I GIVE THEM GOLD LIKE THEY HAVE NEVER HAD, ... TO THE MAKEDONIANS I GIVE ETERNITY''.

10. '' СЕКOГАШ ДА БИДЕШ НАЈДОБАР И ДА СТОИШ НАЈВИСОКО НАД СИТЕ '' - '' Always be the best and stand highest ABOVE ALL ''.

11. '' НЕМА НИШТО НЕВОЗМОЖНО ЗА ТОЈ ШТО ЌЕ СЕ ОБИДЕ '' - "There is nothing impossible to him who will try " .

12. '' СВЕТОТ ПРИПАЃА НА СМЕЛИТЕ '' - '' THE  WORLD  BELONGS  TO  THE  BOLD ''.

13. '' ЗАПОМHЕТЕ,  ОД  ОДНЕСУВАЊЕТО  НА  ПОЕДИНЦИ,  ЗАВИСИ  СУДБИНАТА  НА  СИТЕ '' - ''REMEMBER  UPON  THE  CONDUCT  OF  EACH  DEPENDS  THE  FATE  OF  ALL''.

14. '' СРЕЌАТА ГИ СЛУЖИ СМЕЛИТЕ '' "Fortune favors the bold".

15 '' ВИСТИНСКАТА ЉУБОВ НЕМА КРАЈ '' - '' TRUE  LOVE  NEVER  END '' - '' True love never has a happy ending, because there is no ending to true love''.

16. '' ГЛЕДАТЕ ЛИ ИМАМ КРИЛJА, ПА ВЕ ОСВОИВ '' - ''YOU SEE I HAVE WINGS TO FLY SO I WON YOU''.

17. '' СEKOE  СВЕТЛO,  НЕ  Е  СОНЦЕ '' - '' EVERY  LIGHT  IS  NOT  THE  SUN ''.

18. '' JAC  НЕМА  ДА  ЈА  КРАДАМ  ПОБЕДАТА '' -   "I will not steal a victory. The end and perfection of our victories is to avoid the vices and infirmities of those whom we subdue".

19. '' Трудoт и ризикoт се ценатa за славатa, но тоа е еднo прекраснo нeштo, да се живее со храброст и да ce умре, оставајќи вечна слава.'' - Toil and risk are the price of glory, but it is a lovely thing to live with courage and die leaving an everlasting fame''.

20. '' МОИТЕ ЛОГИСТИ НЕМААТ СМИСОЛ ЗА ХУМОР,...  ЗНААТ ДЕКА,  АКО  МОЈОТ  ПОХОД  НЕ УСПЕЕ,  ТИЕ  СЕ  ПРВИТЕ  ШТО  ЌЕ  УМРАТ. ''  -  ''My logisticians are a humorless lot ... they know if my campaign fails, they are the first ones I will slay ''.

21. '' КРАЈОТ  И  ОБЈЕКТИВ  НА  ПОХОДОТ  Е  ДА  СЕ ИЗБЕГНE  ДА  СЕ  ПРАВАТ  ИСТИ  РАБОТИ  КАКО  ПОРАЗЕНИТЕ '' - '' The end and object of conquest is to avoid doing the same thing as the conquered '' .

22. '' НА  НИВНАТА  СТРАНА  СЕ  ПОСТРОЕНИ  ПОВЕЌЕ  МАЖИ,  НО  НА НАШАТА  СТАНА  ПОВЕЌЕ  ЌЕ  СЀ  БОРАТ! '' - '' On their side more men are standing, on ours more will fight! ''

23. '' ЕДЕН  ГРОБ  СЕГА   Е  ДОВОЛНО,  ЗА ТOJ  КОJ  ЦЕЛИОТ СВЕТ НЕ  MУ  БЕШЕ ДОВОЛEН '' - '' A tomb now suffices him for whom the whole world was not sufficient ''.

24. '' ДОЛЖНИК  СУМ  НА  МОЈОТ  ТАТКО  ЗА  ЖИВОТ,  НО  НА МОЈОТ  УЧИТЕЛ  ЗА  ЕДЕН  ДОСТОЕН  ЖИВОТ '' -  "I am indebted to my father for living, but to my teacher for living well".

25. '' ЈАС  НЕ  ГИ  ДЕЛАМ  ЛУЃЕТО,  КАКО   ШТО  ПРАВАТ  ПРОСТИТЕ,  НА  МАКЕДОНЦИ  ИЛИ  ВАРВАРИ.  ЈАС  НЕ  СУМ  ЗАИНТЕРЕСИРAН  ЗА  ПОТЕКЛОТО  НА  РАСАТА  НА  ЛУЃЕТО  ШТО  ГИ  ВЛАДEАМ.  ЈАС  САМО  ГИ  РАЗЛИКУВАМ  BРЗ  ОСНОВА  HA   НИВНАТА  ДОБЛЕСТ.  ЗА  МЕНЕ  СЕКОЈ  ДОБАР  СТРАНЕЦ  Е  ЕДЕН  МАКЕДОНЕЦ,  А СЕКОЈ ЛОШ  МАКЕДОНЕЦ  Е  ПОЛОШ  И  ОД  ЕДЕН  ВАРВАРИН. ''  - " I  do  not  separate  people,  as  do  the narrow-minded,  into  Makedonians  and  barbarians.  I am  not  interested  in  the  origin,  or  race  of  people,  under  my government.  I  only  distinguish  them  on  the  basis  of  their  virtue.  For  me  each  good  foreigner  is  a  Makedonian  and  each  bad  Makedonian,  is  worse  than  a  barbarian".

26. '' БЕЗ  ЗНАЕЊЕ,  ВЕШТИНАТА  НЕ  МОЖЕ  ДА  СЕ  ФОКУСИРА.  БЕЗ  ВЕШТИНА,  СИЛАТА  НЕ  МОЖЕ  ДА  СЕ  КОНТРОЛИРА,  А  БЕЗ  СИЛА,  ЗНАЕЊЕТО   НЕ  МОЖЕ  ДА СЕ  ПРИМЕНУВА. '' - '' Without Knowledge, Skill cannot be focused. Without Skill, Strength cannot be brought to bear and without Strength, Knowledge may not be applied ''.

27. '' ДА  СЕ  ОДНЕСУВАМЕ  НА  НАЧИН,  ТАКА  ШТО  СИТЕ  МАЖИ  САКААТ  ДА  СЕ  НАШИ  ПРИЈАТЕЛИ  И  СИТЕ  СЕ  ПЛАШАТ  ДА  БИДАТ  НАШИ  НЕПРИЈАТЕЛИ '' - '' Let  us  conduct  ourselves  so  that,  all  men  wish  to  be  our  friends  and  all fear,  to  be  our  enemies ''.

28. '' НА  КРАЈОТ,  КОГА  Е  ЗАВРШЕНО,   СЕТО  ТОА  ШТО  Е  ВАЖНО,  Е  ТОА  ШТО  СТЕ  ГО  НАПРАВИЛЕ '' - '' In the end, when it's over, all that matters is what you've done. ''

29.  '' Водачот пред битката треба да мисли како да победи, а не за последиците на поразот '' - '' A leader before a battle should think about how to win, not about the consequences of defeat '' .

30. ''Има два вида луѓе - Македонци и сите други што посакуваат да бидат Македонци'' - ''There Are Two Kinds of People - Makedonians, and Everyone Else Who Wish They Was Makedonian''.

31. '' СЕГА ВИЕ СЕ ПЛАШИТЕ ОД КАЗНА И МОЛИТЕ ЗА ВАШИОТ ЖИВОТ, ПА ЈАС ЌЕ ВЕ ОСЛОБОДАМ, АКО НЕ ЗА БИЛО КОЈА ДРУГА ПРИЧИНА, ТАКА ШТО ЌЕ МОЖЕ ДА СЕ ВИДИ РАЗЛИКАТА ПОМЕЃУ МАКЕДОНСКИОТ ВАСИЛЕОС И ВАРВАРСКИ ТИРАНИН, ПА НЕ ОЧЕКУВАЈТЕ ДА ПРЕТРПИТЕ НИКАКВА ШТЕТА ОД МЕНЕ. ЕДЕН ВАСИЛЕОС НЕ ГИ УБИВА ГЛАСНИЦИТЕ.'' - '' Now you fear punishment and beg for your lives, so I will let you free, if not for any other reason so that you can see the difference between a Makedonon vasileon and a barbarian tyrant, so do not expect to suffer any harm from me. A vasileos does not kill messengers ''.

32. '' КОЛКУ  ГОЛЕМИ   ОПАСНОСТИ  СООЧУВАМ,  ЗА  ДА  ПОБЕДИ ДОБРОТО ИМЕ  НА  МАКЕДОНИЈА '' - '' How great are the dangers I face to win a good name to Makedonia ''.

33. ''  ЈАС  ПРEДПОЧИТУВАМ  ДА ЖИВЕАМ  КРАТОК  ЖИВОТ  ПРОСЛЕДЕН  СО  СЛАВА,  ОД КОЛКУ  EДEH  ДОЛГ  ВО  CEHKA  ''   -  "  I  would  rather  live  a  short  life  of  glory,  than  a  long  one  of  obscurity  ".

34. ''  ВИ  ПРАЌАМ  ЕДНА СИНАПОВА СЕМКА,  ЗА  ДА  ГО  ПОЧУСТВУВАТЕ ГОРЧЛИВИОТ  ВКУС  НА  МОЈАТА  ПОБЕДА " -  Во писмото нa Василеон Македонон Александрој за Големиот Владетел Дариј - Комодан од Персија.   -  " I send  you  a  kaffis  of  mustard  seed, t hat  you  may  taste  and acknowledge  the  bitterness  of  my  victory." - the Vasileon Makedonon Alexandroy in letter for the Great Ruler Darias - Komodan of Persia''.

35. '' BO  ВЕРАТА  И  НАДЕЖTА  СВЕТОТ  E   РАЗДЕЛEH,  НО   E   ЗДРУЖЕН  BO МИЛОСРДИЕТО '' -  "In faith and hope the world will disagree, But it's united in charity".

36. '' ЈАС  ПОВЕЌЕ  БИ  САКАЛ  ДА  БИДАМ  СУПЕРИОРЕН  ОД  ДРУЃИТЕ,  ВО ПОЗНАВАЊЕ  НА  ТОА  ШТО  Е  ПЕРФЕКЦИЈА,   ОДКОЛКУ   ВО  ОДНОС  НА  ДОФАТОТ НА  МОЈАТА  МОЌ  И  ВЛАСТ '' - "I would rather excel others in the knowledge of what is excellent than in the extent of my powers and dominion ".

37. '' ВО  ПОЛИТИКАТА  НEМА  ВИСТИНА,  ИМА  САМО  НАСОКИ  КАКО  ДА  СЕ  ПОСТИГНЕ  ЦЕЛТА ''- ''THERE IS NO TRUTH IN POLITICS, THERE ARE ONLY DIRECTIONS TO ACHIEVE A GOAL''.

38. '' ЈАС  ЖИВЕАМ  ВО  ЗЕМЈА  НА  ЛАВОВСКИ  И  ХРАБРИ  ЛУЃЕ,  КАДЕ  СЕКОЈА  ПЕТА НА  ТЕРЕНОТ  Е  КАКО  БУНАР  ОД  ЖЕЛЕЗО,  СО  КОЈ  СЕ  СООЧУВА  МOЈОТ ВОЈНИК.  ТИ  ДОНЕСЕ  САМО  ЕДЕН  СИН  НА  СВЕТОТ,  HO  СЕКОЈ  ВО  ОВАА  ЗЕМЈА  МОЖЕ  ДА  СЕ  НАРЕЧЕ  ЕДЕН  АЛЕКСАНДАР. '' - '' I am involved in the land of a leonine and brave people, where every foot of the ground is like a well of steel, confronting my soldier. You have brought only one son into the world, but everyone in this land can be called an Alexander''.

39. '' МОЕТО  БОГАТСТВО  ЛЕЖИ  ВО  МОИТЕ  ПРИЈАТЕЛИ '' -  “ My  treasure  lies  in  my   friends''.

40. '' Не СЕ плашaм јас од војска од лавови предводени од една овца, туку од ЛАВ кој предводи војcка од овци''  -  '' I am not afraid of an army of lions led by a sheep; I am afraid of an army of sheep led by a lion''.

41. '' Нашите  непријатели  се  медијците  и персијците,  луѓе  кои  со  векови  живееле  безгрижeн  и  луксузен  живот,  ние  од  Македонија  cо  генерации   наназад  cме  биле  обучувaни  во  тешкотo  битие  на  опасност  и  војна.  Сè  на  сè,  ние  сме  слободни  луѓе,  a  тие  се  робови '' -  '' Our  enemies  are  Medes  and  Persians,  men  who  for  centuries  have  lived  soft  and luxurious  lives;   we  of   Makedononia  for  generations  past  have  been  trained  in  the  hard  school  of  danger  and  war.  Above  all,  we  are  free  men,  and  they  are  slaves''.

42. '' СО  ПРАВЕДЕН  ОДНОС,  САМО  НАМЕТНАТИТЕ  ОГРАНИЧУВАЊА  ИСЧЕЗНУВААТ  ''  -  ''  With  the  right  attitude,  self  imposed  limitations vanish  '' .

43. '' ПРЕКУ  СЕКОЈА  ГЕНЕРАЦИЈА  НА  ЧОВЕЧКАТА  РАСА,  Е  ВОДЕНA  НЕПРЕКИНАТА  ВОЈНА,  ЕДНА  ВОЈНА  ПРОСЛЕДНЕНА  СО  СТРАВ.  ТИЕ  КОИ  ИМААТ  ХРАБРОСТ  ДА  ГО  СОВЛАДАТ,  СЕ  СЛОБОДНИ,  ТИЕ  КОИ  СЕ  СОВЛАДАНИ  ОД  СВОЈОТ  СТРАВ,  ЌЕ  СТРАДААТ,  СЕ  ДОДЕКА  НИВНАТА  ХРАБРОСТ   НЕ  ПОБЕДИ,  ИЛИ  СМРТТА  ЃИ  ЗЕМЕ ''  -  '' Through  every  generation  of  the  human  race,  there  has  been  a  constant  war,  a  war  with  fear.  Those  who  have  the  courage  to  conquer  it,  are  made  free  and  those  who  are  conquered  by  it,  are  made  to  suffer  until  they  have  the  courage  to  defeat  it,  or  death  takes  them '' .

44. ''  ЈАС  РАЗГЛЕДУВАМ,  НЕ  ШТО  ПАРМЕНИОН  ТРЕБА  ДА  ДОБИЕ,  ТУКУ  ШТО  АЛЕКСАНДАР  ТРЕБА  ДА  ДАДЕ ''  -  '' I  consider  not  what  Parmenion  should  receive,  but  what  Alexander  should  give ''  .

45. '' ЈАС  БИ  ПРИФАТИЛ,  ДА  СУМ  АЛЕКСАНДАР,...  И  ЈАС  ДА  СУМ  ПАРМЕНИО  ''  -  '' I  will  accept  it,  if  I  am  ALEXANDER,...  And  I,  if  I  am  Parmenion ''  .

46. '' ИМА  НЕШТО  БЛАГОРОДНО,  СЛУХ  ВО  СЕБЕ,  ЗБОРУВА  ЗА ЛОШО,  КОГА  ПРАВАМ  ДОБРО  ''  -  ''  There  is  something  noble  in  hearing  myself  ill spoken  of, when I am doing well ''  .

47. ''  СЕ УШТЕ  ЛИ  ТРЕБА  ДА  НАУЧИТЕ  ДЕКА,   КРАЈОТ  И  ПЕРФЕКЦИЈАТА  НА  НАШИТЕ  ПОБЕДИ,  Е  ДА  СЕ  ИЗБЕГНАТ,  ПОРОЦИТЕ  И  СЛАБОСТИТЕ  НА  ОНИЕ  КОИ  ШТO  СМЕ  ГИ  ПОКОРИЛЕ ''  -  ''  Are  you  still  to  learn  that  the end  and  perfection  of  our  victories  is  to  avoid  the  vices  and  infirmities  of  tho se  whom  we  subdue? ''. 

48. '' ШТО  СЕ  ОДНЕСУВА  ЗА  ОГРАНИЧУВАЊЕ  НА  НЕЧИЈ  ТРУД,  ЈАС НА ПРИМЕР, НЕ  ПРИЗНАВАМ  НИКОГО  ЗА  БЛАГОРОДЕН  ЧОВЕК  СО  НАДАРЕН  УМ,  СО  ИСКЛУЧОК  НА  ЛИЧНИТЕ  ТРУДОВИ,  КОИ  ЌЕ ДОВЕДАТ  ДО  БЛАГОРОДНИ РЕАЛИЗАЦИИ  ''   -   '' As  for  a  limit  to  one’s  labors,  I,  for  one,  do  not  recognize  any  for  a  high-minded  man,  except  that  the  labors  themselves  should  lead  to  noble  accomplishments  ''.

49. '' СРАМНО  Е  ДА  СЕ  КРАДЕ  ПОБЕДАТА,  АЛЕКСАНДАР  МАКЕДОНСКИ  ТРЕБА  ДА  ПОБЕДИ  ОТВОРЕНО  И  БЕЗ  ИЗМАМА,  скришниот  напад  под  превезот  на  ноќта,  би  бил  оправдување  за  Дариј,  да  не  признае  дека  е  полошиот  командант,  на  полошата  војска  ''  -  ''  It's  a  shame  to  steal  the  victory,  Alexandroy  Makedonon  NEED  TO  WIN  CLEARLY  AND  WITHOUT  DECEIT,  hiding  attack  under  cover  of  night,  will  be  justify  for   Dario,  to  not  recognize  that  he  is  the  worse  military  commander,  in  the  worse  army  '' .

50. '' ПРЕДВИДУВАМ  ЕДЕН  ГОЛЕМ  ПОГРЕБЕН  НАТПРЕВАР,  НАД  МЕНE  ''  -  ''  I  foresee  a  great  funeral  contest  over  me... '' .

51. '' КРЕМИРАЈТЕ  ГО  МОЕТО  ТЕЛО  И  НЕ  ГРАДЕТЕ  НИКАКОВ  СПОМЕНК. ДРЖЕТЕ  МИ  ЃИ  РАЦЕТЕ  НАДВОР,  ТАКА  ШТО  ЛУЃЕТО  ЌЕ ЗНААТ,  ТОЈ ШТО  ГО  ОСВОИ  СВЕТОТ,  НЕМАШЕ  НИШТО  ВО  РАКА  КОГА  ПОЧИНА ''  -  '' Bury  my  body  and  don't build  any  monument.  Keep  my  hands  out  so  the  people  know  the  one  who  won  the  world  had  nothing  in  hand  when  he  died ''.

 

 

Жени  на Василеон Александар Македонски  

Не е можно да се потенцира колку деца имал Александар Македонски. Македонците од голема чест што имале кон него ги носеле нејзините ќерки да спијат со Алксандар Македонски со надеж дека тие ќе одимаат плод од нашиот македонски владетел, жени и љубовници на Александар Македонски за кои постојат записи од страна на античките автори:

- Роксана, 
- Статира. 

Конкубини:

- Варсина (Барсина), 
- Каликсена (лат. Callixeina), 
- Кампаспа (лат. Campaspe, Pancaspen, Pacate), 
- Парисатида.    

ДЕЦА на Василеон Александар Македонски: 

 - АРАКЛЕ (ХЕРКУЛ) СИН ОД ВАРСИНА,

- АЛЕКСАНДАР ЧЕТВРТИ МАКЕДОНСКИ СИН ОД РОКСАНА.

Римскиот писател Јустин, кој пишувал во 2 век по изгубената книга на Помпеј Трог "Светската историја" во 44 тома, рече дека: 

Василеон Александар Македонски отиде во Дедалските планини и во државата на владетелката Клеопида. Таа му се предала на Василеон Александар Македонски и како благодарност тој ја постави, повторно таму да владее во негово име. Тоа што не можела да го добие со оружје таа го постигнала предавајќи му се целосно. Синот роден со неа, таа го нарекла Александар. Тој потоа владеел со ''Индиското царство".... 

Василеон Александар Македонски, според Плутарх, не бил развратен човек. Жените сами му приоѓале. Aмаѕеонската владетелка Фелестрида, триесет дена јавала во седло за да роди од него син. Сепак, говорат, амаѕеонскиот син, како и сите други синови на Василеон Александар Македонски, починал пред да доживее полнолетство и следствено на тоа не оставил потомство. 

Само синот на Клеопида ја достигнал зрелоста. Затоа тој е интересиран за нас, ''потомци'' на Василеон Александар Македонски (но за тој историски факт треба уште многу докази).

Градот во кој управувала владетелката Клеопида, се викал Масага.

 

Споменикот на Василеон Александар Македонски, во Скопје - Македонија

 

 

 

 

BACИЛИЦAC   МАКЕДОНОН Vv BACИЛИЦAC   МАКЕДОНОН   ОЛИМПИЈА   Син ти Алекcандрoj Mакедонон, славeн Bасилeон Mакедон, по Mилост Божја, до Индија, cите ги згази, вечност ни дари.

 

 ОЛИМПИЈА МАКЕДОНОН - - ВАСИЛИЦАС - ВАСИЛИЦА НА МАКЕДОНИЈА 

    Олимпија била принцеза од Молосиjа, жена на Mакедонскиот владетел василеос Филип Македонски, ВАСИЛИCAC НА МАКЕДОНИЈА и мајка на василеон Александар Македонски.

          Олимпија е ќерка на Молосискиот (Ахилеjски) владетел Неоптолемaoј ВТОРИ, кои се сметале за потомци на Ахил. Првичното име и било Поликсена, но во детскиот живот го носела името Миртала, а по свадбата, Mакедонскиот владетел василеос Филип Македонски и го дал името Олимпија во чест на спортските игри. Сепак на крајот од нејзиниот живот името повторно и е сменето, овојпат во Стратоника.

Ова не е антички медалјон, туку како таков е претставен од фалсификаторите

Олимпија се запознала со василеос Филип Македонски, владетелот на Македонија, во 357 година од старата ера на островот Самотрака, за време на нејзиното учество во свеченостите во чест на некои мистериозни религиски култови посветени на божествата Кабири, Орфеј и Дион.

Била ќерка на поранешниот Молосиаскиот  владетел Неоптолемaoј и внука на тогашниот владетел Ариб. Стапиле во брак истата година. Во наредната 356 г. п.н.е. е роден принцот Александар, а во 355 г. п.н.е. е родена и ќерката принцезата Клеопатра.

Олимпија била млада, исклучително убава, самостојна и горда по карактер. Силна личност со комплекс на натчовечко потекло, Олимпија била следбеничка на мистериозен култ. Убедување за божественото потекло успеала да му го всади и на принцот Александар. Заземајќи главна позиција во Македонскиот двор, таа била во постојан конфликт со Mакедонските бирократи, па дури и со самиот василеос Филип Македонски.

Имало легенда (се разбира пропаганда) во која се велело дека таткото на василеон Александар Македонски не бил василеоc Филип Македонски, бидејќи тој ја одбил љубовта на Олимпија поради змиите, туку  Ѕе - богот на Cонцето кој спиел со Олимпија за време на невремето. Самиот василеон Александар Македонски ја подржувал легендата поради политички причини, но го сметал за свој татко василеоc Филип Македонски.

Отсутноста на Македонскиот двор поради војни на василеос Филип Македонски и љубомората на Олимпија довело до смрзнување на нивната врска и развод, најкритичен момент бил кога василеос Филип Македонски се оженил со млада Македонка благородничка по име Клеопатра во 337 год. п.н.е. василеос Филип Македонски и од порано имал други жени, но тие жени во поглед на социјаниот статус  врз Олимпија не можеле да влијаат. Mеѓувреме Олимпија се вратила во својата родна земја Молосиjа. Година дена подоцна врз василеос Филип Македонски е извршен атентт.

Според Јустин ( 9, 7. 10 ), Олимпија, кога се вратила во Македонија:

''Tаа стави златна круна на главата на Пајсаниа, подигна гроб, понудила жртви во негова чест и го посвети на Ѕе, ножот со кој василеос Филип Македонски бил погоден''.

За време на Македонскиот поход на Персија, Олимпија упорно му пишувала на својот син василеон Александар Македонски, таа претставувала авторитет и големо влијание имала врз василеон Александар Македонски, дури и врз Mакедонскиот надгледувач Антипатaр. Меѓутоа, василеон Александар Македонски  не дозволил мајка му да се меша во државни работи.

       По смртта на василеон Александар Македонски во 323 год. п.н.е., Македонија била оставена на Антипатaр, а Олимпија владеела со Молосиjа, се додека нејзиниот внук Неоптолемaoј, син на ќерката на Олимпија не пораснал.

Василеон Александар Македонски ја спомнал неговаа мајка во неговиот тестамент:

2.''  На мојата мајка Олимпија и го доделувам правото да живее на Родион, место кое таа го пожелува и ВЛАДЕТЕЛOT  на Македонија треба секоја година да проверува дали и се дава се што и се давало за време на мојот живот.''

Граѓанска војна

Кцандр се сојузил со Птоломaoј ПРВИ, Антигонoj ПРВИ Едноокиот и Евридика ТРЕТА, амбициозната жена на Филип Аридoј и прогласилe војна против надгледувачот на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, Полиперхон. Полиперхон се сојузил со Еумен и Олимпија.

Но пред тоа има еден историски факт, каде василица Олимпија грубо се замешале, со тоа и избрзала, направила негативна работа. Станува за следниот историски факт:

''Василица Олимпија ја понудила нејзината ќерка Клепоатра на надгледувачот на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, Бердика, во замена Бердика требало дада ги предаде посмртните останки на Василеон Македонон Александрој и легитимниот наследник на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, Александар, нејзиниот внук, со тоа го ставила во смрттна опасност легитимниот наследник на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА, било доволно да се почека да стане полнолетен и немало да има поголеми потешкотии. Посмртните останки на Василеон Македонон Александрој (или тоа што било внаттре, се сомневаме дека биле негови), биле пресретнати од страна на Птолемаој страпот на Египет во Египет, наместо да и бидат предадени на василицас Олимпија, така започнала ''Граѓанската војна'', која траела 40 годинии и ја оштети Македонија до денденешен''.

Меѓу време Бердика бил убиен, ''власта на надгледувачот'' на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА била предадена на Антипатар, откако и овој умрел, ''власта на надгледувачот'' на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА била предадена на Полиперхон, еден стар војсководец на василос Филип Македонски, Кцандр синот на Aнтипатар поради тоа се се побунил, зошто тој сакал да стане ''надгледувачот'' на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА.

Иако отпрвин Полиперхон бил успешен во заземање на градовите држави, неговата флота била уништена од Антигонoj 318 п.н.е. Кога, по битката Кцандр (нe Касандар) зазел полна власт врз Македонија, Полиперхон морал да пребега во Молосија, заедно со всилица Роксана Македонон и младиот Александар синот на Александар Македонски, легитимниот наследник на ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА.

Неколку месеци потоа, василица Олимпија успеала да го убеди нејзиниот роднина Еакид да изврши поход на Македонија заедно со Полиперхон. Кога василица Олимпија отишла на полето, војската на Евридика одбила да се бори против мајката на Василеон Александар Македонски и ја напуштиле. Василица Олимпија,  Полиперхон и Еакид повторно ја зазеле Македонија. Василеос Филип Аридеј и Евридика неговата жена, биле фатени и погубени во на 25 декември, 317 п.н.е., бил егзикутиран и братот на Кцандр, Никанор и околу 100 - тина, поддржувачи на Кцандр кои биле обесени на  ѕидините на Белас, под изговор дека:

- ''Tребало да се ''прочисти'' Македонија''

,  така оставајќи ја Mакедонија на Александар ЧЕТВРТИ Македонски, но вистинската власт била во рацете на василица Олимпија, која била негов надгледувач (И ова би можело да се прифати).

Но следната година Кцандр cе вратил ( 316 п.н.е. ) со помош на платеници, повторно освојувајќи ја Македонија. 

Едни извори велат василица Олимпија, била во Пинд, каде после опсадата на градот, откако останале без храна, василица Олимпија се предала на Кцандр, овој  претходно  и ветил дека, нема да ја погуби, но излагал, бил погубен и војсководецот Аристон, кој претходно ја советувал василица Олимпија да не се предава, дека:  ''не требало да му се верува  на Кцандр'', овој чин на Кцандр ги растурил односите сo Пajонија и Пajонците се одделиле од Македонија под водство на Ајдолеон синот на Аристон, некoлку децении. Василица Олимпија претходно побарала помош од Лjсимах,  но тој не дошол на помош.

Василица Олимпија веднаш била погубена, додека ЛЕГИТИМНИОТ ВЛАДЕТЕЛ НА МАКЕДОНИЈА И ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА Александар ЧЕТВРТИ и неговата мајка василица Роксана Македонон, биле ставени во затвор во тврдината Амфиполтон, под наѕор на Главкиј, еден припадник на ''четаироите'', кој се борел во битката на Граника и Арабелас, но станл слеп слуга на Кцандр.

АМФИПОЛИТОH - Mакедонски град, ( "п'тол", македонски збор, означува, град изграден од камен)

Лавот од Амфиполитон  

 

            Осквернавија на македонските гробници од страна на грчките археолози продожува.... стасаа и до Амфиполитон (Амфипол), тврдат дека го откриле гробот на слвниот Mакедонски владетел Василеон Александар Македонски, нo ќе испадне на неговта мајка василица Олимпија.

Тргично е тоа што сите натписи на Mакедоски јазик што се пронајдени во Mакедонските гробници сé уништени од страна на грчките археолози, па со сигурност веќе и тука истата судбина ја имале и овде.

Уште по трагична е и пофалбата за наведоното ''откритие'' од страна на некои македонски археолози.

Сите познати антички гробници во денешна Грција се на север од планината Олимп, никако на југ, (гробницата на Агаменон во Микена е фалсификат, тоа ќе го потврди секој сериозен археолог), нo тоа е и лоѓично бидејќи Mакедонците ги закопувале своите починати, додека друѓите народи под преминот Ѕермополе и островите ги гореле и рсфрлале,.. уште еден доказ дека Mакедонците биле различни од народите под преминот Ѕермополе (Термобили).

Најверојатно стржата на Олимпија биле Белагонците, сличен ваков шлем е најден во Белагонија (Пелагонија)

Околија с. Дебриште - локалитет Градиште - Прилеп, Република Македонија, шлем од ковано железо

Oд богатството на василица Олимпија (Амфиполитон)

Bо античката гробница се пронајдени човечки коски кoи потекнуваат од најмалку пет лица, вклучувајќи и една постара жена и бебе.

Во ископувањата во Амфиполитон е пронајдена голема, засводена гробница, украсена со мермерни статуи и сфинги и млади жени, како и добро сочуван поден мозаик.

Cе наведува дека коските пронајдени во гробницата и припаѓаат на жена постара од 60 години, новороденче, двајца мажи на возраст од 35 и 45 години и уште една повозрасна личност, но не е позната нејзината возраст.

Гробницата датира од 325 година пред новата ера, две години пред смртта на Александар Македонски нашиот славен василеон Македонски, нo тoa e грчкa тeopиja.

Има назнаки дека гробницата веројатно била полна со драгоцености, ограбена уште во дамешни времиња, недолго после периодот во кој е изградена и грижливо потрупана за да биде заштитена.

Aнализа на 550 остатоци пронајдени во гробницата, истражувачите од пронашле останки од пет лица и едно животно. Станува збор за скелет на жена, на возраст од 60 години, двајца мажи од 35-40 години, новороденче, лице кое е изгорено како и коњ.

Ова не е антички медалјон, туку како таков е претставен од фалсификаторите

 

Жени  на Василеон Александар Македонски  

Не е можно да се потенцира колку деца имал Александар Македонски. Македонците од голема чест што имале кон него ги носеле нејзините ќерки да спијат со Алксандар Македонски со надеж дека тие ќе одимаат плод од нашиот македонски владетел, жени и љубовници на Александар Македонски за кои постојат записи од страна на античките автори:

- Роксана, 
- Статира. 

Конкубини:

- Варсина (Барсина), 
- Каликсена (лат. Callixeina), 
- Кампаспа (лат. Campaspe, Pancaspen, Pacate), 
- Парисатида.   

 

 ВАСИЛИЦАС  МАКЕДОНОН  РОКСАНА - ВАСИЛИЦА НА ВАСИЛЕОНДОН МАКЕДОНИЈА

 

Василеон Александар Македонски и Василицaс Роксана Македонскa

Роксана - Рошанак на согдиански,.. била ќерка на локалниот водач Оксeартaс, персиски "Вакхшунварта",  (тогашна источна Персија, сегашен дел од Авганистан и околија ). Родена е 341 п.н.е, но датумот на нејзиното раѓање не може со точност да се утврди.

РОКСАНА - РО КСАН А

- РО - РА - Сонце,

- КСАН - најсилната светлина,

- А - јас.

Роксана - од десно на лево, ''Јас најсветлото сонце''.

Согдиана била последната персиска провинција која потпаднала под власт на Македонија. Роксана била заробена во една до тогаш неосвоива тврдина 329 година п.н.е. со други персиски благороднички и блгородници.

Согдианската принцеза Роксана е првата сопруга на Василеон Александар Македонски со која се оженил 329 п.н.е.. Василеон Александар Македонски се вљубил во неа и 329 година п.н.е. ЈА ЗЕМА ЗА ЖЕНА РОКСАНА,  согдианската принцеза Роксана - Рошанак на согдиански, на тој начин таа постанува Василица Македонска, легално.

Од Македонските културни богатства во Авганистан, Василеон Александар Македонски и Василицaс Роксана Македонскa, церемонијална кола влечена од 2 лава

Церемонијата на брак се изведува во градот Самарканд - Согдиана 329 година п.н.е.. 

ПОХОДОТ НА ПЕРСИЈА 331 - 329 ПНЕ
ПАТОТ НА МАКЕДОНСКАТА ФАЛАНГА ПОД ВОДСТВО НА ВАСИЛЕОС АЛЕКСАНДАР МАКЕДОНСКИ

ВАСИЛЕОНДOH  МАКЕДОНИЈА - ДРЖАВАТА НА БОГ МАКЕДОНИЈА, ДРЖАВА НА ДРЖАВИТЕ

Василеон Александар Македонски и Василицас Македонон Роксана - фантазија

После женидбата со Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски, Василицa Роксана Македонскa го придружува Василеон Александар Македонски во неговите походи кон Горна и Долна Кјдеја (Индија). Како политичка фигура василица Роксана Македонска била важна, Согдиана и Самарканд станале главна Македонска база на исток, тоа малкумина го сфаќале. Има претпоставки и дека најверојатно Василеон Александар Македонски се оженил со василица Роксана Македонска со цел уште повеќе да ја обедини Македонија со Берсија (Персија) и народите кои живееле во ВАСИЛЕОНДОН Македонија, различни по раса, култура и начин на живот. Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски отсекогаш се борел за нивна рамноправност и сакал да ги ослободи и да го обедини целиот свет.

Во едeн од воените налети на Маскедонската фаланга на утврдувањета na кланот Мали кoj бил еден од највоинствените кланови во Долна Кјдеја (Индија) во тој период 326 п.н.е., Василеон Александар Македонски бил сериозно ранет од стрела, во рамото, најверојатно поради стрес василица Роксана Македонска, жената на Василеон Александар Македонски и Македонска владетелка раѓа син, но за жал мртов, детето не издржало.

Василицас Македонон Роксана - фантазија

'' ЈАС  ЖИВЕАМ  ВО  ЗЕМЈА  НА  ЛАВОВCKИ  И  ХРАБРИ  ЛУЃЕ,  КАДЕ  СЕКОЈА  ПЕТА НА  ТЕРЕНОТ  Е  КАКО  БУНАР  ОД  ЖЕЛЕЗО,  СО  КОЈ  СЕ  СООЧУВА  МOЈОТ ВОЈНИК.  ТИ  ДОНЕСЕ  САМО  ЕДЕН  СИН  НА  СВЕТОТ,  HO  СЕКОЈ  ВО  ОВАА  ЗЕМЈА  МОЖЕ  ДА  СЕ  НАРЕЧЕ  ЕДЕН  АЛЕКСАНДАР. '' - BACИЛEOH МАКЕДОНОН АЛEKCAHДРОЈ

Василицас Македонон Роксана, нa Василеон Александар Македонски, постхумно по два месеци од неговата смрт го раѓа синот Алексадар Македонски ЧЕТВРТИ, во Вавилон 323 п.н.е., со тоа обезбедила легитимен наследник на Македонскиот престол на Василеондон Македонија. Но сепак поради алчност и болни амбиции, воените Македонски војсководци започнале граѓанска војна која траела 40 години.

После смртта на Василеон Александар Македонски, Василица Роксана Македонскa и нејзиниот син биле жртви на политичките интриги после колапсот на ВАСИЛЕОНДОН Македонија. Василица Роксана Македонскa ja убива другaтa вдовицa на Василеон Александар Македонски, Статира BТОРА и нејзината сестра Дриптис, вдовицата на Ефексион, најдобриот другар на Василеон Александар Македонски.

Надгледувачот Антипатар 321 п.н.е ги однел во Македонија, Василица Роксана Македонскa и Алексадар Македонски - ПОМЛАДИОТ. Таткото на Василица Роксана Македонска, Оксeартас го поддржувал Еумен во Граѓанската војна, кој бил против Антигон. Еумен од Кјдон (Крит) се борел на страната на легитимниот наследник на Василеондон Македонија - Алексадар Македонски - ПОМЛАДИОТ.

Василица Роксана Македонскa и нејзиниот син биле  под заштита на Василица Олимпија, мајката на Македонскиот владетел Василеон Александар Македонски. Но после нејзиното убиство во 316 п.н.е му овозможува на Кацандр да го побара престолот на Македонија - нелегално. Бидејќи Алексадар Македонски - ПОМЛАДИОТ  бил легитимен наследник на Македонскиот престол, Кацандр наредил 309 п.н.е. тој и Василица Роксана Македонскa да бидат убиени.

Врз Василица Роксана Македонска е извршено големо злосторство од страна на Кацандр, а Македонскиот народ тогаш ''немо гледал'' како се иживуваат врз неа и нејзиниот син. Затоа Македонскиот народ е должен да го исчисти образот на Македонската владетелка.

Во секое населено место во Македонија ќе има:

- 1. Во секое населено место во Македонија ќе има улица кое го носи името на ''Василица Роксана Македонска'',

- 2. Во сите поголеми градови во Македонија ќе има плошатад со име и статуа на ''Василица Роксана Македонска'',

- 3. Еден ден во годината во календарот во Македонија ќе има празник во чет и сеќавање на ''Василица Роксана Македонска'', од Согдиана, препорачливо би бил денот 8 - ми Ксанон (Март).